Yeni belgesel Every Body, doğum belgelerinden vücut bölümlerine kadar kahramanlarının sorunlarını araştırıyor. Film, tipik erkek veya kadın tanımına uymayan anatomik veya genetik özelliklerle doğan insanlar için kullanılan şemsiye bir terim olan interseks hakkındadır.
Every Body’nin yazarı ve yönetmeni Julie Cohen’e göre, 1500 kişiden birinin “tıbbi müdahaleye uygun olabilecek kadar önemli” interseks özelliklere sahip olduğu tahmin ediliyor.
Bir telefon görüşmesinde, “Filmin bir kısmı, sandığınızdan daha fazla interseks insan olması” dedi.
Ancak, yakın zamana kadar, genellikle gizli tutuldular ve tıbbi tesis ve aile üyeleri tarafından durumlarını bir sır olarak saklamaları talimatı verildi. Bu artık değişebilir.
Cuma günü vizyona giren film, üç interseks aktivistine odaklanıyor: siyaset ve iş danışmanı ve yakında çıkacak olan anı kitabı Ters Kovboy Kız’ın yazarı Alicia Roth Weigel; Bir film yapımcısı ve aktör olan River Gallo; ve halk sağlığı araştırmacısı ve interseks çocuklar üzerinde tıbbi açıdan gereksiz ve invaziv ameliyatlara karşı çıkan Intersex Justice Project’in kurucusu Sean Saifa Wall.
Üçünün de çocukken testislerin çıkarılmasını veya eklenmesini içeren prosedürler, keşke yapılmasaydı dedikleri ameliyatlar vardı. Cohen, birlikte ilk gezilerinden birinde, bir interseks hakları yürüyüşünde, River’ın “kişisel vücut hikayesini bir megafon aracılığıyla anlattığını” hatırladı. “Hepimiz, Vay canına, bu kişi harika” diye düşündük.
Cohen, sık sık birlikte çalıştığı Betsy West ile birlikte yönettiği, RBG’den Ruth Bader Ginsburg hakkındaki hit belgeseliyle 2019’da Akademi Ödülü’ne aday gösterildi. Ayrıca hukuk bilgini ve aktivist Pauli Murray ve eski kongre üyesi Gabby Giffords hakkında filmler yaptınız.
Cohen, erkek olarak dünyaya gelen ancak başarısız bir sünnetten sonra kız olarak büyüyen David Reimer’ın hikayesiyle interseks aktivizmi konusuna çekildi. Onu denetleyen Johns Hopkins psikoloğu tarafından yanlış bir şekilde başarılı olduğu iddia edilen cinsiyet değiştirme operasyonuna karşı çıktı. Reimer sonunda başkalarının onun yaptığını yapmasını engellemek için öne çıktı. (2004’te intihar etti.) Dürüstlüğü, sosyal şartlanmanın onun cinsiyet kimliğini belirleyebileceği fikrini çürütmeye yardımcı oldu.
Pek çok interseks kişinin hayatındaki korkutucu gerçekliğin tasviri, Cohen’in “kutsal bok unsuru” dediği şeyi sunar.
“Lanet olası bir belgeseli severim,” dedi. “Ama aynı zamanda, içinde kim varsa onu kucaklamak istediğiniz, sarılma belgeselleri olduğunu düşündüğüm şeyleri de gerçekten seviyorum.” Filminin, hem katılımcılarımızın yaşadıklarından geçen insanları kucaklamak olduğunu söyledi.
Bunlar sohbetimizden alıntılar.
David Reimer’ın ölümünün ışığında, interseksüellikleri hakkında zaten alenen konuşmuş olan insanları kasıtlı olarak mı seçtiniz?
Kesinlikle. Benimle yaptıkları röportajın onların ilk, hatta ikinci deneyimleri olmasını istemedim. Ve şaşırdım – son derece kişisel konuşmaya başlamadan önce çok az soru sormam gerektiği ortaya çıktı. Bana hayatları boyunca sadece doktorları arasında değil, bizi görmeye gelen tüm asistan grupları arasında da bedenleri hakkında konuşmaya alıştıklarını söylediler. Bunun emir üzerine yaptıkları bir şey olduğunu ve aktivizmlerinin bir parçası olduğunu hissediyorlar.
