Tır sürücülüğü yapan 2 çocuk babası Necati Saraç (35), 13 Aralık’ta ateş ve öksürük şikayetiyle Feriha Öz Acil Durum Hastanesi’ne başvurduğunda, koronavirüs testi müspet çıktı.
Karantinaya giren Saraç’ın durumu kötüleşince yine hastaneye başvurdu. Nefes darlığı olduğu için hastaneye yatırılan Saraç, yaklaşık 10 gün Feriha Öz Acil Durum Hastanesi’nde tedavi gördü. Lakin durumu daha da ağırlaştı ve ağır bakıma kaldırıldı.
YAPAY KALP AKCİĞER AYGITINA BAĞLANDI
Kıymetleri daima berbata giden ve akciğerleri harap biçimde olan Saraç’ın tabipleri, yapay kalp akciğer aygıtı ECMO’ya bağlamaya karar verdi.
Saraç, ECMO tedavisi için Feriha Öz Acil Durum Hastanesi’nden Sancaktepe Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne nakledildi. 70 günü ağır bakımda olmak üzere 3 ayı geçecek hayat çabası bu biçimdece başlamış oldu.
“UMUTSUZLUĞA DÜŞEN ARKADAŞLARIMIZ DA OLDU”
Saraç’ın tedavisini gerçekleştiren gruptan Kalp Damar Cerrahisi Uzmanı Doç. Dr. Yücel İhtimam, hastanın kendilerine geldiğinde durumunun çok berbat olduğunu anlatarak şu sözleri kullandı:
“Önce Feriha Öz Acil Durum Hastanesi’ne başvurmuş. Ateş, öksürük şikayetiyle. Orada yapılan tetkiklerinin akabinde yatışı gerçekleştirilmiş. 10 gün, olağan serviste tedavi görmüş. Bedellerinin bozulması üzerine ağır bakıma alınarak teneffüs aygıtına bağlanıyor. Durumu bir daha kötüleşince ECMO için bize danışıldı. Hastanın durumunu değerlendirdikten daha sonra ECMO’ya bağladık ve buraya naklettik. Yaklaşık 51-52 gün ECMO’da takip ettik. Durumu hakikaten ağırdı ve onu bu durumundan geri çevirebileceğimize dair ümitsizliğe düşen arkadaşlarımız da oldu açıkçası. Lakin biz hiç bir vakit ümidimizi kaybetmedik.”
“35 YAŞINDA, HİÇBİR KRONİK HASTALIĞI YOK”
51 gün daha sonra ECMO’dan çıkarılan Saraç’ın durumu tam düzgüne gidiyor derken yine ağır bakıma kaldırıldığını anlatan Doç. Dr. İhtimam, aşısız olmasının epey büyük bir etken olduğuna işaret ederek şunları söylemiş oldu:
“İkinci ağır bakım devri 10-15 gün sürdü ve pahaları düzelince tekrar servise transfer ettik. Bir haftadır serviste kendisi, durumu çok yeterli. Lakin totalde 70 günü ağır bakımda geçen uzun bir hastane süreci oldu. Hem hasta için tramvatik, hem ailesi için epeyce güç bir olay. Uzun mühlet ağır bakımda yattığı için kaslarında gelişen güçsüzlüğü tedavi etmeye çalışıyoruz. Fizik tedaviyle birinci defa birkaç gün evvel yardımla yürümeye başladı. 35 yaşında, hiç bir kronik hastalığı yok.
“AŞILARIN NE KADAR KIYMETLİ OLDUĞUNU BİZE GÖSTERİYOR”
Lakin aşısız bu hastamız. Omicron varyantı olduğunu düşünüyoruz. Bu da aşıların ne kadar değerli olduğunu bize gösteriyor. Nasılsa Omicron yavaşça seyrediyor diye Rus ruleti oynamaya gerek yok. Bu hastamız şanslıydı ECMO’ya uygundu ve tedavie debildik. Fakat bu, her vakit mümkün olmuyor. O niçinle önlemi elden bırakmamak gerekiyor. En azından kapalı alanlarda kesinlikle maske kullanma ve aşı olmak gerekiyor.”
