Yaklaşık 20 dakika boyunca, “Amatör” oldukça heyecan verici: parlak, güzel bir şekilde işgal edilmiş ve büyüleyici bir önceliğe sahip. Charlie Heller (Rami Malek), bir CIA kripto – film bizi doğrudan yarasadan “büyük bir beyin” olduğunu bildiriyor – sevgili karısı Sarah (Rachel Brosahhan), Londra'da iş için veda ediyor. İşe geldiğinde, uzun vadeli anonim bir kaynaktan bir dizi gizli kodlanmış dosya alır ve onu açtığında, dünyada sivil ölümlere yol açan yüksek bir ajans tarafından sipariş edilen bir dizi kötü adam operasyonunu ortaya çıkardıklarını fark eder. Ve sonra Sarah'nın Londra'daki otelinde bir saldırıda öldürüldüğü haberi alıyor.
Sağlam kurulum. Ancak Charlie intikam arayışında intikam arıyor olsa da, film bir şekilde su ve başka bir yerde değil gibi hissediyor. Sonbahar patronlarını, sığ Robert Henderson'ın (Laurence Fishburne) kesintisi altında yaptıkları çeşitli ajan benzeri aktivitelerde (atış, dövüş, doğaçlama patlayıcı cihazlar) eğitmeye zorlamak için ayrıntılı bir komplo oluşturuyor. Sonra, patronlar gerçek planını anlamadan önce kuyruğunu ajanlarla başlatır. Bu adamın çok fazla bildiği ve kaldırılması gereken klasik bir durumdur.
Robert Littell'in 1982 filmi için de uyarlanmış 1981 romanına tabi olan “Amatör”, bir yığın komplo gerilim filmine ek olarak sunulan bir jet set casus filmi gibi şekillendirildi. Bu türler, aşırı karmaşık eylemler, fütüristik teknoloji cihazları ve derin bir paranoya hissi tercihleri göz önüne alındığında, genellikle iyi örtüşmektedir. Bu aynı zamanda diğer ticari markalardan bazıları da var – ölü kadın, gizemli muhbir, yabancı yolların zulmü. Yönetmen James Hawes, kameraman Martin Calm ile çalışır ve bu tür bir filmden istedikleri önem ve tehditlerle dolu görünen görüntülere hizmet eder. Malek, Charlie'yi küçümsedi – normalde bir casus filminin merkezinde bulduğunuz türden değil – gerçek duygu anlarının yeterince hareket ettiği anlamına geliyor. Ve Jon Bernthal, Catriona Balfe, McCallany, Julianne Nicholson ve Michael Stuhlbarg'ı mükemmel bir çizgi ile alıyor.
Ama sadece konuşma dilinde ifade edecek hayır var Orada Orada. “Amatör” in bağ tarzında bir komedi ile ilgilenmediğini ve bunun yerine bir kurtulan için uygun dramatik vuruşları ve intikam sınırlarını tercih ettiğini anlıyorum. Ancak bu senaryo (Ken Nolan ve Gary Spinelli tarafından yazılmıştır) başlangıçtan itibaren çok şey vaat ediyor ve daha sonra onu güvence altına almak için çok az şey sunuyor. Bir süre sonra, dar kaçış ve Charlies ara sıra teknik olarak desteklenen gotchas tekrarlanır. Hayatın filmden akıyormuş gibi hissetti, o kadar uzun sürüyordu – sanki gerçekten iyi bir filmden daha iyi bir filmin taklitmiş gibi. (Eleştirmenler arasında bunun teknik adı bir “hakemdir”.)
En iyi paranoyak gerilim filmleri, “Üç Gün of the Condor”, “Klute” ve “Sohbet” gibi filmler, 1970'lerin ortalarında derinden şüpheli bir dönem ortaya çıktı. Watergate, yaygın enflasyon ve Amerika'da dünyada bir çöküş gibi komploların ardından hükümet yetkililerinin şüphesi tarafından şekillendirilen bir zamandı. Bu filmler seyirciler üzerinde çok iyi çalıştı (ve bugün güçlerini korudu) çünkü izleyicilerin kendi anlamını yansıttılar: dünyanın, yöneticilerin küçük adamın gerçekten hakim olamayacağı kendi kârlarıyla büyük ölçüde ilgilendiklerinden emin değildi. Bir şey kayboldu ve asla geri dönmeyecekti. Gerçek oluşturulabilir bir şeydi.
50 yıl sonra dünyanın durumu göz önüne alındığında, muhtemelen başka bir paranoyak gerilim filmi için olgunlaşıyoruz ve “Amatör” olmak için iyi zaman harcıyor. Ancak Charlie, faturaya uymak için çok mutsuz (teknik şeyler söz konusu olduğunda) ve çok mutsuz (Spycraft söz konusu olduğunda) ve film bir vahiy ve hatta bağırsak yumrukundan daha fazla oral seğirme ile bitiyor. Film için “Amatör” de bir yer var-ama burası, bence, muhtemelen uzun mesafeli bir uçuş sırasında önünüzde ekranda.
