Bu yazı Sessiz Kız için spoiler içermektedir.
The Quiet Girl’ün ilk 55 dakikasında izleyiciler, başlıktaki çocuğun neden İrlanda kırsalına yabancıların yanına gönderildiğini bilmiyor. 9 yaşındaki Cáit (Catherine Clinch) de bilmiyor. Ailesi onunla konuşmuyor ve nadiren birbirleriyle konuşuyorlar.
Cáit sonunda gerçeği meraklı bir komşusundan öğrenir: Ailesi başka bir bebeğin doğumu için hazırlanırken, yazı orta yaşlı akrabaları Eibhlín (Carrie Crowley) ve Seán (Andrew) ile geçirmek üzere kaotik çocukluk evinden alınır. Bennett), kendi sessiz kederleri olan.
Cuma günü ABD’de vizyona giren ve İrlanda dilinde Oscar’a aday gösterilen ilk film olan The Quiet Girl’ün kalbinde bu huzursuz, cevapsız yalnızlık yatmaktadır. Lisa Kennedy’nin Haber için yazdığı incelemede “sessiz bir iyilik ve nezaket çalışması” olan film, tamamen İrlandalı bir hikaye anlatıyor, ancak uluslararası izleyiciler tarafından beyaz perdede nadiren görülüyor.
İrlanda sinemasında, Ken Loach’ın The Wind That Shakes the Arpa filminde olduğu gibi, genellikle girişken erkekler ve dindar, muhafazakar kadınlardan oluşan bir kadro yer alır; Saoirse Ronan’la oynadığı “Brooklyn”; ve Kenneth Branagh’ın Oscar adayı “Belfast”ı.
The Quiet Girl’ün yapımcısı Cleona Ní Chrualaoí, “İrlandalılar her zaman ağız yetenekleriyle tanınırlar” dedi. “Neredeyse bir karikatüre dönüşüyor.” Ancak Chrualaoí’nin filminde Cáit ve yeni velileri, yalnızlıkları ve acıları aracılığıyla temkinli bir şekilde bağlantı kurmaya çalışıyor.
Bu tür iletişim mücadelelerinin tasviri, İrlandalı izleyicilerde yankı uyandırdı. İrlanda’da ‘An Cailín Ciúin’ olarak adlandırılan uzun metrajlı film, Dublin Film Eleştirmenleri Birliği tarafından 2022’nin En İyi Filmi seçildi ve ülke çapındaki gösterimler izleyicileri düzenli olarak gözyaşlarına boğdu.
Makinist ödül sezonunu kaydediyor
Oscar’lar Mart’a kadar yok ama kampanyalar başladı. Kyle Buchanan, yol boyunca filmler, kişilikler ve olaylar hakkında rapor veriyor.
Yakın tarihli bir video röportajında, “Çoğu yüzeyin altında,” dedi ve Keegan’ın nesirinin İrlandalı bir açılma yetersizliğini yakalayabildiğine dikkat çekti. “Her şeyin üzerinde asılı duran bu duygusal kısıtlama var” diye ekledi.
Ulster Üniversitesi’nde nesiller arası travmaya odaklanan bir profesör olan Siobhan O’Neill, İrlandalılar “diğer kültürlerin yaptığı gibi duygularımız hakkında konuşmazlar” dedi. “Travma geçiren insanlar” diye ekledi, “bu konuda konuşmak istemiyor.”
Hem Cáit’in 1980’lerde kırsal kesimde geçen kurgusal çocukluğunda hem de benim Kuzey İrlanda’nın Belfast kentinde geçen yirmi yıl boyunca, tarihsel olarak dindar ve muhafazakar toplumun etkisi havada asılı kaldı. Cáit gibi ben de çocukken nöbetlere katılırdım ve küçük topluluklarda dedikodunun nasıl ilerlediğinin farkındaydım.
Bu sosyal tarihin daha geniş etkileri vardı: Son “Magdalena Çamaşırhanesi” – normalde Katolik Kilisesi tarafından yönetilen ve binlerce kadının ücretsiz çalıştığı önemsiz kuruluşlar – kapandığında dört yaşındaydım. İsyanlar sona ermeden hemen önce doğan “ateşkes bebeği” kuşağının birçok çocuğu gibi ben de genel bir korku atmosferi içinde ailemle iletişim kurmakta zorlandım.
