Jelly Roll'un geçen ay “The Voice”ta seslendirdiği “I Am Not OK” şarkısı hikayenin yalnızca yarısını anlatıyor. Jelly Roll'u bir ülke yıldızı yapan, acı veren, acı çeken, kendinden şüphe eden, acı verici derecede açık ve son derece dramatik bir itiraftı. Çakıllı sesinin arkasında akustik toplamadan sert Güney rock müziğine kadar yükselen prodüksiyonla uykusuz geceler ve “kafamdaki sesler” hakkında şarkı söylüyor. Ancak çok geçmeden Jelly Roll bir topluluğa sesleniyor – “Hayatım için savaşan tek kişinin ben olamayacağımı biliyorum” ve kurtuluş vaat ediyor: “Acı, ister bu hayatta ister sonrasında kutsal su seli ile yıkanıp gidecek.” , “Sorun değil, ama hepimiz iyi olacağız” diyor. Bu, arena büyüklüğünde bir vaaz.
Yapımcı Knxwledge ile rapçi ve şarkıcı Anderson .Paak'ın ortaklığı olan NxWorries, eski meslektaşlarının hâlâ ne kadar zorlu mücadeleler verdiğini bilerek başarıya ulaşmanın derinden karışık duygularını araştırıyor. Koro, “Yanınızda yürürken gözlerinizi gizlemek için güneş gözlükleriniz var” diye azarlıyor. Parça, gıdıklayan kurşun gitar çizgileriyle rahat, sakin bir fırtına ritmidir, ancak konfor değil kontrast sunar. Anderson Paak, “Kimsenin hayatta kalmak için ne yapmamız gerektiği konusunda hiçbir fikri yok” diyor ve ekliyor: “Bana nasıl olduğumu sorduklarında, içten içe kendimi suçlu hissediyorum.” Earl Sweat, “çok fazla hayat yaşadığını” itiraf ediyor. çatışmalardan uzak”. Ancak şarkı bitmeden önce Rae Khalil geride kalanlara şarkı söylüyor: “Kimsenin umrunda değilmiş gibi hissediyorum/Herkes korkuyor” diye yakınıyor.
Zsela, “Senin meleğin değil”
Derin, dumanlı sesi ve sentezleyicilere olan aşinalığıyla Zsela, Joan Armatrading'den çok şey öğrendi. Yeni albümü Big for You'dan “Not Your Angel”, geçici, dur-kalk arpejleri ve olumsuz ifadelerle başlayan bir aşk şarkısı – “Senin için mükemmel değilim / senin fantezin değilim” – ve çok geçmeden romantik tutkularını ortaya koyuyor: “Eğer bekleyemezsem beni yargılar mıydınız?” Parça ilerledikçe, utangaçlık yerini özlem dolu bir özleme bırakır ve müzik açılır: nokta atışı senkoplara yumuşak akorlar ve kısa, canlı vokal eşlik eder. çizgiler genişler ve melodilere dönüşür.
Tanner Adell, country ile elektronik dans müziğini birleştiren bir şarkıda “Erkekler çok kolay” diye dalga geçiyor. Eski moda bir kemanla açılıyor ve tatlı çaydan, balık tutmaktan ve meşhur “ilk rodeodan” bahsediyor. Ancak ritim tam bir davul sesi gibi ve prodüksiyon Adell'in sesini bir banshee korosuna dönüştürüyor ve ardından perdeyi bir kapristen çok uzakta, hevesle değiştiriyor. PARELES
Aralıkçılar, “Mezarlık Alanı”
Aralıkçılar, yeni albümleri “As It Ever Was, So It Will Be Again”den “Burial Ground”da neşeli Byrds gitarları ve yoldaşça Beach Boys armonileriyle bir mezarlığı ziyaret ediyor ve ciddi olarak ölümün bir rahatlama olup olmayacağını düşünüyorlar. Colin Meloy şöyle söylüyor: “Bu dünyada her şey ters gidiyor/O halde hadi ait olduğumuz yere gidelim.” Morbidite kulağa nadiren bu kadar keyifli geliyor.
Merhaba Meryem, '%0'
Üç kişilik bir New York grubu olan Hello Mary, “%0″da belirsizliğin çılgınca kucaklaşmasına doğru ilerliyor. En dikkat çekici olanı davulcu ve vokalist Stella Wave'in “Bilmiyorum! Bilmiyorum!” Ancak üç dakikadan kısa bir süre içinde parça aynı zamanda tıngırdayan bir vibrafon eşliğinde cılız indie-rock gitar akorları, delici tek notalı bas riffleri ve folklorik şarkılara beklenmedik bir dalış arasında geçiş yapıyor. Vals çalmak kulağa çılgınca geliyor.
