Merhaba, ben Walter Salles'im ve “Hala buradayım” direktörü. Filmden 30 dakika sonra ailenin kalbinde. Eunice Paiva, Fernanda Torres ve Rubens Paiva tarafından Selton Mello tarafından canlandırılıyor. Burada her şey bir normallik hissi veriyor: ışık, plajdan gelen sesler, diyalogun yakınlığı. Ama sonra bu uyum askeri polis tarafından evin işgali ile kesintiye uğradı. Şimdi kamera durumun kararsızlığını korudu ve karakterlerle titreşiyor. Rubens, bir anket için alındığı açıklandı. Durumun kontrol altında olduğunu iddia etmeye çalışıyor, ancak bunun böyle olmadığını düşünüyoruz. Eunice'in filmde ilk kez zayıf puanları. Buradan Eunice'in kemeri şekillenmeye başlar. Bu noktadan itibaren, tüm sahne çıkarma etrafında döner. Perdeler kapalıyken ışığın çıkarılması, dışarıdan seslerin çıkarılması. Müziğin çıkarılması. Çiftteki beş çocuktan biri olan Nalu, bir arkadaşıyla eve girerse, hem Eunice hem de askeri subaylar normallik hala varmış gibi yapmaya çalışır, ancak artık yoktur. Barbara Luz tarafından canlandırılan Nalu, bizi babanın odasına götürüyor. Bu önemli bir sahne, bir baba ve kızı arasındaki son konuşma, gerçek Nalu bunun olduğunu söylediğinde beni sahneliyor. Bu borsada, kızının sevgisinin ve babanın bu anı uzatma arzusunun altını çizen garip bir samimiyet var. Ve sonra samimiyetin neden yanıltıcı olduğunu anlıyoruz. Bu, aktör Luiz Bertazzo ile yerinde yaratılan bir doğaçlama. Ailenin yakınlığına bakmaya başlar. Yaşam dizisinin bu nefes alması gibi anlar. Rubens yeniden ortaya çıkıyor ve anket için alınmaya hazırlanıyor. Tekrar sıradan bir his yaratmaya çalışır. Burada Rubens ve Eunice arasındaki son kucak, askeri subaylar tarafından çerçeveleniyor ve bir zamanlar güvenli bir yerde, aile evinde boğulma hissini vurguluyor. Bu, tüm filmdeki sadece iki yakın -up'tan ilki. Rubens ve Eunice arasındaki son bakış için kurtardık. Buradan onunla birlikteyiz. “Ben burada sessizim” filmin olacak.