Kral Charles III’ün taç giyme töreni. ve Cumartesi günü Kraliçe eşi Camilla, Charles’ın en uzak atalarına kadar uzanan, bin yıllık bir gösteri ve durum geleneği olarak tanımlandı.
Ancak İngiliz ve İngiliz hükümdarlarının taç giyme töreni ve ayinleri 10. yüzyıla kadar uzanırken, ses geleneği çok daha genç ve daha az saygı görüyor. 19. yüzyıldan önceki taç giyme törenlerinin çoğu kayboldu ve geriye kalanlarda müzikten çok az bahsediliyor, hatta hiç bahsedilmiyor.
Kültürel manzaraya bu kadar sağlam bir şekilde yerleşmiş olan İngiliz taç giyme töreninin sesi, geçmişi şimdiki gibi tasvir etmek için ortak bir çaba içinde gerçekten de bir 20. yüzyıl icadıdır.
Charles III taç giyme töreni için, bu olay için bestelenen parçalardan oluşan zengin gobleni tamamlayan yeni eserler sipariş etti. İşte bu müziğin kısa bir tarihi, kralların ilahi hakkının sesini keşfediyor.
Erken Törenler
Bugün gördüğümüze benzeyen bir İngiliz hükümdarının ilk taç giyme töreni 973’te Edgar içindi. Bu taç giyme töreni, 10. yüzyıldan beri doldurulan genel yapıyı sağladı: geçit töreni ve kabul, yemin, yağlama ve ayrıca Teşkilat , tahta çıkma ve saygı. Taç giyme töreninin kendisi, Efkaristiya merkezli dini bir törendir ve bu nedenle 973’ten 1603’e kadar taç giyme töreni bir Katolik ayini ile sona erdi.
1382’de Liber Regalis (“Kraliyet Kitabı”), muhtemelen Anne of Bohemia için taç giyme töreni düzenlemelerinin ayrıntılı bir açıklamasını vermek için yazılmıştır. Kitap taç giyme töreni metnini sağlar ancak müziğin kendisi hakkında bilgi vermez; Taç giyme törenlerinde onlar için özel olarak bestelenmiş müzikler vardı ve bazı eserler sonraki yüzyıllara kadar düzeltilmedi. İlk taç giyme töreni müziği, muhtemelen 1603’te I. James’in taç giyme töreniyle birlikte şimdi İngilizce metinle taç giyme ilahilerine dönüştürülen söylenen şarkılardı.
James II, 1685
Tanınmış bestecilerin müzikleri II. James’in taç giyme töreninde ortaya çıkar.Açılış ilahisi için Henry Purcell’in ‘Memnun oldum’ ayarlarından biri kullanılır. Latince adı ‘Laetatus sum’ ile de bilinen metin, Mezmur 122’nin bir dekorudur. İlahi, James’in Westminster Abbey’e girişini işaret eden neşeli ve hareketli bir üçlü bölümle başlayan iki bölümden oluşur.
James, Mülk Başkanı’na giden merdivenleri tırmanırken, King’s Scholars of Westminster School “vivat” (alkışlama olarak da bilinir) diye bağırdı; Bu, bu geleneğin mevcut olduğu ilk taç giyme töreniydi. Şimdi minör tonda ve çift zamanlı ikinci bölüm, hükümdar ve ulus için ciddi bir barış ve refah duası işlevi görüyor. Bölüm “Gloria Patri” (“Glory be”) ile bitiyor ve CHH Parry’nin bugün kullanılan “Memnun oldum” ayarının üç parçalı yapısına ilham veren bu Purcell versiyonu.
George II ve Kraliçe Caroline, 1727
George II’nin taç giyme töreni, belki de en çok George Frideric Handel’in Rahip Zadok (HWV 258) dahil olmak üzere taç giyme ilahilerini ve diğerlerini tanıtmasıyla bilinir. Ancak her taç giyme ilahisinin ayin içinde nerede icra edildiği bilinmemektedir. “Rahip Zadok”, Edgar’dan bu yana her taç giyme töreninde bir şekilde görünen 1 Krallar 1:38-40’tan bir metin ayarlar.
Marş, gümbürdeyen nefesli çalgılar ve timpani eşliğinde koro girene kadar gerilim yaratan uzun bir orkestral girişle başlar. Girişin, ibadet düzeninde akışa yardımcı olmak için, özellikle de hükümdarların meshe hazırlık için cüppelerini değiştirmelerine zaman tanımak için yazıldığına inanılıyor. Marş ayrıca “Tanrı Kralı korusun! Yaşasın kral!” – Kutsamayı, kalıtsal unvanlara sahip olanların hükümdara bağlılık yemini ettiği Akranların Saygısı’ndan sonraki övgüye bağlamak.
