“Ölü Yetenekler Topluluğu”
Netflix'te yayınlayın.
Tayvanlı yönetmen John Hsu, geçen yıl ödüller, övgüler ve güçlü sayıda sağlık sigortasıyla ödüller, övgüler ve güçlü yazarkasa numaraları topladı. Ruhların yaşamlar arasında kalmalarını ve kalıcı olarak solmalarını sağlayan acil lisanslar için rekabet ettiği bir dünyada, “Dead Talents Society”, “Beetlejuice” in gonzo tarzını, kişilerarası şairler ve en iyi sahne arkası dramalarının çatışmalarıyla evlenir. Filmin dünyası zarif, arsız detaylarla: “Ölüm” ve “Morgue” adıyla dergilerin kapağını elde etmek için hayaletler.
Bu bağlamda, acil bir lisans için oldukça korkunç bir aday yapmak için göze çarpmayan ölüm ve size güven eksikliği olan yeni ölü bir genç olan çaylak (Gingle Wang) geliyor. Bu, bir zamanlar efsanevi ve şimdi soluk bir ghostress olan Catherine (Sandrine Pinna) ve yöneticisi Makoto (Chen Bolin), yeni gelenleri kanatlarının altında alıp onları sonsuzluğa layık bir hayalet yapmaya karar verene kadar. Yaşlı yaş tarihinin tanıdık bir hikayesi, popüler Asya korku filmlerinin parodileri ve sosyal medyanın ve etkileyici endüstrisinin sosyal hicivlerinden biri ile parodilerle çılgın ve büyüleyici bir revizyon haline geliyor.
“Adamanten Kız (Kottukkaali)”
Amazon'dan kiralayın veya satın alın.
PS Vinothraj'ın Tamil -Marguage filmi cehennemden bir yolculuk. Güney Hint köyündeki büyük bir ailenin bir yolculuğa hazırlandığı ilk sahnelerden, film yüksek ve amansız, sürekli hareket halinde bir fırtına. Tüm bu heyecanın ortasında sessiz bir vaha var: unvanın inatçı kadını Meena (Anna Ben) sessiz ve pasif ve asla serbest gözlerle bakmıyorken, akrabalarıyla birlikte tutulan bir arabadaki bir horozla birlikte tehlikeye giriyor.
Bu gezi asfaltsız yollardan ve çimenli tarlalardan geçerken ayrıntılar yavaşça ortaya çıkıyor ve karakterler çığlık atıyor ve mücadele ediyor ve sayısız engelle karşılaşıyor: trafik polisinin müdahalesi, planlanmamış banyo molaları, caddeyi engelleyen bir boğa. Meena, farklı bir köydeki bir görenlere, onları sözde altıgenlik yaptıkları kötü ruhlardan kurtarmak için getirilir. Tabii ki, “takıntılı bir kadın” genellikle bağımsız olmaya ve ataerkil kısıtlamalara karşı çıkmaya cesaret eden bir kadın için bir koddur ve Meena, yakında netleştiği için farklı değildir. Ben'in performansı “The Adamant Girl (Kottukkaali)” in merkezi mucizesidir: Bu yoğun, son derece ayrıntılı film sırasında sadece bir dizi diyaloğu var, ancak hem istifa eden hem de çözülen yüzü diğer karakterlerin sözlerinden daha yüksek sesle konuşuyor.
“Sadece nehir akıyor”
Kriter kanalında yayınlayın.
Noir türünün sevinçleri, şekil ve içerik karışımından gelir – ışık, gölge, gölge, yer ve aksiyon yolundan, iyi ve kötü, gerçek ve hayaller arasındaki sınırların bulanıklaşmaya başladığı belirsiz bir dünyada birleşir. Wei Shujun'un doksanlı yıllarda doksanlı yıllarda nehirde küçük bir Çin şehrinde oynayan suç draması. Öncül klasik: Soylu, sert çalışma dedektifi (Zhu Yilong), onu bir tavşan deliğini aşağı çeken ve zihinsel sağlığını rahatsız eden bir dizi cinayet inceliyor.