Hikayelerinde sizi şaşırtan detaylar oldu mu?
Saifa’nın yeni doğanlar için tıbbi kayıtlarına ilişkin içgörü. Üç kutu vardır: eril, dişil ve belirsiz. Birisi kelimenin tam anlamıyla ‘belirsiz’i işaretlemiş, üstünü çıkarmış ve sonra ‘dişi’yi işaretlemiş. Ve sonra altına – Saifa’nın filmde yüksek sesle okuduğu – temelde herkesin işini kolaylaştırmak için anneye bu bebeğin bir kadın olarak yetiştirilmesi gerektiğinin söylendiğini söyleyen bir not koyarsınız. Ve bu bebeğin dişi olmaması için ne ameliyat gerekiyorsa onu yapacağız.
Film öyle bir zamanda geliyor ki Trans Karşıtı Mevzuat patlayan İnterseks hakları bununla nasıl ilişkilidir?
Trans çocuklar ve gençler için cinsiyete dayalı bakıma karşı çıkan mevzuatın çoğu, benim interseks uçurumu dediğim şeyi içeriyor. aslında sen mayıs Bebekleri veya çocukları ameliyat ettiğinizde hormon alabilirsiniz. Alicia özetliyor [those contradictory views] Filmde diyor ki, “Trans çocukların normal olduğuna inanmıyoruz, bu yüzden onları önemsemeyeceksiniz.” Biz de interseks çocukların normal olduğuna inanmıyoruz, bu yüzden istediğiniz tedaviyi görmekten çekinmeyin. istek.”
Bu filmin diğer filmlerinizle bağlantısı nedir?
Bunun çoğu, aktivizmin gücüyle, insanların çok zorlu görünen mücadeleleri kucaklayarak nasıl değişim yaratabilecekleriyle ilgili.
Başka bir harika bağlantı, çok zor durumların neşe ve mizahını ve yaşamı onaylayan tarafını bulmaktır. RBG, kariyerlerinin başlarında genellikle gerçekten çirkin ve acımasız cinsiyetçilik ve kadın düşmanlığıyla savaştı. Yine de bunu zarafet, güç ve mizahla yaptı ve aşkı ve romantizmi buldu. Aynı şey Pauli Murray için de geçerli. Gabby Giffords’un hikayesi çok fazla travma içeriyor ama o, zaptedilemeyecek kadar coşkulu bir canlılıkla atlattı.
Aslında bir kez Saifa’ya sormuştum: Travma ve neşe aynı hikayenin parçası olabilir mi? Ve bana aptalca bir soruymuş gibi baktı. Bu, elbette, insanlık halidir. Travma ve neşe her zaman bir arada var olur.
Cinsiyet akışkanlığına ilişkin yeni bir anlayış nedeniyle bu hikayelerin şimdi daha kolay kabul edileceğini düşünüyor musunuz?
Kendini ikili olmayan olarak tanımlayan insanların varlığına dair artan farkındalık, bu hareket için büyük önem taşıyor. Bence asıl endişelerden biri [was that] Herkesin acilen bir cinsiyete ihtiyacı var.
Ama hayır, mümkün olan en iyi cinsiyeti bulabilir ve çocuğunuza öyle bir ebeveynlik yapabilirsiniz ki, çocuğunuz bir cinsiyet kimliğini ifade etmeye başladığında, gitmekte fayda var – ki uzmanlar zaten 5 veya 6’ya kadar durumun böyle olduğunu söylüyor. yön. Ve siz yanlışlıkla geri döndürülemez hale getirmediniz ya da sadece büyük bir acı, tıbbi ve cerrahi müdahale ile geri döndürülebilir hale getirdiniz.
Veya belki de ameliyat olmanıza hiç gerek yoktur. Üreme organlarının neyin normal olduğuna dair bir ders kitabı fikrine uyması neden bu kadar önemli? İnterseks olsun ya da olmasın insanların bedenlerinde pek çok farklılık olduğunu hepimiz anlamaya başladığımızda.
