Anneler Günü'nde, Queens'teki Ridgewood Presbiteryen Kilisesi'nin ana salonunda, geleneksel ve çağdaş Bali müziği icra eden bir topluluk olan Gamelan Dharma Swara'nın bir avuç üyesi, yeni parçaları “Pagar Ayu”nun provasını yaptı. Neşeli bir kakofoniydi – metalofonların, diğer vurmalı çalgıların ve flütün bir karışımı – ama yine de iyileştirilmesi gerekiyordu.
Dharma Swara'nın başkanı Victoria Lo Mellin müzisyenleri “İnsanlara kendinizden bir parça aktarıyorsunuz” dedi. 2007'den beri toplulukta olan 38 yaşındaki Lo Mellin, bir aciliyet duygusu aktarmaya çalıştı. Grubun pandemi sonrasında yeniden doğuşunu üyeleri için özel olarak yaratılan bir çalışmayla kutlama anı olan “Pagar Ayu”nun dünya prömiyerine iki haftadan kısa bir süre kaldı.
Amerika Birleşik Devletleri'nde 100'den fazla gamelan grubu var. Bazıları Endonezya'nın Bali adasında geliştirilen müzik ve dans tarzlarını icra ediyor; diğerleri Cava veya Sundan formunu alır. Bazıları, Gamelan'ın 1.300 yıllık geçmişine dayanan geleneklere sıkı sıkıya bağlı; diğerleri Batı ve modern etkileri incelikli veya cömertçe karıştırıyor.
Dharma Swara, genellikle daha hızlı bir tempoya sahip olan (düşünceli bir esinti tarafından taşınmak yerine muhteşem bir fırtınaya yakalanmış rüzgar çanlarını düşünün) Bali müziği dalına sıkı sıkıya bağlıdır ve daha az gong ve daha çok gangsa kullanır, bir tür sanatsal metalofondur. tuşları enstrümanın gövdesinin üzerinde yüzen bambu ve pirinç. Ancak üyeler gamelan'ı ve kökenlerini içselleştirdikleri kadar kendilerinin de farkındadırlar.
“Bizim eşsiz bir Amerikalı kişiliğimiz var. O doğası gereği Amerikalı” dedi Lo Mellin.
On yıldan fazla bir süredir farklı, özgün ve saygılı bir kimlik yaratmak Dharma Swara'nın devam eden arayışı olmuştur. Endonezya'daki 2010 Bali Sanat Festivali grup yarışmasına hazırlanıp performans sergiledikten sonra, ilk kez Batılı bir topluluk yıllık festivalin ana etkinliğine davet edildi, üyeler başka ne başarabileceklerini merak etmeye başladılar.
Lo Mellin, “2010'lar grup için çok ilginç bir dönüm noktasıydı” dedi.
Dharma Swara, 1989'daki kuruluşundan bu yana topluluğu destekleyen Endonezya konsolosluğundan 2013 yılında ayrıldı. Bu bağımsızlık, grubun 2014'te Basilica Soundscape müzik festivalinde deneysel gruplar Deafheaven ve Swans'ın açılışında yaptığı gibi, üyelerin Balili bir topluluktan beklenenlerin bazı kısıtlamalarından kurtulmalarına ve gamelan'ı daha geniş bir izleyici kitlesine sunmalarına olanak tanıdı. Ancak bu özgürlük aynı zamanda grubun bir çalışma alanı ve 2017 yılında Bali'den gelen kendi enstrüman seti için para toplamasını da gerektiriyordu.
Topluluğun bu yıllarda elde ettiği tüm başarılar pandemi nedeniyle neredeyse silindi. 2022'ye gelindiğinde birkaç üye topluluktan ayrılmıştı; enstrümanlar uygulama odası kapatıldıktan sonra depoya konuldu. Haziran 2020'de ikiz doğuran Lo Mellin neredeyse kendi başına gidecekti ancak daha sonra fikrini değiştirdi.
Lo Mellin, grubun 52 yaşındaki baş dans koordinatörü Miranda Danusugondo'ya atıfta bulunarak, “Miranda ve bendik” dedi. “'Bu şeyi canlı tutacağız' diye düşündük.”
Lo Mellin, Ridgewood'daki kilisede uygulama odasını bulduğunda Dharma Swara'nın dirilişi başladı. O zamandan bu yana, yılda iki kez düzenlenen topluluk atölyeleri aracılığıyla üyeliğini tekrar artırmayı başardı ve topluluk, yaklaşık 30 müzisyen ve dansçıdan oluşan ideal bir büyüklüğe ulaştı.
