Türk Hemşireler Derneği Genel Lideri Özbaş, hemşirelerin pandemi devrindeki çalışmalarıyla ilgili açıklama yaptı.
“Dünyada sıhhatin yükünü hemşireler omuzladı”
Özbaş, pandeminin kendileri için tarihi bir müddetç olduğunu belirterek, “Pandeminin birinci başladığı yıl aslında Dünya Hemşireler Yılı’ydı ve pandeminin patlamasıyla birlikte bütün dünya hemşirelerin ehemmiyetini gördü. bir epeyce meslektaşımızı kaybettik, fazlaca meslektaşımız enfekte oldu fakat dünyada sıhhatin yükünü hemşireler omuzladı diyebilirim” dedi.
“Bizim için ağır bir sorumluluktu”
DHA’nın haberine nazaran; Özbaş, pandemi devrinde biroldukça güçlü hayat öyküsüne tanıklık ettiklerini kaydederek şunları söylemiş oldu:
“Bu devir, hemşirelerin özveri kıssalarının olduğu, kahramanlık kıssalarının olduğu, muvaffakiyet öykülerinin olduğu fakat bir taraftan da bedelsiz hissettikleri, tükendikleri ve artık devam edemeyecek noktaya geldikleri tecrübelerle dolu. Çok fazla kayıp yaşadık, hastalarımızı kaybettik, kendi yakınlarımızı kaybettik ve bu biçimde bir müddetçte toplumu zorlayan ve direkt etkileyen bir müddetç oldu. Hem onların tecrübelerine tanıklık etmek tıpkı vakitte bu süreçte faal rol alan bireyler olmak bizim için ağır bir sorumluluktu. Lakin Türkiye’deki meslektaşlarım ismine söyleyebilirim ki bu ağır sorumluluğu meslektaşlarım epeyce başarılı biçimde sırtladılar ve şu an şayet ülkemizde pandeminin tesirleri bu seviyedeyse başta hemşireler olmak üzere bütün sıhhat çalışanlarının özverisiyle, insan üstü çalışmalarıyla, çalışma azimleriyle ve hastalarına ve topluma verdikleri pahayla bu hale geldi.”
“42 hemşire hayatını kaybetti”
Özbaş, şöyleki devam etti:
“Bizim kayıtlarımıza düşen datalara nazaran 42 hemşire meslektaşımız koronavirüsten hayatını kaybetti. Bu sayıya, öteki meslek örgütlerinin bize bildirdikleri ya da meslektaşlarımızdan gelen bilgilerle ulaşabildik. Biz pandemi devrinde meslektaşlarımızla epey yakın ilgi içerisindeydik. Çevrim içi anket dataları ile onlardan daima bilgi topladık. Ayrıyeten tüm Türkiye’den de derneğimize yaşadıkları özel durumlarla ilgili, dayanağa gereksinim duydukları mevzularla ilgili e-postalar geldi. Onun için bir hayli meslektaşımızın meselelerinden haberdar olabildik. Örneğin yeni doğum yapmış ama pandemi periyodunda virüslü hastalarını bırakmamak için işine devam eden bir meslektaşımın yaşadıkları aklımda kaldı. İlçede bakılırsavlendiriliyor ve 2 saat gidip, 2 saat gelmesi gerekiyordu konutuna ve o arkadaşımız işine devam etti. Bir meslektaşımız ‘Çocuğumu annemin yanına bıraktım. 2 ay ailemin yanında kaldı ve sonrasındasında çocuğum gece, anne ölmeni istemiyorum diye ağlayarak, uyanmaya başladı. Onun için gidip almak zorunda kaldım. Şu an bakacak kimse yok. İş yerine getirmek zorunda kalıyorum ve hala psikolojisi düzelmedi’ diye yazan bir meslektaşım vardı.”
“Dünyada sıhhatin yükünü hemşireler omuzladı”
Özbaş, pandeminin kendileri için tarihi bir müddetç olduğunu belirterek, “Pandeminin birinci başladığı yıl aslında Dünya Hemşireler Yılı’ydı ve pandeminin patlamasıyla birlikte bütün dünya hemşirelerin ehemmiyetini gördü. bir epeyce meslektaşımızı kaybettik, fazlaca meslektaşımız enfekte oldu fakat dünyada sıhhatin yükünü hemşireler omuzladı diyebilirim” dedi.
“Bizim için ağır bir sorumluluktu”
DHA’nın haberine nazaran; Özbaş, pandemi devrinde biroldukça güçlü hayat öyküsüne tanıklık ettiklerini kaydederek şunları söylemiş oldu:
“Bu devir, hemşirelerin özveri kıssalarının olduğu, kahramanlık kıssalarının olduğu, muvaffakiyet öykülerinin olduğu fakat bir taraftan da bedelsiz hissettikleri, tükendikleri ve artık devam edemeyecek noktaya geldikleri tecrübelerle dolu. Çok fazla kayıp yaşadık, hastalarımızı kaybettik, kendi yakınlarımızı kaybettik ve bu biçimde bir müddetçte toplumu zorlayan ve direkt etkileyen bir müddetç oldu. Hem onların tecrübelerine tanıklık etmek tıpkı vakitte bu süreçte faal rol alan bireyler olmak bizim için ağır bir sorumluluktu. Lakin Türkiye’deki meslektaşlarım ismine söyleyebilirim ki bu ağır sorumluluğu meslektaşlarım epeyce başarılı biçimde sırtladılar ve şu an şayet ülkemizde pandeminin tesirleri bu seviyedeyse başta hemşireler olmak üzere bütün sıhhat çalışanlarının özverisiyle, insan üstü çalışmalarıyla, çalışma azimleriyle ve hastalarına ve topluma verdikleri pahayla bu hale geldi.”
“42 hemşire hayatını kaybetti”
Özbaş, şöyleki devam etti:
“Bizim kayıtlarımıza düşen datalara nazaran 42 hemşire meslektaşımız koronavirüsten hayatını kaybetti. Bu sayıya, öteki meslek örgütlerinin bize bildirdikleri ya da meslektaşlarımızdan gelen bilgilerle ulaşabildik. Biz pandemi devrinde meslektaşlarımızla epey yakın ilgi içerisindeydik. Çevrim içi anket dataları ile onlardan daima bilgi topladık. Ayrıyeten tüm Türkiye’den de derneğimize yaşadıkları özel durumlarla ilgili, dayanağa gereksinim duydukları mevzularla ilgili e-postalar geldi. Onun için bir hayli meslektaşımızın meselelerinden haberdar olabildik. Örneğin yeni doğum yapmış ama pandemi periyodunda virüslü hastalarını bırakmamak için işine devam eden bir meslektaşımın yaşadıkları aklımda kaldı. İlçede bakılırsavlendiriliyor ve 2 saat gidip, 2 saat gelmesi gerekiyordu konutuna ve o arkadaşımız işine devam etti. Bir meslektaşımız ‘Çocuğumu annemin yanına bıraktım. 2 ay ailemin yanında kaldı ve sonrasındasında çocuğum gece, anne ölmeni istemiyorum diye ağlayarak, uyanmaya başladı. Onun için gidip almak zorunda kaldım. Şu an bakacak kimse yok. İş yerine getirmek zorunda kalıyorum ve hala psikolojisi düzelmedi’ diye yazan bir meslektaşım vardı.”