Eleştirmenlerimizin bu hafta bahsettiği 5 yeni film

[Shib]

“Son Şov Kızı”


Pamela Anderson, son sahneye çıkmak üzere olan Vegas şov kızı Shelly'yi canlandırıyor.

İncelememizden:

Kate Gersten'in senaryosundan Gia Coppola'nın (“Palo Alto”) yönettiği “The Last Showgirl”, kötü şansın ve görünüşte sorgulanabilir kararların tanıdık bir öyküsünü nezaketle, karakterlerine büyük bir sevgiyle ve onaylayanlara bariz bir takdirle anlatıyor. yaş ve güzellik sunan yüksekler ve acı derinlikler. Mütevazı ölçeği ve gevşek olay örgüsüyle alışılmadık derecede hassas bir film ve Coppola'nın soyut ve geçici olanı ifade etme yeteneği için ideal bir araç.

Sinemada. İncelemenin tamamını okuyun.

Zor şartlarda bir elmas soygunu.
Hırsızlar Mağarası 2: Pantera


Bu devam filminde Koca Nick (Gerard Butler), Dünya Elmas Merkezi'ni soymak için usta hırsız Donnie Wilson (O'Shea Jackson Jr.) ile iş birliği yapar.


İncelememizden:

Nick ve Donnie arasındaki ani dostluk, yazar-yönetmen Christian Gudegast'ın filmine, Hızlı ve Öfkeli (2009)'den farklı olarak, tüylü bir takılma filmi hissi veriyor. Polis ve soyguncu birlikte parti yapar, Fransız mutfağıyla ilgili acı verici hikayelerini ve orijinal olmayan şakalarını paylaşır ve Pantera adlı yerel polis biriminden kaçarlar. … “Den of Thieves 2: Pantera” çığır açıcı olmasa da vaat ettiği şeyi yapıyor: mermi takas eden ve sınırları zorlayan sevimli kötü adamlar.

Sinemada. İncelemenin tamamını okuyun.

Seçkin bir ajan, ikinci sınıf bir gerilim filmi.
“Reklam Vitamini”


Eski seçkin bir ajan olan Franck (Guillaume Canet), karısını bir grup gizemli silahlı adamdan kurtarmak zorundadır.

İncelememizden:

Rodolphe Lauga'nın “Ad Vitam”ı sadakatler arasında kalıyor. Film, emsallerinin gösterişli ve cesur formülünü taklit etmeye çalışıyor ancak Sacré-Coeur Bazilikası ve Versailles gibi göz alıcı mekanlara gizlice girmekten kendini alamıyor. Minimal olay örgüsü sade hikaye anlatımını desteklemeyi amaçlamaktadır, ancak umut verici bir başlangıçtan sonra film çok uzun bir geri dönüşe sapar. Bu, Franck'a duygusal ağırlık kazandırmaya hizmet edebilir, ancak yalnızca göbek yağı yaratır.

Netflix'te izle. İncelemenin tamamını okuyun.

Sanal bağlantı, gerçek sonuçlar.
“Geceyi ye”


Apolline (Lila Gueneau) ve kardeşi Pablo (Théo Cholbi), her gün birlikte aynı video oyununu oynayarak yakınlaşırlar. Ancak Pablo'nun yeni aşkı ve uyuşturucu satıcısı arasındaki çim savaşına karışması nedeniyle oyun sunucuları kapatıldığında, kardeşlerin ilişkisi teste tabi tutulur.

İncelememizden:

Le Havre'de geçen “Eat the Night”ın yönetmenliğini Caroline Poggi ve Jonathan Vinel yapıyor. Genç oyuncular mükemmel; onların sıkıcı ortamları Raphaël Vandenbussche'nin rahat kamerası tarafından soğukkanlı bir şekilde yakalanıyor. Ana eşcinsel romantizmi şiddetli bir sıcaklığa sahip ve video oyunu sahneleri Apolline'ın artan yalnızlığını vurgulamak için tasarlandı. Ancak gerçek bir hayatı olmadığı için -ya da babasına karşı açıklanamaz bir düşmanlık dışında gördüğümüz hiçbir şey olmadığı için- Apolline, savaşçı avatarı kadar boş bir tuval olarak kalıyor.

Sinemada. İncelemenin tamamını okuyun.

Küba düşünceleri.

İncelememizden:

Bu kez popüler hibrit modun eğitici olmaktan çok gizemli olduğu ortaya çıkıyor. “Okyanuslar Gerçek Kıtalardır”, Roberto Minervini'nin daha heyecan verici “Dünya Yandığında Ne Yapacaksın?” filmiyle açık bir benzerlik taşıyor; İtalyan film yapımcısının Kuzey Amerika'daki gerçek yaşamlarda ham görüntüler bulmasının bir başka örneği. Her iki film de siyah beyaz çekilmektedir ve paralel kanallarda yürütülmektedir.

Sinemada. İncelemenin tamamını okuyun.

Derleyen Kellyna Moore.