“Üçüncü Reich'ta çalınmasına izin verilmediği için daha önce hiç duymadığım Weill'in müziğiyle karşılaşmak benim için kesinlikle çok etkileyiciydi çünkü benim için tonal ama tamamen yeni bir ses dünyası açtı” dedi Bay Weill. Reimann bir röportajda Eski ortaokulunun yıllık yayını için 2018'deki röportaj.
On yaşında piyano için kısa eserler bestelemeye de başladı. Kısa bir süre sonra konserlerde annesinin şarkı söyleyen öğrencilerine eşlik etti.
1955 yılında liseden mezun olduktan sonra Städtische Oper Berlin'in (bugünkü Deutsche Oper) yeni kurulan opera stüdyosunda çalıştı ve aynı zamanda buradaki müzik konservatuarında kompozisyon ve piyano dersleri aldı. Ayrıca Viyana Üniversitesi'nde kısa bir süre müzikoloji eğitimi aldı.
Berlin Konservatuarı'ndaki profesörlerinden biri, Bay Reimann'a deneysel ama dogmatik olma ününe sahip modern müziğin yuvaları olan Darmstadt ve Donaueschingen'in avangard merkezlerinden uzak durmasını ve onun yerine kendi tarzını oluşturmasını tavsiye eden etkili Alman besteci Boris Blacher'dı. kendi yolu. Bunu yaparak, kendisini Karlheinz Stockhausen ve Hans Werner Henze gibi daha eski çağdaşlarından ayırdı ve uzun kariyeri boyunca hiçbir zaman bir müzik akımına veya ekolüne ait olmayan, tamamen bireysel, hatta yalnız bir sanatçı olarak kaldı.
Bay Reimann, 20 yaşından itibaren Bay Fischer-Dieskau ve mezzo-soprano Brigitte Fassbaender'a konserlerde eşlik etti ve onlar için müzik yazdı. Kariyeri boyunca aranan ve sıkça kaydedilen bir eşlikçi olarak kaldı; 1988'de Busoni Kompozisyon Ödülü'nün ve 2006'da kurulan Aribert Reimann Vakfı'nın kurulmasıyla genç bestecileri destekledi.
1962 yılında, “Paul Celan'dan Beş Şiir” adlı konser parçasının prömiyeri, Bay Fischer-Dieskau'nun solist olduğu her yıl düzenlenen gösteri sanatları festivali Berliner Festwochen'de yapıldı. Bay Reimann, Holokost'tan sağ kurtulan Yahudi-Romen şair Bay Celan ile 1957'de Paris'te tanışmıştı ve unutulmaz Almanca şiirlerini müziğe aktaran ilk kişilerden biriydi. Bay Reimann, yazarın intiharından bir yıl sonra, 1971'de, yaklaşık 20 dakikalık tek bir harekette altı şiirden oluşan “Döngü” için Bay Celan'ın şiirlerine geri döndü.
On yaşında piyano için kısa eserler bestelemeye de başladı. Kısa bir süre sonra konserlerde annesinin şarkı söyleyen öğrencilerine eşlik etti.
1955 yılında liseden mezun olduktan sonra Städtische Oper Berlin'in (bugünkü Deutsche Oper) yeni kurulan opera stüdyosunda çalıştı ve aynı zamanda buradaki müzik konservatuarında kompozisyon ve piyano dersleri aldı. Ayrıca Viyana Üniversitesi'nde kısa bir süre müzikoloji eğitimi aldı.
Berlin Konservatuarı'ndaki profesörlerinden biri, Bay Reimann'a deneysel ama dogmatik olma ününe sahip modern müziğin yuvaları olan Darmstadt ve Donaueschingen'in avangard merkezlerinden uzak durmasını ve onun yerine kendi tarzını oluşturmasını tavsiye eden etkili Alman besteci Boris Blacher'dı. kendi yolu. Bunu yaparak, kendisini Karlheinz Stockhausen ve Hans Werner Henze gibi daha eski çağdaşlarından ayırdı ve uzun kariyeri boyunca hiçbir zaman bir müzik akımına veya ekolüne ait olmayan, tamamen bireysel, hatta yalnız bir sanatçı olarak kaldı.
Bay Reimann, 20 yaşından itibaren Bay Fischer-Dieskau ve mezzo-soprano Brigitte Fassbaender'a konserlerde eşlik etti ve onlar için müzik yazdı. Kariyeri boyunca aranan ve sıkça kaydedilen bir eşlikçi olarak kaldı; 1988'de Busoni Kompozisyon Ödülü'nün ve 2006'da kurulan Aribert Reimann Vakfı'nın kurulmasıyla genç bestecileri destekledi.
1962 yılında, “Paul Celan'dan Beş Şiir” adlı konser parçasının prömiyeri, Bay Fischer-Dieskau'nun solist olduğu her yıl düzenlenen gösteri sanatları festivali Berliner Festwochen'de yapıldı. Bay Reimann, Holokost'tan sağ kurtulan Yahudi-Romen şair Bay Celan ile 1957'de Paris'te tanışmıştı ve unutulmaz Almanca şiirlerini müziğe aktaran ilk kişilerden biriydi. Bay Reimann, yazarın intiharından bir yıl sonra, 1971'de, yaklaşık 20 dakikalık tek bir harekette altı şiirden oluşan “Döngü” için Bay Celan'ın şiirlerine geri döndü.