The Quiet Girl’e aynı nesilsel halsizlik nüfuz ediyor. Filmin diyaloglarının çoğu İrlandaca olsa da, Cáit’in soğuk babası (Michael Patric) yalnızca İngilizce konuşan tek karakterdir ve bu, kendisi ile Cáit arasındaki mesafeyi yansıtır.
Filmin İrlanda diyaloğuna olan tutkusu İrlanda’da geniş çapta övüldü, çünkü son zamanlarda müzik, politika ve modada daha geniş bir sözde Kelt canlanması dili kutladı. İrlanda nüfusunun yüzde 2’sinden azı her gün ülkenin ana dilini konuşuyor, ancak daha yakın tarihli İrlanda dilinde yapılan röportajlar Paul Meskal Ve Brendan Gleeson İngiliz Akademi Film Ödülleri’ndeki kırmızı halıda Mescal’ın The Quiet Girl’e övgüsü de dahil olmak üzere internette büyük ilgi gördü.
Çocuklarını Ní Chrualaoí’de büyüten ve evde İrlandaca konuşan Bairéad, “Foster” 2018’de İrlanda dilinde bir film yapmak istediğini bildiğini söyledi. Kitap “otantik bir İrlanda dili hikayesi” olabilir, dedi. “Dili bir senaryoya zorlamadık.”
Bairéad, o sırada Ní Chrualaoí ile ikinci çocuklarını beklediklerini ve her ikisinin de Cáit’in acı veren yalnızlığına çekildiğini söyledi. Filmde, Cáit’in dünyasının yokluğu, diyalogdan çok yavaş, rüya gibi bakışlarla gözler önüne seriliyor: sigara dolu bir torpido gözü, banyoda tek başına oturan bir çocuk. Bairéad, çiftin, Cáit gibi karakterlerin İrlanda hikayelerinde ne kadar nadiren baş kahraman olduğunun da farkında olduğunu söyledi.
Bairéad, “Sinemamızda bizden beklenenlere uyma eğilimi var,” dedi. Ancak yeni bir İrlanda filmi dalgası “kimlikleri konusunda kendilerini çok güvende hissediyor” diye ekledi. “Dışarıdan içeriye değil, içten dışa gelirler.”
Bu filmler, Oscar adayı The Banshees of Inisherin’i içerir.“ Colm’un (Brendan Gleeson) can sıkıntısının, müzikal bir miras yaratmak için kendine zarar veren bir kararlılığa dönüştüğü bir film. 2022 yapımı The Wonder filminde, kahramanın kızların cinsel istismarı hakkında konuşamaması, Tanrı’nın onun vücudu aracılığıyla konuştuğu inancına dönüşür.
Sessiz Kız’da Cáit’in yalnız küçük bir kızdan daha güvenli ve açık fikirli bir çocuğa dönüştüğünü görüyoruz. O’Neill, filmin toplumsal travmanın etkilerini araştırdığını, neyin “sözlerden daha derine” gittiğini ve rahatlığın bazen konuşmadan başka bir şeyden gelmesi gerektiğini ele alarak araştırdığını söyledi.
Cáit, hâlâ yetersiz sözcüklerle, Eibhlín’in dokunuşunun nezaketinde ve – Seán sayesinde – hareket etme sevincini keşfetmesinde teselli buluyor. Cáit ve çevresindekiler için duyguların sözlü ifadesi kültürel olarak zor olsa da, gördüğümüz filmin güçlü kapanış anlarında sessizce aşka koşan çocuk.
The Quiet Girl’ün ilk 55 dakikasında izleyiciler, başlıktaki çocuğun neden İrlanda kırsalına yabancıların yanına gönderildiğini bilmiyor. 9 yaşındaki Cáit (Catherine Clinch) de bilmiyor. Ailesi onunla konuşmuyor ve nadiren birbirleriyle konuşuyorlar.