Tüm film, hem dönem ortamını (filmdeki önemli bir sahne bir kaset bandıdır) hem de davanın ahlaki huzursuzluğunu vurgulayan dokunsal bir kumlu 16 mm'lik bir filmde çekildi. Yerler her zaman yağmurda batırılır ve sizi pürüzsüz ve ışıltılı hale getiren ve her zaman yıkanacak her şeyi yapar. Tanınmış noir tropikleri çılgın bir adam, dolaptaki çapraz deri, yasadışı bir aşk ilişkisi, ama “sadece nehir akıyor” asla bitkin hissetmez. Bir nedenden dolayı yaprak dökmeyen bir tür için sevgi dolu, güzel tasarlanmış bir saygı gibi oynar: bizi temelde tanınamayan ve emin olmayan bir dünyayla yüzleşir, ne kadar zor bakarsak, o kadar az görürüz.
“Astrakan”
Tubi'de yayınlayın.
Koruyucu Bakım hakkındaki bu Fransız filmi, gerçeküstü bir dönüşe sahip neealist bir hikaye. 12 yaşındaki bir yetim olan Samuel (Mirko Giannini), Marie (Jehnny Beth) ve Clément (Bastien Bouillon) tarafından kaydedildi. Evi başlangıçta kameraman Simon Beaufils tarafından döndürülen kırsal bir idil gibi görünüyor: Aile, Samuel'in yandaki kıza veya spor salonu sınıflarına bağlanmazsa, Samuel'in hemşirelik duruşmalarıyla araştırdığı yeşil ağaçlar, tarlalar ve göllerle çevrili bir taş evde yaşıyor.
Bununla birlikte, dalgalar yakında geçici aile yaşamının bu gözlem portresinde ortaya çıkacaktır. Samuel'in tanıtımı öncelikle evlat edinen ebeveynlerinin ek para kazanmasının bir yoludur. Düzenlemenin sömürücü, bazen şiddetli alt tonları, ayrılmış davranışı konuşulmamış travma ile çelişen sakin ve karanlık çocuğu etkiliyor. Bir baskı kilit bir konudur – Samuel geçici hareketlerle savaşır – ve filmin sonunda, duygusal olarak katartik gibi anlatımlı bir görüntü dizisinde “Astrakan” kreşendo'dan geçen tehdit ve geçişlerin göstergeleri.
“Hiçbir yerde”
Tubi'de yayınlayın.
İki queer ergen, Londra'da içme, sigara içme ve yürüyüş günü için okulu atlar. Bu, Sian Astor-Lewis'in ilk özelliği, birkaç yere sahip düşük bütçeli seyrek bir drama ve hala güçlü bir duygusal darbe alan sadece üç merkezi karakterle ilgili. Lise lale (daha küçük) ve Finn (Josefine Glaesel), annesinin ölümünden sonra babası ve amcasıyla birlikte yaşadığı Tulip'in evinde uyanır. Lale üzücü ve nazik; Cinsiyete özgü bir uyumsuz olarak temsil eden Finn (bu asla doğrudan filmde ele alınmamasına rağmen), her zaman kızgındır ve laleler amcasına karşı derin bir kızgınlık barındırıyor gibi görünüyor. İkisi gün boyunca düzensiz bir şekilde yanar; Onlar telafi, kavga, kıkırdama ve olası tüm nodüler durumlara girer. Astor-Lewis, ıssız ve genellikle olası olmamanızı sağlar ve sadece zor eviniz üzerinde kirli bağlamın başıboş anlarını sunar. Film yapımcısı, iyi geri hikayeler veya iyi kararlar yerine, izleyiciyi üzücü, şaşkın kahramanlarının kendini yıkıcı öfkesini, dili ifade etmek zorunda olduklarından daha derin bir yaralanmaları tanımaya davet ediyor.