Amatör
Dövüşler, patlamalar, kötü dil ve bu tür şeyler için PG-13 olarak değerlendirildi. Süre: 2 saat 3 dakika. Sinemalarda.
Sağlam kurulum. Ancak Charlie intikam arayışında intikam arıyor olsa da, film bir şekilde su ve başka bir yerde değil gibi hissediyor. Sonbahar patronlarını, sığ Robert Henderson'ın (Laurence Fishburne) kesintisi altında yaptıkları çeşitli ajan benzeri aktivitelerde (atış, dövüş, doğaçlama patlayıcı cihazlar) eğitmeye zorlamak için ayrıntılı bir komplo oluşturuyor. Sonra, patronlar gerçek planını anlamadan önce kuyruğunu ajanlarla başlatır. Bu adamın çok fazla bildiği ve kaldırılması gereken klasik bir durumdur.
Robert Littell'in 1982 filmi için de uyarlanmış 1981 romanına tabi olan “Amatör”, bir yığın komplo gerilim filmine ek olarak sunulan bir jet set casus filmi gibi şekillendirildi. Bu türler, aşırı karmaşık eylemler, fütüristik teknoloji cihazları ve derin bir paranoya hissi tercihleri göz önüne alındığında, genellikle iyi örtüşmektedir. Bu aynı zamanda diğer ticari markalardan bazıları da var – ölü kadın, gizemli muhbir, yabancı yolların zulmü. Yönetmen James Hawes, kameraman Martin Calm ile çalışır ve bu tür bir filmden istedikleri önem ve tehditlerle dolu görünen görüntülere hizmet eder. Malek, Charlie'yi küçümsedi – normalde bir casus filminin merkezinde bulduğunuz türden değil – gerçek duygu anlarının yeterince hareket ettiği anlamına geliyor. Ve Jon Bernthal, Catriona Balfe, McCallany, Julianne Nicholson ve Michael Stuhlbarg'ı mükemmel bir çizgi ile alıyor.
Ama sadece konuşma dilinde ifade edecek hayır var Orada Orada. “Amatör” in bağ tarzında bir komedi ile ilgilenmediğini ve bunun yerine bir kurtulan için uygun dramatik vuruşları ve intikam sınırlarını tercih ettiğini anlıyorum. Ancak bu senaryo (Ken Nolan ve Gary Spinelli tarafından yazılmıştır) başlangıçtan itibaren çok şey vaat ediyor ve daha sonra onu güvence altına almak için çok az şey sunuyor. Bir süre sonra, dar kaçış ve Charlies ara sıra teknik olarak desteklenen gotchas tekrarlanır. Hayatın filmden akıyormuş gibi hissetti, o kadar uzun sürüyordu – sanki gerçekten iyi bir filmden daha iyi bir filmin taklitmiş gibi. (Eleştirmenler arasında bunun teknik adı bir “hakemdir”.)
En iyi paranoyak gerilim filmleri, “Üç Gün of the Condor”, “Klute” ve “Sohbet” gibi filmler, 1970'lerin ortalarında derinden şüpheli bir dönem ortaya çıktı. Watergate, yaygın enflasyon ve Amerika'da dünyada bir çöküş gibi komploların ardından hükümet yetkililerinin şüphesi tarafından şekillendirilen bir zamandı. Bu filmler seyirciler üzerinde çok iyi çalıştı (ve bugün güçlerini korudu) çünkü izleyicilerin kendi anlamını yansıttılar: dünyanın, yöneticilerin küçük adamın gerçekten hakim olamayacağı kendi kârlarıyla büyük ölçüde ilgilendiklerinden emin değildi. Bir şey kayboldu ve asla geri dönmeyecekti. Gerçek oluşturulabilir bir şeydi.
50 yıl sonra dünyanın durumu göz önüne alındığında, muhtemelen başka bir paranoyak gerilim filmi için olgunlaşıyoruz ve “Amatör” olmak için iyi zaman harcıyor. Ancak Charlie, faturaya uymak için çok mutsuz (teknik şeyler söz konusu olduğunda) ve çok mutsuz (Spycraft söz konusu olduğunda) ve film bir vahiy ve hatta bağırsak yumrukundan daha fazla oral seğirme ile bitiyor. Film için “Amatör” de bir yer var-ama burası, bence, muhtemelen uzun mesafeli bir uçuş sırasında önünüzde ekranda.
Amatör
Dövüşler, patlamalar, kötü dil ve bu tür şeyler için PG-13 olarak değerlendirildi. Süre: 2 saat 3 dakika. Sinemalarda.