Mezzo-soprano Mildred Miller Posvar operanın sözde pantolon rollerini o kadar sık seslendirdi ki, kızlarından biri bir keresinde bir arkadaşına “Annem bir erkek” demişti.
Profesyonel olarak Mildred Miller olarak bilinen Bayan Posvar, Metropolitan Opera Binası’nda Mozart’ın “Figaro’nun Düğünü” adlı eserinde 61 kez rekor kıran Cherubino rolünde yer aldı. Kirsten Flagstad’ın Isolde’yle ve Feodor Chaliapin’in Boris Godunov’la birlikte olması gibi, onun sıcak, dengeli tonu ve net diksiyonu bestecinin aşk dolu yanıyla silinmez bir şekilde ilişkilendirildi. Opera News onun hakkında “bir nesil opera severlerin rolünü tanımladı” dedi. Ve daha birçok rol vardı.
Bayan Posvar, 29 Kasım’da Pittsburgh’daki evinde öldü. 98 yaşındaydı.
Ölümü, kızı Lisa Posvar Rossi ve Metropolitan Operası tarafından doğrulandı; burada “Carmen”de başrol, “Madama Butterfly”da Suzuki ve “Der Rosenkavalier”de Octavianus da dahil olmak üzere 338 performansta şarkı söyledi. Onun Favorisi Olun.
Haberler eleştirmeni Noel Straus, 17 Kasım 1951’de Met’teki ilk çıkışının ardından, Cherubino olarak “güçlü bir puan aldığını” ve “güzel, çekici bir sahne varlığına” sahip olduğunu yazdı; ustalıkla üretilmiş güzel, taze bir ses; ve güçlü teatral becerilere sahip.”
Bayan Miller, 23 yıl daha şirkette çalışmaya devam edecekti; Son olarak 3 Aralık 1974’te “Cavalleria Rusticana”da Lola rolüyle sahneye çıktı. Hem Avrupa’da hem de ABD’de zamanının en büyük yıldızlarıyla şarkı söyledi: Nicolai Gedda, Leontyne Price, Elisabeth Schwarzkopf ve diğerleri. 1950’lerin sonlarında “Voice of Firestone” ve “The Bell Telephone Hour” gibi televizyon programlarında yer alması sayesinde Amerika Birleşik Devletleri’nde zaten geniş çapta tanınıyordu.
Belki de kariyerinin en önemli anı, Mahler’in harika orkestra şarkı döngülerini, bu döngülerden birinin prömiyerini yapan büyük orkestra şefi Bruno Walter ile yaptığı kayıtlardı.
Walter, Münih’teki prömiyerinden 49 yıl sonra, 1960 yılında “Dünyanın Şarkısı”nın kaydı için genç Bayan Miller’ı seçti; Daha sonra Erik Ryding ve Rebecca Pechefsky’nin 2001 tarihli “Bruno Walter: Başka Bir Dünya” adlı kitabına göre şöyle dedi: “Bunu geliştirebileceğimizi sanmıyorum.” “Gezgin Bir Yolcunun Şarkıları”nın 1963 tarihli bir kaydı yapıldı. Walter ile birlikte Fransa’da prestijli Grand Prix du Disque ödülünü kazandı.
İncelemeleri kariyeri boyunca çoğunlukla mükemmeldi, ara sıra birkaç eleştiri de vardı. Metropolitan Operası’nın eski arşiv müdürü Peter Clark, “Benim izlenimim onun gerçekten iyi şarkı söyleyen, gerçekten sağlam bir şarkıcı olduğu ve şirket için gerçekten önemli olduğu yönünde” dedi. “Met’in gerçekten ihtiyaç duyduğu türden sağlam bir şarkıcı. Met’in ondan istediği her şeyi söyleyebilirdi.
Bayan Miller ayrıca Pittsburgh’un sanat hayatının önde gelen isimlerinden biri olarak ikinci bir kariyere sahip oldu ve bu, Met’ten emekli olduktan sonra ön plana çıktı. 1967’de kocası Wesley Posvar, Pittsburgh Üniversitesi’nin başkanı oldu ve 11 yıl sonra Bayan Miller, Helen Knox ile birlikte, şu anda Pittsburgh Festival Operası olarak bilinen ve ön plana çıkan Pittsburgh Opera Tiyatrosu’nu kurdu. 1960’larda opera yıldızı olmayı hedefleyenler. Şirket, 2011 yılında Mildred Miller Uluslararası Ses Yarışmasını başlattı.
