Bu yıl şu ana kadar gördüğüm en ilgi çekici eğlence parçalarından biri, bir kadının Disney World otelinde kalışını anlattığı dört saatlik bir YouTube videosu. Bu duruma herkes gibi ben de şok oldum.
Açık olmak gerekirse, ortağım beni Jenny Nicholson'un Disney'in Star Wars: Galactic Starcruiser ziyaretini ayrıntılı olarak anlatan destansı The Spectacular Failure of the Star Wars Hotel'i izlemem konusunda cesaretlendirdiğinde ilk başta biraz şüpheciydim. Artık kapalı olan deneyim sırasında tatilciler, Orlando, Florida yakınlarındaki parkın kenarındaki bir binada kalırken bir rol yapma oyununa katılarak George Lucas hayallerini gerçekleştirmeye teşvik edildi.
Nicholson'un Arabistanlı Lawrence'tan daha uzun olan monologu, geçen ay yüklendiğinden beri yedi milyondan fazla izlendi ve sosyal medyada konuşulan bir konu oldu, ancak bu kadar büyüleyici olmasına hâlâ hazırlıklı değildim. Video, otelin kendisiyle ilgili bir dizi sorunu vurgulasa da, aynı zamanda genel olarak eğlence sektörünün mevcut sorunlarına yönelik bir teşhis olarak da görülebilir. Hayal kırıklığı içinde, Nicholson cesur bir doğruyu söyleyene dönüşür ve kurumsal açgözlülüğün, daha ucuz ve duygusal açıdan daha az ödüllendirici bir ürün satmak için sadık hayranlara nasıl ihanet ettiğini açıkça ifade eder. Ve bunu, bir noktada “Son Jedi”daki martı benzeri yaratık Porg'a benzeyen dev bir takım elbise de dahil olmak üzere çeşitli kostümlerle ve doldurulmuş hayvanlardan oluşan bir fon önünde yapıyor.
Nicholson, Twi'lek kafaları ve Rodian şapkasıyla bile harika bir hikaye anlatıcıdır. Size harika bir dedikodu aktaran bir arkadaş ile eskilerin sözlü geleneklerini araştıran 21. yüzyıl Homerik popüler kültür şairi arasında bir yere düşüyor, sadece konu tema parkları ve Yıldız Savaşları.
İşte bahsettiği şeyin çok özet versiyonu: 2022'de Disney, “iki gecelik macera” olarak ilan edilen Galactic Starcruiser'ı açtı. (Bir gemi yolculuğu hayal edin, ancak karada.) Konuklar, günlerini ve gecelerini, bir uzay gemisine benzeyecek şekilde tasarlanmış, büyük ölçüde penceresiz bir otelde geçirirler ve oyuncular, onları, geminin kontrolü için savaşan İmparatorluğa karşı direnişi içeren bir hikayeye dahil ederler. Fırtına askerleri ve uzaylılar koridorlarda dolaşırken ziyaretçiler, telefonlarındaki bir uygulama aracılığıyla kendilerini dünyaya kaptıracak oyunlar oynayacaktı.
Nicholson iki kişilik konaklama için 6.000 dolardan fazla harcadı. Bu fahiş meblağ karşılığında ne aldı? Öncelikle küçük bir oda. (Çekimlerinin bana en çok hatırlattığı Star Wars mekanı Andor dizisindeki hapishaneydi.) Onun dışında çok az şey var. Rol yapma unsurunu zar zor çözebildi. Ve en aşağılayıcısı, bir akşam yemeği gösterisi sırasında bir direğin arkasına yerleştirildi ve uzaylı şarkıcı Gaya'yı göremedi. Nicholson, odanın kötü tasarımının bir örneği olarak direğe geri dönmeye devam ediyor, ama aynı zamanda kalışının ne kadar yanlış gittiğinin inanılmaz bir sembolü haline gelmiş gibi göründüğü için.