Netflix'te yayınlayın.
Tayvanlı yönetmen John Hsu, geçen yıl ödüller, övgüler ve güçlü sayıda sağlık sigortasıyla ödüller, övgüler ve güçlü yazarkasa numaraları topladı. Ruhların yaşamlar arasında kalmalarını ve kalıcı olarak solmalarını sağlayan acil lisanslar için rekabet ettiği bir dünyada, “Dead Talents Society”, “Beetlejuice” in gonzo tarzını, kişilerarası şairler ve en iyi sahne arkası dramalarının çatışmalarıyla evlenir. Filmin dünyası zarif, arsız detaylarla: “Ölüm” ve “Morgue” adıyla dergilerin kapağını elde etmek için hayaletler.
Bu bağlamda, acil bir lisans için oldukça korkunç bir aday yapmak için göze çarpmayan ölüm ve size güven eksikliği olan yeni ölü bir genç olan çaylak (Gingle Wang) geliyor. Bu, bir zamanlar efsanevi ve şimdi soluk bir ghostress olan Catherine (Sandrine Pinna) ve yöneticisi Makoto (Chen Bolin), yeni gelenleri kanatlarının altında alıp onları sonsuzluğa layık bir hayalet yapmaya karar verene kadar. Yaşlı yaş tarihinin tanıdık bir hikayesi, popüler Asya korku filmlerinin parodileri ve sosyal medyanın ve etkileyici endüstrisinin sosyal hicivlerinden biri ile parodilerle çılgın ve büyüleyici bir revizyon haline geliyor.
“Adamanten Kız (Kottukkaali)”
Amazon'dan kiralayın veya satın alın.
PS Vinothraj'ın Tamil -Marguage filmi cehennemden bir yolculuk. Güney Hint köyündeki büyük bir ailenin bir yolculuğa hazırlandığı ilk sahnelerden, film yüksek ve amansız, sürekli hareket halinde bir fırtına. Tüm bu heyecanın ortasında sessiz bir vaha var: unvanın inatçı kadını Meena (Anna Ben) sessiz ve pasif ve asla serbest gözlerle bakmıyorken, akrabalarıyla birlikte tutulan bir arabadaki bir horozla birlikte tehlikeye giriyor.
Bu gezi asfaltsız yollardan ve çimenli tarlalardan geçerken ayrıntılar yavaşça ortaya çıkıyor ve karakterler çığlık atıyor ve mücadele ediyor ve sayısız engelle karşılaşıyor: trafik polisinin müdahalesi, planlanmamış banyo molaları, caddeyi engelleyen bir boğa. Meena, farklı bir köydeki bir görenlere, onları sözde altıgenlik yaptıkları kötü ruhlardan kurtarmak için getirilir. Tabii ki, “takıntılı bir kadın” genellikle bağımsız olmaya ve ataerkil kısıtlamalara karşı çıkmaya cesaret eden bir kadın için bir koddur ve Meena, yakında netleştiği için farklı değildir. Ben'in performansı “The Adamant Girl (Kottukkaali)” in merkezi mucizesidir: Bu yoğun, son derece ayrıntılı film sırasında sadece bir dizi diyaloğu var, ancak hem istifa eden hem de çözülen yüzü diğer karakterlerin sözlerinden daha yüksek sesle konuşuyor.
“Sadece nehir akıyor”
Kriter kanalında yayınlayın.
Noir türünün sevinçleri, şekil ve içerik karışımından gelir – ışık, gölge, gölge, yer ve aksiyon yolundan, iyi ve kötü, gerçek ve hayaller arasındaki sınırların bulanıklaşmaya başladığı belirsiz bir dünyada birleşir. Wei Shujun'un doksanlı yıllarda doksanlı yıllarda nehirde küçük bir Çin şehrinde oynayan suç draması. Öncül klasik: Soylu, sert çalışma dedektifi (Zhu Yilong), onu bir tavşan deliğini aşağı çeken ve zihinsel sağlığını rahatsız eden bir dizi cinayet inceliyor.
