Gerçekten poker oynadılar. McLachlan'ın ikinci albümü “Solace”ın başarısı Kanada'dan Amerika Birleşik Devletleri'ne sıçradı ve 1992'de piyasaya sürüldü ve onu ve Marchand'ı ön plana çıkardı. Quebec kırsalındaki bir stüdyoda bir buçuk yıl geçirdiler; McLachlan sık sık ay ışığı altında eve giderken Marchand gece geç saatlerde döngüler ve atmosferler yarattı. Sonuç, Fumbling Towards Ecstasy, ürkütücü bir şarkıcı-söz yazarı rekoru olmaya devam ediyor; ihanet, dostluk ve şehvet hakkındaki samimi gözlemleri onun gösterişli hassasiyetleri tarafından çarpıtılıyor. Marchand, “Karmaşık olması, tek bir duygunun olmaması hoşuma gidiyor” dedi. “Bir insan gibi.”
Marchand ve McLachlan, bu özlem ve kayıp tanıklıklarına U2'nin katmanlı ihtişamını ve Depeche Mode'un esnek gücünü ekledi. Eleştirmenler albümü zeki ve şehvetli olarak övdü. Satışlar daha da iyiydi: Kanada'da beş kat platin plak kazandı ve Amerika Birleşik Devletleri'nde üç milyonun üzerinde kopya sattı.
McLachlan'ın turnesinin ABD ayağını açacak olan Kanadalı şarkı yazarı Leslie Feist, “Bir punk grubundaydım ve pek çok hardcore ve tuhaf bir şekilde Sarah McLachlan dinledim” dedi. “Onun gücünü duyabiliyordum ama daha akıcı bir şekilde ifade ediliyordu. Saldırganlıkla ilgili değildi. Bu inançla ilgiliydi.”
McLachlan'ın profili büyüdükçe, takipçilerden, özellikle de Uwe Vandrei adlı Ottawalı programcıdan gelen mektuplar Nettwerk'in ofislerine yağmaya başladı. Bir kez karşılaştılar ve ona bir eşarp verdi. Ancak isteklerinden birini okuduktan sonra artık görülmemesini istedi. Yine de, bas nabızlarının ve gitarların gotik orglar üzerinde çınladığı albümün açılışı “Possession”da, onun ruhunu yansıtmaya ve yanlış yönlendirilmiş tutkularını ifade etmeye çalıştı. Şarkı hit olunca McLachlan'ın sözlerini çaldığını iddia ederek dava açtı. Vandrei duruşmadan önce öldü.
McLachlan tereddütle, “Garip bir rahatlama hissettim,” dedi. “Ama sonra düşündüm ki, 'Aman Tanrım, bu birinin oğlu. Ona ulaşmayı denemeli miydim? Ona biraz mantık öğretebilir misin?'”
“Beceriksiz”in başarısı ve bunu takip eden meşakkatli sirk, plak şirketinin Vandrei'nin ölümüyle ilgisine ilişkin komplo teorileri de dahil olmak üzere, McLachlan'ın en tarihi meydan okumasını ateşledi. O talep etti Olumsuz her şovun başrolünü üstleniyor ve ünlü statüsünü paylaşabilecek sanatçılarla işbirliği yapıyor. Organizatörlerin kadınların böyle bir rol üstlenmesi fikrine karşı çıkması McLachlan'ı kızdırdı. Türler arası bir turne festivaline, kutsal metinlerde defalarca sert bir şekilde eleştirilen bir kadın olan Lilith'in adını verdi. Lilith Fuarı sadece 90'ların sonundaki yaz konser sahnesine hakim olmakla kalmadı, aynı zamanda izleyicilere ve yöneticilere müzikte kadınların ikinci sınıf vatandaşlar olmadığını da gösterdi.
Marchand ve McLachlan, bu özlem ve kayıp tanıklıklarına U2'nin katmanlı ihtişamını ve Depeche Mode'un esnek gücünü ekledi. Eleştirmenler albümü zeki ve şehvetli olarak övdü. Satışlar daha da iyiydi: Kanada'da beş kat platin plak kazandı ve Amerika Birleşik Devletleri'nde üç milyonun üzerinde kopya sattı.
McLachlan'ın turnesinin ABD ayağını açacak olan Kanadalı şarkı yazarı Leslie Feist, “Bir punk grubundaydım ve pek çok hardcore ve tuhaf bir şekilde Sarah McLachlan dinledim” dedi. “Onun gücünü duyabiliyordum ama daha akıcı bir şekilde ifade ediliyordu. Saldırganlıkla ilgili değildi. Bu inançla ilgiliydi.”
McLachlan'ın profili büyüdükçe, takipçilerden, özellikle de Uwe Vandrei adlı Ottawalı programcıdan gelen mektuplar Nettwerk'in ofislerine yağmaya başladı. Bir kez karşılaştılar ve ona bir eşarp verdi. Ancak isteklerinden birini okuduktan sonra artık görülmemesini istedi. Yine de, bas nabızlarının ve gitarların gotik orglar üzerinde çınladığı albümün açılışı “Possession”da, onun ruhunu yansıtmaya ve yanlış yönlendirilmiş tutkularını ifade etmeye çalıştı. Şarkı hit olunca McLachlan'ın sözlerini çaldığını iddia ederek dava açtı. Vandrei duruşmadan önce öldü.
McLachlan tereddütle, “Garip bir rahatlama hissettim,” dedi. “Ama sonra düşündüm ki, 'Aman Tanrım, bu birinin oğlu. Ona ulaşmayı denemeli miydim? Ona biraz mantık öğretebilir misin?'”
“Beceriksiz”in başarısı ve bunu takip eden meşakkatli sirk, plak şirketinin Vandrei'nin ölümüyle ilgisine ilişkin komplo teorileri de dahil olmak üzere, McLachlan'ın en tarihi meydan okumasını ateşledi. O talep etti Olumsuz her şovun başrolünü üstleniyor ve ünlü statüsünü paylaşabilecek sanatçılarla işbirliği yapıyor. Organizatörlerin kadınların böyle bir rol üstlenmesi fikrine karşı çıkması McLachlan'ı kızdırdı. Türler arası bir turne festivaline, kutsal metinlerde defalarca sert bir şekilde eleştirilen bir kadın olan Lilith'in adını verdi. Lilith Fuarı sadece 90'ların sonundaki yaz konser sahnesine hakim olmakla kalmadı, aynı zamanda izleyicilere ve yöneticilere müzikte kadınların ikinci sınıf vatandaşlar olmadığını da gösterdi.