Onun açıklamasını dinlemek, keyifli ve çileden çıkarmanın garip bir karışımıdır. Zekice açıklamalar yapma konusunda büyüleyici bir yeteneği var ve şikayetleri o kadar iyi belgelenmiş ki, asla mantıksız görünmüyorlar. Nicholson'a üzülüyorsun çünkü o belli ki eğlenmek istiyordu. Starcruiser'la ilgili hayal kırıklığına rağmen mal satın aldı. Kendini gizledi. Hatta oyuncu kadrosuyla etkileşime girerken kendi kişiliğini yaratmaya çalıştı. Hiçbiri işe yaramadı.
Nicholson çoğu kişiden daha inek ama aynı zamanda saf bir hayran kitlesini de temsil ediyor. Disney'i ve Star Wars'u seviyor ve şikayetleri gerçek hayal kırıklığından kaynaklanıyor. Bu yüzden manipülasyonu gördüğünde kınamakta bu kadar etkili. Disney ürünlerini tanıtmak için para alan bir fenomen değil ve videonun en viral anlarından birinde, ürünlerin kafa karıştırıcı resmi adlarını kullanarak Disney ürünlerini tanıtmak için para alan birinin nasıl tespit edileceğini açıklıyor. Örneğin, ücretli bir fenomen “Star Wars Land” yerine “Star Wars: Galaxy's Edge” diyebilir. Sosyal medyada vakit geçirdiyseniz, durup size TikTok veya Instagram Reel tarafından kaç kez hizmet verildiğini düşüneceksiniz.
Videoda beni etkileyen şey Nicholson'un eleştirisinin diğer medyaya da nasıl yansıdığıydı. Çoğu zaman Disney gibi şirketler, izleyicilerinden kaliteye bakılmaksızın kendilerine sunulan her şeyi kabul etmelerini ister. Eleştirmenler, önceden var olan fikri mülkiyete dayanan projelerin aralıksız akışına gözlerini devirebilirler – ve ben de sıklıkla öyle yapıyorum – ancak stüdyoların bu kadar başarılı kalmasının bir nedeni var: hayranlar. Fandomun kaliteye kör olduğunu söyleyerek bir kenara atmak kolaydır, ancak Nicholson bunun doğru olmadığını kanıtlıyor. Daha kalitesiz, daha ucuz bir ürünü piyasaya sürmek, çoğu zaman gerçek sevgiden faydalanmak anlamına gelebilir. Bazen sessiz kısım yüksek sesle bile söyleniyor: Deadpool & Wolverine'in yeni bir fragmanı, Marvel yıldızı Ryan Reynolds'un “heyecanlı” hayranlara filmin “Battlefield'ın devamı gibi kağıt kadar ince” olduğunu söylediği bir videoya yönlendiren bir QR kodu içeriyordu. Toprak'”.
Nicholson, Disney'in Starcruiser'ı vaat ettiği benzersiz deneyimi yaşatmak yerine işin kolayına kaçtığını ve ulaşım olduğuna inandıkları şey için fahiş bir fiyat ödeyenleri dolandırdığını savunuyor. Ayrıca Disney, Eylül 2023'te Starcruiser'ı iptal etmeye karar verdiğinde hevesli oyuncu kadrosunun muhtemelen en yüksek kişisel bedeli ödediğinin de altını çiziyor.
