Bununla birlikte, hepimizin tutamaçlı cihazda gözlemleyebileceğimiz bir çağda güçlendirilen bir shilibuster teatrali, kendine özgü manevraya ekstra bir şey verir. Amerikan hükümet sistemi hakkında dikkat çekici bir şeyin gösterisidir. Filmde, CBS Newsman, paketlenmiş galerideki gözlemciler arasında, isimsiz kalsalar bile, iki “diktatör anısının” temsilcileri olduğunu belirtiyor. (Sonuçta, Hollywood'daki politikanızı dikkatli hale getirmenin zamanı geldi.) “Buraya evde göremediğinizi görmek için geldin: Demokrasi eylemde,” diye yapışıyor.
Bu tek kullanımlık çizgi, filmin tarihinin bir parçasını gösteriyor. Hays kodu üretim sırasında tam olarak yürürlüğe girdi. Bu sansür mekanizması, gençlerin ahlakını etkileyebilecek filmleri dışlamak için geliştirilmiştir – örneğin, Asparsyonların kolluk kuvvetleri veya Amerikan hükümet yetkilileri için etkisi ile. İlk olarak, senaryo nihayet onaylanmış olmasına rağmen, kodun yöneticileri tarafından reddedildi. “Bay Smith After Washington” sonunda sinemalara geldiğinde, eleştirmenler ve izleyiciler bundan hoşlanmayı severdi. Times, 1939'daki en iyi filmlerden biri olarak adlandırdı ve eleştirmen Frank Nugent, Capra'nın “elbette, bu yazılı olmayan hükmün Haklar Yasası'nda korunması altında çalıştığını ve her vatandaşın Senato'da en az bir serbest ivme hakkı vermeye hak kazandığını buldu.
Ama herkes kabul etmedi. Senato'nun çoğunluğunun başkanı Demokrat Albin W. Barkley, “Senato'yu bir sürü dolandırıcı gibi gösterdiğini” söyledi. John ve Robert'in babası büyükelçi Joseph P. Kennedy, sansür kodeksinin bekçisi Will B. Hays, “Bu filmin yurtdışında gösterildiğini ve insanlara Amerika Birleşik Devletleri Senatosu'nda başka hiçbir şey olamayacağı izlenimini verdiğini itiraf ediyor.”
Bununla birlikte, iyi bir nedenden dolayı vatansever bir klasik haline geldi. “Bay Smith”, Filibuster hakkında özellikle romantik bir görüşe sahipse, aynı zamanda uykulu gerçekçidir. Evet, bir tür Hollywood sonu var, ancak tamamen iyimser değil: Smith, Taylor tarafından yıldızlı göz görevlerinin sonuna bir son vermek için manipüle edilen 50.000 seçmenle çevrili yere çöküyor. Bu karanlık.
Ancak filme göre film yöneticileri sadece iyi. Bu, Capra'nın en vatansever çalışmasının büyük bölümlerindeki bir koronun bir parçasıdır: demokratik bir sistemin anlamı, bir kişinin ceplerini hizalamak değil, herkesin kuyularını güçlendirmektir. Smith, “Arkalarında biraz sıradan bir günlük yaşamı olmasaydı ve diğer adamı biraz aradılarsa, tüm olağandışı kuralları için onlara iki sent vermeyeceğim” diyor. Galerinin en üstünde, aynı zamanda Birliğin İç Savaşı'nın ve birinci Dünya Savaşı'nın gazileri olduklarını belirten üniformalı bir adam var – ve gürlemeyi selamlıyorlar.
Sonuna doğru, Smith bir kez daha babasından öğrendiği “kayıp nedenlere” neden oldu, bu da kural komşularını sevdiği için savaşmaya değer tek nedenlerdi. “Bugün nefret dolu bu dünyada,” diye çöküyor ve Senatör Paine'ye bakıyor, “bir kuralın büyük bir güven duyduğunu bilen adam.”
Bu tek kullanımlık çizgi, filmin tarihinin bir parçasını gösteriyor. Hays kodu üretim sırasında tam olarak yürürlüğe girdi. Bu sansür mekanizması, gençlerin ahlakını etkileyebilecek filmleri dışlamak için geliştirilmiştir – örneğin, Asparsyonların kolluk kuvvetleri veya Amerikan hükümet yetkilileri için etkisi ile. İlk olarak, senaryo nihayet onaylanmış olmasına rağmen, kodun yöneticileri tarafından reddedildi. “Bay Smith After Washington” sonunda sinemalara geldiğinde, eleştirmenler ve izleyiciler bundan hoşlanmayı severdi. Times, 1939'daki en iyi filmlerden biri olarak adlandırdı ve eleştirmen Frank Nugent, Capra'nın “elbette, bu yazılı olmayan hükmün Haklar Yasası'nda korunması altında çalıştığını ve her vatandaşın Senato'da en az bir serbest ivme hakkı vermeye hak kazandığını buldu.
Ama herkes kabul etmedi. Senato'nun çoğunluğunun başkanı Demokrat Albin W. Barkley, “Senato'yu bir sürü dolandırıcı gibi gösterdiğini” söyledi. John ve Robert'in babası büyükelçi Joseph P. Kennedy, sansür kodeksinin bekçisi Will B. Hays, “Bu filmin yurtdışında gösterildiğini ve insanlara Amerika Birleşik Devletleri Senatosu'nda başka hiçbir şey olamayacağı izlenimini verdiğini itiraf ediyor.”
Bununla birlikte, iyi bir nedenden dolayı vatansever bir klasik haline geldi. “Bay Smith”, Filibuster hakkında özellikle romantik bir görüşe sahipse, aynı zamanda uykulu gerçekçidir. Evet, bir tür Hollywood sonu var, ancak tamamen iyimser değil: Smith, Taylor tarafından yıldızlı göz görevlerinin sonuna bir son vermek için manipüle edilen 50.000 seçmenle çevrili yere çöküyor. Bu karanlık.
Ancak filme göre film yöneticileri sadece iyi. Bu, Capra'nın en vatansever çalışmasının büyük bölümlerindeki bir koronun bir parçasıdır: demokratik bir sistemin anlamı, bir kişinin ceplerini hizalamak değil, herkesin kuyularını güçlendirmektir. Smith, “Arkalarında biraz sıradan bir günlük yaşamı olmasaydı ve diğer adamı biraz aradılarsa, tüm olağandışı kuralları için onlara iki sent vermeyeceğim” diyor. Galerinin en üstünde, aynı zamanda Birliğin İç Savaşı'nın ve birinci Dünya Savaşı'nın gazileri olduklarını belirten üniformalı bir adam var – ve gürlemeyi selamlıyorlar.
Sonuna doğru, Smith bir kez daha babasından öğrendiği “kayıp nedenlere” neden oldu, bu da kural komşularını sevdiği için savaşmaya değer tek nedenlerdi. “Bugün nefret dolu bu dünyada,” diye çöküyor ve Senatör Paine'ye bakıyor, “bir kuralın büyük bir güven duyduğunu bilen adam.”