Kırklareli’nin Kavaklı beldesinde yaşayan Gülhan ve Emrah Yalvan çiftinin 12 yaşındaki oğlu Emircan, doğuştan beri var olan kelebek hastalığı (epidermolysis büllosa) niçiniyle, yaşıtlarının sahip olduğu biroldukça imkandan uzak kaldı. ,
Kesin bir tedavisi olmayan hastalık niçiniyle en küçük bir dokunuşta bile cildinde soyulma ve yaralar oluşan Emircan Yalvan’ın ellerinde oluşan yaraların kararında parmakları birbirine yapıştı.
Yalvan, yaklaşık 6 ay evvel Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde geçirdiği ameliyat daha sonrası ellerini kullanmaya başladı.
Ender hastalıkla uğraş eden oğlunun bedeninde oluşan yaralarını tabip misali sarmaya çalışan anne ise bir gün oğluna korkmadan sarılabileceği günün hayalini kuruyor.
SU VE KAN TOPLANMALARI TEMİZLENDİKTEN daha sonra DERİSİ ÇÜRÜDÜ
Anne Gülhan Yalvan, oğlunun hastalığı niçiniyle sıkıntı günler yaşadıklarını, epey büyük acılar çektiklerini belirterek oğlunun sıhhatine kavuşabilmesi için senelerca çaba verdiklerini belirtti.
Hastalık niçiniyle oğlunun derisinin epey hassas olduğunu anlatan Yalvan, bedeninde oluşan su ve kan toplanmalarını temizledikten daha sonra derisinin çürüdüğünü ve yaralar açıldığını söz etti.
“ONA SARILMAYA KORKUYORUZ”
Evladının vakit zaman ağzında oluşan yaralardan yemek yiyemediğini, gözlerinde oluşan faydalardan dolayı da gözlerinin kısa müddetli kapandığını lisana getiren Yalvan, şu biçimde devam etti:
“Sert şeyler yediği vakit ağzı yara oluyor. Gözlerinde kimi vakit yaralar çıkıyor, bir hafta gözleri kapandığı vakit içinder oluyor. Sıhhatine kavuşmasını istiyorum. Arkadaşları üzere koşup oynamasını istiyorum. Ona sarılmaya korkuyoruz.
“BANYOSU 2 SAAT SÜRÜYOR”
Bakımlarını ben yapıyorum. Banyo sürecimiz hayli güç bizim. Banyo yapacağım gün Emircan da daima bir kaygı, daima bir kaygıyla bakıyor bana. Banyosu 2 saat sürüyor, pansumanı 3-4 saat sürüyor. Zira bedenin tek bir yerinde yok bütün bölgelerinde var. O kadar güç bir hastalık ki iç organlarına bile yayılma ihtimali devasa yükseklikte.”
“ESKİDEN BARDAK TUTAMIYORDU ARTIK TUTABİLİYOR”
Emircan’ın elinin yumruk formunda kapanmasıyla Antalya’da ameliyat edildiğini aktaran anne Yalvan, “Şu anda ellerini kullanabiliyor. Evvelden bardak tutamıyordu artık tutabiliyor. Ufak tefek muhtaçlıklarını giderebiliyor. Daima uygun kalması için aparat yaptırdık. En büyük hayalim sıhhatine kavuşması, arkadaşlarıyla koşup oynaması. Sıkı sıkıya sarılmak istiyorum, sarılırken yara oldu mu, sanki bir şey olur mu, diye korkmak istemiyorum artık.” dedi.
“ELLERİMİ KULLANMAYA BAŞLAYINCA DUA ETTİM”
Emircan Yalvan da hastalığından dolayı istediği biroldukca şeyi yapamadığını söylemiş oldu. Yaralarından dolayı fazlaca canının acıdığını ve uygunlaşmak istediğini lisana getiren Yalvan, hastalığına karşı gerekli tedavinin bulunmasını istek ettiğini kaydetti. Savcı olmayı istediğini belirten Yalvan, şöyleki konuştu:
“Olay yerini epeyce merak ediyorum, onları görmek istiyorum, doğruyu bulmak istiyorum, haklıyı bulmak istiyorum. Gerçek ne ise hak ne ise onu bulmak istiyorum. Ameliyat sürecinde de fazlaca acılı günler oldu, epeyce canım yandı. Ellerim açıldı epey şükür, şu anda ellerimi rahatlıkla kullanabiliyorum. 63 gün kadar Antalya’da hastanede kaldık. Allah hepsinden razı olsun. Ameliyattan daha sonra ellerimi görür görmez hayli üzüldüm. Acıları çektiğim vakit ‘niye ameliyat oldum keşke olmasaydım’ dedim. Güzelleştiğini, gittikçe uygun olduğunu görür görmez ellerimi kullanmaya başlayınca dua ettim, ‘iyi ki olmuşum epey şükür’ dedim.”
