David Patrick Columbia, yüksek gelirli asilzadelerin katıldığı galaları, yemekleri ve bağış toplama etkinliklerini kaydeden “New York Sosyal Günlüğü” adlı neredeyse her gün çevrimiçi bir köşe yazar. Onun dünyası, insanların hala “muffie” ye tepki verdiği yerdir. Konusunu neredeyse aptalca bir saygıyla sık sık sorgulayan Matthew Miele’nin yönettiği New York’ta Dün Gece, Columbia’yı hayatını ve çalışmalarını açıklamaya davet ediyor.
70’lerinde görünen ve Samuel Beckett’i oynamaya hazırlanan William Hurt’a benzeyen Columbia, işçi sınıfı kökenlerinden ve taciz ve cinayet içeren bir aile geçmişinden bahsediyor. Debbie Reynolds ile arkadaşlığını hatırlamak gibi biraz dokunaklı olabilir. Ancak özünde Columbia olduğu için – ana konusunu canlandıran insanlardan çok fazla etkilenmediği konusunda ısrar ediyor – film, yönetici sınıf için bir özür görevi görmeden edemiyor. Resmin başında Columbia, müzik yapımcısı John Hammond’ın sosyete geçmişini paylaşıyor (Vanderbilt’in bir parçasıydı ve Yukarı Doğu Yakası’nda bir malikanede büyümüştü), belki de zengin insanların gerçekten faydalı olabileceğini ima etmeyi umuyordu.
Böyle bir belgeselin midenizi bulandırmasını beklemiyorsunuz ama sonra – bum! — Çalışmaları (en hafif tabirle) ırkçılığı kışkırtmasıyla tanınan yazar ve ara sıra yayıncı olan Taki Theodoracopulos ortaya çıkıyor. Resimdeki diğer görüşülen kişilerden bazıları gibi, sezgileri işe yarıyor ama olumlu yönde değil. Theodoracopulos, Columbia için “John O’Hara’yı takdir eden tek kişi o,” diyor. Bu, nesnel olarak doğru değil.
Columbia’daki bir meslektaş olan Blair Sobel, Society’nin ilk dönem tarihçileri üzerine kafa yorarken şöyle diyor: “Dominick Dunne ve Truman [Capote] şirretti.” Devam ediyor, “David yakışıklı bir adam. Bu adamlar birer troldü.” New York Sanat ve Tasarım Müzesi’nin yönetici direktörü Barbara Tober, en ufak bir ironi ya da mizah imasında bulunmadan söze giriyor: “New York Social Diary’deyseniz, varsınız. Değilsen, değilsin.”
Dün gece New York’ta
Oylanmamış. Süre: 1 saat 38 dakika. Çoğu büyük platformda kiralayın veya satın alın.
70’lerinde görünen ve Samuel Beckett’i oynamaya hazırlanan William Hurt’a benzeyen Columbia, işçi sınıfı kökenlerinden ve taciz ve cinayet içeren bir aile geçmişinden bahsediyor. Debbie Reynolds ile arkadaşlığını hatırlamak gibi biraz dokunaklı olabilir. Ancak özünde Columbia olduğu için – ana konusunu canlandıran insanlardan çok fazla etkilenmediği konusunda ısrar ediyor – film, yönetici sınıf için bir özür görevi görmeden edemiyor. Resmin başında Columbia, müzik yapımcısı John Hammond’ın sosyete geçmişini paylaşıyor (Vanderbilt’in bir parçasıydı ve Yukarı Doğu Yakası’nda bir malikanede büyümüştü), belki de zengin insanların gerçekten faydalı olabileceğini ima etmeyi umuyordu.
Böyle bir belgeselin midenizi bulandırmasını beklemiyorsunuz ama sonra – bum! — Çalışmaları (en hafif tabirle) ırkçılığı kışkırtmasıyla tanınan yazar ve ara sıra yayıncı olan Taki Theodoracopulos ortaya çıkıyor. Resimdeki diğer görüşülen kişilerden bazıları gibi, sezgileri işe yarıyor ama olumlu yönde değil. Theodoracopulos, Columbia için “John O’Hara’yı takdir eden tek kişi o,” diyor. Bu, nesnel olarak doğru değil.
Columbia’daki bir meslektaş olan Blair Sobel, Society’nin ilk dönem tarihçileri üzerine kafa yorarken şöyle diyor: “Dominick Dunne ve Truman [Capote] şirretti.” Devam ediyor, “David yakışıklı bir adam. Bu adamlar birer troldü.” New York Sanat ve Tasarım Müzesi’nin yönetici direktörü Barbara Tober, en ufak bir ironi ya da mizah imasında bulunmadan söze giriyor: “New York Social Diary’deyseniz, varsınız. Değilsen, değilsin.”
Dün gece New York’ta
Oylanmamış. Süre: 1 saat 38 dakika. Çoğu büyük platformda kiralayın veya satın alın.