Bronx’ta büyüyen piyanist Zita Carno, 1975’te Los Angeles Filarmoni Orkestrası’nın seçmelerine katıldığında, müzik yönetmeni Zubin Mehta’ya orkestranın repertuvarından kısa parçalar çalmıştı.
“Sonra Mehta, ‘Yarın tekrar gel’ dedi. Yıllar sonra Fransız orkestra şefi ve besteci Pierre Boulez’e atıfta bulunarak, “Boulez’i çaldığını duymak istiyorum” diye hatırladı.
“Eh, ‘O şeyi kahvaltıda yiyeceğim’ dedim ve bu onu güldürdü.”
Bayan Carno işe alındı ve sonraki 25 yılını orkestranın piyanisti olarak geçirdi. Kariyerini, aynı zamanda yenilikçi caz saksafoncusu John Coltrane’in müziği konusunda da uzman olan, çok beğenilen bir klasik klavyeci (aynı zamanda klavsen ve org çalıyordu) olarak taçlandırdı.
Bayan Carno, 7 Aralık’ta Tampa, Florida’daki bir destekli yaşam tesisinde öldü. 88 yaşındaydı.
Kuzeni Susanna Briselli, nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi. Bayan Carno, Filarmoni Orkestrası’ndan emekli olduktan sonra, en sevdiği beyzbol takımı olan Yankees’in bahar antrenman tesisine yakın olmak için annesiyle birlikte Tampa’ya taşınmıştı.
Bayan Carno hem eksantrikliği hem de müzikalitesi ile tanınıyordu.
Los Angeles Filarmoni Orkestrası’nın 1992’den 2009’a kadar müzik direktörlüğünü yapan Esa-Pekka Salonen, bir telefon görüşmesinde Bayan Carno’nun “müzisyen olarak olağanüstü bir yeteneğe sahip olduğunu” söyledi ve şunu ekledi: “Temel olarak her şeyi okuyabiliyordu – sadece Mozart, Beethoven değil ve… “Brahms’ın yanı sıra Hindemith ve Richard Strauss’un her türlü karmaşık aktarıma sahip parçaları da var ve bunları gerçek zamanlı ve tempoda çalıyorlar.”
Bay Salonen, Bayan Carno’nun yeteneklerinin piyano parçalarını deşifre etmenin ötesine geçtiğini ve kafasında tam bir orkestra notası hesaplamaya kadar uzandığını söyledi. “Çok sayıda bilgiyi gerçek zamanlı olarak işleyebilen özel bir tür CPU’su vardı” dedi. “O kadar sıradışı bir beyni vardı ki.”
Ayrıca gürleyen sesinde bir selamlama olarak sık sık “Yoohoo, bubeleh!” – “bubeleh” Yidiş’te “tatlım” anlamına gelir – ifadesini kullandı.
Eski Filarmoni klarnetçisi David Howard telefonda “Bu sözler inanılmaz bir düzenlilikle ağzından çıktı” dedi. İkili, 1994’te yayınlanan “Capriccio: Mid-Century Music for Clarinet” adlı bir albüm üzerinde işbirliği yaptı.
Bir prova sırasında Bay Boulez orkestrayı yönetirken Bay Howard şunları hatırladı: “Zita’dan biraz daha yumuşak bir şeyler çalmasını istedi ve o da ‘Tabii, Bubeleh!’ dedi.
“Boulez her zamanki gibi ciddi ve ciddi bir müzikal figürdü” diye ekledi. “Gülmemek için dişlerimizi gıcırdatmak zorunda kaldık.”
Ayrıca notalarda “yoohoo” ve “bubeleh” kelimelerini de kullandı. Bayan Carno için “yoohoo” ikili (iki notadan oluşan bir grup) anlamına geliyordu ve “bubeleh” onun üçlü (üç notadan oluşan bir grup) için kullandığı kelimeydi. ).
Bayan Carno’nun Filarmoni Orkestrası’ndaki halefi Joanne Pearce Martin, Bayan Carno’nun ölümünden sonra Facebook’ta “LA Phil klavye bölümlerinin hiçbirinde tek bir Zita işaretini silmediğini” yazdı. Yoohoos her yerde Rolleri görmek yüzümde özel bir gülümsemeye neden oluyor; aksi nasıl olabilir ki?”
Zita Carnovsky, 15 Nisan 1935’te Manhattan’da doğdu ve Bronx’ta büyüdü. Polonya’dan göç eden babası Daniel eczacıydı. Rusya’nın Odessa kentinde doğan annesi Lucia (Briselli) Carno, bir ev hanımıydı ve piyano çalan Zita, anlatıma bağlı olarak 2½ ile 4 yaşları arasında genç yaşta taklit etmeye başladı.