Cáit sonunda gerçeği meraklı bir komşusundan öğrenir: Ailesi başka bir bebeğin doğumu için hazırlanırken, yazı orta yaşlı akrabaları Eibhlín (Carrie Crowley) ve Seán (Andrew) ile geçirmek üzere kaotik çocukluk evinden alınır. Bennett), kendi sessiz kederleri olan.
Cuma günü ABD’de vizyona giren ve İrlanda dilinde Oscar’a aday gösterilen ilk film olan The Quiet Girl’ün kalbinde bu huzursuz, cevapsız yalnızlık yatmaktadır. Lisa Kennedy’nin Haber için yazdığı incelemede “sessiz bir iyilik ve nezaket çalışması” olan film, tamamen İrlandalı bir hikaye anlatıyor, ancak uluslararası izleyiciler tarafından beyaz perdede nadiren görülüyor.
İrlanda sinemasında, Ken Loach’ın The Wind That Shakes the Arpa filminde olduğu gibi, genellikle girişken erkekler ve dindar, muhafazakar kadınlardan oluşan bir kadro yer alır; Saoirse Ronan’la oynadığı “Brooklyn”; ve Kenneth Branagh’ın Oscar adayı “Belfast”ı.
The Quiet Girl’ün yapımcısı Cleona Ní Chrualaoí, “İrlandalılar her zaman ağız yetenekleriyle tanınırlar” dedi. “Neredeyse bir karikatüre dönüşüyor.” Ancak Chrualaoí’nin filminde Cáit ve yeni velileri, yalnızlıkları ve acıları aracılığıyla temkinli bir şekilde bağlantı kurmaya çalışıyor.
Bu tür iletişim mücadelelerinin tasviri, İrlandalı izleyicilerde yankı uyandırdı. İrlanda’da ‘An Cailín Ciúin’ olarak adlandırılan uzun metrajlı film, Dublin Film Eleştirmenleri Birliği tarafından 2022’nin En İyi Filmi seçildi ve ülke çapındaki gösterimler izleyicileri düzenli olarak gözyaşlarına boğdu.
Makinist ödül sezonunu kaydediyor
Oscar’lar Mart’a kadar yok ama kampanyalar başladı. Kyle Buchanan, yol boyunca filmler, kişilikler ve olaylar hakkında rapor veriyor.
- Tom Cruise Faktörü: Top Gun: Maverick başrol oyuncusu Oscar adaylarının öğle yemeğinde göründüğünde yıldızlar şaşkına döndü.
- Andrea Riseborough hakkında sık sorulan bir soru: En İyi Kadın Oyuncu Adayı Brouhaha Hakkında Kafanız mı Karışık? Baş sallamasının neden tartışmalı olduğunu açıklıyoruz.
- Sundance ve Oscarlar: Bunu “CODA” festivalinden Akademi Ödülleri 2024’e kadar hangi filmler izleyebilir?
- Yardımcı Kadın Oyuncunun Uyumsuzluğu: Everything Everywhere All at Once’da Stephanie Hsu’yu görmezden gelemezsiniz.
Yakın tarihli bir video röportajında, “Çoğu yüzeyin altında,” dedi ve Keegan’ın nesirinin İrlandalı bir açılma yetersizliğini yakalayabildiğine dikkat çekti. “Her şeyin üzerinde asılı duran bu duygusal kısıtlama var” diye ekledi.
Ulster Üniversitesi’nde nesiller arası travmaya odaklanan bir profesör olan Siobhan O’Neill, İrlandalılar “diğer kültürlerin yaptığı gibi duygularımız hakkında konuşmazlar” dedi. “Travma geçiren insanlar” diye ekledi, “bu konuda konuşmak istemiyor.”
Hem Cáit’in 1980’lerde kırsal kesimde geçen kurgusal çocukluğunda hem de benim Kuzey İrlanda’nın Belfast kentinde geçen yirmi yıl boyunca, tarihsel olarak dindar ve muhafazakar toplumun etkisi havada asılı kaldı. Cáit gibi ben de çocukken nöbetlere katılırdım ve küçük topluluklarda dedikodunun nasıl ilerlediğinin farkındaydım.
