Ross'un kendisi filmde asla görünmüyor ve nadiren konuştuğunu duyuyoruz, ancak dikkate değer bir istisna var. Ortada “Hale County” çevresinde, o ya da belki bir arabadayız ve küçük bir kasabada ana caddeden aşağı sürüyoruz. Sonra aniden solda asfaltsız bir yola sallanıyoruz ve ağaçların arasından bakabileceğimiz plantasyonda bir eve gidiyoruz.
Aniden film, Blackface'deki siyah bir aktörün siyah beyaz arşiv malzemesini keser, hasır bir şapka ve bazı çalılardan bir şeyler atan karşıt bir takım elbise giyer. Bu film materyali, 1913'ten itibaren bitmemiş “Lime Furn Club Field Günü” nden geliyor ve aktör, çekmediği miner şarkıcıyı yakalamayan Bert Williams. Sadece bir şeye bakıyor. Sahnenin inşa edilme şekli, günümüzde plantasyon evini izliyormuş gibi geliyor. Sahne, eve ve aktörün çalılardan ileri geri süren arabanın arasında kesiliyor ve aralarında bir ilişki kuruyor.
Avluda, bir adam siyah duman yaratan ateşe bir lastik atar. Ross'un kamerası ortaya çıkıyor ve ışığın ağaçlardan ve dumandan nasıl filtrelediğini, garip bir manzara da olsa beGuiling'i gözlemliyor. Bu ışığı gözlemlerken, arka plandan bir erkek sesi duyabilir ve Ross'a ne yaptığını sorabiliriz. Işığı filme aldığını açıklıyor – “Sadece gerçekten güzel” – ve adam kamera alan başka bir kişi hakkında bir şeyler söylediğinde zevk ifade ediyor. Ross, “Bölgede fotoğraf çeken, fotoğraf ve şeyler çeken daha fazla siyah insana ihtiyacımız var” diyor.
Sahne, geçmişten hala casusluk yapan Bert Williams'a geri dönüyor. Biraz geriye yaslanıyor. Ve gülümsüyor, gördüklerinden memnun ve sonra çalılardan çıkıyor. Belki de bu evin tarihinin bir kısmı – sadece filmin kendisi tarafından önerilen – Ross'un odaklanmasıyla geri kazanıldı.
Bence Ross bu “Hale County” dizisini “Nikel Boys” da alıntı yapıyor. Filmin başında, genç kahraman Elwood, yaşayacağı kötü şöhretli reform kurumu olan Nikel Akademisi'ne bir polis arabasına sürülüyor. Gözlerinin arkasındayız, bu yüzden arabanın arka koltuğundan, önümüzdeki sokak, yemyeşil ağaçlarla çevrili görüyoruz – “Hale County” de tekrarlayan bir motif, polisin eksi. Sahne, Whitehead'in bir mahkum oynayan Sidney Poitier'in bir kamyonun arkasındaki beyaz mahkumlarla çevrili olduğu Whitehead'in romanında da belirtilen “The Defiant Olans” filminden kısa bir sırayla. Herkes dinlerken bir direniş şarkısı olan “Long Gone (Bowlin 'Green'den)” diyor.
Aniden film, Blackface'deki siyah bir aktörün siyah beyaz arşiv malzemesini keser, hasır bir şapka ve bazı çalılardan bir şeyler atan karşıt bir takım elbise giyer. Bu film materyali, 1913'ten itibaren bitmemiş “Lime Furn Club Field Günü” nden geliyor ve aktör, çekmediği miner şarkıcıyı yakalamayan Bert Williams. Sadece bir şeye bakıyor. Sahnenin inşa edilme şekli, günümüzde plantasyon evini izliyormuş gibi geliyor. Sahne, eve ve aktörün çalılardan ileri geri süren arabanın arasında kesiliyor ve aralarında bir ilişki kuruyor.
Avluda, bir adam siyah duman yaratan ateşe bir lastik atar. Ross'un kamerası ortaya çıkıyor ve ışığın ağaçlardan ve dumandan nasıl filtrelediğini, garip bir manzara da olsa beGuiling'i gözlemliyor. Bu ışığı gözlemlerken, arka plandan bir erkek sesi duyabilir ve Ross'a ne yaptığını sorabiliriz. Işığı filme aldığını açıklıyor – “Sadece gerçekten güzel” – ve adam kamera alan başka bir kişi hakkında bir şeyler söylediğinde zevk ifade ediyor. Ross, “Bölgede fotoğraf çeken, fotoğraf ve şeyler çeken daha fazla siyah insana ihtiyacımız var” diyor.
Sahne, geçmişten hala casusluk yapan Bert Williams'a geri dönüyor. Biraz geriye yaslanıyor. Ve gülümsüyor, gördüklerinden memnun ve sonra çalılardan çıkıyor. Belki de bu evin tarihinin bir kısmı – sadece filmin kendisi tarafından önerilen – Ross'un odaklanmasıyla geri kazanıldı.
Bence Ross bu “Hale County” dizisini “Nikel Boys” da alıntı yapıyor. Filmin başında, genç kahraman Elwood, yaşayacağı kötü şöhretli reform kurumu olan Nikel Akademisi'ne bir polis arabasına sürülüyor. Gözlerinin arkasındayız, bu yüzden arabanın arka koltuğundan, önümüzdeki sokak, yemyeşil ağaçlarla çevrili görüyoruz – “Hale County” de tekrarlayan bir motif, polisin eksi. Sahne, Whitehead'in bir mahkum oynayan Sidney Poitier'in bir kamyonun arkasındaki beyaz mahkumlarla çevrili olduğu Whitehead'in romanında da belirtilen “The Defiant Olans” filminden kısa bir sırayla. Herkes dinlerken bir direniş şarkısı olan “Long Gone (Bowlin 'Green'den)” diyor.