Kızı Bayan Briselli bir telefon görüşmesinde, Zita’nın 4 ila 6 yaşları arasında ebeveynleriyle birlikte Philadelphia’ya gittiğini ve burada kendisini eğiten keman virtüözü amcası Iso Briselli ile düet yaptığını söyledi. 10 yaşındayken ilk fügünü yazmayı bitirdi.
New York’taki Müzik ve Sanat Lisesi’nden (şu anda Fiorello H. LaGuardia Müzik, Sanat ve Sahne Sanatları Lisesi) mezun oldu ve 1952’de keman ve piyano için bir kompozisyon yarışmasında yazdığı bir parçayla mansiyon ödülü aldı. New York Filarmoni Orkestrası’nın Genç Halk Konserleri’nin yönetmenliği.
Manhattan Müzik Okulu’na gitti ve burada 1956’da lisans derecesini, ertesi yıl ise yüksek lisans derecesini aldı.
Haberler eleştirmeni Harold C. Schonberg, 1959’da Manhattan’daki Belediye Binasında ilk kez sahneye çıktığında onun “mükemmel tekniği, zekası ve ustalığıyla şüphesiz Amerika’nın en büyük genç yeteneklerinden biri” olduğunu yazmıştı.
Ekim 1960’ta, Leonard Bernstein yönetimindeki New York Filarmoni Orkestrası ile dört konserde romantik müzik programında solist olarak yer aldı. Bay Schönberg, onu Wallingford Riegger’in teknik açıdan zor olan “Piyano ve Orkestra Çeşitlemeleri”nin “mükemmel yorumcusu” olarak nitelendirdi.
1960’larda, her ikisi de Long Island’da bulunan Hofstra Üniversitesi Pro Arte Senfoni Orkestrası ve Orchestra da Camera’nın üyesiydi. Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri’ndeki resitallerde ve konserlerde de talep görüyor. 1970’lerin başında New Jersey Senfoni Orkestrası’na katıldı ve Los Angeles Filarmoni Orkestrası’na taşınana kadar orada kaldı.
Aynı zamanda caza da hayrandı. (“Bayan Briselli her zaman son teknoloji müzikle ilgilendiğini söyledi.) 1959’da The Jazz Review’da John Coltrane hakkında iki bölümlük bir makale yazdı. Tekniğini açıklayarak şunu yazdı: “Tempi onu hiç rahatsız etmiyor; Kontrolü, sert üflemeli çalgılarda çok yaygın olan çift zamanlamaya başvurmak zorunda kalmadan, çok yavaş bir baladın üstesinden gelmesine olanak tanıyor ve onun için çok hızlı tempo diye bir şey yok.”
Coltrane ile basçı Art Davis aracılığıyla tanışan Bayan Carno, onun performansını dinlerken sololarını yazıya dökebildi.
“John Coltrane: Hayatı ve Efsanesi” kitabının yazarı Lewis Porter’a şunları söyledi: “Yanımda müzik kağıdı ve birkaç iyi bilenmiş kalem taşırdım ve bunları performanslar sırasında alırdım, bu da Trane’i sonuna kadar eğlendirdi” dedi. (1998).
Coltrane’in Atlantic etiketi için 1961’de çıkan ikinci albümü Coltrane Jazz’ın notlarını yazdı.
Yakın aile üyelerinden hiçbiri hayatta kalmıyor.
Bayan Carno, müzik aktivitelerinin yanı sıra amatör bir beyzbol öğrencisiydi. Amerikan Beyzbol Araştırmaları Derneği (atıcı Eddie Lopat hakkında) ve Beyzbol Araştırma Dergisi (belirli takımlara karşı sert olduğu bilinen atıcılar hakkında) için makaleler yazdı.
Aynı zamanda bir bilim kurgu hayranıydı ve Star Trek televizyon dizileri ve filmleri hakkında sıklıkla çevrimiçi yorumlarda bulunuyordu.
Bilim kurgu yazarı Christopher L. Bennett’in 2018 yılında web sitesinde yayınlanan bir gönderide, Vulkan zihin birleşimini ve yarı Vulkan Bay Spock’ın gelişmiş telepatik yeteneklerini araştırdığını söyledi. “Sonuç olarak,” diye yazdı, “zihnin gücüne (Vulcan dilinde ‘wuh tepul t’wuh kashek’) ve Spock’ın bunu özellikle konu bir şey almaya geldiğinde nasıl kullanabileceğine dair yepyeni bir anlayış kazandım.” kendisi, Kaptan (daha sonra Amiral) Kirk ve büyük yıldız gemisi Atılgan birbiri ardına çıkmazdan çıktı.”