Hermanos Gutiérrez, “Kozmik Ses”
Ekvador'dan gelen ancak İsviçre'de yaşayan gitar çalan kardeşler Estevan ve Alejandro Gutiérrez Hermanos Gutiérrez, rockabilly'nin yankılarını flamenkonun alt tonlarıyla birleştirmeye karar verdiler. Black Keys'ten yeniden canlanmayı yorumlayan prodüktörleri Dan Auerbach, yeni albümleri “Sonido Cósmicos”a (Cosmic Sound) bir ritim katıyor. Gutiérrez kardeşler minör tonlar ve sessiz ritimlerden hoşlanıyorlar ve “Sonido Cósmico” sürekli hareket toplamayla taşınan düşünceli bir melodiye sahip bir vals. Sakin, atmosferik, biraz melankolik ve film müziği senkronizasyonuna fazlasıyla hazır.
Halid, “Sana Tapıyorum”
Halid'in neye daha çok değer verdiğini söylemek zor: binlerce mil uzakta olan ama “hala kalbimde olan” kadın mı, yoksa ot içen kadın mı? Karışımın derinliklerinde bazı cızırtılı trap perküsyon seslerine sahip buzlu bir balad olan “Adore U”, övgülerinde cömert ve vokal armonilerinde daha da cömert. Ayetler onu ne kadar özlediğini anlatıyor; koro tekrar bir araya geldiklerinde “sadece sigara içiyoruz, kafayı bulmalıyız” diye yemin ediyor. Ve şarkılar çoğalıyor.
Dilim, 'Vay canına'
Venezuela doğumlu, Brooklyn merkezli elektronik şarkı yazarı Slic, “Weeeeu”da cıva, şehvetli bir minimalizm yaratıyor. Slic, çeşitli filtrelerden geçirilen hassas ama ciddi bir sesle ilişki çatışması hakkında şarkı söylüyor – “Keşke aynı tarafta olduğunu görebilseydin/Kendini iyi hissedebilseydin, zırhını çıkarsan iyi olur” – ve aynı zamanda ısrar ediyor “Birbirimizi iyi hissettirebiliriz” nakaratıyla uzlaşmanın mümkün olduğunu söyledi. Parçada sıkı, değişken küçük synthesizer ritimleri ve riffler kullanılıyor, bunlar azaltılmış ama aynı zamanda içsel gerilim ve sinirsel dinamiklerle dolu.
Nubya Garcia, “Kahin”
İngiliz saksafoncu Nubya Garcia ve dörtlüsü, piyanoda Joe Armon-Jones'un canlı modal akorları ve glissandoları ve Sam Jones'un hiperaktif davulları ile “The Seer”ı tam gaz başlatıyor. Garcia, John Coltrane ve Pharoah Sanders gibi tenor saksafoncuların kaslı, büyük tonlu geleneğini takip ediyor ve melodilerini geniş, kararlı cümlelerle dile getiriyor. Sona doğru aniden grubu, Daniel Casimir'in yürüyen bas çizgisiyle ilgili mavimsi tonlu, daha rahat bir nota yönlendiriyor, belki de başka bir parçadan önce gevşemek için. “Odyssey” albümünün tamamı Eylül ayında yayınlanacak.
Yapımcı Knxwledge ile rapçi ve şarkıcı Anderson .Paak'ın ortaklığı olan NxWorries, eski meslektaşlarının hâlâ ne kadar zorlu mücadeleler verdiğini bilerek başarıya ulaşmanın derinden karışık duygularını araştırıyor. Koro, “Yanınızda yürürken gözlerinizi gizlemek için güneş gözlükleriniz var” diye azarlıyor. Parça, gıdıklayan kurşun gitar çizgileriyle rahat, sakin bir fırtına ritmidir, ancak konfor değil kontrast sunar. Anderson Paak, “Kimsenin hayatta kalmak için ne yapmamız gerektiği konusunda hiçbir fikri yok” diyor ve ekliyor: “Bana nasıl olduğumu sorduklarında, içten içe kendimi suçlu hissediyorum.” Earl Sweat, “çok fazla hayat yaşadığını” itiraf ediyor. çatışmalardan uzak”. Ancak şarkı bitmeden önce Rae Khalil geride kalanlara şarkı söylüyor: “Kimsenin umrunda değilmiş gibi hissediyorum/Herkes korkuyor” diye yakınıyor.
Zsela, “Senin meleğin değil”
Derin, dumanlı sesi ve sentezleyicilere olan aşinalığıyla Zsela, Joan Armatrading'den çok şey öğrendi. Yeni albümü Big for You'dan “Not Your Angel”, geçici, dur-kalk arpejleri ve olumsuz ifadelerle başlayan bir aşk şarkısı – “Senin için mükemmel değilim / senin fantezin değilim” – ve çok geçmeden romantik tutkularını ortaya koyuyor: “Eğer bekleyemezsem beni yargılar mıydınız?” Parça ilerledikçe, utangaçlık yerini özlem dolu bir özleme bırakır ve müzik açılır: nokta atışı senkoplara yumuşak akorlar ve kısa, canlı vokal eşlik eder. çizgiler genişler ve melodilere dönüşür.