“BİR ŞEY OLMAZ DİYORDUM, OLDU”
Necati Saraç, hayatı boyunca birinci kere bu kadar uzun mühlet hastanede yattığını söyleyerek aşı yaptırmadığı için yaşadığı pişmanlığı ise şu sözlerle anlattı:
“ECMO aygıtına bağlanmışım. Hocalarım sağ olsun onların yardımıyla bu süreci atlattım. Haftalarca ağır bakımda kalmışım birçoklarını hatırlamıyorum. Lakin hayli makus günlerdi. Geceyi, gündüzü, hiç bir şeyi hatırlamıyorsun. Aşı olmadım, bu yüzden epey badireler atlattım. Hocalarımız yardımıyla ikinci hayatımı yaşıyorum. Ailem, annem olsun, abim olsun, hastaneye bile başvurmadılar yavaşça geçirdiler. Zira onlar aşı olmuşlardı. 70 günüm ağır bakımda geçti. 3 ay 10 gün oldu hala hastanedeyim. hiç bir şey dışarıdan göründüğü üzere kolay değil. Bir şey olmaz demeyin, ben o denli diyordum, aşı da olmadım o yüzden. Artık 3 aydır hastanedeyim.”
“GECE GÜNDÜZ DEMEDEN EMEK VERDİLER”
Babasını tam üç ay hiç goremeyen Nisa Saraç (12), birinci sefer servise alındıktan daha sonra onu ziyarete gelebildiklerini anlatarak, sıhhat takımına yazdıkları his yüklü mektupla bile hissettiklerini anlatmanın mümkün olmadığını söylemiş oldu.
Nisa Saraç, “Babama gece gündüz demeden emek verdiler, ona hayli yeterli baktılar. O yüzden hislerimizi o mektuba döktük. Çok korkuyorduk. Babamın birinci hastaneye yattığı vakit içinderda annem babamın yanına gidiyordu. Ben de Kovid geçirdim. Annem yoktu, babam yoktu, o günler benim için berbattı nitekim. Çok şükür hepsi geride kaldı, inşallah yakında konutumuza de gelecek.” dedi.
“HAFTALARDIR, AYLARDIR GÖRMÜYORDUM BABAMI”
6 yaşındaki Ayaz ise babasına kavuşmuş olmanın sevinciyle heyecandan konuşmakta zorlandı ancak en hayli o berbat günler geride kaldığı için memnunluğunu lisana getirerek, “O günlerin ne vakit geçeceğini bilmiyorduk. Çok özledim babamı. Bir kere servise getirdiler birinci ağır bakımdan çıktığında, kapıdan görmüştük. Bu da ikinci ve görüşümüz. Haftalardır, aylardır görmüyordum babamı. En hayli onunla birlikte bisiklet sürmeyi özledim.” dedi.
“İKİNCİ SEFER AĞIR BAKIMA ALDIKLARINDA, BİZİM İÇİN ÇOK BÜYÜK BİR YIKIM OLDU”
Fahriye Saraç (35) ise eşinin koronavirüse aşısızken yakalandığını, kendisinin de geçirdiğini ancak aşılı olduğu için konutta soğuk algınlığı üzere hastalığı atlattığını söyleyerek, “Çok güç geçti bizim için bu süreç. Çocukları babalarını epey özlediler. Lakin hiç umudumuzu yitirmedik. Aylarca bekledik, ben eşimi lakin 2 ay daha sonra gorebilirim, o da ağır bakımda entübe bir biçimdeydi. Çocuklar lakin 3 ay daha sonra gorebildiler servise çıktıktan daha sonra. Onlar için daha zordu. Ben bir daha ortada bir görüyordum ağır bakımda da olsa. İkinci defa ağır bakıma aldıklarında, bizim için epeyce büyük bir yıkım oldu. yeniden sil baştan tıpkı şeyleri yaşadık. Lakin bir daha de ümidimizi hiç kaybetmedik. Güzelleşip bize geleceğini biliyorduk. Herkes bence bütün sıhhat çalışanlarına hürmet duymalı. Gece gündüz burada onların ne kadar fazlaca yorulduklarına, nasıl emek harcadıklarına şahit oluyoruz aylardır. Binlerce defa teşekkür ederiz hepsine.” dedi.
