Ayakkabılarla ilgili olduğu düşünülürse, “Air”in bu kadar eğlenceli olması çok saçma, üstelik sizi başka, daha asil gerçeklerle ilgili olduğuna ikna etmek için fazla mesai yapsa bile. Unutma, Nike’ın 1984’teki bir toplantıda Michael Jordan’a sunduğu çift özel yapımdı. Şirket, Jordan’la bir onay anlaşması imzalamaya hevesliydi, bu yüzden beyaz orta tabanlı ve multi-milyon dolarlık şekerlemeli siyah ve kırmızı yüksek bilekli ayakkabılar yarattılar. Jordan Adidas’ı tercih etmiş olabilir, ancak kısa süre sonra Nike’a geçti ve ayakkabıları, spor şöhretini ve spor pazarlamasını sonsuza dek değiştirdi.
Ben Affleck’in yönettiği, çok komik ve memnun etmeye hevesli “Air”, Nike’ın Jordan’ı her ikisini de inanılmaz derecede zengin yapan bir anlaşmaya nasıl imzaladığının sık sık anlatılan hikayesini anlatıyor. Ancak bu derin Amerikan hikayesinin merkezinde kaçınılmaz olarak insan ve para yer alsa da, her ikisi de stratejik olarak belirsizliğini koruyor. Jordan (Damian Young) yalnızca alaycı bir kısmi görünümde gösteriliyor, yüzü gizlenmiş (stok fotoğraflar gerçek Jordan’ı gösteriyor), başlangıçta dikkat dağıtan bir karar, hikaye erdemli, daha az sorumlu insanlara odaklandıkça daha az hileli ve daha doğal hale geliyor. aşk, deha, cesaret, azim, doğruluk ve inanç gibi.
Filmin ana gerçek inananı Sonny Vaccaro’dur (Matt Damon). (Ana karakterlerin çoğu gibi, Vaccaro da gerçek bir kişiye dayanıyor ve adını gerçek bir kişiden alıyor, ancak gerçek Sonny buradakinden çok daha sulu.) Kemerinde bir bip sesi olan bej renkli bir görüntü, aynı kemerin üzerinden göbeği şişkin. Sonny tanıdık, karikatürize üzgün bir adam, Mike Judge’ın Ofis Alanından fırlamış bir karakter. O boşanmış ve hala bağlı değil ve işkolik alışkanlıkları romantizm için pek de iyiye işaret değil. Rutin olarak yerel süpermarkette gece geç saatlerde akşam yemeğini satın alır, tezgahtarla sohbet eder ve ardından televizyona veya onun durumunda bitişik cihazlara bakarak tek başına yemeğini yer.
Sonny ve Nike’daki meslektaşları, imzalamak için en son NBA çağrılarına bakmaya başlayınca hikaye kızışıyor. Nike fazla harcamak istemiyor, bu yüzden yöneticilerinin çoğu en düşük seçimleri arıyor. Ancak Sonny’nin yetenekleri fark etme konusunda bir yeteneği var ve büyük hedefleri var: Üniversiteyi erken bırakan ve hareketlerini lekeli bantta incelediği 21 yaşındaki Jordan. Herkes geleceği okuyamaz veya Sonny gibi yetenekleri göremez ve filmin çoğu, onun son derece farklı iki anlaşma yapıcı ve bozguncuyla kur yapması hakkındadır: Nike’ın sevimli kurucu ortağı ve CEO’su Phil Knight (eğlenceli bir Affleck) ve Jordan’ın annesi Deloris. (sansasyonel bir Viola Davis).
Ben Affleck’in yönettiği, çok komik ve memnun etmeye hevesli “Air”, Nike’ın Jordan’ı her ikisini de inanılmaz derecede zengin yapan bir anlaşmaya nasıl imzaladığının sık sık anlatılan hikayesini anlatıyor. Ancak bu derin Amerikan hikayesinin merkezinde kaçınılmaz olarak insan ve para yer alsa da, her ikisi de stratejik olarak belirsizliğini koruyor. Jordan (Damian Young) yalnızca alaycı bir kısmi görünümde gösteriliyor, yüzü gizlenmiş (stok fotoğraflar gerçek Jordan’ı gösteriyor), başlangıçta dikkat dağıtan bir karar, hikaye erdemli, daha az sorumlu insanlara odaklandıkça daha az hileli ve daha doğal hale geliyor. aşk, deha, cesaret, azim, doğruluk ve inanç gibi.
Filmin ana gerçek inananı Sonny Vaccaro’dur (Matt Damon). (Ana karakterlerin çoğu gibi, Vaccaro da gerçek bir kişiye dayanıyor ve adını gerçek bir kişiden alıyor, ancak gerçek Sonny buradakinden çok daha sulu.) Kemerinde bir bip sesi olan bej renkli bir görüntü, aynı kemerin üzerinden göbeği şişkin. Sonny tanıdık, karikatürize üzgün bir adam, Mike Judge’ın Ofis Alanından fırlamış bir karakter. O boşanmış ve hala bağlı değil ve işkolik alışkanlıkları romantizm için pek de iyiye işaret değil. Rutin olarak yerel süpermarkette gece geç saatlerde akşam yemeğini satın alır, tezgahtarla sohbet eder ve ardından televizyona veya onun durumunda bitişik cihazlara bakarak tek başına yemeğini yer.
Sonny ve Nike’daki meslektaşları, imzalamak için en son NBA çağrılarına bakmaya başlayınca hikaye kızışıyor. Nike fazla harcamak istemiyor, bu yüzden yöneticilerinin çoğu en düşük seçimleri arıyor. Ancak Sonny’nin yetenekleri fark etme konusunda bir yeteneği var ve büyük hedefleri var: Üniversiteyi erken bırakan ve hareketlerini lekeli bantta incelediği 21 yaşındaki Jordan. Herkes geleceği okuyamaz veya Sonny gibi yetenekleri göremez ve filmin çoğu, onun son derece farklı iki anlaşma yapıcı ve bozguncuyla kur yapması hakkındadır: Nike’ın sevimli kurucu ortağı ve CEO’su Phil Knight (eğlenceli bir Affleck) ve Jordan’ın annesi Deloris. (sansasyonel bir Viola Davis).