Bir South Philly bahisçisinin oğlu olan Jerry Blavat, Third Rail enerjisi, fantastik kelime oyunları ve zarif zarafeti sayesinde “American Bandstand”ın öncüsü olan göz kamaştırıcı genç dansçıdan dünyanın en etkili disk jokeyi olarak tanınan bir konuma yükseldi. Delaware Valley Memleketinin özel ritmlerine karşı keskin bir his duyan, 20 Ocak’ta Philadelphia’da öldü. 82 yaşındaydı.
Uzun süredir ortağı olan Keely Stahl, sebebin iskelet kaslarını zayıflatan otoimmün nöromüsküler bir hastalık olan miyastenia gravis olduğunu söyledi.
Bay Blavat (telaffuzu BLAV-it), 1961 Perşembe günü saat 22:30’da başlayan kariyerinde, gıcır gıcır gevezeliği ve orantısız balkabağı gülümsemesiyle, plağı – ve kendisini – göz ardı etme konusunda dünya dışı beceriler sergiledi. Philadelphia’dan Delaware Nehri’nin karşısındaki Camden, NJ’deki küçük WCAM-AM.
Kendisine “Geator With the Heater” (“Geator”, disk jokeyinin kendisi kadar doyumsuz bir hayvan olan “timsah” için Blavatese’dir) ve “Acı Soslu Patron” adını takarak, yerel şöhrete yükselişini havladı, uludu ve kafiyeli yaptı , özellikle 1960’larda sevgiyle “Yon Gençler” olarak bahsettiği bir genç Philadelphian kuşağı arasında (“Yon”, Shakespeare’e benzediğini düşündüğü “Young” un bir modifikasyonuydu).
Bay Blavat’ın programını dinleyerek büyüyen ve daha sonra yakın bir arkadaş olan şarkıcı-söz yazarı ve sendika radyo sunucusu Ben Vaughn, “Bir yabancıya onun sahip olduğu enerji ve etkiyi açıklamak zor,” dedi. “Şehrin sesini ve duyarlılığını tanımladı.”
Bay Blavat, reklam satarak kendi yayın süresini satın aldı ve program yönetmenlerinden ve katı formatlardan uzak durdu. Sonuç olarak, bazıları az bilinen, birkaç yıllık ve çoğu beyaz izleyiciler tarafından büyük ölçüde bilinmeyen siyah sanatçılar tarafından yapılmış single’lar yaparak 60’ların başındaki pop radyo geleneklerine meydan okumakta özgürdü.
60’larda Bay Blavat, Aretha Franklin, Dionne Warwick ve Smokey Robinson gibi sanatçıların son single’larını filme aldı. Bay Robinson, Bay Blavat’ın 2011 anı kitabı You Only Rock Once için bir tanıtım yazısında, “Philly’deyken ve Geator müziğimizi çaldığında, bir hitimiz olacağını her zaman biliyorduk,” diye yazmıştı. The Intruders veya Brenda & the Tabulations gibi R&B gruplarından yeterince takdir edilmeyen mücevherleri keşfetmek onun alamet-i farikası.
Siyah sanatçılara verdiği yorulmak bilmez desteği, bazıları kendi başlarına yıldız olan birçok genç beyaz Philadelphialıyı etkiledi.
Todd Rundgren, 2019’da The Hooters grubunu Philadelphia Music Alliance Walk of Fame’e dahil ettiğinde, “Gittiğim her yerde insanlara Philadelphia müzik sahnesinin bir ürünü olduğumu söylüyorum,” dedi. “İnsanlar bana bunun ne anlama geldiğini soruyor? Onlara tek bir şeyin özetlendiğini söylüyorum: Geator ile büyüdüm. Mason-Dixon hattının güneyinde yapılan, o zamanlar yarış kayıtları olarak adlandırılabilecek müziği çaldı. İşte bu yüzden Philly’deki pek çok beyaz çocuk R&B söylemeyi isteyerek büyüdü.”
Bay Blavat için başarı bir çift kulağa bağlıydı: kendi kulağına. Saturday Evening Post’ta yazar Bruce Jay Friedman’ın 1966 tarihli bir profilinde, “Beğenmezsem, babam orada plakta şarkı söylüyor olabilir ve ben onu çalmayacağım,” dediği aktarılmıştı.