Tanner Adell, country ile elektronik dans müziğini birleştiren bir şarkıda “Erkekler çok kolay” diye dalga geçiyor. Eski moda bir kemanla açılıyor ve tatlı çaydan, balık tutmaktan ve meşhur “ilk rodeodan” bahsediyor. Ancak ritim tam bir davul sesi gibi ve prodüksiyon Adell'in sesini bir banshee korosuna dönüştürüyor ve ardından perdeyi bir kapristen çok uzakta, hevesle değiştiriyor. PARELES
Aralıkçılar, “Mezarlık Alanı”
Aralıkçılar, yeni albümleri “As It Ever Was, So It Will Be Again”den “Burial Ground”da neşeli Byrds gitarları ve yoldaşça Beach Boys armonileriyle bir mezarlığı ziyaret ediyor ve ciddi olarak ölümün bir rahatlama olup olmayacağını düşünüyorlar. Colin Meloy şöyle söylüyor: “Bu dünyada her şey ters gidiyor/O halde hadi ait olduğumuz yere gidelim.” Morbidite kulağa nadiren bu kadar keyifli geliyor.
Merhaba Meryem, '%0'
Üç kişilik bir New York grubu olan Hello Mary, “%0″da belirsizliğin çılgınca kucaklaşmasına doğru ilerliyor. En dikkat çekici olanı davulcu ve vokalist Stella Wave'in “Bilmiyorum! Bilmiyorum!” Ancak üç dakikadan kısa bir süre içinde parça aynı zamanda tıngırdayan bir vibrafon eşliğinde cılız indie-rock gitar akorları, delici tek notalı bas riffleri ve folklorik şarkılara beklenmedik bir dalış arasında geçiş yapıyor. Vals çalmak kulağa çılgınca geliyor.
Hermanos Gutiérrez, “Kozmik Ses”
Ekvador'dan gelen ancak İsviçre'de yaşayan gitar çalan kardeşler Estevan ve Alejandro Gutiérrez Hermanos Gutiérrez, rockabilly'nin yankılarını flamenkonun alt tonlarıyla birleştirmeye karar verdiler. Black Keys'ten yeniden canlanmayı yorumlayan prodüktörleri Dan Auerbach, yeni albümleri “Sonido Cósmicos”a (Cosmic Sound) bir ritim katıyor. Gutiérrez kardeşler minör tonlar ve sessiz ritimlerden hoşlanıyorlar ve “Sonido Cósmico” sürekli hareket toplamayla taşınan düşünceli bir melodiye sahip bir vals. Sakin, atmosferik, biraz melankolik ve film müziği senkronizasyonuna fazlasıyla hazır.
Halid, “Sana Tapıyorum”
Halid'in neye daha çok değer verdiğini söylemek zor: binlerce mil uzakta olan ama “hala kalbimde olan” kadın mı, yoksa ot içen kadın mı? Karışımın derinliklerinde bazı cızırtılı trap perküsyon seslerine sahip buzlu bir balad olan “Adore U”, övgülerinde cömert ve vokal armonilerinde daha da cömert. Ayetler onu ne kadar özlediğini anlatıyor; koro tekrar bir araya geldiklerinde “sadece sigara içiyoruz, kafayı bulmalıyız” diye yemin ediyor. Ve şarkılar çoğalıyor.
Dilim, 'Vay canına'
Venezuela doğumlu, Brooklyn merkezli elektronik şarkı yazarı Slic, “Weeeeu”da cıva, şehvetli bir minimalizm yaratıyor. Slic, çeşitli filtrelerden geçirilen hassas ama ciddi bir sesle ilişki çatışması hakkında şarkı söylüyor – “Keşke aynı tarafta olduğunu görebilseydin/Kendini iyi hissedebilseydin, zırhını çıkarsan iyi olur” – ve aynı zamanda ısrar ediyor “Birbirimizi iyi hissettirebiliriz” nakaratıyla uzlaşmanın mümkün olduğunu söyledi. Parçada sıkı, değişken küçük synthesizer ritimleri ve riffler kullanılıyor, bunlar azaltılmış ama aynı zamanda içsel gerilim ve sinirsel dinamiklerle dolu.
Nubya Garcia, “Kahin”
İngiliz saksafoncu Nubya Garcia ve dörtlüsü, piyanoda Joe Armon-Jones'un canlı modal akorları ve glissandoları ve Sam Jones'un hiperaktif davulları ile “The Seer”ı tam gaz başlatıyor. Garcia, John Coltrane ve Pharoah Sanders gibi tenor saksafoncuların kaslı, büyük tonlu geleneğini takip ediyor ve melodilerini geniş, kararlı cümlelerle dile getiriyor. Sona doğru aniden grubu, Daniel Casimir'in yürüyen bas çizgisiyle ilgili mavimsi tonlu, daha rahat bir nota yönlendiriyor, belki de başka bir parçadan önce gevşemek için. “Odyssey” albümünün tamamı Eylül ayında yayınlanacak.