Karantinaya giren Saraç’ın durumu kötüleşince yine hastaneye başvurdu. Nefes darlığı olduğu için hastaneye yatırılan Saraç, yaklaşık 10 gün Feriha Öz Acil Durum Hastanesi’nde tedavi gördü. Lakin durumu daha da ağırlaştı ve ağır bakıma kaldırıldı.
YAPAY KALP AKCİĞER AYGITINA BAĞLANDI
Kıymetleri daima berbata giden ve akciğerleri harap biçimde olan Saraç’ın tabipleri, yapay kalp akciğer aygıtı ECMO’ya bağlamaya karar verdi.
Saraç, ECMO tedavisi için Feriha Öz Acil Durum Hastanesi’nden Sancaktepe Prof. Dr. İlhan Varank Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne nakledildi. 70 günü ağır bakımda olmak üzere 3 ayı geçecek hayat çabası bu biçimdece başlamış oldu.
“UMUTSUZLUĞA DÜŞEN ARKADAŞLARIMIZ DA OLDU”
Saraç’ın tedavisini gerçekleştiren gruptan Kalp Damar Cerrahisi Uzmanı Doç. Dr. Yücel İhtimam, hastanın kendilerine geldiğinde durumunun çok berbat olduğunu anlatarak şu sözleri kullandı:
“Önce Feriha Öz Acil Durum Hastanesi’ne başvurmuş. Ateş, öksürük şikayetiyle. Orada yapılan tetkiklerinin akabinde yatışı gerçekleştirilmiş. 10 gün, olağan serviste tedavi görmüş. Bedellerinin bozulması üzerine ağır bakıma alınarak teneffüs aygıtına bağlanıyor. Durumu bir daha kötüleşince ECMO için bize danışıldı. Hastanın durumunu değerlendirdikten daha sonra ECMO’ya bağladık ve buraya naklettik. Yaklaşık 51-52 gün ECMO’da takip ettik. Durumu hakikaten ağırdı ve onu bu durumundan geri çevirebileceğimize dair ümitsizliğe düşen arkadaşlarımız da oldu açıkçası. Lakin biz hiç bir vakit ümidimizi kaybetmedik.”
“35 YAŞINDA, HİÇBİR KRONİK HASTALIĞI YOK”
51 gün daha sonra ECMO’dan çıkarılan Saraç’ın durumu tam düzgüne gidiyor derken yine ağır bakıma kaldırıldığını anlatan Doç. Dr. İhtimam, aşısız olmasının epey büyük bir etken olduğuna işaret ederek şunları söylemiş oldu:
“İkinci ağır bakım devri 10-15 gün sürdü ve pahaları düzelince tekrar servise transfer ettik. Bir haftadır serviste kendisi, durumu çok yeterli. Lakin totalde 70 günü ağır bakımda geçen uzun bir hastane süreci oldu. Hem hasta için tramvatik, hem ailesi için epeyce güç bir olay. Uzun mühlet ağır bakımda yattığı için kaslarında gelişen güçsüzlüğü tedavi etmeye çalışıyoruz. Fizik tedaviyle birinci defa birkaç gün evvel yardımla yürümeye başladı. 35 yaşında, hiç bir kronik hastalığı yok.
“AŞILARIN NE KADAR KIYMETLİ OLDUĞUNU BİZE GÖSTERİYOR”
Lakin aşısız bu hastamız. Omicron varyantı olduğunu düşünüyoruz. Bu da aşıların ne kadar değerli olduğunu bize gösteriyor. Nasılsa Omicron yavaşça seyrediyor diye Rus ruleti oynamaya gerek yok. Bu hastamız şanslıydı ECMO’ya uygundu ve tedavie debildik. Fakat bu, her vakit mümkün olmuyor. O niçinle önlemi elden bırakmamak gerekiyor. En azından kapalı alanlarda kesinlikle maske kullanma ve aşı olmak gerekiyor.”
