Uzun süredir editörü olan Bay Erskine’in emekli olmasının ardından, Bay McCarthy, Random House’dan Alfred A. Knopf’a katıldı ve diğerlerinin yanı sıra Raymond Carver, Richard Ford ve Tobias Wolff ile de çalışan yeni bir editör olan Gary Fisketjon’u işe aldı. 1992’de All the Pretty Horses’ın yayınlanmasından önce, Bay McCarthy ilk büyük röportajı için Times Magazine ile konuşmayı kabul etti.
Makalenin yazarı Richard B. Woodward, o sırada Bay McCarthy’nin “kendi saçını kestiğini, yemeklerini ocakta veya kafeteryada yediğini ve çamaşırlarını çamaşırhanede yıkadığını” kaydetti.
Bu röportajda McCarthy, “iyi yazarlar” Melville, Dostoyevski ve Faulkner’ı adlandırdı. Kendi deyimiyle “ölüm kalım meseleleriyle ilgilenmeyen” yazarlar bu listeden çıkarıldı. Proust ve Henry James hakkında şöyle dedi: “Onları anlamıyorum. Benim için bu edebiyat değil. İyi kabul edilen birçok yazarı tuhaf buluyorum.”
All the Pretty Horses, 1950’de büyüdüğü Teksas çiftliğinden atılan ve en yakın arkadaşıyla at sırtında Meksika’ya doğru yola çıkan John Grady Cole adlı genç bir adam hakkında karanlık ama genellikle romantik bir hikaye. Kitap altı ayda yaklaşık 200.000 kopya sattı.
Bazı eleştirmenler o kadar hevesli olmasa da, Sınır üçlemesindeki sonraki iki kitap da iyi sattı. Bay Fisketjon 1995’te verdiği bir röportajda, “Yayıncılıkta, keşfin heyecanını bir tepkinin takip ettiği kesindir,” dedi.
Bay McCarthy, uzun yıllar boyunca, parçacık fizikçisi Murray Gell-Mann ve diğerleri tarafından 1984 yılında kurulan, kar amacı gütmeyen bir bilimsel araştırma merkezi olan Santa Fe Enstitüsü’nde bir ofis tuttu. El Paso’dan yakınlara taşındı. Bilim adamlarının arkadaşlığından zevk alırdı ve bazen bilimsel kitapların düzenlenmesine yardım etmek için gönüllü olur, onları gereksiz bulduğu ünlem işaretleri ve noktalı virgüller gibi şeylerden arındırırdı.
2007 Rolling Stone profilinde “İnsanlar bana ‘Neden fizikle ilgileniyorsunuz?’ diye soruyor.” “Ama neden olmasın? Benim için merak en garip şey.” Küçük oğlu John’u okula bıraktıktan sonra enstitüye arabayla gidecekti.
Makalenin yazarı Richard B. Woodward, o sırada Bay McCarthy’nin “kendi saçını kestiğini, yemeklerini ocakta veya kafeteryada yediğini ve çamaşırlarını çamaşırhanede yıkadığını” kaydetti.
Bu röportajda McCarthy, “iyi yazarlar” Melville, Dostoyevski ve Faulkner’ı adlandırdı. Kendi deyimiyle “ölüm kalım meseleleriyle ilgilenmeyen” yazarlar bu listeden çıkarıldı. Proust ve Henry James hakkında şöyle dedi: “Onları anlamıyorum. Benim için bu edebiyat değil. İyi kabul edilen birçok yazarı tuhaf buluyorum.”
All the Pretty Horses, 1950’de büyüdüğü Teksas çiftliğinden atılan ve en yakın arkadaşıyla at sırtında Meksika’ya doğru yola çıkan John Grady Cole adlı genç bir adam hakkında karanlık ama genellikle romantik bir hikaye. Kitap altı ayda yaklaşık 200.000 kopya sattı.
Bazı eleştirmenler o kadar hevesli olmasa da, Sınır üçlemesindeki sonraki iki kitap da iyi sattı. Bay Fisketjon 1995’te verdiği bir röportajda, “Yayıncılıkta, keşfin heyecanını bir tepkinin takip ettiği kesindir,” dedi.
Bay McCarthy, uzun yıllar boyunca, parçacık fizikçisi Murray Gell-Mann ve diğerleri tarafından 1984 yılında kurulan, kar amacı gütmeyen bir bilimsel araştırma merkezi olan Santa Fe Enstitüsü’nde bir ofis tuttu. El Paso’dan yakınlara taşındı. Bilim adamlarının arkadaşlığından zevk alırdı ve bazen bilimsel kitapların düzenlenmesine yardım etmek için gönüllü olur, onları gereksiz bulduğu ünlem işaretleri ve noktalı virgüller gibi şeylerden arındırırdı.
2007 Rolling Stone profilinde “İnsanlar bana ‘Neden fizikle ilgileniyorsunuz?’ diye soruyor.” “Ama neden olmasın? Benim için merak en garip şey.” Küçük oğlu John’u okula bıraktıktan sonra enstitüye arabayla gidecekti.