“Neredeyse Charlie”
Çoğu büyük platformda kiralayın veya satın alın.
Phillip Noyce’un Hızlı Charlie’sine kadar Pierce Brosnan’ı güney aksanıyla duymam gerektiğini hiç bilmiyordum. Eski Bond, kendi deyimiyle “sorun çözücü”yü, yaz esintisinden daha serin bir şekilde canlandırıyor. Patronu Stan (son film rollerinden birinde James Caan) ile Beggar (Gbenga Akinnagbe) adında bir New Orleans gangsteri arasındaki bölge savaşı görünüşe göre Stan ve tüm ekibinin öldürülmesine yol açıyor ve Charlie’yi Beggar onları almadan önce intikam almaya itiyor. onu da bulur. Charlie’nin içinde bulunduğu durum, zeki bir tahnitçi olan sevgilisi Marcie’yi de (Morena Baccarin) etkiler.
Wick gerçek emeklilik yaşına kadar bu işte kalırsa Charlie, John Wick formunda tasvir edilir. Brosman, akıllıca uygulanan tek satırlık satırlara güvenerek sessiz ve verimli bir şekilde hareket ediyor. “Ne istiyorsun?” Dilenci soruyor. “Nefes almıyorsun” diye yanıtlıyor Charlie. Bazı yaşlı köpekler yeni numaralar olmadan da iyi geçinirler.
“Kirli Güney”
Çoğu büyük platformda kiralayın veya satın alın.
Bu sefer kuzey Louisiana’da geçen bir başka Güneyli intikam hikayesi, yazar-yönetmen Matthew Yerby’nin cesur ve cesur filmi “Kirli Güney”de geçiyor. Alkolik bir baba ve işe yaramaz bir annenin yükünü taşıyan Sue Parker (Willa Holland), ailesini kasabanın zengin reisi Jeb Roy’a (Dermot Mulroney) kaptırmanın eşiğindedir. 30.000 dolara kadar. Şans eseri, aynı derecede parçalanmış bir aileden gelen önemsiz bir yankesici olan Dion (Shane West) kasabanın içinde dolaşıyordu. Sue, Jeb’i soymak için Dion’la iş birliği yapar ve böylece Jeb’in derebeyliğine bir darbe indirir.
“Kirli Güney” özünde bir soygundur. Becerikli Dion, kararlı Sue’ya mesleğinin püf noktalarını öğretir ve ona kısa sürede aşık olur. Sue ile Jeb arasındaki kavgadan oluşan doruğa ulaşan soygun, “Çanlar Carol’ı” olarak ayarlandı ve Yerby’nin zorlu tatil eğlencesinin tonunu belirliyor.
‘Zor günler’
Netflix’te yayınlayın.
Daha önce A Family ve The Village hakkında yazmış biri olarak, her zaman Japon yönetmen Michihito Fujii’nin bir sonraki filmini sabırsızlıkla bekliyorum. Sıradan seyircilerin daha büyük, hain ağlara kapılmasına olan özel ilgisi, Kore aksiyon filmi “A Hard Day”in zekice ve akıl almaz yeniden çevriminde ön plana çıkıyor. Fujii’nin “Zor Günleri”, Dedektif Kudo’nun (Junichi Okada) arabasıyla kazara bir yayaya çarpmasıyla başlar. Bu kurbanın, bir kasanın anahtarını ele geçirmekle görevlendirilen yozlaşmış içişleri müfettişi Yazaki (Go Ayano) ile kasanın anahtarını çalmak isteyen yaşlı gangster (Akira Emoto) arasındaki kavganın merkezinde olduğu ortaya çıkar. içindekiler.
Kaotik durum Kudo’yu saf bir komediye dönüştürüyor ve hile gerektiren sahneleri (trafik durağı ya da annesinin cenazesi) felakete yakın komik sahnelere dönüştürüyor. Okada, performansını büyük fiziksel esprilerden yola çıkarak bir Budist tapınağının mezar taşları arasında deli Yazaki’ye karşı bir hesaplaşmaya kadar götürüyor; klasik western filmi “İyi, Kötü ve Çirkin”in sonundan pek farklı değil. Onların irade savaşı bir devam filmi için bile yer bırakıyor.
“Shaolin Efsanesi ve Cadısı”
Hi-Yah’ta yayınlayın!
Çinli yönetmen Zhang Dicai’nin MacGuffin hazine haritasına giden yolda kutsal tanrıçasını takip eden meçhul, beyaz giyimli tarikatıyla “Shaolin Efsanesi ve Cadı”sı kesinlikle sıra dışı olarak nitelendiriliyor. Zhang, haritayı saklayan iki dövüş sanatları savaşçısı Hong (Gu Shangwei) ve Shiyu (Zhao Wenzhuo) aracılığıyla bu dünya dışı önermenin komedi potansiyelinden yararlanıyor. Kırsal bir köyde ikili, dikkat çekmemek için tüm çabalarına rağmen şehirdeki kadınların gözdesi haline gelen bir akupunktur kliniğini işletiyor.