Endüstri trendlerine uymayı reddetmekte kararlı olabilirdi – örneğin, Beatlemania’nın zirvesindeyken The Beatles’ı büyük ölçüde görmezden geldi. Bay Friedman’a “Çocuklarım için yeterince ruhu olmadığını hissettim” dedi. “Taşlar, evet. Beatles, hayır. Bu yüzden Fonzo’nun restoranına gittim ve üst sınıftan çocuklar ‘Neden Beatles yok’ dediler ve ben de ‘Bu benim işim değil’ dedim. schticlachbenim tarzım değil.
Gerald Joseph Blavat, 3 Temmuz 1940’ta Güney Philadelphia’da Louis ve Lucille (Capuano) Blavat’ın iki çocuğunun en küçüğü olarak dünyaya geldi. Blavat’ın anılarına göre, sokakta Gimp Louis olarak bilinen babası, köpekbalığı derisi takımları ve Stetson şapkalarını tercih ediyordu, yerel Yahudi mafyasıyla bağlantıları vardı ve yasadışı bir bahis işi yürütüyordu. Annesi, II. Dünya Savaşı sırasında bir kuyumcu dükkanında ve Philadelphia’nın donanma tersanesinde çalıştı.
Bay Blavat, 2011’de The Philadelphia Inquirer’a “Annem bana aşkı öğretti” dedi. “Babam bana sokakları, gece kulüplerini, telaşlı olmayı öğretti.”
Genç yaşta hevesli bir dansçı olarak, bu telaştan yararlanarak, reşit yaştan bir yıl önce, 13 yaşında, gençlerin en son hit şarkılar eşliğinde dans ettiği yerel bir TV programı olan Bandstand’a damgasını vurdu. (Bob Horn’un sunuculuğunu yaptığı şov, daha sonra Dick Clark’ın “Amerikan Orkestrası”na dönüştü.) Gösterişli hareketleri ve elektrikli kişiliğiyle, kısa sürede mahalle ünlüsü oldu. Bununla birlikte, müzikal hırsları dans pistinin çok ötesine geçti.
Her fırsatı kovalayarak, henüz lisedeyken 1 numaralı hit “At the Hop” ile tanınan Philadelphia doo-wop grubu Danny & the Juniors için yol yöneticisi ve komedyen Don Rickles’ın uşağı olarak çalıştı. . 20 yaşına geldiğinde, devasa satış becerilerini WCAM’dan ilk 120$’lık yayın süresini satın almaya yetecek kadar sponsor bulmak için kullandı.
İstasyonun sinyalinin sınırlı menziline rağmen, haberler hızla yayıldı. Bay Vaughn, “Çocuklar, şanzımanın sesini duyabilmeleri için Delaware Nehri’nin Philadelphia tarafına, vericiye olabildiğince yakın park ettiler,” dedi. “Devam eden bir sahne vardı – dans, ağır okşama, aklınıza gelebilecek her şey. Sadece klasik genç rock ‘n’ roll tutkusu.”
Bay Blavat’ın şehrin dört bir yanındaki balo salonlarında 2.000 kadar gencin katıldığı rekor kıran atlayışlara ev sahipliği yapması çok uzun sürmedi. 1960’ların ortalarında, American Bandstand’a benzer, ancak Bay Blavat’ın aslında yerde durup hareketlerini gösterdiği ve oyuncuların canlı performans sergilediği, sözde değil, ulusal düzeyde yayınlanan haftalık bir televizyon programı olan The Discophonic Scene’nin yapımcılığını ve sunuculuğunu yaptı. senkronize edildi.
On yıllar boyunca, Bay Blavat, Philadelphia kültür sahnesinde değerli ve her yerde bulunan bir figür olarak kaldı, WXPN’de ve bölgedeki diğer istasyonlarda radyo programlarına ve Kimmel Gösteri Sanatları Merkezi’nde yıllık bir ünlü revizyonuna ev sahipliği yaptı. Şehrin maketi.
İtibarı tamamen lekesiz kalmayacaktı. Angelo Bruno ve Nicodemo Scarfo gibi Philadelphia organize suç patronlarıyla olan dostlukları, yıllar boyunca çeşitli mafya bağlantılı faaliyetler iddialarına yol açtı.
