Birçoğu güçlü kadın başrollerin yer aldığı ve eski eşi Nancy Meyers ile birlikte çekilen Er Benjamin, Baby Boom ve Gelinin Babası gibi başarılı komedilerden oluşan uzun bir dizinin ortak yazarı ve yönetmeni Charles Shyer, 27 Aralık'ta öldü. Los Angeles'ta. 83 yaşındaydı.
Kızları Annie Meyers-Shyer ve aynı zamanda yönetmen olan Hallie Meyers-Shyer, onun belirsiz kısa bir hastalıktan sonra hastanede öldüğünü söyledi.
Bay Meyers pratikte film endüstrisinde büyüdü – babası Melville Shyer, Amerika Yönetmenler Birliği'nin kurucusuydu – ve projeleri onun klasik filmlere olan utanmaz sevgisinden yararlanıyordu.
İlham portföyü oldukça genişti; bunlar arasında “His Girl Friday” (1940) ve “North by Northwest” (1959) gibi ünlülerin yanı sıra 1973'teki absürd İngiliz komedisi “O Lucky Man!” gibi belirsiz olanlar da yer alıyordu. en sevdiği filmler.
O ve Bayan Meyers hem romantik hem de profesyonel ortaklardı. ABD Ordusuna katılan bir ünlüyü konu alan 1980 yapımı “Er Benjamin” filminin senaryosunda Harvey Miller'la birlikte çalıştıklarında zaten birlikteydiler.
Goldie Hawn'ın başrol oynadığı, Howard Zieff'in yönettiği film büyük bir başarı elde etti – 9,2 milyon dolarlık bütçeyle 69,8 milyon dolar hasılat elde etti – ve yazar üçlüsü, en iyi orijinal senaryo dalında Oscar adaylığı aldı.
Bunu başka başarılar da takip etti. Bay Shyer'ın yönettiği ilk film olan “Uzlaşmaz Farklılıklar” (1984), ardından “Baby Boom” (1987), “Gelinin Babası” (1991) ve 1995 yapımı devamı ve “Ebeveyn Tuzağı” (1998) geldi. . , tamamı Bay Shyer ve Bayan Meyer tarafından yazılmıştır. “Gelinin Babası” ve “Ebeveyn Tuzağı” başlı başına klasik sayılan filmlerin yeniden yapımıydı.
Filmlerinin çoğunda toplumsal normlara meydan okuyan güçlü kadın karakterler yer alıyordu. Örneğin Baby Boom'da Diane Keaton, tek başına bebek yetiştiren inatçı bir danışmanı canlandırıyor.
Bay Shyer, 1986'da The Toronto Globe and Mail'e “Birkaç yıl önce bunun bir erkek olması gerekirdi, çünkü bir bebeği nasıl idare edeceğini bilmeyen bir kadını hayal etmek zor.” Bu mümkün mü.”
Filmlerinin çoğunu Bayan Meyers'la birlikte yönetti, ancak onun ilk yönetmenlik denemesi olan “The Parent Trap”ta yer değiştirdiler.
Hollywood çılgınları onlara yalnızca işbirliklerinin üretken doğası nedeniyle değil, aynı zamanda yakın çevreleri nedeniyle de “Schmyers” adını verdiler; Los Angeles'ın Sherman Oaks bölümündeki evlerinin arkasındaki tek odalı bir binada birbirlerinin karşısında çalışıyorlardı. çalışma masası.
Bayan Meyers bir röportajında, “Sahneyi ortaya koydum ve sonra – sanki bir filmi anlatıyormuşum gibi – kağıdı çıkardım ve masanın üzerine attım ve o da bunu kurşun kalemle yazdı” dedi. “Bazen sahneleri o hazırlıyordu ve ben de onları yeniden işliyordum. Orada bir romantizm vardı.”
Çift 1995 yılında evlendi ve üç yıl sonra ayrıldılar ancak arkadaş kaldılar.
Filmlerinde ve Bay Shyer'ın ayrılıklarından sonra yaptığı, yine yeniden yapım olan “Alfie” (2004) gibi filmlerinde Bay Shyer, ciddi aile içi temaları ele aldı ancak bunlara yüksek dozda mizah kattı.
Yönetmenlik kahramanlarından biri olan Billy Wilder'ın kendisine verdiği tavsiyeyi sık sık hatırlıyordu: “Hepimiz aynı şeyi istiyoruz, biz yazarlar ve yönetmenler. Onları güldürmek istiyoruz ve onları ağlatmak istiyoruz.”
2022'de Script dergisine verdiği demeçte, her şeyin bununla ilgili olduğunu söyledi.
“Eğlenceli ama içeriği olan bir film yapmak istediğinizi söylüyor” dedi. “Ve sanırım bu benim için en büyük motivasyon.”