Bu sosyal tarihin daha geniş etkileri vardı: Son “Magdalena Çamaşırhanesi” – normalde Katolik Kilisesi tarafından yönetilen ve binlerce kadının ücretsiz çalıştığı önemsiz kuruluşlar – kapandığında dört yaşındaydım. İsyanlar sona ermeden hemen önce doğan “ateşkes bebeği” kuşağının birçok çocuğu gibi ben de genel bir korku atmosferi içinde ailemle iletişim kurmakta zorlandım.
The Quiet Girl’e aynı nesilsel halsizlik nüfuz ediyor. Filmin diyaloglarının çoğu İrlandaca olsa da, Cáit’in soğuk babası (Michael Patric) yalnızca İngilizce konuşan tek karakterdir ve bu, kendisi ile Cáit arasındaki mesafeyi yansıtır.
Filmin İrlanda diyaloğuna olan tutkusu İrlanda’da geniş çapta övüldü, çünkü son zamanlarda müzik, politika ve modada daha geniş bir sözde Kelt canlanması dili kutladı. İrlanda nüfusunun yüzde 2’sinden azı her gün ülkenin ana dilini konuşuyor, ancak daha yakın tarihli İrlanda dilinde yapılan röportajlar Paul Meskal Ve Brendan Gleeson İngiliz Akademi Film Ödülleri’ndeki kırmızı halıda Mescal’ın The Quiet Girl’e övgüsü de dahil olmak üzere internette büyük ilgi gördü.
Çocuklarını Ní Chrualaoí’de büyüten ve evde İrlandaca konuşan Bairéad, “Foster” 2018’de İrlanda dilinde bir film yapmak istediğini bildiğini söyledi. Kitap “otantik bir İrlanda dili hikayesi” olabilir, dedi. “Dili bir senaryoya zorlamadık.”
Bairéad, o sırada Ní Chrualaoí ile ikinci çocuklarını beklediklerini ve her ikisinin de Cáit’in acı veren yalnızlığına çekildiğini söyledi. Filmde, Cáit’in dünyasının yokluğu, diyalogdan çok yavaş, rüya gibi bakışlarla gözler önüne seriliyor: sigara dolu bir torpido gözü, banyoda tek başına oturan bir çocuk. Bairéad, çiftin, Cáit gibi karakterlerin İrlanda hikayelerinde ne kadar nadiren baş kahraman olduğunun da farkında olduğunu söyledi.
Bairéad, “Sinemamızda bizden beklenenlere uyma eğilimi var,” dedi. Ancak yeni bir İrlanda filmi dalgası “kimlikleri konusunda kendilerini çok güvende hissediyor” diye ekledi. “Dışarıdan içeriye değil, içten dışa gelirler.”
Bu filmler, Oscar adayı The Banshees of Inisherin’i içerir.“ Colm’un (Brendan Gleeson) can sıkıntısının, müzikal bir miras yaratmak için kendine zarar veren bir kararlılığa dönüştüğü bir film. 2022 yapımı The Wonder filminde, kahramanın kızların cinsel istismarı hakkında konuşamaması, Tanrı’nın onun vücudu aracılığıyla konuştuğu inancına dönüşür.
Sessiz Kız’da Cáit’in yalnız küçük bir kızdan daha güvenli ve açık fikirli bir çocuğa dönüştüğünü görüyoruz. O’Neill, filmin toplumsal travmanın etkilerini araştırdığını, neyin “sözlerden daha derine” gittiğini ve rahatlığın bazen konuşmadan başka bir şeyden gelmesi gerektiğini ele alarak araştırdığını söyledi.
Cáit, hâlâ yetersiz sözcüklerle, Eibhlín’in dokunuşunun nezaketinde ve – Seán sayesinde – hareket etme sevincini keşfetmesinde teselli buluyor. Cáit ve çevresindekiler için duyguların sözlü ifadesi kültürel olarak zor olsa da, gördüğümüz filmin güçlü kapanış anlarında sessizce aşka koşan çocuk.