Her ne kadar yozlaşmış dövüş sanatları ustaları, bir romantizm ve büyük bir değişim başlasa da, havadan hafif dövüşler filmin ana aracıdır. Net görüntüler ve akıcı koreografi, Hong’un sıçramalarına ve kaymalarına bale benzeri bir zarafet katıyor. İyi bir aksiyon filminin lokomotifi olan Foley sanatçıları, bu sahnelenmiş yüzleşmeleri yönlendirerek Hong’un güvenilir mızrağını, kan arayan ıslık çalan bir kristal gibi ses çıkartır.
“Mussolini’yi soymak”
Netflix’te yayınlayın.
Pietro (Pietro Castellitto), II. Dünya Savaşı’nın son günlerinde geçimini sağlamak için keskin nişancı ortağı Marcello (Tommaso Ragno) ile birlikte çalışan küçük çaplı bir silah kaçakçısıdır. Pietro direnişte aktif olmasına rağmen devrimci değil. Acımasız faşist komutan Achille Borsalino’nun (Filippo Timi) sevgilisi olan kız arkadaşı Yvonne’u (Matilda De Angelis) etkileyeceğini umduğu parayı kazanma taraftarıdır. İtalyan liderliğinin ülkeden kaçma planını duyan Pietro, önce hazineyi çalmak için bir ekip kurar.
İtalyan yönetmen Renato De Maria’nın “Soysuzlar Çetesi” ve “Sunset Boulevard”ın ilham verici bir karışımı olan “Robbing Mussolini”, gösterişli dönem detayları, gösterişli Art Deco setleri ve baş döndürücü kırmızı sıçramalarıyla gösterişli elbiseler içeriyor. Yüksek duvarlar, dikenli teller ve keskin nişancılarla çevrelenmiş, neredeyse zaptedilemez bir meydanda yer alan soygunun kendisi de aynı derecede yaratıcıdır: Uzun takipli atışlar, çok sayıda patlamayı ve iyi koreograflanmış silahlı çatışmaları keskin bir hassasiyet ve büyüleyici bir yetenekle cesur bir ölçekte yakalar.
Çoğu büyük platformda kiralayın veya satın alın.
Phillip Noyce’un Hızlı Charlie’sine kadar Pierce Brosnan’ı güney aksanıyla duymam gerektiğini hiç bilmiyordum. Eski Bond, kendi deyimiyle “sorun çözücü”yü, yaz esintisinden daha serin bir şekilde canlandırıyor. Patronu Stan (son film rollerinden birinde James Caan) ile Beggar (Gbenga Akinnagbe) adında bir New Orleans gangsteri arasındaki bölge savaşı görünüşe göre Stan ve tüm ekibinin öldürülmesine yol açıyor ve Charlie’yi Beggar onları almadan önce intikam almaya itiyor. onu da bulur. Charlie’nin içinde bulunduğu durum, zeki bir tahnitçi olan sevgilisi Marcie’yi de (Morena Baccarin) etkiler.
Wick gerçek emeklilik yaşına kadar bu işte kalırsa Charlie, John Wick formunda tasvir edilir. Brosman, akıllıca uygulanan tek satırlık satırlara güvenerek sessiz ve verimli bir şekilde hareket ediyor. “Ne istiyorsun?” Dilenci soruyor. “Nefes almıyorsun” diye yanıtlıyor Charlie. Bazı yaşlı köpekler yeni numaralar olmadan da iyi geçinirler.
“Kirli Güney”
Çoğu büyük platformda kiralayın veya satın alın.
Bu sefer kuzey Louisiana’da geçen bir başka Güneyli intikam hikayesi, yazar-yönetmen Matthew Yerby’nin cesur ve cesur filmi “Kirli Güney”de geçiyor. Alkolik bir baba ve işe yaramaz bir annenin yükünü taşıyan Sue Parker (Willa Holland), ailesini kasabanın zengin reisi Jeb Roy’a (Dermot Mulroney) kaptırmanın eşiğindedir. 30.000 dolara kadar. Şans eseri, aynı derecede parçalanmış bir aileden gelen önemsiz bir yankesici olan Dion (Shane West) kasabanın içinde dolaşıyordu. Sue, Jeb’i soymak için Dion’la iş birliği yapar ve böylece Jeb’in derebeyliğine bir darbe indirir.