Charles Richard Shyer, 11 Ekim 1941'de Los Angeles'ta doğdu. Babası yönetmen yardımcısı ve ara sıra yönetmendi ve annesi Lois (Jones) Delaney evi yönetiyordu.
Kısa bir süre Palm Desert, California'daki College of the Desert'a katıldı. Ancak Amerika Yönetmenler Birliği'nde çıraklık programına kabul edilince bu işi bıraktı.
Bay Shyer, yazmaya başlamadan önce bir dizi filmde vasıflı pozisyonlarda çalıştı. 1970 yılında Neil Simon'un 1965 tarihli oyunu “The Odd Double”ı televizyona uyarlayan Garry Marshall ve Jerry Belson'un asistanı oldu.
“Hikaye toplantılarına katılmama izin verildi. Ve bittiğinde Garry'ye bir şeyler söyleyecektim,” dedi Script'e. “Ve dedi ki, 'Bu iyi. Daha fazla konuş.' Beni cesaretlendirdi ve sonra 'Yazar olabilirsin' dedi.”
Bay Shyer, 1970'lerde üç filmde senaryo yazarlığı kredisi aldı – 1977'de “Smokey and the Bandit” ve 1978'de “House Calls” ve “Goin' South” – ve ardından “Er Benjamin”de Bayan Meyers ve Bay Miller'a katıldı. ekip oluşturduk.”
Bay Shyer'ın ilk iki evliliği boşanmayla sonuçlandı. Bayan Meyers ile olan üçüncü evliliği 2000 yılında sona erdi. 2004 yılında Deborah Lynn ile evlendi; 2009 yılında boşandılar.
Her ikisi de Bayan Meyers ile olan evliliğinden olan iki kızının yanı sıra, Bayan Lynn, Jacob ve Sophia Shyer ile olan evliliğinden olan iki çocuğu ve üç torunu hayatta kalmıştır.
Bay Shyer'ın son iki filmi – birlikte yazıp yönettiği “The Noel Diary” (2022) ve “En İyisi”. Noel. Birlikte yazdığı ve yapımcılığını üstlendiği Always!” (2023) filminin her ikisi de Netflix için üretildi.
Bu yayın hizmeti için yaptığı çalışma hakkında sıcak bir şekilde konuştu, ancak aynı zamanda azalan teatral deneyim olarak gördüğü şeyden de yakındı.
2022'de The Hollywood Reporter'a “Sinema salonlarının kitap ve plak mağazalarıyla aynı yolu izleyeceğini düşünüyorum” dedi. “Artık var olmayacak ve bu beni çok üzüyor. Var olduğu bir zamanda çalışabildiğim için minnettarım.”
Kızları Annie Meyers-Shyer ve aynı zamanda yönetmen olan Hallie Meyers-Shyer, onun belirsiz kısa bir hastalıktan sonra hastanede öldüğünü söyledi.
Bay Meyers pratikte film endüstrisinde büyüdü – babası Melville Shyer, Amerika Yönetmenler Birliği'nin kurucusuydu – ve projeleri onun klasik filmlere olan utanmaz sevgisinden yararlanıyordu.
İlham portföyü oldukça genişti; bunlar arasında “His Girl Friday” (1940) ve “North by Northwest” (1959) gibi ünlülerin yanı sıra 1973'teki absürd İngiliz komedisi “O Lucky Man!” gibi belirsiz olanlar da yer alıyordu. en sevdiği filmler.
O ve Bayan Meyers hem romantik hem de profesyonel ortaklardı. ABD Ordusuna katılan bir ünlüyü konu alan 1980 yapımı “Er Benjamin” filminin senaryosunda Harvey Miller'la birlikte çalıştıklarında zaten birlikteydiler.
Goldie Hawn'ın başrol oynadığı, Howard Zieff'in yönettiği film büyük bir başarı elde etti – 9,2 milyon dolarlık bütçeyle 69,8 milyon dolar hasılat elde etti – ve yazar üçlüsü, en iyi orijinal senaryo dalında Oscar adaylığı aldı.
Bunu başka başarılar da takip etti. Bay Shyer'ın yönettiği ilk film olan “Uzlaşmaz Farklılıklar” (1984), ardından “Baby Boom” (1987), “Gelinin Babası” (1991) ve 1995 yapımı devamı ve “Ebeveyn Tuzağı” (1998) geldi. . , tamamı Bay Shyer ve Bayan Meyer tarafından yazılmıştır. “Gelinin Babası” ve “Ebeveyn Tuzağı” başlı başına klasik sayılan filmlerin yeniden yapımıydı.
Filmlerinin çoğunda toplumsal normlara meydan okuyan güçlü kadın karakterler yer alıyordu. Örneğin Baby Boom'da Diane Keaton, tek başına bebek yetiştiren inatçı bir danışmanı canlandırıyor.
