Hayvan severler, çizgi roman hayranları ve Marvel Sinematik Evreninde anlatı sürekliliği, aksiyon ve stil için resmi olmayan jüri üyeleri: kulaklarınızı bana verin. Galaksinin Koruyucuları Cilt 3 size göre bir film değil.
Belki de bir filmin bu huysuz, görsel olarak itici iki buçuk saatlik ASPCA kabusu, sinemaya aşırı pahalı patlamış mısırla gelen ve yönetmen James Gunn’ın son filminin öfkeyi tekrarlayacağını uman benim gibi başarılı hayranlar içindir. -ilk yerçekimi kumar.
Çok yönlü zaman çizelgelerini çözmek için yardıma ihtiyaç duyanlar için Guardians, MCU’nun şimdiye kadar kendinden geçmiş derecede kötü olan Beşinci Aşamasındaki ikinci filmdir ve meslektaşlarımdan alıntı yaparak “tamamen ilhamsız” Ant-Man and the Wasp “: Quantumania’yı takip eder. “Yenilmezler: Sonsuzluk Savaşı”nda Thanos (Josh Brolin), evlatlık kızı ve galaksinin koruyucusu Gamora’yı (Zoe Saldaña) yarısını kapmak için kullandığı Sonsuzluk Taşlarından birini ele geçirmek için bir uçuruma attığında, sevimli ayaktakımı ekibimiz. Evren. (Dans eden Groot’lar ve Kevin Bacon’ın kaçırılmasıyla ilgili özel bir tatil vardı, ama – üzgünüm Kev – bunlar alakasızdı.)
Şimdi Muhafızlar, kendi ana üsleri olarak hizmet veren bir Celestial’ın kopmuş başındaki bir topluluk olan Knowhere’e yerleşiyorlar. Gamora gitmişken, Star-Lord olarak da bilinen Peter (Chris Pratt), Gamora’nın bir şekilde hala hayatta olduğunun, kendisi ve Muhafızlar ile ilgili anılarından yoksun olduğunun farkında olmadan hâlâ yas tutmaktadır. Rocket (Bradley Cooper tarafından seslendirildi) filmin birkaç dakikasında ölümcül bir saldırıya kurban gittiğinde, ekip yine düşmanca, kısmen hafızasını kaybetmiş Gamora ile karşılaşır.
Rocket’ın durumu kritikken, Peter ve arkadaşları, hayatını nasıl kurtaracaklarını ve onu takip eden Yüksek Evrimci (Chukwudi Iwuji) adamı nasıl durduracaklarını bulmak için Rocket’ın travmatik geçmişini riske atıyorlar. Güçlü bir tanrı figürü olan High Evolutionary, hayali ütopyasında yaşayacak mükemmel bir ırk yaratmak için Rocket’ın, diğer hayvanların ve hatta çocukların genetiğini değiştirdi. (Evet, tombala kartınız için başka bir Nazi kodlu kötü adam.)
Guardians 3’ün çoğu, sol alandan fırlamış gibi görünüyor, en belirgin şekilde Rocket tarafından desteklenen ana hikaye, ancak Guardians çoğunlukla hikaye yönlendiren kahraman Star-Lord’un ikinci dizisini oynadı. Bu filmin üçlemenin sonu olarak oynadığı rol göz önüne alındığında, bu değişiklik mantıklıdır ve bu, farklı bir başlangıç dizilişine sahip bir Guardians ekibi ve MCU’nun geri kalanı bağlamında belirsiz bir konuma neden olur. Ancak geçiş aynı zamanda garip ve duygusal olarak manipülatif geliyor; CGI hayvanlarının vurulduğu, havaya uçurulduğu, işkence gördüğü ve kocaman, duygusal gözlerle yakıldığı sahne sahneleri, bir Sarah McLachlan şarkısına ayarlanan yaralı hayvanların klipleri kadar affetmez.
