Cinerama Dome’un It’s a Mad Mad Mad Mad World galasına kapılarını açtığı 1963 Kasım gecesinden beri Milton Berle, Buddy Hackett ve Ethel Merman’ı Hollywood’un Sunset Bulvarı’nın kaldırımlarına, tiyatroya ve Multiplex’e çekiyor. Daha sonra etrafında türeyen sinema, film izlemeyi seven ve film yapmayı seven insanlar için bir yuva oldu.
Quentin Tarantino’nun 2019 yapımı Once Upon a Time… in Hollywood filminde anımsattığı kendine özgü jeodezik kubbesi, yıllar içinde Technicolor geçmişini anımsatarak fütüristik olmaktan çok retro bir hal aldı. Tüm bunlara rağmen, ArcLight Hollywood olarak bilinen kompleks, film severlerin gözdesi olmaya devam etti, reklamsız, geç gelenler için giriş izni yoktu ve izleyiciler, ses ve görüntünün “en uygun” olduğundan emin olmak için yaklaşan gösterinin prömiyerinden sonra geride kalma sözü verdi. tarih.” Stand”, ArcLight standartlarıydı.”
Ancak bugün ArcLight Hollywood, hem koronavirüs pandemisinin kurbanı hem de kendi kapısının önünde bile kargaşa içindeki bir film endüstrisinin sembolü olarak kapalı.
“ArcLight gibi bir şey yoktu – Kapanmalarına gerçekten şaşırdım,” dedi Teğmen olarak görev yapan aktris Amy Aquino. Grace Billets, “Bosch” adlı televizyon programında rol aldı ve 2004’te orada “Sideways”i izlediğinden beri sinemanın sinemaya gitme konusundaki ciddi tavrından etkilenmişti.
Kocası Drew McCoy, artık terk edilmiş kompleksin yanından her geçtiğinde endişelendiğini söyledi. “Bir zamanlar onu öldüren önemli bir yapının orada beyaz bir fil gibi oturması çok garip” dedi.
Girişi film afişleri yerine kontrplak panellerle işaretlenmiş kapılı kompleks, bugün Amerikan kültüründe eski moda sinemayı gölgede bırakan büyük belirsizliği çağrıştırıyor. Çift vuruş üretimi felç etti. Akış hizmetlerinden kaynaklanan rekabet ve akıllı telefon çağının azalan dikkat süresi, ülke genelinde sinemaların kapılarını kapatmasına neden oldu.
Barbie’nin rekor kıran gişe başarısı ve Oppenheimer’ın bu yaz gösterdiği güçlü performans, pandemi nedeniyle daha da şiddetlenen sinema seyircisinde uzun ve yavaş bir düşüşün ardından, kuşatılmış bir sektöre umut verdi. Ancak diğer potansiyel büyük bütçeli gişe rekorları kıran filmler, zayıf bilet satışlarıyla alçaltıldı ve devam eden grev, bazı stüdyoların daha büyük sürümleri ertelemesine neden oldu. Tiyatroya gitmenin temel zorlukları ortadan kalkmadı ve tahtalarla kapatılmış ArcLight, bunu her gün hatırlatıyor.
ArcLight’ın tarihini belgeleyen sinema tarihçisi Bill Counter, “Bunlar üzücü zamanlar,” dedi. “Hayatta kalan tiyatrolar, ArcLight’ı ilk etapta bir destinasyon haline getiren türden olanaklar sunarak sinemaya gitmeyi bir etkinlik haline getirenler olacak.”
ArcLight’ın Los Angeles’ta bir gizem haline gelmesi, her zaman başka bir mahalle sinemasından daha fazlası olan bir sinema salonuna yakışan spekülasyon konusu olması çok uygun.
ArcLight’ın sahibi olan Decurion Corp. şirketi geçen yıl bir içki ruhsatı için başvurduğunda, film hayranları bu küçük hareketi bile ilgi çekici yerlerin hemen köşede olduğunun bir işareti olarak gördüler. İflasın yeniden yapılanmasının bir parçası olarak ülke çapında 11 ArcLight tiyatrosunu kapatan Decurion’daki yöneticiler, tiyatro koruma gruplarına sözde ArcLight Hollywood’dan vazgeçmeyeceklerine dair güvence verdi. Ama kapalı kaldı.
Counter, “Herkes yeniden açılmaya yakın olmasını umuyordu,” dedi. “İşler periyodik olarak gerçekleşir. Bir mimarın ofisini duydunuz. Kasım ayında 60. yıl dönümü için yeniden açmayı düşünmek güzel olurdu.”