Çünkü hem tüketiciler hem de işçiler mağdur oluyor. Örneğin yakın tarihli bir Bloomberg raporu, stüdyonun en büyük fiyaskosu “Lightyear”ın tam da bu olmasına rağmen Pixar'ın, yönetmenlerin kişisel hikayelerine dayanan filmlerden uzaklaştığını ve yan ürünler ve devam filmleri hakkında daha fazla düşündüğünü ortaya çıkardı. Filmlerin ve televizyon programlarının sürekli düşük kaliteye sahip olması nedeniyle hayranların seriye olan bağlılığının son yıllarda arttığı Marvel'da, aşırı çalışan görsel efekt sanatçıları geçen yıl bir birlik kurmak için oy kullandı. Bir koordinatör yaptığı açıklamada, “Marvel filmlerinde çalışmanın hayalini kurarak büyüdüm” dedi, “bu yüzden Marvel'da ilk işime girdiğimde, ödenmeyen fazla mesaiyi, yemek aralarının olmayışını ve iş yükünü kaldıramayacağımı hissettim. … VFX ekiplerine teslim tarihlerine uymaları konusunda inanılmaz bir baskı uyguluyorum çünkü burada olduğum için minnettar olmam gerekiyor.” “Burada olduğum için minnettarım” görünüşe göre Disney'in de Nicholson ve diğer müşterilerden beklediği şey bu.
Bu zihniyet, izlenemeyecek kadar çok sayıda ve yalnızca bazıları izlemeye değer olan TV şovlarının akışında ve müzisyenlerin listelerde yükselmek için yayınladığı süper uzun albümlerin ve alternatif “versiyonların” sayısında açıkça görülüyor. . Örneğin, Taylor Swift hayranıysanız, onun son albümünün minimal düzeyde farklı “özel” baskılarını satın alabilirsiniz çünkü tamamlayıcı olmanız gerekir.
Nicholson çok ikna edici çünkü haklı öfkesinin kişisel mali kaybıyla daha az ilgisi var ve daha çok onun gibi takipçilerinin sırf büyülü bir dünyaya kaçmak istedikleri için nasıl faydalandıklarıyla ilgili. Bu dileği aptalca olarak adlandırabilirsiniz, ancak ister tema parklarında ister beyazperdede Disney'in vaat ettiği şey tam da bu. Nicholson gibi hayranlar bu malzemeye olan tutkularını ciddiye alıyor. Onun istediği bu ilginin karşılık bulması.
İşin ironik yanı, Disney'in yapamadığını Nicholson'un kendisinin yaratması: dikkatimi çeken sürükleyici, sürükleyici bir deneyim.
Açık olmak gerekirse, ortağım beni Jenny Nicholson'un Disney'in Star Wars: Galactic Starcruiser ziyaretini ayrıntılı olarak anlatan destansı The Spectacular Failure of the Star Wars Hotel'i izlemem konusunda cesaretlendirdiğinde ilk başta biraz şüpheciydim. Artık kapalı olan deneyim sırasında tatilciler, Orlando, Florida yakınlarındaki parkın kenarındaki bir binada kalırken bir rol yapma oyununa katılarak George Lucas hayallerini gerçekleştirmeye teşvik edildi.
Nicholson'un Arabistanlı Lawrence'tan daha uzun olan monologu, geçen ay yüklendiğinden beri yedi milyondan fazla izlendi ve sosyal medyada konuşulan bir konu oldu, ancak bu kadar büyüleyici olmasına hâlâ hazırlıklı değildim. Video, otelin kendisiyle ilgili bir dizi sorunu vurgulasa da, aynı zamanda genel olarak eğlence sektörünün mevcut sorunlarına yönelik bir teşhis olarak da görülebilir. Hayal kırıklığı içinde, Nicholson cesur bir doğruyu söyleyene dönüşür ve kurumsal açgözlülüğün, daha ucuz ve duygusal açıdan daha az ödüllendirici bir ürün satmak için sadık hayranlara nasıl ihanet ettiğini açıkça ifade eder. Ve bunu, bir noktada “Son Jedi”daki martı benzeri yaratık Porg'a benzeyen dev bir takım elbise de dahil olmak üzere çeşitli kostümlerle ve doldurulmuş hayvanlardan oluşan bir fon önünde yapıyor.