“Sonra Mehta, ‘Yarın tekrar gel’ dedi. Yıllar sonra Fransız orkestra şefi ve besteci Pierre Boulez’e atıfta bulunarak, “Boulez’i çaldığını duymak istiyorum” diye hatırladı.
“Eh, ‘O şeyi kahvaltıda yiyeceğim’ dedim ve bu onu güldürdü.”
Bayan Carno işe alındı ve sonraki 25 yılını orkestranın piyanisti olarak geçirdi. Kariyerini, aynı zamanda yenilikçi caz saksafoncusu John Coltrane’in müziği konusunda da uzman olan, çok beğenilen bir klasik klavyeci (aynı zamanda klavsen ve org çalıyordu) olarak taçlandırdı.
Bayan Carno, 7 Aralık’ta Tampa, Florida’daki bir destekli yaşam tesisinde öldü. 88 yaşındaydı.
Kuzeni Susanna Briselli, nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi. Bayan Carno, Filarmoni Orkestrası’ndan emekli olduktan sonra, en sevdiği beyzbol takımı olan Yankees’in bahar antrenman tesisine yakın olmak için annesiyle birlikte Tampa’ya taşınmıştı.
Bayan Carno hem eksantrikliği hem de müzikalitesi ile tanınıyordu.
Los Angeles Filarmoni Orkestrası’nın 1992’den 2009’a kadar müzik direktörlüğünü yapan Esa-Pekka Salonen, bir telefon görüşmesinde Bayan Carno’nun “müzisyen olarak olağanüstü bir yeteneğe sahip olduğunu” söyledi ve şunu ekledi: “Temel olarak her şeyi okuyabiliyordu – sadece Mozart, Beethoven değil ve… “Brahms’ın yanı sıra Hindemith ve Richard Strauss’un her türlü karmaşık aktarıma sahip parçaları da var ve bunları gerçek zamanlı ve tempoda çalıyorlar.”
Bay Salonen, Bayan Carno’nun yeteneklerinin piyano parçalarını deşifre etmenin ötesine geçtiğini ve kafasında tam bir orkestra notası hesaplamaya kadar uzandığını söyledi. “Çok sayıda bilgiyi gerçek zamanlı olarak işleyebilen özel bir tür CPU’su vardı” dedi. “O kadar sıradışı bir beyni vardı ki.”
Ayrıca gürleyen sesinde bir selamlama olarak sık sık “Yoohoo, bubeleh!” – “bubeleh” Yidiş’te “tatlım” anlamına gelir – ifadesini kullandı.
Eski Filarmoni klarnetçisi David Howard telefonda “Bu sözler inanılmaz bir düzenlilikle ağzından çıktı” dedi. İkili, 1994’te yayınlanan “Capriccio: Mid-Century Music for Clarinet” adlı bir albüm üzerinde işbirliği yaptı.
Bir prova sırasında Bay Boulez orkestrayı yönetirken Bay Howard şunları hatırladı: “Zita’dan biraz daha yumuşak bir şeyler çalmasını istedi ve o da ‘Tabii, Bubeleh!’ dedi.
“Boulez her zamanki gibi ciddi ve ciddi bir müzikal figürdü” diye ekledi. “Gülmemek için dişlerimizi gıcırdatmak zorunda kaldık.”
Ayrıca notalarda “yoohoo” ve “bubeleh” kelimelerini de kullandı. Bayan Carno için “yoohoo” ikili (iki notadan oluşan bir grup) anlamına geliyordu ve “bubeleh” onun üçlü (üç notadan oluşan bir grup) için kullandığı kelimeydi. ).
Bayan Carno’nun Filarmoni Orkestrası’ndaki halefi Joanne Pearce Martin, Bayan Carno’nun ölümünden sonra Facebook’ta “LA Phil klavye bölümlerinin hiçbirinde tek bir Zita işaretini silmediğini” yazdı. Yoohoos her yerde Rolleri görmek yüzümde özel bir gülümsemeye neden oluyor; aksi nasıl olabilir ki?”
Zita Carnovsky, 15 Nisan 1935’te Manhattan’da doğdu ve Bronx’ta büyüdü. Polonya’dan göç eden babası Daniel eczacıydı. Rusya’nın Odessa kentinde doğan annesi Lucia (Briselli) Carno, bir ev hanımıydı ve piyano çalan Zita, anlatıma bağlı olarak 2½ ile 4 yaşları arasında genç yaşta taklit etmeye başladı.