Mildred Müller, 16 Aralık 1924’te Cleveland’da Almanya’dan gelen göçmenler Wilhelm ve Elsa Müller’in çocuğu olarak dünyaya geldi. Met’in otoriter genel müdürü Rudolf Bing, daha sonra savaş yıllarının yakınlığı göz önüne alındığında soyadını Amerikanlaştırması konusunda ısrar etti. Babasının Cleveland’da bir ev dekorasyon mağazası vardı ve daha sonra hatırladığı gibi, onun piyano çalması konusunda “çok katıydı”.
1946’da Cleveland Müzik Enstitüsü’nden ve 1948’de New England Müzik Konservatuarı’ndan mezun oldu ve burada yüzyılın ortalarında ünlü opera şefi ve impresaryo Boris Goldovsky ile çalıştı. Daha sonra “Bana şarkı söylemeyi ve oyunculuk yapmayı öğretti” dedi.
Operaya ilk çıkışını Tanglewood Müzik Festivali’nde Benjamin Britten’in “Peter Grimes” adlı eserinin Amerika galasında Leonard Bernstein yönetiminde yaptı ve daha sonra onu yumruklarıyla yönettiğini söyledi. İnsanlar bunları fark etmeye başladı.
Bay Bing, Met ile ilgili olarak onunla iletişime geçtiğinde teklif ettiği pozisyondan memnun olmadığı için reddetti. Daha sonra onu ikinci kez reddetti. Daha sonra kendisinin yapacağı Cherubino rolü için onu güvence altına alması ancak üçüncü denemesinde gerçekleşti.
Kocası 2001 yılında öldü. Kızı Lisa’nın yanı sıra, Marina Posvar adında başka bir kızı hayatta kaldı; bir oğul, Wesley William Posvar; yedi torun; ve yedi torun çocuğu.
Bayan Miller şarkı dünyasına da damgasını vurdu. Eleştirmenler, Almanca diksiyonunun doğallığına ve o zamanın tipik müzik eleştirisi olduğu gibi çarpıcı görünümüne dikkat çekti: Eleştirmen Allen Hughes, 1966’da The Times’da “Her geçen yıl daha da çekicilik kazanıyor gibi görünüyor” diye yazmıştı. Resitalinin “sadelik açlığını uyandırdığına” dair hafif bir şikayet, “Bayan Miller’ın basit bir kazak ve etek giyseydi bu şarkıları nasıl söyleyeceğini merak ediyordu” şeklindeki küçümseyici yorumu yapmadan önce.
Ne olursa olsun, “konserin baştan sona neredeyse kusursuz olduğu” sonucuna vardı.
Profesyonel olarak Mildred Miller olarak bilinen Bayan Posvar, Metropolitan Opera Binası’nda Mozart’ın “Figaro’nun Düğünü” adlı eserinde 61 kez rekor kıran Cherubino rolünde yer aldı. Kirsten Flagstad’ın Isolde’yle ve Feodor Chaliapin’in Boris Godunov’la birlikte olması gibi, onun sıcak, dengeli tonu ve net diksiyonu bestecinin aşk dolu yanıyla silinmez bir şekilde ilişkilendirildi. Opera News onun hakkında “bir nesil opera severlerin rolünü tanımladı” dedi. Ve daha birçok rol vardı.
Bayan Posvar, 29 Kasım’da Pittsburgh’daki evinde öldü. 98 yaşındaydı.
Ölümü, kızı Lisa Posvar Rossi ve Metropolitan Operası tarafından doğrulandı; burada “Carmen”de başrol, “Madama Butterfly”da Suzuki ve “Der Rosenkavalier”de Octavianus da dahil olmak üzere 338 performansta şarkı söyledi. Onun Favorisi Olun.
Haberler eleştirmeni Noel Straus, 17 Kasım 1951’de Met’teki ilk çıkışının ardından, Cherubino olarak “güçlü bir puan aldığını” ve “güzel, çekici bir sahne varlığına” sahip olduğunu yazdı; ustalıkla üretilmiş güzel, taze bir ses; ve güçlü teatral becerilere sahip.”
Bayan Miller, 23 yıl daha şirkette çalışmaya devam edecekti; Son olarak 3 Aralık 1974’te “Cavalleria Rusticana”da Lola rolüyle sahneye çıktı. Hem Avrupa’da hem de ABD’de zamanının en büyük yıldızlarıyla şarkı söyledi: Nicolai Gedda, Leontyne Price, Elisabeth Schwarzkopf ve diğerleri. 1950’lerin sonlarında “Voice of Firestone” ve “The Bell Telephone Hour” gibi televizyon programlarında yer alması sayesinde Amerika Birleşik Devletleri’nde zaten geniş çapta tanınıyordu.
