Donald McNichol Sutherland, 17 Temmuz 1935'te New Brunswick'in bir sahil kasabası olan Saint John'da doğdu. Satıcı Frederick McLae Sutherland ile matematik öğretmeni Dorothy (McNichol) Sutherland'ın üç çocuğundan biri olan Donald, gelişim yıllarını Bridgewater, Nova Scotia'da geçirdi.
Çocukluğunda hepatit, romatizmal ateş ve çocuk felci gibi bir bacağının diğerinden kısa olmasına neden olan hastalıklardan muzdaripti. 1970 yılında Yugoslavya'da “Kelly's Heroes”un çekimleri sırasında menenjite yakalandı. Yıllar sonra bir röportajcıya “Komaya girdim” dedi, “ve bana birkaç saniyeliğine öldüğümü söylediler.”
Bay Sutherland, Bridgewater'daki okula gitti ve burada 14 yaşındayken yerel bir radyo istasyonunda disk jokeyi olarak çalıştı. Daha sonra Toronto Üniversitesi'ne gitti ve 1956'da İngilizce bölümünden mezun oldu; daha önce babasının kendisine olası bir alternatif olarak önerdiği mühendislik eğitimini bırakmıştı.
Ama oyunculuk böceği onu ısırmıştı. Okuduktan sonra Londra Müzik ve Dramatik Sanat Akademisi'ne gitti, ancak bir yıl sonra kendini sahne çalışmalarına adamak için okulu bıraktı. Eğitimini İngiliz eyalet tiyatrolarında tamamladı ve bu arada Londra sahnelerinde ve ara sıra İngiliz televizyonunda yardımcı rollerde yer aldı.
Kendisini 1964 yılında Warren Kiefer'in yönettiği “Il Castello dei Morti Vivi” – “Yaşayan Ölülerin Kalesi” filmi için işe alan İtalyan film yapımcısı ve yönetmen Luciano Ricci'nin dikkatini çekti. 1965 yılında “Dr. Terörün Korku Evi” ve “Öl! Ölmek! Aşkım!”
Sutherland, 2005'te Guardian'a “Ben her zaman sanatsal, cinayete eğilimli bir manyak rolüne büründüm” dedi. “Ama en azından sanatsaldım.” Performansları başarılı film yapımcılarının dikkatini çekecek kadar sanatsaldı ve 1967'de “Kirli Düzine”den biriydi.
Çocukluğunda hepatit, romatizmal ateş ve çocuk felci gibi bir bacağının diğerinden kısa olmasına neden olan hastalıklardan muzdaripti. 1970 yılında Yugoslavya'da “Kelly's Heroes”un çekimleri sırasında menenjite yakalandı. Yıllar sonra bir röportajcıya “Komaya girdim” dedi, “ve bana birkaç saniyeliğine öldüğümü söylediler.”
Bay Sutherland, Bridgewater'daki okula gitti ve burada 14 yaşındayken yerel bir radyo istasyonunda disk jokeyi olarak çalıştı. Daha sonra Toronto Üniversitesi'ne gitti ve 1956'da İngilizce bölümünden mezun oldu; daha önce babasının kendisine olası bir alternatif olarak önerdiği mühendislik eğitimini bırakmıştı.
Ama oyunculuk böceği onu ısırmıştı. Okuduktan sonra Londra Müzik ve Dramatik Sanat Akademisi'ne gitti, ancak bir yıl sonra kendini sahne çalışmalarına adamak için okulu bıraktı. Eğitimini İngiliz eyalet tiyatrolarında tamamladı ve bu arada Londra sahnelerinde ve ara sıra İngiliz televizyonunda yardımcı rollerde yer aldı.
Kendisini 1964 yılında Warren Kiefer'in yönettiği “Il Castello dei Morti Vivi” – “Yaşayan Ölülerin Kalesi” filmi için işe alan İtalyan film yapımcısı ve yönetmen Luciano Ricci'nin dikkatini çekti. 1965 yılında “Dr. Terörün Korku Evi” ve “Öl! Ölmek! Aşkım!”
Sutherland, 2005'te Guardian'a “Ben her zaman sanatsal, cinayete eğilimli bir manyak rolüne büründüm” dedi. “Ama en azından sanatsaldım.” Performansları başarılı film yapımcılarının dikkatini çekecek kadar sanatsaldı ve 1967'de “Kirli Düzine”den biriydi.