Bir prodüksiyon için sözleşmelerinizi imzalamadan önce bile, erken bir aşamada yaratıcı ekiplerle sürdürülebilirlik çabalarını tartışmak da çok önemlidir. Malzemeleri yeniden kullanmanıza yardımcı olmak için Fuchs, Hollanda ulusal operasının depolamada tuttuğu sahne, kostüm ve çok daha fazlası ile bir veritabanı oluşturmaya çalıştı.
Yeşil anlaşma aynı zamanda sanatçılara yapı malzemelerinin piramit şekilli bir diyagramı sunmaktadır. Yukarıda en kötü sürdürülebilirlik düzeltici: alüminyum. (Önerilen bir yedek, daha az zararlı olarak çıkarılan ve geri dönüştürülebilen çeliktir.) Zemine yakın ahşap, yenilenebilir bir kaynak ve daha da iyisi, tekrar kolayca kullanılabilecek başka bir üretimden genel bir şeydir.
De Lint, yeşil anlaşmanın “kısa vadeli programlama” olarak tanımladığı bir adımla bir sezonun nasıl planlandığı üzerinde de bir etkisi olduğunu söyledi. Eğer sanatsal vizyon ve sürdürülebilirlik hedefleri uyumsuz göründüğünde bir proje işe yaramazsa, biraz radikal olabiliriz ve “Hayır, artık bunu yapmıyoruz” diyebiliriz.
“Zor,” dedi, “ama önemli.”
Evin yönergelerinin nasıl çalıştığı konusunda kesin bir şablon yoktur. Yaklaşımlar, yeni bir oda operasından Puccini'nin geçen sezon Barrie Kosky'nin yönettiği büyük “il trittico” na repertuar kadar farklı. Her halükarda, şirket her prodüksiyonla daha fazlasını öğrenir. “Temel olarak,” dedi Brandsen, “her seferinde prototipler yapıyoruz.”
Dikkat çekici bir dava, geçen yıl Opera Forward Festivali'nde yayınlanan Ellen Reid'in “The Shell Denemesi” idi. İklim değişikliği konusundaki bir çalışma olarak, nötr karbon için mümkün olduğunca yakın olması da istenmiştir. Ancak yaratıcı ekip üretimde ateş ve buz istediğine karar verdiğinde bir yakalamaya çarptı.
Fuchs, hayır demenin basit bir çözüm olduğunu söyledi. Bunun yerine, sahnede bir yangını aydınlatmak için gaz kullanmanın CO2 ayak izini keşfetmeye başladı. Şirket “yeşil” gaz satın alabilir, ancak Belçika'dan teslim edilmesi gerekir. Sonra yerel gazı kullanmanın büyük bir sorun olmayacağını, ancak emisyonları en aza indirmek için miktarın azaltılması gerektiğini buldu. Sanatçılar bunu yüzde 50 azaltmayı kabul ettiler, bunların ve Fuchs'un puanının ne tatmin ettikleri.
Yeşil anlaşma aynı zamanda sanatçılara yapı malzemelerinin piramit şekilli bir diyagramı sunmaktadır. Yukarıda en kötü sürdürülebilirlik düzeltici: alüminyum. (Önerilen bir yedek, daha az zararlı olarak çıkarılan ve geri dönüştürülebilen çeliktir.) Zemine yakın ahşap, yenilenebilir bir kaynak ve daha da iyisi, tekrar kolayca kullanılabilecek başka bir üretimden genel bir şeydir.
De Lint, yeşil anlaşmanın “kısa vadeli programlama” olarak tanımladığı bir adımla bir sezonun nasıl planlandığı üzerinde de bir etkisi olduğunu söyledi. Eğer sanatsal vizyon ve sürdürülebilirlik hedefleri uyumsuz göründüğünde bir proje işe yaramazsa, biraz radikal olabiliriz ve “Hayır, artık bunu yapmıyoruz” diyebiliriz.
“Zor,” dedi, “ama önemli.”
Evin yönergelerinin nasıl çalıştığı konusunda kesin bir şablon yoktur. Yaklaşımlar, yeni bir oda operasından Puccini'nin geçen sezon Barrie Kosky'nin yönettiği büyük “il trittico” na repertuar kadar farklı. Her halükarda, şirket her prodüksiyonla daha fazlasını öğrenir. “Temel olarak,” dedi Brandsen, “her seferinde prototipler yapıyoruz.”
Dikkat çekici bir dava, geçen yıl Opera Forward Festivali'nde yayınlanan Ellen Reid'in “The Shell Denemesi” idi. İklim değişikliği konusundaki bir çalışma olarak, nötr karbon için mümkün olduğunca yakın olması da istenmiştir. Ancak yaratıcı ekip üretimde ateş ve buz istediğine karar verdiğinde bir yakalamaya çarptı.
Fuchs, hayır demenin basit bir çözüm olduğunu söyledi. Bunun yerine, sahnede bir yangını aydınlatmak için gaz kullanmanın CO2 ayak izini keşfetmeye başladı. Şirket “yeşil” gaz satın alabilir, ancak Belçika'dan teslim edilmesi gerekir. Sonra yerel gazı kullanmanın büyük bir sorun olmayacağını, ancak emisyonları en aza indirmek için miktarın azaltılması gerektiğini buldu. Sanatçılar bunu yüzde 50 azaltmayı kabul ettiler, bunların ve Fuchs'un puanının ne tatmin ettikleri.