Görünüşe göre “Muhafızlar”, çıkarlarını belirlemek ve kötü adamın aslında kötü olduğunu kanıtlamak için çok fazla gereksiz travma tuzağına ihtiyaç duyuyor. Bu talihsiz bir durum çünkü Gunn’ın sıra dışı, komik DC Genişletilmiş Evren serisi Peacemaker’da çok daha incelikli bir tasvir sunan Iwuji, burada birlikte çalışacak bir düşmanın sadece ince bir siluetiyle kaldı. (Will Poulter ve Maria Bakalova ayrıca gerçek bir sebep olmaksızın aptal ikincil düşmanlar olarak görünürler.)
Bir nevi Thanos Lite veya Dr. Frankenstein, The High Evolutionary’ye ‘Endgame’ sonrası bir MCU’da serinin karşı karşıya olduğu en önemli sorunlardan birini sunuyor: Thanos ve onun feci, tutarlı çok yaylı hikayesine kıyasla sönük kalan karakterler ve koşullar. Çünkü en azından Thanos’un gücünün boyutu ve kötü adam felsefesinin kökleri belliydi. High Evolutionary bir noktada “Tanrı yok – bu yüzden girdim” diyor. Bu küçücük motivasyon tohumu, filmin bu karakter hakkında cevaplayabileceği tüm soruları daha ilginç hale getirmek için işaret etmekten başka bir şey önermiyor. Elbette, narsist bir kişiliğe ve OKB’ye sahip bir ateistin daha derin bir psikolojiyi çözmesi gerekir. Ah harika.
Bu “Koruyucu” kesinlikle diğerlerinden daha az eğlenceli olsa da, bulunan uyumsuz aile arasındaki daha sıradan ve yan çizgi kelime oyunlarında hala neşe belirtileri var. Dave Bautista, Drax olarak başka bir paha biçilmez performans sergiliyor ve Bautista’nın imza kimyası, Mantis rolünde Pom Klementieff ile birlikte çalışıyor. Groot (Vin Diesel), tıpkı Nebula (Karen Gillan) gibi bang-bang shoot-em-up kategorisinde yükseldi. Film, Gamora’nın büyülü yeniden ortaya çıkışının arkasındaki mantığı açıklamak için hiçbir girişimde bulunmasa da (“Ben bir Sonsuzluk Taşı bilimcisi değilim!” diye haykırıyor Peter, bir şeyleri çözmeye çalıştıktan sonra), en azından Saldaña’ya, yaptığı şeyi yeniden keşfederek karakterini geliştirme fırsatı veriyor. harika. Aynı şey, Oscar’a layık bir performans sergileyen Rocket için de geçerli – Cooper’ın harika ses oyunculuğu sayesinde, ama aynı zamanda yüzlerini, pozlarını ve hareketlerini inanılmaz derecede inandırıcı kılan animasyon sayesinde.
Gunn, biraz Cronenberg, biraz da Osmosis Jones olan rahatsız edici bir estetiğin peşine düşmek için tuhaf ve cesur bir karar verir. Etli globüller ve mimari dendritlerle, genellikle çıplak tonlarda, bağırsaklar ve iç kısımlar gibi tasarlanmış bir kapta bir dizi sahne yer alır. Yumuşacık ses efektleri, istenmeyen bir kabalık katmanı ekler.
Film, bulutsuların ve parlayan yıldızların daha parlak paletine geri dönse bile, Gunn’ın yönetmenliği tablonun tamamına hizmet etmiyor. Kamerası aşırı röntgenci, grup dövüşü sahnelerinde bize koreografiye sabit bir bakış vermek yerine coşkuyla tüm eksenlerde dönüyor.
En azından bu Guardians, öncekiler gibi, Spacehog, Beastie Boys ve Earth Wind & Fire’ın yer aldığı harika bir film müziği ile ritme ayak uyduruyor. Ancak heyecan verici film müziğinin yanı sıra, üçlemenin büyük bir hit ve devam filminin ardından gelen bu son parçası, Uzay Tanrısı Babanız Sizinle Yakala Oynadıysa Her Şey Güzel Olurdu: Film, bir şeyi açıklığa kavuşturuyor: Guardians haklı olarak tek vuruştu – Harikalar.