Victoria, 1838
Kraliçe Victoria’nın taç giyme töreni, kısmen taç giyme töreninin müziğinden sorumlu olan George Smart nedeniyle, tüm müzik hizmetinin yazıya döküldüğü ilk seferdir. Törende Handel’in taç giyme töreni ilahileri “Rahip Zadok” ve “Kraliçe Sevinecek” ve “Mesih” ten Hallelujah korosu yer alıyor. Victoria Komünyon aldıktan sonra gerçekleşti. Handel’e bağımlılık ve William Knyvett’in yeni bir ilahisi olan “This is the day” dışında yeni müzik materyalinin olmaması, The Spectator ile hizmetin yaygın eleştirisine yol açtı. “hizmetin müzikal kısmının bu ülkedeki mevcut sanat durumuna bir iftira olduğunu” yazdı.
Edward VII ve Kraliçe Alexandra, 1902
Edward VII’nin taç giyme töreniyle müzik, kraliyet kararnamesi ile hizmetin önemli bir parçası haline geldi. Taç giyme töreni için müzikten sorumlu Frederick Bridge, ayini kısaltmak için kesintiler yapıldığında, “Kral, ayinin müzikal kısmının kısıtlanmaması emrini açıkça belirttiğini” yazdı.
İlk kez, hem taç giyme töreninden önce hem de sonra icra edilen besteler de dahil olmak üzere yayınlanan ibadet sırasına müzik dahil edildi. İmparatorluk Yürüyüşü 1897’de Victoria’s Diamond Jubilee için yazılan Wagner, Gounod, Saint-Saëns, Tchaikovsky ve Elgar’ın yürüyüşlerini içeriyordu. Taç giyme töreninin bir parçası olarak Bridge, Britanya’nın yüzyıllardır süren sanatsal gücünü sergileyerek emperyal gücünü vurgulamak amacıyla yüzyıllarca süren İngiliz kutsal müziği Tallis’ten Parry’ye bağlamayı amaçlayan bir programın ana hatlarını çizdi.
Bridge, tören için yeni taç giyme ilahileri, özellikle CHH Parry’nin “Memnun oldum” ve yeni bir “Confortare” ayarı sipariş etti. King’s Musick’in Ustası Walter Parratt tarafından. Her ikisi de o zamandan beri taç giyme töreninin ayrılmaz bir parçası haline geldi. Parry’nin ‘Memnun oldum’ ayarı ezici bir şekilde coşkulu, koronun refakatsiz girişine yol vermeden önce bir tantanayla tam bir orkestra üzerinde pirinçle açılıyor. Parry, Vivat’ları marşa dahil eder; burada ‘Gloria Patri’yi oyarken pirinç yankılar ve trampetlerle noktalanan koro tarafından söyleniyorlar. Parratt’ın “Confortare” (“Güçlü ol ve adamı oyna”) 17. yüzyıldan beri kullanılmayan bir metni yeniden canlandırdı. Parratt’ın düzenlemesi, antifonu ezbere söylenen ilahiden tantana benzeri pirinç eşliğinde tam koroya götürür.
Elizabeth II ve Charles III
Elizabeth II’nin katılımı, 16. yüzyılın sanatsal, kültürel ve askeri başarılarına rakip olacak ve savaş sonrası Britanyalıları atalarının ihtişamına bağlayacak yeni bir Elizabeth çağı fikrini doğurdu. Taç giyme töreni, önde gelen çağdaş İngiliz bestecilerin müziklerini sunarak bu fikri örneklendirdi: Ralph Vaughan Williams, Arnold Bax, Herbert Howells, Arthur Bliss, George Butterworth, Gordon Jacob, Charles Villiers Stanford, Gustav Holst, John Ireland ve William Walton.
Ve en son taç giyme töreninde, şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Elizabeth II ve Charles III arasında karşılaştırmalar yapıldı. istihdam Bu taç giyme töreni için müzik yazan besteciler arasında hem beklenen hem de beklenmeyen isimler yer alıyor: Judith Weir, Master of the King’s Music; Tarık O’Regan; Paul Mealor; ve Shirley Thompson; Andrew Lloyd Webber tarafından yeni bir taç giyme marşı olacak.
Charles III’ün taç giyme töreni. adaşı Charles II’yi ve onun sanata ve müziğe katkılarını yansıtacağını umarak yeni Carolean dönemini müjdelemeyi amaçlıyor. Bu yeni çağın bu vaadi yerine getirip getirmediğini yalnızca taç giyme töreni ve zaman gösterecek.