Every Body’nin yazarı ve yönetmeni Julie Cohen’e göre, 1500 kişiden birinin “tıbbi müdahaleye uygun olabilecek kadar önemli” interseks özelliklere sahip olduğu tahmin ediliyor.
Bir telefon görüşmesinde, “Filmin bir kısmı, sandığınızdan daha fazla interseks insan olması” dedi.
Ancak, yakın zamana kadar, genellikle gizli tutuldular ve tıbbi tesis ve aile üyeleri tarafından durumlarını bir sır olarak saklamaları talimatı verildi. Bu artık değişebilir.
Cuma günü vizyona giren film, üç interseks aktivistine odaklanıyor: siyaset ve iş danışmanı ve yakında çıkacak olan anı kitabı Ters Kovboy Kız’ın yazarı Alicia Roth Weigel; Bir film yapımcısı ve aktör olan River Gallo; ve halk sağlığı araştırmacısı ve interseks çocuklar üzerinde tıbbi açıdan gereksiz ve invaziv ameliyatlara karşı çıkan Intersex Justice Project’in kurucusu Sean Saifa Wall.
Üçünün de çocukken testislerin çıkarılmasını veya eklenmesini içeren prosedürler, keşke yapılmasaydı dedikleri ameliyatlar vardı. Cohen, birlikte ilk gezilerinden birinde, bir interseks hakları yürüyüşünde, River’ın “kişisel vücut hikayesini bir megafon aracılığıyla anlattığını” hatırladı. “Hepimiz, Vay canına, bu kişi harika” diye düşündük.
Cohen, sık sık birlikte çalıştığı Betsy West ile birlikte yönettiği, RBG’den Ruth Bader Ginsburg hakkındaki hit belgeseliyle 2019’da Akademi Ödülü’ne aday gösterildi. Ayrıca hukuk bilgini ve aktivist Pauli Murray ve eski kongre üyesi Gabby Giffords hakkında filmler yaptınız.
Cohen, erkek olarak dünyaya gelen ancak başarısız bir sünnetten sonra kız olarak büyüyen David Reimer’ın hikayesiyle interseks aktivizmi konusuna çekildi. Onu denetleyen Johns Hopkins psikoloğu tarafından yanlış bir şekilde başarılı olduğu iddia edilen cinsiyet değiştirme operasyonuna karşı çıktı. Reimer sonunda başkalarının onun yaptığını yapmasını engellemek için öne çıktı. (2004’te intihar etti.) Dürüstlüğü, sosyal şartlanmanın onun cinsiyet kimliğini belirleyebileceği fikrini çürütmeye yardımcı oldu.
Pek çok interseks kişinin hayatındaki korkutucu gerçekliğin tasviri, Cohen’in “kutsal bok unsuru” dediği şeyi sunar.
“Lanet olası bir belgeseli severim,” dedi. “Ama aynı zamanda, içinde kim varsa onu kucaklamak istediğiniz, sarılma belgeselleri olduğunu düşündüğüm şeyleri de gerçekten seviyorum.” Filminin, hem katılımcılarımızın yaşadıklarından geçen insanları kucaklamak olduğunu söyledi.
Bunlar sohbetimizden alıntılar.
David Reimer’ın ölümünün ışığında, interseksüellikleri hakkında zaten alenen konuşmuş olan insanları kasıtlı olarak mı seçtiniz?
Kesinlikle. Benimle yaptıkları röportajın onların ilk, hatta ikinci deneyimleri olmasını istemedim. Ve şaşırdım – son derece kişisel konuşmaya başlamadan önce çok az soru sormam gerektiği ortaya çıktı. Bana hayatları boyunca sadece doktorları arasında değil, bizi görmeye gelen tüm asistan grupları arasında da bedenleri hakkında konuşmaya alıştıklarını söylediler. Bunun emir üzerine yaptıkları bir şey olduğunu ve aktivizmlerinin bir parçası olduğunu hissediyorlar.
