Yakından oluşturulan hikaye, aniden biten ve aniden başlayan ve birkaç saniye siyah ayrılan farklı uzunluklarda sahnelerde kronolojik olarak ortaya çıkar. Zamanla ve düzenli olarak ev boş atlar, bir sonraki yaşanan diğer aile üyeleri, sert yüklü anne Rebekah (Lucy Liu) ve kapsayan babası Chris (Chris Sullivan) da dahil olmak üzere odak noktası olacak. Açıkça mutlu değiller ve bir sebep, kibir zulümüne yol açabilecek yıldızların yıldız lise sporcusu olan oğulları Tyler (Eddy Maday) için bir sebep olabilir. Chloe, kendisinin ve ailesinin hareket etmeden önce izledikleri bir travmaya katlanan tartı, hassas bir kız olan Chloe'yi konuşuyor.
Chloe'nin geçmişi, ebeveynlerinin evliliği ve hayaletlerinin sınırlı görüşü, film yapımcılarının herkes heyecanla titreyene ve işler garip hale gelene kadar inşa edildiği somut rahatsızlık yaratıyor. Birkaç perili şok olmasına rağmen, kümülatif etki korkutucudan daha endişe vericidir.
Bir dereceye kadar, film Soderbergh için ayrıntılı bir anlatı egzersizidir, ancak filme gerçek bir duygu olarak giren görevleri ve karakterleri olan, onlara dikkat edin. Soderbergh'in buradaki çalışmasıyla ilgili en etkileyici şeylerden biri – Tyler'ın arkadaşı Ryan olarak aktör West Mulholland'ı içeren karakteristik bir güçlü çizgi ile desteklenmesidir – herkesin iyi yapacağını umuyorlar.
Bu, dünyanın ötesinde olabilecek, ancak garip bir şekilde atanabilir olduğu ortaya çıkıyor. Ana akım oluşturma filmleri hikayeleri – buradaki ruhlar gibi – size ne olacağına dar, ayrıcalıklı bir bakış sunabileceğiniz stratejiler ve tekniklerle birleştirir. Bununla birlikte, bir filmin münhasıran veya çoğunlukla bir kahramanın bakış açısıyla yapılması nadirdir ve sadece birkaçı bunu başarılı bir şekilde yapar. (Yeni bir aykırı, Ramell Ross '”Nickel Boys”.) 1947'den itibaren “Gölde Leydi” filminde, genellikle kahramanın kafa yerine kamerası olduğunu gördüğünü görüyorlar. Soderbergh'in hayalet kamerası ise giderek daha fazla ve dokunaklı bir insan büyüyor.
Hayaletler sinemayı en başından beri takip etti, bazı erken seyirciler ekranda görünüşlerle karşılaştırıldı. O zamandan beri, eski film yapımcıları da dahil olmak üzere diğer ruhlar ekranlarımızı takip etti: Hitchcock, Brian De Palma'nın çalışmalarının büyük bir kısmında bir hayalet gibi görünüyor. Bugün çalışan en huzursuz yaratıcı film yapımcılarından biri olan Soderbergh, bu filmde başka bir ürkütücü, iyi bir varlık olsa bile, tüm sinemalar tarafından perili görünüyor. Burada filmi çekti ve kesti, ancak hayatından ödünç alınan iki takma ad, Peter Andrews (Soderbergh'in babası) ve Mary Ann Bernard (annesi) kullandı. “Present” in çok kişisel hissettirmesine şaşmamalı – bu partiye kendi ruhlarını getirdi.
Sunmak
Şiddet için r olarak, hayalet ve başka türlü. Sinemalarda.
Chloe'nin geçmişi, ebeveynlerinin evliliği ve hayaletlerinin sınırlı görüşü, film yapımcılarının herkes heyecanla titreyene ve işler garip hale gelene kadar inşa edildiği somut rahatsızlık yaratıyor. Birkaç perili şok olmasına rağmen, kümülatif etki korkutucudan daha endişe vericidir.
Bir dereceye kadar, film Soderbergh için ayrıntılı bir anlatı egzersizidir, ancak filme gerçek bir duygu olarak giren görevleri ve karakterleri olan, onlara dikkat edin. Soderbergh'in buradaki çalışmasıyla ilgili en etkileyici şeylerden biri – Tyler'ın arkadaşı Ryan olarak aktör West Mulholland'ı içeren karakteristik bir güçlü çizgi ile desteklenmesidir – herkesin iyi yapacağını umuyorlar.
Bu, dünyanın ötesinde olabilecek, ancak garip bir şekilde atanabilir olduğu ortaya çıkıyor. Ana akım oluşturma filmleri hikayeleri – buradaki ruhlar gibi – size ne olacağına dar, ayrıcalıklı bir bakış sunabileceğiniz stratejiler ve tekniklerle birleştirir. Bununla birlikte, bir filmin münhasıran veya çoğunlukla bir kahramanın bakış açısıyla yapılması nadirdir ve sadece birkaçı bunu başarılı bir şekilde yapar. (Yeni bir aykırı, Ramell Ross '”Nickel Boys”.) 1947'den itibaren “Gölde Leydi” filminde, genellikle kahramanın kafa yerine kamerası olduğunu gördüğünü görüyorlar. Soderbergh'in hayalet kamerası ise giderek daha fazla ve dokunaklı bir insan büyüyor.
Hayaletler sinemayı en başından beri takip etti, bazı erken seyirciler ekranda görünüşlerle karşılaştırıldı. O zamandan beri, eski film yapımcıları da dahil olmak üzere diğer ruhlar ekranlarımızı takip etti: Hitchcock, Brian De Palma'nın çalışmalarının büyük bir kısmında bir hayalet gibi görünüyor. Bugün çalışan en huzursuz yaratıcı film yapımcılarından biri olan Soderbergh, bu filmde başka bir ürkütücü, iyi bir varlık olsa bile, tüm sinemalar tarafından perili görünüyor. Burada filmi çekti ve kesti, ancak hayatından ödünç alınan iki takma ad, Peter Andrews (Soderbergh'in babası) ve Mary Ann Bernard (annesi) kullandı. “Present” in çok kişisel hissettirmesine şaşmamalı – bu partiye kendi ruhlarını getirdi.
Sunmak
Şiddet için r olarak, hayalet ve başka türlü. Sinemalarda.