Tüm film, hem dönem ortamını (filmdeki önemli bir sahne bir kaset bandıdır) hem de davanın ahlaki huzursuzluğunu vurgulayan dokunsal bir kumlu 16 mm'lik bir filmde çekildi. Yerler her zaman yağmurda batırılır ve sizi pürüzsüz ve ışıltılı hale getiren ve her zaman yıkanacak her şeyi yapar. Tanınmış noir tropikleri çılgın bir adam, dolaptaki çapraz deri, yasadışı bir aşk ilişkisi, ama “sadece nehir akıyor” asla bitkin hissetmez. Bir nedenden dolayı yaprak dökmeyen bir tür için sevgi dolu, güzel tasarlanmış bir saygı gibi oynar: bizi temelde tanınamayan ve emin olmayan bir dünyayla yüzleşir, ne kadar zor bakarsak, o kadar az görürüz.
“Astrakan”
Tubi'de yayınlayın.
Koruyucu Bakım hakkındaki bu Fransız filmi, gerçeküstü bir dönüşe sahip neealist bir hikaye. 12 yaşındaki bir yetim olan Samuel (Mirko Giannini), Marie (Jehnny Beth) ve Clément (Bastien Bouillon) tarafından kaydedildi. Evi başlangıçta kameraman Simon Beaufils tarafından döndürülen kırsal bir idil gibi görünüyor: Aile, Samuel'in yandaki kıza veya spor salonu sınıflarına bağlanmazsa, Samuel'in hemşirelik duruşmalarıyla araştırdığı yeşil ağaçlar, tarlalar ve göllerle çevrili bir taş evde yaşıyor.
Bununla birlikte, dalgalar yakında geçici aile yaşamının bu gözlem portresinde ortaya çıkacaktır. Samuel'in tanıtımı öncelikle evlat edinen ebeveynlerinin ek para kazanmasının bir yoludur. Düzenlemenin sömürücü, bazen şiddetli alt tonları, ayrılmış davranışı konuşulmamış travma ile çelişen sakin ve karanlık çocuğu etkiliyor. Bir baskı kilit bir konudur – Samuel geçici hareketlerle savaşır – ve filmin sonunda, duygusal olarak katartik gibi anlatımlı bir görüntü dizisinde “Astrakan” kreşendo'dan geçen tehdit ve geçişlerin göstergeleri.
“Hiçbir yerde”
Tubi'de yayınlayın.
İki queer ergen, Londra'da içme, sigara içme ve yürüyüş günü için okulu atlar. Bu, Sian Astor-Lewis'in ilk özelliği, birkaç yere sahip düşük bütçeli seyrek bir drama ve hala güçlü bir duygusal darbe alan sadece üç merkezi karakterle ilgili. Lise lale (daha küçük) ve Finn (Josefine Glaesel), annesinin ölümünden sonra babası ve amcasıyla birlikte yaşadığı Tulip'in evinde uyanır. Lale üzücü ve nazik; Cinsiyete özgü bir uyumsuz olarak temsil eden Finn (bu asla doğrudan filmde ele alınmamasına rağmen), her zaman kızgındır ve laleler amcasına karşı derin bir kızgınlık barındırıyor gibi görünüyor. İkisi gün boyunca düzensiz bir şekilde yanar; Onlar telafi, kavga, kıkırdama ve olası tüm nodüler durumlara girer. Astor-Lewis, ıssız ve genellikle olası olmamanızı sağlar ve sadece zor eviniz üzerinde kirli bağlamın başıboş anlarını sunar. Film yapımcısı, iyi geri hikayeler veya iyi kararlar yerine, izleyiciyi üzücü, şaşkın kahramanlarının kendini yıkıcı öfkesini, dili ifade etmek zorunda olduklarından daha derin bir yaralanmaları tanımaya davet ediyor.