Belki de kariyerinin en önemli anı, Mahler’in harika orkestra şarkı döngülerini, bu döngülerden birinin prömiyerini yapan büyük orkestra şefi Bruno Walter ile yaptığı kayıtlardı.
Walter, Münih’teki prömiyerinden 49 yıl sonra, 1960 yılında “Dünyanın Şarkısı”nın kaydı için genç Bayan Miller’ı seçti; Daha sonra Erik Ryding ve Rebecca Pechefsky’nin 2001 tarihli “Bruno Walter: Başka Bir Dünya” adlı kitabına göre şöyle dedi: “Bunu geliştirebileceğimizi sanmıyorum.” “Gezgin Bir Yolcunun Şarkıları”nın 1963 tarihli bir kaydı yapıldı. Walter ile birlikte Fransa’da prestijli Grand Prix du Disque ödülünü kazandı.
İncelemeleri kariyeri boyunca çoğunlukla mükemmeldi, ara sıra birkaç eleştiri de vardı. Metropolitan Operası’nın eski arşiv müdürü Peter Clark, “Benim izlenimim onun gerçekten iyi şarkı söyleyen, gerçekten sağlam bir şarkıcı olduğu ve şirket için gerçekten önemli olduğu yönünde” dedi. “Met’in gerçekten ihtiyaç duyduğu türden sağlam bir şarkıcı. Met’in ondan istediği her şeyi söyleyebilirdi.
Bayan Miller ayrıca Pittsburgh’un sanat hayatının önde gelen isimlerinden biri olarak ikinci bir kariyere sahip oldu ve bu, Met’ten emekli olduktan sonra ön plana çıktı. 1967’de kocası Wesley Posvar, Pittsburgh Üniversitesi’nin başkanı oldu ve 11 yıl sonra Bayan Miller, Helen Knox ile birlikte, şu anda Pittsburgh Festival Operası olarak bilinen ve ön plana çıkan Pittsburgh Opera Tiyatrosu’nu kurdu. 1960’larda opera yıldızı olmayı hedefleyenler. Şirket, 2011 yılında Mildred Miller Uluslararası Ses Yarışmasını başlattı.
Mildred Müller, 16 Aralık 1924’te Cleveland’da Almanya’dan gelen göçmenler Wilhelm ve Elsa Müller’in çocuğu olarak dünyaya geldi. Met’in otoriter genel müdürü Rudolf Bing, daha sonra savaş yıllarının yakınlığı göz önüne alındığında soyadını Amerikanlaştırması konusunda ısrar etti. Babasının Cleveland’da bir ev dekorasyon mağazası vardı ve daha sonra hatırladığı gibi, onun piyano çalması konusunda “çok katıydı”.
1946’da Cleveland Müzik Enstitüsü’nden ve 1948’de New England Müzik Konservatuarı’ndan mezun oldu ve burada yüzyılın ortalarında ünlü opera şefi ve impresaryo Boris Goldovsky ile çalıştı. Daha sonra “Bana şarkı söylemeyi ve oyunculuk yapmayı öğretti” dedi.
Operaya ilk çıkışını Tanglewood Müzik Festivali’nde Benjamin Britten’in “Peter Grimes” adlı eserinin Amerika galasında Leonard Bernstein yönetiminde yaptı ve daha sonra onu yumruklarıyla yönettiğini söyledi. İnsanlar bunları fark etmeye başladı.
Bay Bing, Met ile ilgili olarak onunla iletişime geçtiğinde teklif ettiği pozisyondan memnun olmadığı için reddetti. Daha sonra onu ikinci kez reddetti. Daha sonra kendisinin yapacağı Cherubino rolü için onu güvence altına alması ancak üçüncü denemesinde gerçekleşti.
Kocası 2001 yılında öldü. Kızı Lisa’nın yanı sıra, Marina Posvar adında başka bir kızı hayatta kaldı; bir oğul, Wesley William Posvar; yedi torun; ve yedi torun çocuğu.
Bayan Miller şarkı dünyasına da damgasını vurdu. Eleştirmenler, Almanca diksiyonunun doğallığına ve o zamanın tipik müzik eleştirisi olduğu gibi çarpıcı görünümüne dikkat çekti: Eleştirmen Allen Hughes, 1966’da The Times’da “Her geçen yıl daha da çekicilik kazanıyor gibi görünüyor” diye yazmıştı. Resitalinin “sadelik açlığını uyandırdığına” dair hafif bir şikayet, “Bayan Miller’ın basit bir kazak ve etek giyseydi bu şarkıları nasıl söyleyeceğini merak ediyordu” şeklindeki küçümseyici yorumu yapmadan önce.
Ne olursa olsun, “konserin baştan sona neredeyse kusursuz olduğu” sonucuna vardı.