“Herkes onu seviyor” diye ekledi. “Film yapımcıları oraya gitmek istiyor. Tekrar açılacaktır. Sadece zamanlarını alıyorlar.”
Ancak Decurion, niyetleri hakkında çok az bilgi sunmaya devam ediyor. Decurion’da bir yönetici olan Ted Mundorff e-posta yoluyla “Bize ulaştığınız için teşekkür ederiz,” dedi. “Hollywood malikanesi hakkında yorum yapmıyoruz.”
Son zamanlarda Los Angeles’ta film meraklıları için bazı cesaret verici haberler var. Tarantino’nun 2014 yılında satın aldığı bir canlandırma tiyatrosu olan New Beverly Cinema, Covid-19 nedeniyle kapatıldıktan sonra Haziran 2021’de yeniden açıldı. Sloganı: “Tüm şovlar muhteşem 35mm formatında sunuluyor (16mm formatında belirtilmediği sürece).” 2017’de Santa Monica’da kapanan ünlü mağaza Vidiots, Haziran ayında eski Eagle Theatre’da yeniden açıldı, videolar kiralıyor ve geniş bir seçki gösteriyor. eski filmlerden. Ve bu yaz, Inglewood’daki yeni SoFi Stadyumu’nun karşısındaki Hollywood Park’ta 12 ekranlı bir multipleks açıldı.
ArcLight’ın geleceğiyle ilgili endişeler, önemli yapıların ve kurumların bir gecede inşaat tozu içinde kaybolabileceği bir şehirde ortaya çıkıyor. ArcLight’tan bir blok ötede saygın bir plak dükkanı olan Amoeba Music, kısa süre önce bir emlak müteahhitinin taleplerini kabul etti ve Hollywood Bulvarı’nda yeni bir kompleks inşa etmek için binasını bıraktı. (“Bina yeni olabilir, ancak Amoeba’nın kişiliği parlıyor” diye vaat ediyor web sitesi.)
Los Angeles Tarihi Tiyatro Vakfı yönetim kurulu başkanı Tiffany Nitsche, “Los Angeles’ta işler sona erdiğinde insanların dikkatli olmaya hakkı var” dedi. “Bir şeyleri çok çabuk kaybediyoruz.”
Müzakerelerin belirsizliği endişeleri artırdı. Hollywood Hills’te on dakika uzaklıkta yaşarken “her zaman orada olan” eski Los Angeles belediye başkanı Antonio Villaraigosa, “Ne yaptıklarını bilmiyorum” dedi. “Eğer onu geri getirirlerse, bunun bir parçası olmak istiyorum. Neden bu güzel yeri restore etmek istemeyelim?”
Buckminster Fuller tarafından tasarlanan jeodezik bir kubbe olan Cinerama Kubbesi, Sunset Bulvarı boyunca 22 metrelik bir golf topu gibi yükseliyor. Los Angeles Belirlenmiş Bir Simgesel Yapı olarak Dome, tescilli bir binadır; bu, örneğin bir ofis binası için onu yıkmanın imkansız olmasa da zor olacağı anlamına gelir.
Los Angeles Conservancy’nin başkanı Linda Dishman, “Bu çok ikonik” dedi.
2002’de Kubbe, 14 salonlu bitişik üç katlı bir multipleks içerecek şekilde genişletildi. Bu sinemalar, özellikle kaliteli sese ve görüntüye değer veren (ve daha yüksek fiyatları ödemeye istekli) seçici izleyicileri cezbetti. Bırakın gizlice mesaj atmayı, ışıklar söner sönmez birinin konuştuğunu duymak bile nadirdi. Yaklaşan tanıtım öncesi eğlenceler nispeten kısa tutuldu ve Coca-Cola için olanlar gibi ekrandaki reklamlarla asla aşırı yüklenmedi. Prömiyerler için popüler bir yer haline geldi.
Los Angeles ilçesi ArcLight’ın sahibi olan Hugo Soto-Martinez, seçmenlerinin tiyatroda olup bitenler konusunda kendisine düzenli olarak baskı yaptığını söyledi; onun da herkes gibi kafası karışık.
Nitsche, tüm gizemlere rağmen ArcLight’ın geri geleceğine ikna olduğunu söyledi. “Son iki yılda tiyatroların mücadele ettiğini gördük” dedi. “Kimsenin bu oyuna geri dönme girişiminde bulunduğundan emin değilim.”