Galaksinin Koruyucuları Cilt 3
Bazı küfürler ve bir korku hayvanat bahçesi için PG-13 olarak derecelendirildi. Süre: 2 saat 30 dakika. Tiyatrolarda.
Belki de bir filmin bu huysuz, görsel olarak itici iki buçuk saatlik ASPCA kabusu, sinemaya aşırı pahalı patlamış mısırla gelen ve yönetmen James Gunn’ın son filminin öfkeyi tekrarlayacağını uman benim gibi başarılı hayranlar içindir. -ilk yerçekimi kumar.
Çok yönlü zaman çizelgelerini çözmek için yardıma ihtiyaç duyanlar için Guardians, MCU’nun şimdiye kadar kendinden geçmiş derecede kötü olan Beşinci Aşamasındaki ikinci filmdir ve meslektaşlarımdan alıntı yaparak “tamamen ilhamsız” Ant-Man and the Wasp “: Quantumania’yı takip eder. “Yenilmezler: Sonsuzluk Savaşı”nda Thanos (Josh Brolin), evlatlık kızı ve galaksinin koruyucusu Gamora’yı (Zoe Saldaña) yarısını kapmak için kullandığı Sonsuzluk Taşlarından birini ele geçirmek için bir uçuruma attığında, sevimli ayaktakımı ekibimiz. Evren. (Dans eden Groot’lar ve Kevin Bacon’ın kaçırılmasıyla ilgili özel bir tatil vardı, ama – üzgünüm Kev – bunlar alakasızdı.)
Şimdi Muhafızlar, kendi ana üsleri olarak hizmet veren bir Celestial’ın kopmuş başındaki bir topluluk olan Knowhere’e yerleşiyorlar. Gamora gitmişken, Star-Lord olarak da bilinen Peter (Chris Pratt), Gamora’nın bir şekilde hala hayatta olduğunun, kendisi ve Muhafızlar ile ilgili anılarından yoksun olduğunun farkında olmadan hâlâ yas tutmaktadır. Rocket (Bradley Cooper tarafından seslendirildi) filmin birkaç dakikasında ölümcül bir saldırıya kurban gittiğinde, ekip yine düşmanca, kısmen hafızasını kaybetmiş Gamora ile karşılaşır.
Rocket’ın durumu kritikken, Peter ve arkadaşları, hayatını nasıl kurtaracaklarını ve onu takip eden Yüksek Evrimci (Chukwudi Iwuji) adamı nasıl durduracaklarını bulmak için Rocket’ın travmatik geçmişini riske atıyorlar. Güçlü bir tanrı figürü olan High Evolutionary, hayali ütopyasında yaşayacak mükemmel bir ırk yaratmak için Rocket’ın, diğer hayvanların ve hatta çocukların genetiğini değiştirdi. (Evet, tombala kartınız için başka bir Nazi kodlu kötü adam.)
Guardians 3’ün çoğu, sol alandan fırlamış gibi görünüyor, en belirgin şekilde Rocket tarafından desteklenen ana hikaye, ancak Guardians çoğunlukla hikaye yönlendiren kahraman Star-Lord’un ikinci dizisini oynadı. Bu filmin üçlemenin sonu olarak oynadığı rol göz önüne alındığında, bu değişiklik mantıklıdır ve bu, farklı bir başlangıç dizilişine sahip bir Guardians ekibi ve MCU’nun geri kalanı bağlamında belirsiz bir konuma neden olur. Ancak geçiş aynı zamanda garip ve duygusal olarak manipülatif geliyor; CGI hayvanlarının vurulduğu, havaya uçurulduğu, işkence gördüğü ve kocaman, duygusal gözlerle yakıldığı sahne sahneleri, bir Sarah McLachlan şarkısına ayarlanan yaralı hayvanların klipleri kadar affetmez.
Görünüşe göre “Muhafızlar”, çıkarlarını belirlemek ve kötü adamın aslında kötü olduğunu kanıtlamak için çok fazla gereksiz travma tuzağına ihtiyaç duyuyor. Bu talihsiz bir durum çünkü Gunn’ın sıra dışı, komik DC Genişletilmiş Evren serisi Peacemaker’da çok daha incelikli bir tasvir sunan Iwuji, burada birlikte çalışacak bir düşmanın sadece ince bir siluetiyle kaldı. (Will Poulter ve Maria Bakalova ayrıca gerçek bir sebep olmaksızın aptal ikincil düşmanlar olarak görünürler.)