Mayıs ayı grup için yılın çalkantılı bir ayıydı. Performansları Brooklyn Müzesi'nin İlk Cumartesi programındaki performansla başladı ve Cumartesi günü saat 17.00'de Queens, Long Island City'deki Hunters Point Park'ta “Pagar Ayu”nun resmi dünya prömiyeriyle sona erdi.
Parça, grubun yerleşik sanatçısı Gusti Komin tarafından bestelendi ve koreografisi eski üyelerden Shoko Yamamuro tarafından yapıldı. Seyirciyi selamlamak ve ruhların enstrümanlara yerleşmesini ve performans sırasında müzisyenlere ve dansçılara ilham vermesini amaçlayan bir karşılama dansıdır. Danusugondo, cinsiyet ayrımı gözetmeyen bir tarzdaki koreografinin geleneksel olarak Bali'ye özgü olmadığını vurguladı. Bu tek parça için Gamelan, “ve özellikle bizim için” dedi. Yamamuro, hareketleri oluşturmak için Bali dansı bilgisini kullandı, ancak “bu sadece onun müzikten ilham alan hareketleri” ve “New York'ta olmanın ne anlama geldiğini” söyledi Danusugondo.
Üyeler, “Pagar Ayu”nun çıkışına hazırlanmak için New York'un kuzeyindeki Chautauqua Enstitüsünde Salı akşamı sona eren üç günlük bir inzivaya katıldılar. Bu tür gamelan grubu kampında müzisyenler ve dansçılar günde altı ila sekiz saat pratik yaptılar ve Bali kültürü hakkındaki bilgilerini filmler ve tartışmalar aracılığıyla derinleştirdiler.
Ancak nihai hedefin, topluluğun provaları sırasında elde edilemeyecek daha yakın bağlar oluşturmak için bir “aile” yaratmak olduğunu söyledi Lo Mellin. Bu bağlantı, müzisyenlerin orada olmalarına, ellerinden gelenin en iyisini yapmalarına ve “herkesin hissetmesi gereken enerjiyi somutlaştırmalarına” yardımcı olacak.
Danusugondo'nun Anneler Günü provası sırasında belirttiği gibi, “Üyeler tamamen ana daldıklarında harika bir gamelan performansı ortaya çıkar.”
Dharma Swara'nın başkanı Victoria Lo Mellin müzisyenleri “İnsanlara kendinizden bir parça aktarıyorsunuz” dedi. 2007'den beri toplulukta olan 38 yaşındaki Lo Mellin, bir aciliyet duygusu aktarmaya çalıştı. Grubun pandemi sonrasında yeniden doğuşunu üyeleri için özel olarak yaratılan bir çalışmayla kutlama anı olan “Pagar Ayu”nun dünya prömiyerine iki haftadan kısa bir süre kaldı.
Amerika Birleşik Devletleri'nde 100'den fazla gamelan grubu var. Bazıları Endonezya'nın Bali adasında geliştirilen müzik ve dans tarzlarını icra ediyor; diğerleri Cava veya Sundan formunu alır. Bazıları, Gamelan'ın 1.300 yıllık geçmişine dayanan geleneklere sıkı sıkıya bağlı; diğerleri Batı ve modern etkileri incelikli veya cömertçe karıştırıyor.
Dharma Swara, genellikle daha hızlı bir tempoya sahip olan (düşünceli bir esinti tarafından taşınmak yerine muhteşem bir fırtınaya yakalanmış rüzgar çanlarını düşünün) Bali müziği dalına sıkı sıkıya bağlıdır ve daha az gong ve daha çok gangsa kullanır, bir tür sanatsal metalofondur. tuşları enstrümanın gövdesinin üzerinde yüzen bambu ve pirinç. Ancak üyeler gamelan'ı ve kökenlerini içselleştirdikleri kadar kendilerinin de farkındadırlar.
“Bizim eşsiz bir Amerikalı kişiliğimiz var. O doğası gereği Amerikalı” dedi Lo Mellin.
