Art of Craft, çalışmaları sanat düzeyine ulaşan uzmanlar hakkında bir dizi.
Freeman Vines bir sesin peşinden koştu.
Nereden duyduğunu hatırlamıyordu ama beyninde yankılanıyordu. Onu seri üretilen gitarlarda yeniden üretme girişimleri başarısız oldu, bu yüzden Bay Vines meseleyi kendi eline aldı: 1958’de gitar yapmaya başladı.
“Gitarın neye benzediği umurumda değildi. Gitarın ne renk olduğu umurumda değildi,” dedi Bay Vines, Mr. .Asmalar. “Bir ses arıyordum.”
Şimdi 80 yaşında olan Bay Vines, sesi asla taklit edemedi, ancak yol boyunca ahırlardan, oluklardan ve diğer beklenmedik – ve anlamlı – kaynaklardan elde edilen tahtaları kullanarak düzinelerce benzersiz gitar yaptı. Gezici bir sergide (şu anda Rocky Mount, NC’deki Imperial Center’daki Maria V. Howard Sanat Merkezi’nde) yer alan birkaç gitarı, siyahların linç edilmesinde kullanılan bir ağaçtan hasat edilen tahtadan yapılmıştır.
Şu anda Kuzey Carolina, Fountain’da bir mağazada çalışan Bay Vines, Jim Crow döneminde Greene County yakınlarındaki bir çiftlikte büyüdü ve annesiyle birlikte yetersiz bir ücret karşılığında tarlalarda çalıştı.
Büyüdükçe bir süre caz müzisyeni olarak turneye çıktı. Ancak o tek sesi yeniden yaratma arayışı, hayatının canlandırıcı gücü olduğunu kanıtladı. Özel tasarımlar ve elektronik konfigürasyonlarla gitarları çeşitli şekillerde oydu. Bazıları geleneksel Afrika maskeleri gibi görünmek için yapılmıştır.
Bay Vines, sergisine eşlik eden bir videoda “Bu gitarların kendilerine ait bir karakteri ve sesi var” dedi. “Bir başkası için, birbirine yapıştırılmış bir tahtadan başka bir şey değil. Benim için farklı bir şey.”
Boston’daki Berklee College of Music’te müzisyen ve doçent olan Chris Bergson, son yıllarda bağımsız gitar yapımında büyük bir sıçrama olduğunu söyledi. “Raftan yeni aldığınız bir gitarın tam tersi gibi gerçekten özel ve benzersiz bir şey alacaksınız.”
Bay Vines’ın multipl miyelomu var ama yavaşlamadı. Music Maker Relief Foundation’ın kurucusu Timothy Duffy, “Biraz kestiriyor ve çalışmaya, yaratmaya devam ediyor” dedi.
Bay Vines, bir kanser koğuşunda kaldıktan sonra yakın zamanda bir rehabilitasyon merkezinden taburcu edildi. Bay Duffy, “Orada kalmasını gerçekten istediler” diye hatırlıyor. ‘Bak burada oturup canım sıkılabilir’ dedi. Ya da dükkanıma geri dönüp etrafı kurcalayabilirim. Öldüğümü söylüyorlar ama sen üç dakikada ölebilirsin. Şimdi yaşıyorum.'”
Bay Vines, “asılı ağaç gitarlarını” yapmak için kullanılan ahşabın “kendi özelliklerine” sahip olduğunu söyledi. “İnsanlar bütün o şeyleri oyup oraya yapıştırdığımı düşündü – ben yapmadım. Oradaydı.
“Wood benimle konuşuyor,” Bay Vines’ın, Ağaç Gitarları Asma kitabında söylediği aktarılıyor. “Ahşabın karakteri vardır.”
Freeman Vines bir sesin peşinden koştu.
Nereden duyduğunu hatırlamıyordu ama beyninde yankılanıyordu. Onu seri üretilen gitarlarda yeniden üretme girişimleri başarısız oldu, bu yüzden Bay Vines meseleyi kendi eline aldı: 1958’de gitar yapmaya başladı.
“Gitarın neye benzediği umurumda değildi. Gitarın ne renk olduğu umurumda değildi,” dedi Bay Vines, Mr. .Asmalar. “Bir ses arıyordum.”
Şimdi 80 yaşında olan Bay Vines, sesi asla taklit edemedi, ancak yol boyunca ahırlardan, oluklardan ve diğer beklenmedik – ve anlamlı – kaynaklardan elde edilen tahtaları kullanarak düzinelerce benzersiz gitar yaptı. Gezici bir sergide (şu anda Rocky Mount, NC’deki Imperial Center’daki Maria V. Howard Sanat Merkezi’nde) yer alan birkaç gitarı, siyahların linç edilmesinde kullanılan bir ağaçtan hasat edilen tahtadan yapılmıştır.
Şu anda Kuzey Carolina, Fountain’da bir mağazada çalışan Bay Vines, Jim Crow döneminde Greene County yakınlarındaki bir çiftlikte büyüdü ve annesiyle birlikte yetersiz bir ücret karşılığında tarlalarda çalıştı.
Büyüdükçe bir süre caz müzisyeni olarak turneye çıktı. Ancak o tek sesi yeniden yaratma arayışı, hayatının canlandırıcı gücü olduğunu kanıtladı. Özel tasarımlar ve elektronik konfigürasyonlarla gitarları çeşitli şekillerde oydu. Bazıları geleneksel Afrika maskeleri gibi görünmek için yapılmıştır.
Bay Vines, sergisine eşlik eden bir videoda “Bu gitarların kendilerine ait bir karakteri ve sesi var” dedi. “Bir başkası için, birbirine yapıştırılmış bir tahtadan başka bir şey değil. Benim için farklı bir şey.”
Boston’daki Berklee College of Music’te müzisyen ve doçent olan Chris Bergson, son yıllarda bağımsız gitar yapımında büyük bir sıçrama olduğunu söyledi. “Raftan yeni aldığınız bir gitarın tam tersi gibi gerçekten özel ve benzersiz bir şey alacaksınız.”
Bay Vines’ın multipl miyelomu var ama yavaşlamadı. Music Maker Relief Foundation’ın kurucusu Timothy Duffy, “Biraz kestiriyor ve çalışmaya, yaratmaya devam ediyor” dedi.
Bay Vines, bir kanser koğuşunda kaldıktan sonra yakın zamanda bir rehabilitasyon merkezinden taburcu edildi. Bay Duffy, “Orada kalmasını gerçekten istediler” diye hatırlıyor. ‘Bak burada oturup canım sıkılabilir’ dedi. Ya da dükkanıma geri dönüp etrafı kurcalayabilirim. Öldüğümü söylüyorlar ama sen üç dakikada ölebilirsin. Şimdi yaşıyorum.'”
Bay Vines, “asılı ağaç gitarlarını” yapmak için kullanılan ahşabın “kendi özelliklerine” sahip olduğunu söyledi. “İnsanlar bütün o şeyleri oyup oraya yapıştırdığımı düşündü – ben yapmadım. Oradaydı.
“Wood benimle konuşuyor,” Bay Vines’ın, Ağaç Gitarları Asma kitabında söylediği aktarılıyor. “Ahşabın karakteri vardır.”