İnternet çağının bir örneği, her zamankinden daha fazla filmin erişilebilir olmasıdır, ancak Hafızamızın Yaşayan Kaydı Film, kültürel mirasımızın sürekli olarak yok olduğunu ve sadece hayatta kalabilmek için sürekli bakım gerektirdiğini hatırlatır. Film korumaya yönelik bu eklektik girişte, bu alanda kendini işine adamış bir grup profesyonel, filmi yalnızca hayati bir sanat formu olarak değil, aynı zamanda insanlık için temel bir vasiyet olarak görüyor.
Film tarihi, kimsenin mağazayı umursamadığı ve sektördeki birçok kişinin aktif olarak mağazayı yaktığı anlarla işaretlenmiştir. Dünyanın dört bir yanından konservatörler – nadiren temsil edilen Afrika, Asya ve Latin Amerika arşivleri dahil – burada hassas koruma sürecinden geçiyor. Engeller, çığır açan değişimlere (sessiz filmlerin terk edilmesi, dijitale tapınma), düşman hükümetlere (yangına yol açan Cinemateca Brasileira’nın ihmal edilmesi) ve havaya (nem öldürür!) kadar uzanıyor. Çürüyen makaraların görüntüleri, unutulmaz bir görüntü gibi film boyunca yineleniyor.
Filmin yönetmeni Inés Toharia, muğlaklıklardan ve klasiklerden (yaygın baskıları çeşitli koruma grupları tarafından dörde bölünmüş Arabistanlı Lawrence gibi) güzel alıntılarla korumanın başarılarını gösteriyor. Ken Loach, Wim Wenders, Jonas Mekas ve Ridley Scott ifade verdi ve Film Vakfı beyni Martin Scorsese’nin Prens olduğu onaylandı.
Temel bilgileri bilseniz bile, bir şeyler yakalayacaksınız (örneğin, Detroit’in devasa endüstriyel film prodüksiyonu veya Satyajit Ray’in yanmış film çalışmasının nasıl restore edildiği gibi). Öncelikle arşivlerle ilgilenen bir belgesel için daha iyi organize edilmelidir, ancak nefes kesen bilgi zenginliği, eldeki görevin büyüklüğünü vurgulamaktadır.
Film, anılarımızın yaşayan kaydı
Oylanmamış. Çalışma süresi: 2 saat. Tiyatrolarda.
Film tarihi, kimsenin mağazayı umursamadığı ve sektördeki birçok kişinin aktif olarak mağazayı yaktığı anlarla işaretlenmiştir. Dünyanın dört bir yanından konservatörler – nadiren temsil edilen Afrika, Asya ve Latin Amerika arşivleri dahil – burada hassas koruma sürecinden geçiyor. Engeller, çığır açan değişimlere (sessiz filmlerin terk edilmesi, dijitale tapınma), düşman hükümetlere (yangına yol açan Cinemateca Brasileira’nın ihmal edilmesi) ve havaya (nem öldürür!) kadar uzanıyor. Çürüyen makaraların görüntüleri, unutulmaz bir görüntü gibi film boyunca yineleniyor.
Filmin yönetmeni Inés Toharia, muğlaklıklardan ve klasiklerden (yaygın baskıları çeşitli koruma grupları tarafından dörde bölünmüş Arabistanlı Lawrence gibi) güzel alıntılarla korumanın başarılarını gösteriyor. Ken Loach, Wim Wenders, Jonas Mekas ve Ridley Scott ifade verdi ve Film Vakfı beyni Martin Scorsese’nin Prens olduğu onaylandı.
Temel bilgileri bilseniz bile, bir şeyler yakalayacaksınız (örneğin, Detroit’in devasa endüstriyel film prodüksiyonu veya Satyajit Ray’in yanmış film çalışmasının nasıl restore edildiği gibi). Öncelikle arşivlerle ilgilenen bir belgesel için daha iyi organize edilmelidir, ancak nefes kesen bilgi zenginliği, eldeki görevin büyüklüğünü vurgulamaktadır.
Film, anılarımızın yaşayan kaydı
Oylanmamış. Çalışma süresi: 2 saat. Tiyatrolarda.