On yıldan fazla bir süredir farklı, özgün ve saygılı bir kimlik yaratmak Dharma Swara'nın devam eden arayışı olmuştur. Endonezya'daki 2010 Bali Sanat Festivali grup yarışmasına hazırlanıp performans sergiledikten sonra, ilk kez Batılı bir topluluk yıllık festivalin ana etkinliğine davet edildi, üyeler başka ne başarabileceklerini merak etmeye başladılar.
Lo Mellin, “2010'lar grup için çok ilginç bir dönüm noktasıydı” dedi.
Dharma Swara, 1989'daki kuruluşundan bu yana topluluğu destekleyen Endonezya konsolosluğundan 2013 yılında ayrıldı. Bu bağımsızlık, grubun 2014'te Basilica Soundscape müzik festivalinde deneysel gruplar Deafheaven ve Swans'ın açılışında yaptığı gibi, üyelerin Balili bir topluluktan beklenenlerin bazı kısıtlamalarından kurtulmalarına ve gamelan'ı daha geniş bir izleyici kitlesine sunmalarına olanak tanıdı. Ancak bu özgürlük aynı zamanda grubun bir çalışma alanı ve 2017 yılında Bali'den gelen kendi enstrüman seti için para toplamasını da gerektiriyordu.
Topluluğun bu yıllarda elde ettiği tüm başarılar pandemi nedeniyle neredeyse silindi. 2022'ye gelindiğinde birkaç üye topluluktan ayrılmıştı; enstrümanlar uygulama odası kapatıldıktan sonra depoya konuldu. Haziran 2020'de ikiz doğuran Lo Mellin neredeyse kendi başına gidecekti ancak daha sonra fikrini değiştirdi.
Lo Mellin, grubun 52 yaşındaki baş dans koordinatörü Miranda Danusugondo'ya atıfta bulunarak, “Miranda ve bendik” dedi. “'Bu şeyi canlı tutacağız' diye düşündük.”
Lo Mellin, Ridgewood'daki kilisede uygulama odasını bulduğunda Dharma Swara'nın dirilişi başladı. O zamandan bu yana, yılda iki kez düzenlenen topluluk atölyeleri aracılığıyla üyeliğini tekrar artırmayı başardı ve topluluk, yaklaşık 30 müzisyen ve dansçıdan oluşan ideal bir büyüklüğe ulaştı.
Mayıs ayı grup için yılın çalkantılı bir ayıydı. Performansları Brooklyn Müzesi'nin İlk Cumartesi programındaki performansla başladı ve Cumartesi günü saat 17.00'de Queens, Long Island City'deki Hunters Point Park'ta “Pagar Ayu”nun resmi dünya prömiyeriyle sona erdi.
Parça, grubun yerleşik sanatçısı Gusti Komin tarafından bestelendi ve koreografisi eski üyelerden Shoko Yamamuro tarafından yapıldı. Seyirciyi selamlamak ve ruhların enstrümanlara yerleşmesini ve performans sırasında müzisyenlere ve dansçılara ilham vermesini amaçlayan bir karşılama dansıdır. Danusugondo, cinsiyet ayrımı gözetmeyen bir tarzdaki koreografinin geleneksel olarak Bali'ye özgü olmadığını vurguladı. Bu tek parça için Gamelan, “ve özellikle bizim için” dedi. Yamamuro, hareketleri oluşturmak için Bali dansı bilgisini kullandı, ancak “bu sadece onun müzikten ilham alan hareketleri” ve “New York'ta olmanın ne anlama geldiğini” söyledi Danusugondo.
Üyeler, “Pagar Ayu”nun çıkışına hazırlanmak için New York'un kuzeyindeki Chautauqua Enstitüsünde Salı akşamı sona eren üç günlük bir inzivaya katıldılar. Bu tür gamelan grubu kampında müzisyenler ve dansçılar günde altı ila sekiz saat pratik yaptılar ve Bali kültürü hakkındaki bilgilerini filmler ve tartışmalar aracılığıyla derinleştirdiler.
Ancak nihai hedefin, topluluğun provaları sırasında elde edilemeyecek daha yakın bağlar oluşturmak için bir “aile” yaratmak olduğunu söyledi Lo Mellin. Bu bağlantı, müzisyenlerin orada olmalarına, ellerinden gelenin en iyisini yapmalarına ve “herkesin hissetmesi gereken enerjiyi somutlaştırmalarına” yardımcı olacak.
Danusugondo'nun Anneler Günü provası sırasında belirttiği gibi, “Üyeler tamamen ana daldıklarında harika bir gamelan performansı ortaya çıkar.”