“Ama ArcLight’ın yeniden açılmayacağını hayal edemiyorum” dedi. “Sadece ne zaman olduğunu bilmiyorum.”
Nicole Sperling Los Angeles’tan raporlamaya katkıda bulundu.
Quentin Tarantino’nun 2019 yapımı Once Upon a Time… in Hollywood filminde anımsattığı kendine özgü jeodezik kubbesi, yıllar içinde Technicolor geçmişini anımsatarak fütüristik olmaktan çok retro bir hal aldı. Tüm bunlara rağmen, ArcLight Hollywood olarak bilinen kompleks, film severlerin gözdesi olmaya devam etti, reklamsız, geç gelenler için giriş izni yoktu ve izleyiciler, ses ve görüntünün “en uygun” olduğundan emin olmak için yaklaşan gösterinin prömiyerinden sonra geride kalma sözü verdi. tarih.” Stand”, ArcLight standartlarıydı.”
Ancak bugün ArcLight Hollywood, hem koronavirüs pandemisinin kurbanı hem de kendi kapısının önünde bile kargaşa içindeki bir film endüstrisinin sembolü olarak kapalı.
“ArcLight gibi bir şey yoktu – Kapanmalarına gerçekten şaşırdım,” dedi Teğmen olarak görev yapan aktris Amy Aquino. Grace Billets, “Bosch” adlı televizyon programında rol aldı ve 2004’te orada “Sideways”i izlediğinden beri sinemanın sinemaya gitme konusundaki ciddi tavrından etkilenmişti.
Kocası Drew McCoy, artık terk edilmiş kompleksin yanından her geçtiğinde endişelendiğini söyledi. “Bir zamanlar onu öldüren önemli bir yapının orada beyaz bir fil gibi oturması çok garip” dedi.
Girişi film afişleri yerine kontrplak panellerle işaretlenmiş kapılı kompleks, bugün Amerikan kültüründe eski moda sinemayı gölgede bırakan büyük belirsizliği çağrıştırıyor. Çift vuruş üretimi felç etti. Akış hizmetlerinden kaynaklanan rekabet ve akıllı telefon çağının azalan dikkat süresi, ülke genelinde sinemaların kapılarını kapatmasına neden oldu.
Barbie’nin rekor kıran gişe başarısı ve Oppenheimer’ın bu yaz gösterdiği güçlü performans, pandemi nedeniyle daha da şiddetlenen sinema seyircisinde uzun ve yavaş bir düşüşün ardından, kuşatılmış bir sektöre umut verdi. Ancak diğer potansiyel büyük bütçeli gişe rekorları kıran filmler, zayıf bilet satışlarıyla alçaltıldı ve devam eden grev, bazı stüdyoların daha büyük sürümleri ertelemesine neden oldu. Tiyatroya gitmenin temel zorlukları ortadan kalkmadı ve tahtalarla kapatılmış ArcLight, bunu her gün hatırlatıyor.
ArcLight’ın tarihini belgeleyen sinema tarihçisi Bill Counter, “Bunlar üzücü zamanlar,” dedi. “Hayatta kalan tiyatrolar, ArcLight’ı ilk etapta bir destinasyon haline getiren türden olanaklar sunarak sinemaya gitmeyi bir etkinlik haline getirenler olacak.”
ArcLight’ın Los Angeles’ta bir gizem haline gelmesi, her zaman başka bir mahalle sinemasından daha fazlası olan bir sinema salonuna yakışan spekülasyon konusu olması çok uygun.
ArcLight’ın sahibi olan Decurion Corp. şirketi geçen yıl bir içki ruhsatı için başvurduğunda, film hayranları bu küçük hareketi bile ilgi çekici yerlerin hemen köşede olduğunun bir işareti olarak gördüler. İflasın yeniden yapılanmasının bir parçası olarak ülke çapında 11 ArcLight tiyatrosunu kapatan Decurion’daki yöneticiler, tiyatro koruma gruplarına sözde ArcLight Hollywood’dan vazgeçmeyeceklerine dair güvence verdi. Ama kapalı kaldı.
Counter, “Herkes yeniden açılmaya yakın olmasını umuyordu,” dedi. “İşler periyodik olarak gerçekleşir. Bir mimarın ofisini duydunuz. Kasım ayında 60. yıl dönümü için yeniden açmayı düşünmek güzel olurdu.”
“Herkes onu seviyor” diye ekledi. “Film yapımcıları oraya gitmek istiyor. Tekrar açılacaktır. Sadece zamanlarını alıyorlar.”