Nicholson, Twi'lek kafaları ve Rodian şapkasıyla bile harika bir hikaye anlatıcıdır. Size harika bir dedikodu aktaran bir arkadaş ile eskilerin sözlü geleneklerini araştıran 21. yüzyıl Homerik popüler kültür şairi arasında bir yere düşüyor, sadece konu tema parkları ve Yıldız Savaşları.
İşte bahsettiği şeyin çok özet versiyonu: 2022'de Disney, “iki gecelik macera” olarak ilan edilen Galactic Starcruiser'ı açtı. (Bir gemi yolculuğu hayal edin, ancak karada.) Konuklar, günlerini ve gecelerini, bir uzay gemisine benzeyecek şekilde tasarlanmış, büyük ölçüde penceresiz bir otelde geçirirler ve oyuncular, onları, geminin kontrolü için savaşan İmparatorluğa karşı direnişi içeren bir hikayeye dahil ederler. Fırtına askerleri ve uzaylılar koridorlarda dolaşırken ziyaretçiler, telefonlarındaki bir uygulama aracılığıyla kendilerini dünyaya kaptıracak oyunlar oynayacaktı.
Nicholson iki kişilik konaklama için 6.000 dolardan fazla harcadı. Bu fahiş meblağ karşılığında ne aldı? Öncelikle küçük bir oda. (Çekimlerinin bana en çok hatırlattığı Star Wars mekanı Andor dizisindeki hapishaneydi.) Onun dışında çok az şey var. Rol yapma unsurunu zar zor çözebildi. Ve en aşağılayıcısı, bir akşam yemeği gösterisi sırasında bir direğin arkasına yerleştirildi ve uzaylı şarkıcı Gaya'yı göremedi. Nicholson, odanın kötü tasarımının bir örneği olarak direğe geri dönmeye devam ediyor, ama aynı zamanda kalışının ne kadar yanlış gittiğinin inanılmaz bir sembolü haline gelmiş gibi göründüğü için.
Onun açıklamasını dinlemek, keyifli ve çileden çıkarmanın garip bir karışımıdır. Zekice açıklamalar yapma konusunda büyüleyici bir yeteneği var ve şikayetleri o kadar iyi belgelenmiş ki, asla mantıksız görünmüyorlar. Nicholson'a üzülüyorsun çünkü o belli ki eğlenmek istiyordu. Starcruiser'la ilgili hayal kırıklığına rağmen mal satın aldı. Kendini gizledi. Hatta oyuncu kadrosuyla etkileşime girerken kendi kişiliğini yaratmaya çalıştı. Hiçbiri işe yaramadı.
Nicholson çoğu kişiden daha inek ama aynı zamanda saf bir hayran kitlesini de temsil ediyor. Disney'i ve Star Wars'u seviyor ve şikayetleri gerçek hayal kırıklığından kaynaklanıyor. Bu yüzden manipülasyonu gördüğünde kınamakta bu kadar etkili. Disney ürünlerini tanıtmak için para alan bir fenomen değil ve videonun en viral anlarından birinde, ürünlerin kafa karıştırıcı resmi adlarını kullanarak Disney ürünlerini tanıtmak için para alan birinin nasıl tespit edileceğini açıklıyor. Örneğin, ücretli bir fenomen “Star Wars Land” yerine “Star Wars: Galaxy's Edge” diyebilir. Sosyal medyada vakit geçirdiyseniz, durup size TikTok veya Instagram Reel tarafından kaç kez hizmet verildiğini düşüneceksiniz.