Kesin bir tedavisi olmayan hastalık niçiniyle en küçük bir dokunuşta bile cildinde soyulma ve yaralar oluşan Emircan Yalvan’ın ellerinde oluşan yaraların kararında parmakları birbirine yapıştı.
Yalvan, yaklaşık 6 ay evvel Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesinde geçirdiği ameliyat daha sonrası ellerini kullanmaya başladı.
Ender hastalıkla uğraş eden oğlunun bedeninde oluşan yaralarını tabip misali sarmaya çalışan anne ise bir gün oğluna korkmadan sarılabileceği günün hayalini kuruyor.
SU VE KAN TOPLANMALARI TEMİZLENDİKTEN daha sonra DERİSİ ÇÜRÜDÜ
Anne Gülhan Yalvan, oğlunun hastalığı niçiniyle sıkıntı günler yaşadıklarını, epey büyük acılar çektiklerini belirterek oğlunun sıhhatine kavuşabilmesi için senelerca çaba verdiklerini belirtti.
Hastalık niçiniyle oğlunun derisinin epey hassas olduğunu anlatan Yalvan, bedeninde oluşan su ve kan toplanmalarını temizledikten daha sonra derisinin çürüdüğünü ve yaralar açıldığını söz etti.
“ONA SARILMAYA KORKUYORUZ”
Evladının vakit zaman ağzında oluşan yaralardan yemek yiyemediğini, gözlerinde oluşan faydalardan dolayı da gözlerinin kısa müddetli kapandığını lisana getiren Yalvan, şu biçimde devam etti:
“Sert şeyler yediği vakit ağzı yara oluyor. Gözlerinde kimi vakit yaralar çıkıyor, bir hafta gözleri kapandığı vakit içinder oluyor. Sıhhatine kavuşmasını istiyorum. Arkadaşları üzere koşup oynamasını istiyorum. Ona sarılmaya korkuyoruz.
“BANYOSU 2 SAAT SÜRÜYOR”
Bakımlarını ben yapıyorum. Banyo sürecimiz hayli güç bizim. Banyo yapacağım gün Emircan da daima bir kaygı, daima bir kaygıyla bakıyor bana. Banyosu 2 saat sürüyor, pansumanı 3-4 saat sürüyor. Zira bedenin tek bir yerinde yok bütün bölgelerinde var. O kadar güç bir hastalık ki iç organlarına bile yayılma ihtimali devasa yükseklikte.”
“ESKİDEN BARDAK TUTAMIYORDU ARTIK TUTABİLİYOR”
Emircan’ın elinin yumruk formunda kapanmasıyla Antalya’da ameliyat edildiğini aktaran anne Yalvan, “Şu anda ellerini kullanabiliyor. Evvelden bardak tutamıyordu artık tutabiliyor. Ufak tefek muhtaçlıklarını giderebiliyor. Daima uygun kalması için aparat yaptırdık. En büyük hayalim sıhhatine kavuşması, arkadaşlarıyla koşup oynaması. Sıkı sıkıya sarılmak istiyorum, sarılırken yara oldu mu, sanki bir şey olur mu, diye korkmak istemiyorum artık.” dedi.
“ELLERİMİ KULLANMAYA BAŞLAYINCA DUA ETTİM”
Emircan Yalvan da hastalığından dolayı istediği biroldukca şeyi yapamadığını söylemiş oldu. Yaralarından dolayı fazlaca canının acıdığını ve uygunlaşmak istediğini lisana getiren Yalvan, hastalığına karşı gerekli tedavinin bulunmasını istek ettiğini kaydetti. Savcı olmayı istediğini belirten Yalvan, şöyleki konuştu:
“Olay yerini epeyce merak ediyorum, onları görmek istiyorum, doğruyu bulmak istiyorum, haklıyı bulmak istiyorum. Gerçek ne ise hak ne ise onu bulmak istiyorum. Ameliyat sürecinde de fazlaca acılı günler oldu, epeyce canım yandı. Ellerim açıldı epey şükür, şu anda ellerimi rahatlıkla kullanabiliyorum. 63 gün kadar Antalya’da hastanede kaldık. Allah hepsinden razı olsun. Ameliyattan daha sonra ellerimi görür görmez hayli üzüldüm. Acıları çektiğim vakit ‘niye ameliyat oldum keşke olmasaydım’ dedim. Güzelleştiğini, gittikçe uygun olduğunu görür görmez ellerimi kullanmaya başlayınca dua ettim, ‘iyi ki olmuşum epey şükür’ dedim.”