1990’da, o ve Bay Stone, başka bir görece yeni gelen Bayan Bigelow’un bir filmi olan suç draması Blue Steel’in yapımcılarıydı; 30 yıl sonra The Hurt Locker ile yönetmen Oscar’ı kazanan ilk kadın oldu. Bay Pressman ayrıca Bay Byrne’ın yönetmen olarak ilk uzun metrajlı filmi olan sıra dışı komedi True Stories’in (1986) yapımcılığını üstlendiğinde Talking Heads baş şarkıcısı David Byrne’ı da riske attı.
Hangi projede yer alırsa alsın, Bay Pressman genellikle diğer bazı yapımcıların tercih ettiği uygulamalı yaklaşımdan kaçındı.
1992’de “Hoffa”yı çekeceği zaman Haberler’a “Yıllar boyunca öğrendiğim en zor şey, bir film yapmak için çok para aldığım ama bazen en iyi şeyin hiçbir şey yapmamak olduğudur” demişti. . “Kendimi empoze etmek zorunda değilim.”
Yine de, oynayacak çok önemli bir rolü olduğunu biliyordu.
American Film Magazine’e 1988’de yazdığı bir makale için “Çalışmamı sağlayan yaratıcı dürtü” dedi ve ekledi: “Zevk bir dereceye kadar dolaylıdır, ancak bu onu daha az yaratıcı yapmaz. Yaratıcı finansmanı yaratıcı film yapımcılarıyla eşleştirerek bir dünya yaratır. Üretmek bir bakıma kavramsal sanatla kıyaslanabilir.”
Bay Pressman ve şirketi Pressman Film büyük stüdyolarla çalışmasına rağmen, kariyerinin başlarında özellikle bağımsız filmlerle ilgileniyordu – 1989’da SBS of Australia ile yaptığı bir röportajda ifade ettiği gibi “tek bir vizyonun ifadesi” olan filmler. Bay Malick’in hem yönettiği hem de yazdığı Badlands gibi.
Diğer zamanlarda işi, Hofa’da olduğu gibi doğru yönetmen, yazar ve aktörle eşleşmekti – David Mamet’i bir senaryo yazmaya ikna etmek, başrol için Bay Nicholson’ı işe almak ve birkaç adayın uygun olmadığı kanıtlandıktan sonra iyi bir seçim olduğu ortaya çıktı. alışılmadık bir yönetmenlik seçimi için: çizgi roman oyuncusu Danny DeVito.
Hangi projede yer alırsa alsın, Bay Pressman genellikle diğer bazı yapımcıların tercih ettiği uygulamalı yaklaşımdan kaçındı.
1992’de “Hoffa”yı çekeceği zaman Haberler’a “Yıllar boyunca öğrendiğim en zor şey, bir film yapmak için çok para aldığım ama bazen en iyi şeyin hiçbir şey yapmamak olduğudur” demişti. . “Kendimi empoze etmek zorunda değilim.”
Yine de, oynayacak çok önemli bir rolü olduğunu biliyordu.
American Film Magazine’e 1988’de yazdığı bir makale için “Çalışmamı sağlayan yaratıcı dürtü” dedi ve ekledi: “Zevk bir dereceye kadar dolaylıdır, ancak bu onu daha az yaratıcı yapmaz. Yaratıcı finansmanı yaratıcı film yapımcılarıyla eşleştirerek bir dünya yaratır. Üretmek bir bakıma kavramsal sanatla kıyaslanabilir.”
Bay Pressman ve şirketi Pressman Film büyük stüdyolarla çalışmasına rağmen, kariyerinin başlarında özellikle bağımsız filmlerle ilgileniyordu – 1989’da SBS of Australia ile yaptığı bir röportajda ifade ettiği gibi “tek bir vizyonun ifadesi” olan filmler. Bay Malick’in hem yönettiği hem de yazdığı Badlands gibi.
Diğer zamanlarda işi, Hofa’da olduğu gibi doğru yönetmen, yazar ve aktörle eşleşmekti – David Mamet’i bir senaryo yazmaya ikna etmek, başrol için Bay Nicholson’ı işe almak ve birkaç adayın uygun olmadığı kanıtlandıktan sonra iyi bir seçim olduğu ortaya çıktı. alışılmadık bir yönetmenlik seçimi için: çizgi roman oyuncusu Danny DeVito.