1992’de New Jersey Eyaleti Soruşturma Komisyonu, Bay Blavat’ın Bay Scarfo’ya sendika örgütleyicilerini uzak tutmak için bir “yol vergisi” ödediği iddiası da dahil olmak üzere, çetenin eyaletin içki ticareti üzerindeki etkisi hakkında bir duruşmada ifade vermesi için Bay Blavat’ı aradı. Bay Blavat’ın Jersey kıyısındaki Margate Disco’daki popüler Anıları ve Bay Scarfo’nun bir yat satın alması için kılıf görevi gördüğünü.
Bay Blavat Beşinci Değişikliğe atıfta bulundu ve daha sonraki röportajlarında yerel suçlularla olan ilişkisini tamamen kişisel olarak tanımladı. Mafya dernekleri hakkında 1995 yılında bir televizyon röportajında ”Ben bir oyuncuyum” dedi. “Ben herkesle arkadaşım.”
Bu tür tartışmalar, ivmesini yavaşlatmak için çok az şey yaptı. Stahl, eski şarkılarını haftada yedi gece yerel istasyonlarda çalmaya devam ettiğini ve eski hayranları ve çoğu durumda onların torunları için bölgeyi dolaşarak rekor atlamalar gerçekleştirdiğini söyledi.
Bayan Stahl’a ek olarak, Bay Blavat, kız kardeşi Roberta Lawit tarafından hayatta kaldı; kızları Kathi Furia, Stacy Braglia, Deserie Downey ve Geraldine Blavat; beş torun; ve beş torun çocuğu.
1960’larda The Discophonic Scene ve The Monkees ve The Mike Douglas Show’daki görünümleri ile ulusal ün kazanmasına rağmen, Bay Vaughn, Bay Blavat’ın Philadelphia’dan Vazgeçme’deki köklerini korumak için alacağı tavizleri vermekle hiçbir zaman ilgilenmediğini söyledi. .
“Ulusal olması için teklifler aldı,” dedi, “ama ona daha az motorcu olması gerektiğini söylediler çünkü yaptığı şey Philadelphia dışında bir anlam ifade etmiyor. Söylediği her şey kafiyeli ve var olmayan kelimeler bile uyduruyor. Philadelphia’da bunu sorgulamadık bile.”
“Bizi kaybetmek istemediği için herkesi yüzüstü bıraktığı için ona hak vermelisin” diye ekledi.
Uzun süredir ortağı olan Keely Stahl, sebebin iskelet kaslarını zayıflatan otoimmün nöromüsküler bir hastalık olan miyastenia gravis olduğunu söyledi.
Bay Blavat (telaffuzu BLAV-it), 1961 Perşembe günü saat 22:30’da başlayan kariyerinde, gıcır gıcır gevezeliği ve orantısız balkabağı gülümsemesiyle, plağı – ve kendisini – göz ardı etme konusunda dünya dışı beceriler sergiledi. Philadelphia’dan Delaware Nehri’nin karşısındaki Camden, NJ’deki küçük WCAM-AM.
Kendisine “Geator With the Heater” (“Geator”, disk jokeyinin kendisi kadar doyumsuz bir hayvan olan “timsah” için Blavatese’dir) ve “Acı Soslu Patron” adını takarak, yerel şöhrete yükselişini havladı, uludu ve kafiyeli yaptı , özellikle 1960’larda sevgiyle “Yon Gençler” olarak bahsettiği bir genç Philadelphian kuşağı arasında (“Yon”, Shakespeare’e benzediğini düşündüğü “Young” un bir modifikasyonuydu).
Bay Blavat’ın programını dinleyerek büyüyen ve daha sonra yakın bir arkadaş olan şarkıcı-söz yazarı ve sendika radyo sunucusu Ben Vaughn, “Bir yabancıya onun sahip olduğu enerji ve etkiyi açıklamak zor,” dedi. “Şehrin sesini ve duyarlılığını tanımladı.”
Bay Blavat, reklam satarak kendi yayın süresini satın aldı ve program yönetmenlerinden ve katı formatlardan uzak durdu. Sonuç olarak, bazıları az bilinen, birkaç yıllık ve çoğu beyaz izleyiciler tarafından büyük ölçüde bilinmeyen siyah sanatçılar tarafından yapılmış single’lar yaparak 60’ların başındaki pop radyo geleneklerine meydan okumakta özgürdü.
