Özel bir hastanede vazife yapan değinen Tıbbi Onkoloji Uzmanı Doç. Dr. Erkan Arpacı, kanser hastalarına yaklaşımda dikkat edilmesi gereken ögelere değindi.
Kanser sözcüğünün oluşturduğu kaygı ve dertten kelam eden Arpacı, “Yaşam serüvenimizin rastgele bir noktasında kendimizin, arkadaşlarımızın ya da ailemizden birinin kanser tanısı alması fazlaca uzak bir ihtimal değildir. Biroldukça kişi hastalığın tanısı ve seyri sürecinde nasıl davranması gerektiğini bilmemektedir, bu bilinmezlik süreci birlikteinde duygusal çatışmalar, anksiyete ve depresyon getirmektedir.” dedi.
“HASTA AĞLAMAYA BAŞLADIĞINDA ONU SUSTURMAYA ÇALIŞMAYIN”
Doç. Dr. Arpacı, şu açıklamalarda bulundu:
“Bu süreçte karmaşık tıbbi bilgiyi anlamaya çalışmak, güç tedavi kararlarını vermek ve kabul etmek, tedavinin yan tesirleriyle başa çıkmak, hastalığın bir dahalenmesi dehşetiyle yaşamak ve hatta kimileri için yaklaşmakta olan mevti karşılamak, hayat kalitesini tesirler.
Hasta yakınları yaşadığı bu güç süreçlerle ilgili hislerini paylaşmaktan ve hastayla konuşmaktan çekinmemelidir. Onların hislerini dürüstlükle anlatıyor olması, hastanın da kendi hislerinin farkına varmasını ve söz etmesini sağlayacaktır.
Hasta ağlamaya başladığında onu susturmaya çalışmayın yahut öfkelendiğinde bunun olağan bir müddetç olduğunu ve onu anladığınızı kesinlikle lisana getirin. Hastayla duygusal olarak gereken yakınlığı kuramadığınızı fark ediyorsanız, hastanın hislerine ulaşmakta zorluk yaşıyorsanız, fizikî temas hakikat bir seçim olacaktır.
“BOĞUCU VE DOĞALLIKTAN UZAK OLMAYIN”
Hastayla fizikî temas kurmak istediğinizde boğucu ve doğallıktan uzak olmayın, evvel hastadan müsaade alın ve sonrasındasında, hastanın elini tutmaktan ona sarılmaktan çekinmeyin.
“esasen BİLDİĞİ CÜMLELERİ KURMAKTAN KAÇININ”
Hastaya herkesten duyduğu ve esasen bildiği cümleleri kurmaktan kaçının. ‘Bunu da atlatırsın, kimin ne vakit öleceği muhakkak olmaz tahminen ben de trafik kazası geçirip öleceğim, moralini düzgün tutman lazım, senden daha berbatları var” üzere cümlelerden uzak durun. Bu cümleler hastalığı sıradan göstermez, yalnızca hastayı anlamadığınızı gösterir.
“HASTANIN ODASINI AYIRMAYIN”
Hekiminizin ve hastanın fizikî durumunun el verdiği ölçüde günlük işlerini aksatmasına müsaade vermeyin. Hastanın şahsi rollerinden kopmadan, gündelik ömrüne devam etmesine yardımcı olun. Hastanın odasını ayırmayın ve öteki bireylerle görüşmesini kısıtlamayın. Her duyduğunuz bilgiyi hastaya söylemeniz hastanın daha epeyce endişelenmesine ve öfkelenmesine sebep olacaktır. Hekiminiz haricinde edindiğiniz bilgilerle hastanın başını karıştırmamalısınız.”
Kanser sözcüğünün oluşturduğu kaygı ve dertten kelam eden Arpacı, “Yaşam serüvenimizin rastgele bir noktasında kendimizin, arkadaşlarımızın ya da ailemizden birinin kanser tanısı alması fazlaca uzak bir ihtimal değildir. Biroldukça kişi hastalığın tanısı ve seyri sürecinde nasıl davranması gerektiğini bilmemektedir, bu bilinmezlik süreci birlikteinde duygusal çatışmalar, anksiyete ve depresyon getirmektedir.” dedi.
“HASTA AĞLAMAYA BAŞLADIĞINDA ONU SUSTURMAYA ÇALIŞMAYIN”
Doç. Dr. Arpacı, şu açıklamalarda bulundu:
“Bu süreçte karmaşık tıbbi bilgiyi anlamaya çalışmak, güç tedavi kararlarını vermek ve kabul etmek, tedavinin yan tesirleriyle başa çıkmak, hastalığın bir dahalenmesi dehşetiyle yaşamak ve hatta kimileri için yaklaşmakta olan mevti karşılamak, hayat kalitesini tesirler.
Hasta yakınları yaşadığı bu güç süreçlerle ilgili hislerini paylaşmaktan ve hastayla konuşmaktan çekinmemelidir. Onların hislerini dürüstlükle anlatıyor olması, hastanın da kendi hislerinin farkına varmasını ve söz etmesini sağlayacaktır.
Hasta ağlamaya başladığında onu susturmaya çalışmayın yahut öfkelendiğinde bunun olağan bir müddetç olduğunu ve onu anladığınızı kesinlikle lisana getirin. Hastayla duygusal olarak gereken yakınlığı kuramadığınızı fark ediyorsanız, hastanın hislerine ulaşmakta zorluk yaşıyorsanız, fizikî temas hakikat bir seçim olacaktır.
“BOĞUCU VE DOĞALLIKTAN UZAK OLMAYIN”
Hastayla fizikî temas kurmak istediğinizde boğucu ve doğallıktan uzak olmayın, evvel hastadan müsaade alın ve sonrasındasında, hastanın elini tutmaktan ona sarılmaktan çekinmeyin.
“esasen BİLDİĞİ CÜMLELERİ KURMAKTAN KAÇININ”
Hastaya herkesten duyduğu ve esasen bildiği cümleleri kurmaktan kaçının. ‘Bunu da atlatırsın, kimin ne vakit öleceği muhakkak olmaz tahminen ben de trafik kazası geçirip öleceğim, moralini düzgün tutman lazım, senden daha berbatları var” üzere cümlelerden uzak durun. Bu cümleler hastalığı sıradan göstermez, yalnızca hastayı anlamadığınızı gösterir.
“HASTANIN ODASINI AYIRMAYIN”
Hekiminizin ve hastanın fizikî durumunun el verdiği ölçüde günlük işlerini aksatmasına müsaade vermeyin. Hastanın şahsi rollerinden kopmadan, gündelik ömrüne devam etmesine yardımcı olun. Hastanın odasını ayırmayın ve öteki bireylerle görüşmesini kısıtlamayın. Her duyduğunuz bilgiyi hastaya söylemeniz hastanın daha epeyce endişelenmesine ve öfkelenmesine sebep olacaktır. Hekiminiz haricinde edindiğiniz bilgilerle hastanın başını karıştırmamalısınız.”