Bir nevi Thanos Lite veya Dr. Frankenstein, The High Evolutionary’ye ‘Endgame’ sonrası bir MCU’da serinin karşı karşıya olduğu en önemli sorunlardan birini sunuyor: Thanos ve onun feci, tutarlı çok yaylı hikayesine kıyasla sönük kalan karakterler ve koşullar. Çünkü en azından Thanos’un gücünün boyutu ve kötü adam felsefesinin kökleri belliydi. High Evolutionary bir noktada “Tanrı yok – bu yüzden girdim” diyor. Bu küçücük motivasyon tohumu, filmin bu karakter hakkında cevaplayabileceği tüm soruları daha ilginç hale getirmek için işaret etmekten başka bir şey önermiyor. Elbette, narsist bir kişiliğe ve OKB’ye sahip bir ateistin daha derin bir psikolojiyi çözmesi gerekir. Ah harika.
Bu “Koruyucu” kesinlikle diğerlerinden daha az eğlenceli olsa da, bulunan uyumsuz aile arasındaki daha sıradan ve yan çizgi kelime oyunlarında hala neşe belirtileri var. Dave Bautista, Drax olarak başka bir paha biçilmez performans sergiliyor ve Bautista’nın imza kimyası, Mantis rolünde Pom Klementieff ile birlikte çalışıyor. Groot (Vin Diesel), tıpkı Nebula (Karen Gillan) gibi bang-bang shoot-em-up kategorisinde yükseldi. Film, Gamora’nın büyülü yeniden ortaya çıkışının arkasındaki mantığı açıklamak için hiçbir girişimde bulunmasa da (“Ben bir Sonsuzluk Taşı bilimcisi değilim!” diye haykırıyor Peter, bir şeyleri çözmeye çalıştıktan sonra), en azından Saldaña’ya, yaptığı şeyi yeniden keşfederek karakterini geliştirme fırsatı veriyor. harika. Aynı şey, Oscar’a layık bir performans sergileyen Rocket için de geçerli – Cooper’ın harika ses oyunculuğu sayesinde, ama aynı zamanda yüzlerini, pozlarını ve hareketlerini inanılmaz derecede inandırıcı kılan animasyon sayesinde.
Gunn, biraz Cronenberg, biraz da Osmosis Jones olan rahatsız edici bir estetiğin peşine düşmek için tuhaf ve cesur bir karar verir. Etli globüller ve mimari dendritlerle, genellikle çıplak tonlarda, bağırsaklar ve iç kısımlar gibi tasarlanmış bir kapta bir dizi sahne yer alır. Yumuşacık ses efektleri, istenmeyen bir kabalık katmanı ekler.
Film, bulutsuların ve parlayan yıldızların daha parlak paletine geri dönse bile, Gunn’ın yönetmenliği tablonun tamamına hizmet etmiyor. Kamerası aşırı röntgenci, grup dövüşü sahnelerinde bize koreografiye sabit bir bakış vermek yerine coşkuyla tüm eksenlerde dönüyor.
En azından bu Guardians, öncekiler gibi, Spacehog, Beastie Boys ve Earth Wind & Fire’ın yer aldığı harika bir film müziği ile ritme ayak uyduruyor. Ancak heyecan verici film müziğinin yanı sıra, üçlemenin büyük bir hit ve devam filminin ardından gelen bu son parçası, Uzay Tanrısı Babanız Sizinle Yakala Oynadıysa Her Şey Güzel Olurdu: Film, bir şeyi açıklığa kavuşturuyor: Guardians haklı olarak tek vuruştu – Harikalar.
Galaksinin Koruyucuları Cilt 3
Bazı küfürler ve bir korku hayvanat bahçesi için PG-13 olarak derecelendirildi. Süre: 2 saat 30 dakika. Tiyatrolarda.