Videoda beni etkileyen şey Nicholson'un eleştirisinin diğer medyaya da nasıl yansıdığıydı. Çoğu zaman Disney gibi şirketler, izleyicilerinden kaliteye bakılmaksızın kendilerine sunulan her şeyi kabul etmelerini ister. Eleştirmenler, önceden var olan fikri mülkiyete dayanan projelerin aralıksız akışına gözlerini devirebilirler – ve ben de sıklıkla öyle yapıyorum – ancak stüdyoların bu kadar başarılı kalmasının bir nedeni var: hayranlar. Fandomun kaliteye kör olduğunu söyleyerek bir kenara atmak kolaydır, ancak Nicholson bunun doğru olmadığını kanıtlıyor. Daha kalitesiz, daha ucuz bir ürünü piyasaya sürmek, çoğu zaman gerçek sevgiden faydalanmak anlamına gelebilir. Bazen sessiz kısım yüksek sesle bile söyleniyor: Deadpool & Wolverine'in yeni bir fragmanı, Marvel yıldızı Ryan Reynolds'un “heyecanlı” hayranlara filmin “Battlefield'ın devamı gibi kağıt kadar ince” olduğunu söylediği bir videoya yönlendiren bir QR kodu içeriyordu. Toprak'”.
Nicholson, Disney'in Starcruiser'ı vaat ettiği benzersiz deneyimi yaşatmak yerine işin kolayına kaçtığını ve ulaşım olduğuna inandıkları şey için fahiş bir fiyat ödeyenleri dolandırdığını savunuyor. Ayrıca Disney, Eylül 2023'te Starcruiser'ı iptal etmeye karar verdiğinde hevesli oyuncu kadrosunun muhtemelen en yüksek kişisel bedeli ödediğinin de altını çiziyor.
Çünkü hem tüketiciler hem de işçiler mağdur oluyor. Örneğin yakın tarihli bir Bloomberg raporu, stüdyonun en büyük fiyaskosu “Lightyear”ın tam da bu olmasına rağmen Pixar'ın, yönetmenlerin kişisel hikayelerine dayanan filmlerden uzaklaştığını ve yan ürünler ve devam filmleri hakkında daha fazla düşündüğünü ortaya çıkardı. Filmlerin ve televizyon programlarının sürekli düşük kaliteye sahip olması nedeniyle hayranların seriye olan bağlılığının son yıllarda arttığı Marvel'da, aşırı çalışan görsel efekt sanatçıları geçen yıl bir birlik kurmak için oy kullandı. Bir koordinatör yaptığı açıklamada, “Marvel filmlerinde çalışmanın hayalini kurarak büyüdüm” dedi, “bu yüzden Marvel'da ilk işime girdiğimde, ödenmeyen fazla mesaiyi, yemek aralarının olmayışını ve iş yükünü kaldıramayacağımı hissettim. … VFX ekiplerine teslim tarihlerine uymaları konusunda inanılmaz bir baskı uyguluyorum çünkü burada olduğum için minnettar olmam gerekiyor.” “Burada olduğum için minnettarım” görünüşe göre Disney'in de Nicholson ve diğer müşterilerden beklediği şey bu.
Bu zihniyet, izlenemeyecek kadar çok sayıda ve yalnızca bazıları izlemeye değer olan TV şovlarının akışında ve müzisyenlerin listelerde yükselmek için yayınladığı süper uzun albümlerin ve alternatif “versiyonların” sayısında açıkça görülüyor. . Örneğin, Taylor Swift hayranıysanız, onun son albümünün minimal düzeyde farklı “özel” baskılarını satın alabilirsiniz çünkü tamamlayıcı olmanız gerekir.
Nicholson çok ikna edici çünkü haklı öfkesinin kişisel mali kaybıyla daha az ilgisi var ve daha çok onun gibi takipçilerinin sırf büyülü bir dünyaya kaçmak istedikleri için nasıl faydalandıklarıyla ilgili. Bu dileği aptalca olarak adlandırabilirsiniz, ancak ister tema parklarında ister beyazperdede Disney'in vaat ettiği şey tam da bu. Nicholson gibi hayranlar bu malzemeye olan tutkularını ciddiye alıyor. Onun istediği bu ilginin karşılık bulması.
İşin ironik yanı, Disney'in yapamadığını Nicholson'un kendisinin yaratması: dikkatimi çeken sürükleyici, sürükleyici bir deneyim.