Bay Shyer, 1986'da The Toronto Globe and Mail'e “Birkaç yıl önce bunun bir erkek olması gerekirdi, çünkü bir bebeği nasıl idare edeceğini bilmeyen bir kadını hayal etmek zor.” Bu mümkün mü.”
Filmlerinin çoğunu Bayan Meyers'la birlikte yönetti, ancak onun ilk yönetmenlik denemesi olan “The Parent Trap”ta yer değiştirdiler.
Hollywood çılgınları onlara yalnızca işbirliklerinin üretken doğası nedeniyle değil, aynı zamanda yakın çevreleri nedeniyle de “Schmyers” adını verdiler; Los Angeles'ın Sherman Oaks bölümündeki evlerinin arkasındaki tek odalı bir binada birbirlerinin karşısında çalışıyorlardı. çalışma masası.
Bayan Meyers bir röportajında, “Sahneyi ortaya koydum ve sonra – sanki bir filmi anlatıyormuşum gibi – kağıdı çıkardım ve masanın üzerine attım ve o da bunu kurşun kalemle yazdı” dedi. “Bazen sahneleri o hazırlıyordu ve ben de onları yeniden işliyordum. Orada bir romantizm vardı.”
Çift 1995 yılında evlendi ve üç yıl sonra ayrıldılar ancak arkadaş kaldılar.
Filmlerinde ve Bay Shyer'ın ayrılıklarından sonra yaptığı, yine yeniden yapım olan “Alfie” (2004) gibi filmlerinde Bay Shyer, ciddi aile içi temaları ele aldı ancak bunlara yüksek dozda mizah kattı.
Yönetmenlik kahramanlarından biri olan Billy Wilder'ın kendisine verdiği tavsiyeyi sık sık hatırlıyordu: “Hepimiz aynı şeyi istiyoruz, biz yazarlar ve yönetmenler. Onları güldürmek istiyoruz ve onları ağlatmak istiyoruz.”
2022'de Script dergisine verdiği demeçte, her şeyin bununla ilgili olduğunu söyledi.
“Eğlenceli ama içeriği olan bir film yapmak istediğinizi söylüyor” dedi. “Ve sanırım bu benim için en büyük motivasyon.”
Charles Richard Shyer, 11 Ekim 1941'de Los Angeles'ta doğdu. Babası yönetmen yardımcısı ve ara sıra yönetmendi ve annesi Lois (Jones) Delaney evi yönetiyordu.
Kısa bir süre Palm Desert, California'daki College of the Desert'a katıldı. Ancak Amerika Yönetmenler Birliği'nde çıraklık programına kabul edilince bu işi bıraktı.
Bay Shyer, yazmaya başlamadan önce bir dizi filmde vasıflı pozisyonlarda çalıştı. 1970 yılında Neil Simon'un 1965 tarihli oyunu “The Odd Double”ı televizyona uyarlayan Garry Marshall ve Jerry Belson'un asistanı oldu.
“Hikaye toplantılarına katılmama izin verildi. Ve bittiğinde Garry'ye bir şeyler söyleyecektim,” dedi Script'e. “Ve dedi ki, 'Bu iyi. Daha fazla konuş.' Beni cesaretlendirdi ve sonra 'Yazar olabilirsin' dedi.”
Bay Shyer, 1970'lerde üç filmde senaryo yazarlığı kredisi aldı – 1977'de “Smokey and the Bandit” ve 1978'de “House Calls” ve “Goin' South” – ve ardından “Er Benjamin”de Bayan Meyers ve Bay Miller'a katıldı. ekip oluşturduk.”
Bay Shyer'ın ilk iki evliliği boşanmayla sonuçlandı. Bayan Meyers ile olan üçüncü evliliği 2000 yılında sona erdi. 2004 yılında Deborah Lynn ile evlendi; 2009 yılında boşandılar.
Her ikisi de Bayan Meyers ile olan evliliğinden olan iki kızının yanı sıra, Bayan Lynn, Jacob ve Sophia Shyer ile olan evliliğinden olan iki çocuğu ve üç torunu hayatta kalmıştır.
Bay Shyer'ın son iki filmi – birlikte yazıp yönettiği “The Noel Diary” (2022) ve “En İyisi”. Noel. Birlikte yazdığı ve yapımcılığını üstlendiği Always!” (2023) filminin her ikisi de Netflix için üretildi.
Bu yayın hizmeti için yaptığı çalışma hakkında sıcak bir şekilde konuştu, ancak aynı zamanda azalan teatral deneyim olarak gördüğü şeyden de yakındı.
2022'de The Hollywood Reporter'a “Sinema salonlarının kitap ve plak mağazalarıyla aynı yolu izleyeceğini düşünüyorum” dedi. “Artık var olmayacak ve bu beni çok üzüyor. Var olduğu bir zamanda çalışabildiğim için minnettarım.”