“BİR ŞEY OLMAZ DİYORDUM, OLDU”
Necati Saraç, hayatı boyunca birinci kere bu kadar uzun mühlet hastanede yattığını söyleyerek aşı yaptırmadığı için yaşadığı pişmanlığı ise şu sözlerle anlattı:
“ECMO aygıtına bağlanmışım. Hocalarım sağ olsun onların yardımıyla bu süreci atlattım. Haftalarca ağır bakımda kalmışım birçoklarını hatırlamıyorum. Lakin hayli makus günlerdi. Geceyi, gündüzü, hiç bir şeyi hatırlamıyorsun. Aşı olmadım, bu yüzden epey badireler atlattım. Hocalarımız yardımıyla ikinci hayatımı yaşıyorum. Ailem, annem olsun, abim olsun, hastaneye bile başvurmadılar yavaşça geçirdiler. Zira onlar aşı olmuşlardı. 70 günüm ağır bakımda geçti. 3 ay 10 gün oldu hala hastanedeyim. hiç bir şey dışarıdan göründüğü üzere kolay değil. Bir şey olmaz demeyin, ben o denli diyordum, aşı da olmadım o yüzden. Artık 3 aydır hastanedeyim.”
“GECE GÜNDÜZ DEMEDEN EMEK VERDİLER”
Babasını tam üç ay hiç goremeyen Nisa Saraç (12), birinci sefer servise alındıktan daha sonra onu ziyarete gelebildiklerini anlatarak, sıhhat takımına yazdıkları his yüklü mektupla bile hissettiklerini anlatmanın mümkün olmadığını söylemiş oldu.
Nisa Saraç, “Babama gece gündüz demeden emek verdiler, ona hayli yeterli baktılar. O yüzden hislerimizi o mektuba döktük. Çok korkuyorduk. Babamın birinci hastaneye yattığı vakit içinderda annem babamın yanına gidiyordu. Ben de Kovid geçirdim. Annem yoktu, babam yoktu, o günler benim için berbattı nitekim. Çok şükür hepsi geride kaldı, inşallah yakında konutumuza de gelecek.” dedi.
“HAFTALARDIR, AYLARDIR GÖRMÜYORDUM BABAMI”
6 yaşındaki Ayaz ise babasına kavuşmuş olmanın sevinciyle heyecandan konuşmakta zorlandı ancak en hayli o berbat günler geride kaldığı için memnunluğunu lisana getirerek, “O günlerin ne vakit geçeceğini bilmiyorduk. Çok özledim babamı. Bir kere servise getirdiler birinci ağır bakımdan çıktığında, kapıdan görmüştük. Bu da ikinci ve görüşümüz. Haftalardır, aylardır görmüyordum babamı. En hayli onunla birlikte bisiklet sürmeyi özledim.” dedi.
“İKİNCİ SEFER AĞIR BAKIMA ALDIKLARINDA, BİZİM İÇİN ÇOK BÜYÜK BİR YIKIM OLDU”
Fahriye Saraç (35) ise eşinin koronavirüse aşısızken yakalandığını, kendisinin de geçirdiğini ancak aşılı olduğu için konutta soğuk algınlığı üzere hastalığı atlattığını söyleyerek, “Çok güç geçti bizim için bu süreç. Çocukları babalarını epey özlediler. Lakin hiç umudumuzu yitirmedik. Aylarca bekledik, ben eşimi lakin 2 ay daha sonra gorebilirim, o da ağır bakımda entübe bir biçimdeydi. Çocuklar lakin 3 ay daha sonra gorebildiler servise çıktıktan daha sonra. Onlar için daha zordu. Ben bir daha ortada bir görüyordum ağır bakımda da olsa. İkinci defa ağır bakıma aldıklarında, bizim için epeyce büyük bir yıkım oldu. yeniden sil baştan tıpkı şeyleri yaşadık. Lakin bir daha de ümidimizi hiç kaybetmedik. Güzelleşip bize geleceğini biliyorduk. Herkes bence bütün sıhhat çalışanlarına hürmet duymalı. Gece gündüz burada onların ne kadar fazlaca yorulduklarına, nasıl emek harcadıklarına şahit oluyoruz aylardır. Binlerce defa teşekkür ederiz hepsine.” dedi.