Hikayelerinde sizi şaşırtan detaylar oldu mu?
Saifa’nın yeni doğanlar için tıbbi kayıtlarına ilişkin içgörü. Üç kutu vardır: eril, dişil ve belirsiz. Birisi kelimenin tam anlamıyla ‘belirsiz’i işaretlemiş, üstünü çıkarmış ve sonra ‘dişi’yi işaretlemiş. Ve sonra altına – Saifa’nın filmde yüksek sesle okuduğu – temelde herkesin işini kolaylaştırmak için anneye bu bebeğin bir kadın olarak yetiştirilmesi gerektiğinin söylendiğini söyleyen bir not koyarsınız. Ve bu bebeğin dişi olmaması için ne ameliyat gerekiyorsa onu yapacağız.
Film öyle bir zamanda geliyor ki Trans Karşıtı Mevzuat patlayan İnterseks hakları bununla nasıl ilişkilidir?
Trans çocuklar ve gençler için cinsiyete dayalı bakıma karşı çıkan mevzuatın çoğu, benim interseks uçurumu dediğim şeyi içeriyor. aslında sen mayıs Bebekleri veya çocukları ameliyat ettiğinizde hormon alabilirsiniz. Alicia özetliyor [those contradictory views] Filmde diyor ki, “Trans çocukların normal olduğuna inanmıyoruz, bu yüzden onları önemsemeyeceksiniz.” Biz de interseks çocukların normal olduğuna inanmıyoruz, bu yüzden istediğiniz tedaviyi görmekten çekinmeyin. istek.”
Bu filmin diğer filmlerinizle bağlantısı nedir?
Bunun çoğu, aktivizmin gücüyle, insanların çok zorlu görünen mücadeleleri kucaklayarak nasıl değişim yaratabilecekleriyle ilgili.
Başka bir harika bağlantı, çok zor durumların neşe ve mizahını ve yaşamı onaylayan tarafını bulmaktır. RBG, kariyerlerinin başlarında genellikle gerçekten çirkin ve acımasız cinsiyetçilik ve kadın düşmanlığıyla savaştı. Yine de bunu zarafet, güç ve mizahla yaptı ve aşkı ve romantizmi buldu. Aynı şey Pauli Murray için de geçerli. Gabby Giffords’un hikayesi çok fazla travma içeriyor ama o, zaptedilemeyecek kadar coşkulu bir canlılıkla atlattı.
Aslında bir kez Saifa’ya sormuştum: Travma ve neşe aynı hikayenin parçası olabilir mi? Ve bana aptalca bir soruymuş gibi baktı. Bu, elbette, insanlık halidir. Travma ve neşe her zaman bir arada var olur.
Cinsiyet akışkanlığına ilişkin yeni bir anlayış nedeniyle bu hikayelerin şimdi daha kolay kabul edileceğini düşünüyor musunuz?
Kendini ikili olmayan olarak tanımlayan insanların varlığına dair artan farkındalık, bu hareket için büyük önem taşıyor. Bence asıl endişelerden biri [was that] Herkesin acilen bir cinsiyete ihtiyacı var.
Ama hayır, mümkün olan en iyi cinsiyeti bulabilir ve çocuğunuza öyle bir ebeveynlik yapabilirsiniz ki, çocuğunuz bir cinsiyet kimliğini ifade etmeye başladığında, gitmekte fayda var – ki uzmanlar zaten 5 veya 6’ya kadar durumun böyle olduğunu söylüyor. yön. Ve siz yanlışlıkla geri döndürülemez hale getirmediniz ya da sadece büyük bir acı, tıbbi ve cerrahi müdahale ile geri döndürülebilir hale getirdiniz.
Veya belki de ameliyat olmanıza hiç gerek yoktur. Üreme organlarının neyin normal olduğuna dair bir ders kitabı fikrine uyması neden bu kadar önemli? İnterseks olsun ya da olmasın insanların bedenlerinde pek çok farklılık olduğunu hepimiz anlamaya başladığımızda.