Eleştirmenlerimizin bu hafta bahsettiği 8 yeni film

[Shib]

'MaXXXine'


Ti West'in korku serisinin son bölümü, Teksas'taki bir çiftlikte yaşanan katliamdan sağ kurtulan ve 1980'lerin Hollywood'unda yeni bir hayat ve kariyer kurmaya çalışan porno oyuncusu Maxine Minx'i (Mia Goth) konu alıyor.

Test raporumuzdan:

Ti West'in nostaljik slasher destanının üçüncü filmi “MaXXXine”, kan kırmızısı ve kokain beyazı tonlarında psikoseksüel bir gerilim filmi. Kısmen 1980'lerin Hollywood'una alaycı bir saygı duruşu, kısmen kalitesiz feminist manifesto. Önceki filmlerinden – “X” (2022) ve daha sonra aynı yılın “Pearl” filminden – daha karanlık, daha karamsar ve tamamen iğrenç – bu aşırı kendine güvenen film aynı zamanda komik, ara sıra hüzünlü ve hasarlı, azimli kahramanına karşı derin bir şefkat gösteriyor.

Sinemalarda. İncelemenin tamamını okuyun.

İyi polis, kötü film.
“Beverly Hills Polisi: Axel F”


Eddie Murphy, ilk kez 1984 yapımı gişe rekorları kıran “Beverly Hills Polisi”nde yer alan Dedektif Axel Foley rolünü yeniden canlandırıyor. Mark Molloy'un yönettiği bu aksiyon komedisinde, görüşmediği kızıyla yeniden bir araya gelir ve onu yozlaşmış bir polis komplosundan kurtarmaya çalışır.


Test raporumuzdan:

Murphy aynı Detroit Lions ceketiyle, tanıdık kıkırdamasıyla ve film yıldızı sırıtışıyla geri dönüyor. Ama umutsuzca kendi varlığını haklı çıkarmaya çalışan bu cansız yeniden yapımda gülünecek çok az şey var… Molloy'un filmi tam bir slogan: yozlaşmış polis gizemi henüz olgunlaşmamış; görsel efektler gönülsüzce uygulandı; arsa herhangi bir fiziksel alan duygusundan yoksundur.

Netflix'te izle. İncelemenin tamamını okuyun.

Minyonlar var ve bu yeterli olabilir.
“Çılgın Hırsız 4”


Rakip kötü adam (Will Ferrell), Gru'dan (Steve Carell) intikam almaya yemin ettikten sonra, o ve ailesi, Chris Renaud'un yönettiği bu kazançlı çocuk kitabı serisinin son filminde tanık koruma programına zorlanır.

Test raporumuzdan:

Film gürültülü bir şekilde çok fazla yöne doğru genişlediği için gerçek çekiciliğini ve ruhunu büyük ölçüde kaybediyor ve gerçek risklerle dolu merkezi bir hikaye etrafında dönmeye çalışıyor. …Hala ara sıra eğlence olsa ve bütçe açıkça iyi harcansa da, görünüşe göre biz çoğunlukla Minyonların bereketini devam ettirmek için buradayız.

Sinemalarda. İncelemenin tamamını okuyun.

Boş alanla dolu.
“Uzay Öğrencisi”


Liz W. Garcia'nın bu komedisi, Legally Blonde'la basit benzerliklerden daha fazlasını taşıyor ve Emma Roberts, gerekli niteliklere sahip olmamasına rağmen astronot olmak isteyen Floridalı bir barmeni canlandırıyor.

Test raporumuzdan:

Karakterlerin çoğu, gerçek insanlardan çok tanıdık tiplere benziyor; bu da hızlı tempolu, neşeli bir komedide alışılmadık bir durum değil. Ama bu aynı zamanda filmin sizi güldürecek şaşırtıcı hiçbir şey sunmadığı anlamına da geliyor. Şakalar bayat görünüyor. Oyuncular çoğunlukla ellerinden gelenin en iyisini yapıyorlar, ancak senaryo çoğu zaman komediyi canlandırmak yerine taklit etmelerini sağlıyor.