Ancak Decurion, niyetleri hakkında çok az bilgi sunmaya devam ediyor. Decurion’da bir yönetici olan Ted Mundorff e-posta yoluyla “Bize ulaştığınız için teşekkür ederiz,” dedi. “Hollywood malikanesi hakkında yorum yapmıyoruz.”
Son zamanlarda Los Angeles’ta film meraklıları için bazı cesaret verici haberler var. Tarantino’nun 2014 yılında satın aldığı bir canlandırma tiyatrosu olan New Beverly Cinema, Covid-19 nedeniyle kapatıldıktan sonra Haziran 2021’de yeniden açıldı. Sloganı: “Tüm şovlar muhteşem 35mm formatında sunuluyor (16mm formatında belirtilmediği sürece).” 2017’de Santa Monica’da kapanan ünlü mağaza Vidiots, Haziran ayında eski Eagle Theatre’da yeniden açıldı, videolar kiralıyor ve geniş bir seçki gösteriyor. eski filmlerden. Ve bu yaz, Inglewood’daki yeni SoFi Stadyumu’nun karşısındaki Hollywood Park’ta 12 ekranlı bir multipleks açıldı.
ArcLight’ın geleceğiyle ilgili endişeler, önemli yapıların ve kurumların bir gecede inşaat tozu içinde kaybolabileceği bir şehirde ortaya çıkıyor. ArcLight’tan bir blok ötede saygın bir plak dükkanı olan Amoeba Music, kısa süre önce bir emlak müteahhitinin taleplerini kabul etti ve Hollywood Bulvarı’nda yeni bir kompleks inşa etmek için binasını bıraktı. (“Bina yeni olabilir, ancak Amoeba’nın kişiliği parlıyor” diye vaat ediyor web sitesi.)
Los Angeles Tarihi Tiyatro Vakfı yönetim kurulu başkanı Tiffany Nitsche, “Los Angeles’ta işler sona erdiğinde insanların dikkatli olmaya hakkı var” dedi. “Bir şeyleri çok çabuk kaybediyoruz.”
Müzakerelerin belirsizliği endişeleri artırdı. Hollywood Hills’te on dakika uzaklıkta yaşarken “her zaman orada olan” eski Los Angeles belediye başkanı Antonio Villaraigosa, “Ne yaptıklarını bilmiyorum” dedi. “Eğer onu geri getirirlerse, bunun bir parçası olmak istiyorum. Neden bu güzel yeri restore etmek istemeyelim?”
Buckminster Fuller tarafından tasarlanan jeodezik bir kubbe olan Cinerama Kubbesi, Sunset Bulvarı boyunca 22 metrelik bir golf topu gibi yükseliyor. Los Angeles Belirlenmiş Bir Simgesel Yapı olarak Dome, tescilli bir binadır; bu, örneğin bir ofis binası için onu yıkmanın imkansız olmasa da zor olacağı anlamına gelir.
Los Angeles Conservancy’nin başkanı Linda Dishman, “Bu çok ikonik” dedi.
2002’de Kubbe, 14 salonlu bitişik üç katlı bir multipleks içerecek şekilde genişletildi. Bu sinemalar, özellikle kaliteli sese ve görüntüye değer veren (ve daha yüksek fiyatları ödemeye istekli) seçici izleyicileri cezbetti. Bırakın gizlice mesaj atmayı, ışıklar söner sönmez birinin konuştuğunu duymak bile nadirdi. Yaklaşan tanıtım öncesi eğlenceler nispeten kısa tutuldu ve Coca-Cola için olanlar gibi ekrandaki reklamlarla asla aşırı yüklenmedi. Prömiyerler için popüler bir yer haline geldi.
Los Angeles ilçesi ArcLight’ın sahibi olan Hugo Soto-Martinez, seçmenlerinin tiyatroda olup bitenler konusunda kendisine düzenli olarak baskı yaptığını söyledi; onun da herkes gibi kafası karışık.
Nitsche, tüm gizemlere rağmen ArcLight’ın geri geleceğine ikna olduğunu söyledi. “Son iki yılda tiyatroların mücadele ettiğini gördük” dedi. “Kimsenin bu oyuna geri dönme girişiminde bulunduğundan emin değilim.”
“Ama ArcLight’ın yeniden açılmayacağını hayal edemiyorum” dedi. “Sadece ne zaman olduğunu bilmiyorum.”
Nicole Sperling Los Angeles’tan raporlamaya katkıda bulundu.