Ancak İngiliz ve İngiliz hükümdarlarının taç giyme töreni ve ayinleri 10. yüzyıla kadar uzanırken, ses geleneği çok daha genç ve daha az saygı görüyor. 19. yüzyıldan önceki taç giyme törenlerinin çoğu kayboldu ve geriye kalanlarda müzikten çok az bahsediliyor, hatta hiç bahsedilmiyor.
Kültürel manzaraya bu kadar sağlam bir şekilde yerleşmiş olan İngiliz taç giyme töreninin sesi, geçmişi şimdiki gibi tasvir etmek için ortak bir çaba içinde gerçekten de bir 20. yüzyıl icadıdır.
Charles III taç giyme töreni için, bu olay için bestelenen parçalardan oluşan zengin gobleni tamamlayan yeni eserler sipariş etti. İşte bu müziğin kısa bir tarihi, kralların ilahi hakkının sesini keşfediyor.
Erken Törenler
Bugün gördüğümüze benzeyen bir İngiliz hükümdarının ilk taç giyme töreni 973’te Edgar içindi. Bu taç giyme töreni, 10. yüzyıldan beri doldurulan genel yapıyı sağladı: geçit töreni ve kabul, yemin, yağlama ve ayrıca Teşkilat , tahta çıkma ve saygı. Taç giyme töreninin kendisi, Efkaristiya merkezli dini bir törendir ve bu nedenle 973’ten 1603’e kadar taç giyme töreni bir Katolik ayini ile sona erdi.
1382’de Liber Regalis (“Kraliyet Kitabı”), muhtemelen Anne of Bohemia için taç giyme töreni düzenlemelerinin ayrıntılı bir açıklamasını vermek için yazılmıştır. Kitap taç giyme töreni metnini sağlar ancak müziğin kendisi hakkında bilgi vermez; Taç giyme törenlerinde onlar için özel olarak bestelenmiş müzikler vardı ve bazı eserler sonraki yüzyıllara kadar düzeltilmedi. İlk taç giyme töreni müziği, muhtemelen 1603’te I. James’in taç giyme töreniyle birlikte şimdi İngilizce metinle taç giyme ilahilerine dönüştürülen söylenen şarkılardı.
James II, 1685
Tanınmış bestecilerin müzikleri II. James’in taç giyme töreninde ortaya çıkar.Açılış ilahisi için Henry Purcell’in ‘Memnun oldum’ ayarlarından biri kullanılır. Latince adı ‘Laetatus sum’ ile de bilinen metin, Mezmur 122’nin bir dekorudur. İlahi, James’in Westminster Abbey’e girişini işaret eden neşeli ve hareketli bir üçlü bölümle başlayan iki bölümden oluşur.
James, Mülk Başkanı’na giden merdivenleri tırmanırken, King’s Scholars of Westminster School “vivat” (alkışlama olarak da bilinir) diye bağırdı; Bu, bu geleneğin mevcut olduğu ilk taç giyme töreniydi. Şimdi minör tonda ve çift zamanlı ikinci bölüm, hükümdar ve ulus için ciddi bir barış ve refah duası işlevi görüyor. Bölüm “Gloria Patri” (“Glory be”) ile bitiyor ve CHH Parry’nin bugün kullanılan “Memnun oldum” ayarının üç parçalı yapısına ilham veren bu Purcell versiyonu.
George II ve Kraliçe Caroline, 1727
George II’nin taç giyme töreni, belki de en çok George Frideric Handel’in Rahip Zadok (HWV 258) dahil olmak üzere taç giyme ilahilerini ve diğerlerini tanıtmasıyla bilinir. Ancak her taç giyme ilahisinin ayin içinde nerede icra edildiği bilinmemektedir. “Rahip Zadok”, Edgar’dan bu yana her taç giyme töreninde bir şekilde görünen 1 Krallar 1:38-40’tan bir metin ayarlar.
Marş, gümbürdeyen nefesli çalgılar ve timpani eşliğinde koro girene kadar gerilim yaratan uzun bir orkestral girişle başlar. Girişin, ibadet düzeninde akışa yardımcı olmak için, özellikle de hükümdarların meshe hazırlık için cüppelerini değiştirmelerine zaman tanımak için yazıldığına inanılıyor. Marş ayrıca “Tanrı Kralı korusun! Yaşasın kral!” – Kutsamayı, kalıtsal unvanlara sahip olanların hükümdara bağlılık yemini ettiği Akranların Saygısı’ndan sonraki övgüye bağlamak.