Prime Video'da izleyin. İncelemenin tamamını okuyun.

Herkes çılgın trene biner.
'Öldürmek'


Nikhil Nagesh Bha'nın bu acımasız aksiyon geriliminde, bir hırsız çetesi ekspres trenin yolcularına saldırdığında ordu komandosu Amrit (Lakshya), yoldaşı (Abhishek Chauhan) ile iş birliği yaparak sürüyü yenmeye çalışır.


Test raporumuzdan:

Başlık kartı ekranda görünmeden önce Hint aksiyon gösterisi Kill'in neredeyse yarısına gelmiş bulunuyoruz. Bu noktada, filmin basit zorunluluğu ve filmin tüm varlık nedeni o kadar çok takip edildi ki aslında gereksiz. Filmin İngilizce altyazısına benzer şekilde diyaloglar Hintçe olabilir ancak kanın ve kemiğin dili evrenseldir.

Sinemalarda. İncelemenin tamamını okuyun.

Seni kanepene bağlamaz.
“Anne, kanepe.”


Niclas Larsson'un bu dramasında, zalim bir anne (Ellen Burstyn) bir mobilya mağazasındaki kanepeden kalkmayı reddediyor ve yetişkin çocuklarını onunla yüzleşmeye zorluyor.

Test raporumuzdan:

Filmin önermesi bir kara komediyi çağrıştırsa da (ve Christopher Bear'ın zaman zaman uyduruk, uyduruk, anlam yüklü müzikleri de bu fikrin altını çiziyor), Burstyn'in her zamanki uzmanlığıyla canlandırdığı karakteri o kadar sevimsiz ki, film izlenemez hale geliyor ve ağırlıklı olarak kaygıya dönüşüyor. sonunda çok az ödül veren ve başka kaçışların olmaması nedeniyle büyülü-gerçekçi moda geçiş yapan teşvik edici bir deneyim.

Sinemalarda. İncelemenin tamamını okuyun.

Hayali arkadaşlar, yaratıcı destan.
“Hayali”


Yoshiyuki Momose'un yönettiği bu animasyon filmde, hayali arkadaşı Rudger (ses: Kokoro Terada), kendisini hayal eden kızı kurtarmak için büyülü bir arayışa çıkıyor.

Test raporumuzdan:

Huzursuz bir yaratıcılığa sahip, görsel olarak muhteşem bir film, bazen de fazla huzursuz. Film sürekli olarak kendi rüya mantığının ağırlığı altında bocalıyor; hikaye ivme kazandıkça bunu takip etmek zor olabiliyor veya zayıf bir şekilde kurgulanabiliyor. Ancak bir eseri bu kadar büyülü gerçekçilik ve içtenlikle izlerken bu kusurları gözden kaçırmak genellikle kolaydır.

Netflix'te izle. İncelemenin tamamını okuyun.

Karakterler birbirlerinden uzaklaşsa bile bir bağlantı kurar.
“Bu yakınlık”


Kit Zauhar'ın yönettiği ve başrol oynadığı bu bağımsız filmde, sorunlu bir ilişkisi olan bir çift paylaşmak için Airbnb'den bir daire kiraladığında hem birbirleriyle hem de münzevi ev sahipleriyle çatışırlar.

Test raporumuzdan:

Filmin azaltılmış estetiği oyuncuların performanslarına da yansıyor; şarkı sözlerini arkadaşları ve sevgilileri arasında bile utanç ve rahatsızlık havasıyla söylüyorlar. Sanki yakınlık bir perdenin ardından yansıtılıyor, izleyicinin de hissedebileceği bir tür kasıtlı tuhaflık yaratılıyor. Gerçek fiziksel temas gerçekleştiğinde neredeyse rahatsız edici olur.

Mubi'de izle. İncelemenin tamamını okuyun.

Tarafından düzenlendi Kellina Moore.