Kızı Bayan Briselli bir telefon görüşmesinde, Zita’nın 4 ila 6 yaşları arasında ebeveynleriyle birlikte Philadelphia’ya gittiğini ve burada kendisini eğiten keman virtüözü amcası Iso Briselli ile düet yaptığını söyledi. 10 yaşındayken ilk fügünü yazmayı bitirdi.
New York’taki Müzik ve Sanat Lisesi’nden (şu anda Fiorello H. LaGuardia Müzik, Sanat ve Sahne Sanatları Lisesi) mezun oldu ve 1952’de keman ve piyano için bir kompozisyon yarışmasında yazdığı bir parçayla mansiyon ödülü aldı. New York Filarmoni Orkestrası’nın Genç Halk Konserleri’nin yönetmenliği.
Manhattan Müzik Okulu’na gitti ve burada 1956’da lisans derecesini, ertesi yıl ise yüksek lisans derecesini aldı.
Haberler eleştirmeni Harold C. Schonberg, 1959’da Manhattan’daki Belediye Binasında ilk kez sahneye çıktığında onun “mükemmel tekniği, zekası ve ustalığıyla şüphesiz Amerika’nın en büyük genç yeteneklerinden biri” olduğunu yazmıştı.
Ekim 1960’ta, Leonard Bernstein yönetimindeki New York Filarmoni Orkestrası ile dört konserde romantik müzik programında solist olarak yer aldı. Bay Schönberg, onu Wallingford Riegger’in teknik açıdan zor olan “Piyano ve Orkestra Çeşitlemeleri”nin “mükemmel yorumcusu” olarak nitelendirdi.
1960’larda, her ikisi de Long Island’da bulunan Hofstra Üniversitesi Pro Arte Senfoni Orkestrası ve Orchestra da Camera’nın üyesiydi. Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri’ndeki resitallerde ve konserlerde de talep görüyor. 1970’lerin başında New Jersey Senfoni Orkestrası’na katıldı ve Los Angeles Filarmoni Orkestrası’na taşınana kadar orada kaldı.
Aynı zamanda caza da hayrandı. (“Bayan Briselli her zaman son teknoloji müzikle ilgilendiğini söyledi.) 1959’da The Jazz Review’da John Coltrane hakkında iki bölümlük bir makale yazdı. Tekniğini açıklayarak şunu yazdı: “Tempi onu hiç rahatsız etmiyor; Kontrolü, sert üflemeli çalgılarda çok yaygın olan çift zamanlamaya başvurmak zorunda kalmadan, çok yavaş bir baladın üstesinden gelmesine olanak tanıyor ve onun için çok hızlı tempo diye bir şey yok.”
Coltrane ile basçı Art Davis aracılığıyla tanışan Bayan Carno, onun performansını dinlerken sololarını yazıya dökebildi.
“John Coltrane: Hayatı ve Efsanesi” kitabının yazarı Lewis Porter’a şunları söyledi: “Yanımda müzik kağıdı ve birkaç iyi bilenmiş kalem taşırdım ve bunları performanslar sırasında alırdım, bu da Trane’i sonuna kadar eğlendirdi” dedi. (1998).
Coltrane’in Atlantic etiketi için 1961’de çıkan ikinci albümü Coltrane Jazz’ın notlarını yazdı.
Yakın aile üyelerinden hiçbiri hayatta kalmıyor.
Bayan Carno, müzik aktivitelerinin yanı sıra amatör bir beyzbol öğrencisiydi. Amerikan Beyzbol Araştırmaları Derneği (atıcı Eddie Lopat hakkında) ve Beyzbol Araştırma Dergisi (belirli takımlara karşı sert olduğu bilinen atıcılar hakkında) için makaleler yazdı.
Aynı zamanda bir bilim kurgu hayranıydı ve Star Trek televizyon dizileri ve filmleri hakkında sıklıkla çevrimiçi yorumlarda bulunuyordu.
Bilim kurgu yazarı Christopher L. Bennett’in 2018 yılında web sitesinde yayınlanan bir gönderide, Vulkan zihin birleşimini ve yarı Vulkan Bay Spock’ın gelişmiş telepatik yeteneklerini araştırdığını söyledi. “Sonuç olarak,” diye yazdı, “zihnin gücüne (Vulcan dilinde ‘wuh tepul t’wuh kashek’) ve Spock’ın bunu özellikle konu bir şey almaya geldiğinde nasıl kullanabileceğine dair yepyeni bir anlayış kazandım.” kendisi, Kaptan (daha sonra Amiral) Kirk ve büyük yıldız gemisi Atılgan birbiri ardına çıkmazdan çıktı.”