60’larda Bay Blavat, Aretha Franklin, Dionne Warwick ve Smokey Robinson gibi sanatçıların son single’larını filme aldı. Bay Robinson, Bay Blavat’ın 2011 anı kitabı You Only Rock Once için bir tanıtım yazısında, “Philly’deyken ve Geator müziğimizi çaldığında, bir hitimiz olacağını her zaman biliyorduk,” diye yazmıştı. The Intruders veya Brenda & the Tabulations gibi R&B gruplarından yeterince takdir edilmeyen mücevherleri keşfetmek onun alamet-i farikası.
Siyah sanatçılara verdiği yorulmak bilmez desteği, bazıları kendi başlarına yıldız olan birçok genç beyaz Philadelphialıyı etkiledi.
Todd Rundgren, 2019’da The Hooters grubunu Philadelphia Music Alliance Walk of Fame’e dahil ettiğinde, “Gittiğim her yerde insanlara Philadelphia müzik sahnesinin bir ürünü olduğumu söylüyorum,” dedi. “İnsanlar bana bunun ne anlama geldiğini soruyor? Onlara tek bir şeyin özetlendiğini söylüyorum: Geator ile büyüdüm. Mason-Dixon hattının güneyinde yapılan, o zamanlar yarış kayıtları olarak adlandırılabilecek müziği çaldı. İşte bu yüzden Philly’deki pek çok beyaz çocuk R&B söylemeyi isteyerek büyüdü.”
Bay Blavat için başarı bir çift kulağa bağlıydı: kendi kulağına. Saturday Evening Post’ta yazar Bruce Jay Friedman’ın 1966 tarihli bir profilinde, “Beğenmezsem, babam orada plakta şarkı söylüyor olabilir ve ben onu çalmayacağım,” dediği aktarılmıştı.
Endüstri trendlerine uymayı reddetmekte kararlı olabilirdi – örneğin, Beatlemania’nın zirvesindeyken The Beatles’ı büyük ölçüde görmezden geldi. Bay Friedman’a “Çocuklarım için yeterince ruhu olmadığını hissettim” dedi. “Taşlar, evet. Beatles, hayır. Bu yüzden Fonzo’nun restoranına gittim ve üst sınıftan çocuklar ‘Neden Beatles yok’ dediler ve ben de ‘Bu benim işim değil’ dedim. schticlachbenim tarzım değil.
Gerald Joseph Blavat, 3 Temmuz 1940’ta Güney Philadelphia’da Louis ve Lucille (Capuano) Blavat’ın iki çocuğunun en küçüğü olarak dünyaya geldi. Blavat’ın anılarına göre, sokakta Gimp Louis olarak bilinen babası, köpekbalığı derisi takımları ve Stetson şapkalarını tercih ediyordu, yerel Yahudi mafyasıyla bağlantıları vardı ve yasadışı bir bahis işi yürütüyordu. Annesi, II. Dünya Savaşı sırasında bir kuyumcu dükkanında ve Philadelphia’nın donanma tersanesinde çalıştı.
Bay Blavat, 2011’de The Philadelphia Inquirer’a “Annem bana aşkı öğretti” dedi. “Babam bana sokakları, gece kulüplerini, telaşlı olmayı öğretti.”
Genç yaşta hevesli bir dansçı olarak, bu telaştan yararlanarak, reşit yaştan bir yıl önce, 13 yaşında, gençlerin en son hit şarkılar eşliğinde dans ettiği yerel bir TV programı olan Bandstand’a damgasını vurdu. (Bob Horn’un sunuculuğunu yaptığı şov, daha sonra Dick Clark’ın “Amerikan Orkestrası”na dönüştü.) Gösterişli hareketleri ve elektrikli kişiliğiyle, kısa sürede mahalle ünlüsü oldu. Bununla birlikte, müzikal hırsları dans pistinin çok ötesine geçti.
Her fırsatı kovalayarak, henüz lisedeyken 1 numaralı hit “At the Hop” ile tanınan Philadelphia doo-wop grubu Danny & the Juniors için yol yöneticisi ve komedyen Don Rickles’ın uşağı olarak çalıştı. . 20 yaşına geldiğinde, devasa satış becerilerini WCAM’dan ilk 120$’lık yayın süresini satın almaya yetecek kadar sponsor bulmak için kullandı.