“Kirli Güney” özünde bir soygundur. Becerikli Dion, kararlı Sue’ya mesleğinin püf noktalarını öğretir ve ona kısa sürede aşık olur. Sue ile Jeb arasındaki kavgadan oluşan doruğa ulaşan soygun, “Çanlar Carol’ı” olarak ayarlandı ve Yerby’nin zorlu tatil eğlencesinin tonunu belirliyor.
‘Zor günler’
Netflix’te yayınlayın.
Daha önce A Family ve The Village hakkında yazmış biri olarak, her zaman Japon yönetmen Michihito Fujii’nin bir sonraki filmini sabırsızlıkla bekliyorum. Sıradan seyircilerin daha büyük, hain ağlara kapılmasına olan özel ilgisi, Kore aksiyon filmi “A Hard Day”in zekice ve akıl almaz yeniden çevriminde ön plana çıkıyor. Fujii’nin “Zor Günleri”, Dedektif Kudo’nun (Junichi Okada) arabasıyla kazara bir yayaya çarpmasıyla başlar. Bu kurbanın, bir kasanın anahtarını ele geçirmekle görevlendirilen yozlaşmış içişleri müfettişi Yazaki (Go Ayano) ile kasanın anahtarını çalmak isteyen yaşlı gangster (Akira Emoto) arasındaki kavganın merkezinde olduğu ortaya çıkar. içindekiler.
Kaotik durum Kudo’yu saf bir komediye dönüştürüyor ve hile gerektiren sahneleri (trafik durağı ya da annesinin cenazesi) felakete yakın komik sahnelere dönüştürüyor. Okada, performansını büyük fiziksel esprilerden yola çıkarak bir Budist tapınağının mezar taşları arasında deli Yazaki’ye karşı bir hesaplaşmaya kadar götürüyor; klasik western filmi “İyi, Kötü ve Çirkin”in sonundan pek farklı değil. Onların irade savaşı bir devam filmi için bile yer bırakıyor.
“Shaolin Efsanesi ve Cadısı”
Hi-Yah’ta yayınlayın!
Çinli yönetmen Zhang Dicai’nin MacGuffin hazine haritasına giden yolda kutsal tanrıçasını takip eden meçhul, beyaz giyimli tarikatıyla “Shaolin Efsanesi ve Cadı”sı kesinlikle sıra dışı olarak nitelendiriliyor. Zhang, haritayı saklayan iki dövüş sanatları savaşçısı Hong (Gu Shangwei) ve Shiyu (Zhao Wenzhuo) aracılığıyla bu dünya dışı önermenin komedi potansiyelinden yararlanıyor. Kırsal bir köyde ikili, dikkat çekmemek için tüm çabalarına rağmen şehirdeki kadınların gözdesi haline gelen bir akupunktur kliniğini işletiyor.
Her ne kadar yozlaşmış dövüş sanatları ustaları, bir romantizm ve büyük bir değişim başlasa da, havadan hafif dövüşler filmin ana aracıdır. Net görüntüler ve akıcı koreografi, Hong’un sıçramalarına ve kaymalarına bale benzeri bir zarafet katıyor. İyi bir aksiyon filminin lokomotifi olan Foley sanatçıları, bu sahnelenmiş yüzleşmeleri yönlendirerek Hong’un güvenilir mızrağını, kan arayan ıslık çalan bir kristal gibi ses çıkartır.
“Mussolini’yi soymak”
Netflix’te yayınlayın.
Pietro (Pietro Castellitto), II. Dünya Savaşı’nın son günlerinde geçimini sağlamak için keskin nişancı ortağı Marcello (Tommaso Ragno) ile birlikte çalışan küçük çaplı bir silah kaçakçısıdır. Pietro direnişte aktif olmasına rağmen devrimci değil. Acımasız faşist komutan Achille Borsalino’nun (Filippo Timi) sevgilisi olan kız arkadaşı Yvonne’u (Matilda De Angelis) etkileyeceğini umduğu parayı kazanma taraftarıdır. İtalyan liderliğinin ülkeden kaçma planını duyan Pietro, önce hazineyi çalmak için bir ekip kurar.
İtalyan yönetmen Renato De Maria’nın “Soysuzlar Çetesi” ve “Sunset Boulevard”ın ilham verici bir karışımı olan “Robbing Mussolini”, gösterişli dönem detayları, gösterişli Art Deco setleri ve baş döndürücü kırmızı sıçramalarıyla gösterişli elbiseler içeriyor. Yüksek duvarlar, dikenli teller ve keskin nişancılarla çevrelenmiş, neredeyse zaptedilemez bir meydanda yer alan soygunun kendisi de aynı derecede yaratıcıdır: Uzun takipli atışlar, çok sayıda patlamayı ve iyi koreograflanmış silahlı çatışmaları keskin bir hassasiyet ve büyüleyici bir yetenekle cesur bir ölçekte yakalar.