Victoria, 1838
Kraliçe Victoria’nın taç giyme töreni, kısmen taç giyme töreninin müziğinden sorumlu olan George Smart nedeniyle, tüm müzik hizmetinin yazıya döküldüğü ilk seferdir. Törende Handel’in taç giyme töreni ilahileri “Rahip Zadok” ve “Kraliçe Sevinecek” ve “Mesih” ten Hallelujah korosu yer alıyor. Victoria Komünyon aldıktan sonra gerçekleşti. Handel’e bağımlılık ve William Knyvett’in yeni bir ilahisi olan “This is the day” dışında yeni müzik materyalinin olmaması, The Spectator ile hizmetin yaygın eleştirisine yol açtı. “hizmetin müzikal kısmının bu ülkedeki mevcut sanat durumuna bir iftira olduğunu” yazdı.
Edward VII ve Kraliçe Alexandra, 1902
Edward VII’nin taç giyme töreniyle müzik, kraliyet kararnamesi ile hizmetin önemli bir parçası haline geldi. Taç giyme töreni için müzikten sorumlu Frederick Bridge, ayini kısaltmak için kesintiler yapıldığında, “Kral, ayinin müzikal kısmının kısıtlanmaması emrini açıkça belirttiğini” yazdı.
İlk kez, hem taç giyme töreninden önce hem de sonra icra edilen besteler de dahil olmak üzere yayınlanan ibadet sırasına müzik dahil edildi. İmparatorluk Yürüyüşü 1897’de Victoria’s Diamond Jubilee için yazılan Wagner, Gounod, Saint-Saëns, Tchaikovsky ve Elgar’ın yürüyüşlerini içeriyordu. Taç giyme töreninin bir parçası olarak Bridge, Britanya’nın yüzyıllardır süren sanatsal gücünü sergileyerek emperyal gücünü vurgulamak amacıyla yüzyıllarca süren İngiliz kutsal müziği Tallis’ten Parry’ye bağlamayı amaçlayan bir programın ana hatlarını çizdi.
Bridge, tören için yeni taç giyme ilahileri, özellikle CHH Parry’nin “Memnun oldum” ve yeni bir “Confortare” ayarı sipariş etti. King’s Musick’in Ustası Walter Parratt tarafından. Her ikisi de o zamandan beri taç giyme töreninin ayrılmaz bir parçası haline geldi. Parry’nin ‘Memnun oldum’ ayarı ezici bir şekilde coşkulu, koronun refakatsiz girişine yol vermeden önce bir tantanayla tam bir orkestra üzerinde pirinçle açılıyor. Parry, Vivat’ları marşa dahil eder; burada ‘Gloria Patri’yi oyarken pirinç yankılar ve trampetlerle noktalanan koro tarafından söyleniyorlar. Parratt’ın “Confortare” (“Güçlü ol ve adamı oyna”) 17. yüzyıldan beri kullanılmayan bir metni yeniden canlandırdı. Parratt’ın düzenlemesi, antifonu ezbere söylenen ilahiden tantana benzeri pirinç eşliğinde tam koroya götürür.
Elizabeth II ve Charles III
Elizabeth II’nin katılımı, 16. yüzyılın sanatsal, kültürel ve askeri başarılarına rakip olacak ve savaş sonrası Britanyalıları atalarının ihtişamına bağlayacak yeni bir Elizabeth çağı fikrini doğurdu. Taç giyme töreni, önde gelen çağdaş İngiliz bestecilerin müziklerini sunarak bu fikri örneklendirdi: Ralph Vaughan Williams, Arnold Bax, Herbert Howells, Arthur Bliss, George Butterworth, Gordon Jacob, Charles Villiers Stanford, Gustav Holst, John Ireland ve William Walton.
Ve en son taç giyme töreninde, şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Elizabeth II ve Charles III arasında karşılaştırmalar yapıldı. istihdam Bu taç giyme töreni için müzik yazan besteciler arasında hem beklenen hem de beklenmeyen isimler yer alıyor: Judith Weir, Master of the King’s Music; Tarık O’Regan; Paul Mealor; ve Shirley Thompson; Andrew Lloyd Webber tarafından yeni bir taç giyme marşı olacak.
Charles III’ün taç giyme töreni. adaşı Charles II’yi ve onun sanata ve müziğe katkılarını yansıtacağını umarak yeni Carolean dönemini müjdelemeyi amaçlıyor. Bu yeni çağın bu vaadi yerine getirip getirmediğini yalnızca taç giyme töreni ve zaman gösterecek.