İstasyonun sinyalinin sınırlı menziline rağmen, haberler hızla yayıldı. Bay Vaughn, “Çocuklar, şanzımanın sesini duyabilmeleri için Delaware Nehri’nin Philadelphia tarafına, vericiye olabildiğince yakın park ettiler,” dedi. “Devam eden bir sahne vardı – dans, ağır okşama, aklınıza gelebilecek her şey. Sadece klasik genç rock ‘n’ roll tutkusu.”
Bay Blavat’ın şehrin dört bir yanındaki balo salonlarında 2.000 kadar gencin katıldığı rekor kıran atlayışlara ev sahipliği yapması çok uzun sürmedi. 1960’ların ortalarında, American Bandstand’a benzer, ancak Bay Blavat’ın aslında yerde durup hareketlerini gösterdiği ve oyuncuların canlı performans sergilediği, sözde değil, ulusal düzeyde yayınlanan haftalık bir televizyon programı olan The Discophonic Scene’nin yapımcılığını ve sunuculuğunu yaptı. senkronize edildi.
On yıllar boyunca, Bay Blavat, Philadelphia kültür sahnesinde değerli ve her yerde bulunan bir figür olarak kaldı, WXPN’de ve bölgedeki diğer istasyonlarda radyo programlarına ve Kimmel Gösteri Sanatları Merkezi’nde yıllık bir ünlü revizyonuna ev sahipliği yaptı. Şehrin maketi.
İtibarı tamamen lekesiz kalmayacaktı. Angelo Bruno ve Nicodemo Scarfo gibi Philadelphia organize suç patronlarıyla olan dostlukları, yıllar boyunca çeşitli mafya bağlantılı faaliyetler iddialarına yol açtı.
1992’de New Jersey Eyaleti Soruşturma Komisyonu, Bay Blavat’ın Bay Scarfo’ya sendika örgütleyicilerini uzak tutmak için bir “yol vergisi” ödediği iddiası da dahil olmak üzere, çetenin eyaletin içki ticareti üzerindeki etkisi hakkında bir duruşmada ifade vermesi için Bay Blavat’ı aradı. Bay Blavat’ın Jersey kıyısındaki Margate Disco’daki popüler Anıları ve Bay Scarfo’nun bir yat satın alması için kılıf görevi gördüğünü.
Bay Blavat Beşinci Değişikliğe atıfta bulundu ve daha sonraki röportajlarında yerel suçlularla olan ilişkisini tamamen kişisel olarak tanımladı. Mafya dernekleri hakkında 1995 yılında bir televizyon röportajında ”Ben bir oyuncuyum” dedi. “Ben herkesle arkadaşım.”
Bu tür tartışmalar, ivmesini yavaşlatmak için çok az şey yaptı. Stahl, eski şarkılarını haftada yedi gece yerel istasyonlarda çalmaya devam ettiğini ve eski hayranları ve çoğu durumda onların torunları için bölgeyi dolaşarak rekor atlamalar gerçekleştirdiğini söyledi.
Bayan Stahl’a ek olarak, Bay Blavat, kız kardeşi Roberta Lawit tarafından hayatta kaldı; kızları Kathi Furia, Stacy Braglia, Deserie Downey ve Geraldine Blavat; beş torun; ve beş torun çocuğu.
1960’larda The Discophonic Scene ve The Monkees ve The Mike Douglas Show’daki görünümleri ile ulusal ün kazanmasına rağmen, Bay Vaughn, Bay Blavat’ın Philadelphia’dan Vazgeçme’deki köklerini korumak için alacağı tavizleri vermekle hiçbir zaman ilgilenmediğini söyledi. .
“Ulusal olması için teklifler aldı,” dedi, “ama ona daha az motorcu olması gerektiğini söylediler çünkü yaptığı şey Philadelphia dışında bir anlam ifade etmiyor. Söylediği her şey kafiyeli ve var olmayan kelimeler bile uyduruyor. Philadelphia’da bunu sorgulamadık bile.”
“Bizi kaybetmek istemediği için herkesi yüzüstü bıraktığı için ona hak vermelisin” diye ekledi.