Amerikan sinema ekranlarında Teksas’ın petrol altyapısının sabote edilmesiyle ilgili gerçekçi bir hikayeyi sık sık görmezsiniz, ancak “How to Blow Up Up a Pipeline”, bir grup genç çevre aktivistinin bombalamasını ayrıntılı olarak dramatize eder.
Son derece odaklanmış karakterleri gibi, film yapımcıları da bir yıldan kısa bir sürede tasarımdan prodüksiyona geçtiler. Yönetmen Daniel Goldhaber liderliğindeki ekip, karakterlerin inancına ve teknik özgünlüğüne büyük önem verdi.
İşte filmi yaratma yolculuğuna bir bakış.
planı kuluçkaya yatırmak
Andreas Malm’ın harekete geçirici mesaj “Bir Boru Hattı Nasıl Havaya Uçurulur” adlı broşürü Ocak 2021’de yayınlandı. Goldhaber bunu yaratıcı ve politik bir acizlikle okudu ve ilham aldı. O ve Jordan Sjol, başka bir proje başarısız olduktan sonra senaryoyu birlikte yazmak için aktris Ariela Barer ile birlikte çalıştı.
Goldhaber, “Film ilk kez bilinçli yetişkin hayatımın çoğunda hissettiğim bazı şeyleri insanların duyabileceğini düşündüğüm bir formatta ifade edebildiğimi hissettirdi” dedi. İklim bilimi içinde büyümüştü – her iki ebeveyn de sahada çalışıyordu – ve bir iklim belgeseli üzerinde çalışmıştı.
Ancak potansiyel destekçileri onunla görüşmezdi. Böylece o ve Barer, Cannes Film Festivali’ne giden yolu buldular ve partilere koştular. Goldhaber’in daha önce temas halinde olduğu önemli bir finansör buldular.
Geriye sadece küçük bir adım kalmıştı.
Barer gülerek, “Son bir senaryomuz olmadığını fark ettik, bu yüzden eve uçup hemen bitirmemiz gerekti,” dedi.
Hikayeyi noktaya getirin
Film, kitabın iklim tehdidinin o kadar acil olduğu ve sabotajın güçlü enerji çıkarlarının eylemlerine karşı meşru bir meşru müdafaa biçimi olduğu şeklindeki argümanını ele alıyor. Film yapımcıları, doğrudan eyleme dahil olan insanlarla kapsamlı bir şekilde konuştu. Ama agitprop üretmekten kaçınmak istediler.
Barer, “Bir parça propaganda yapmak, böyle bir filmi izlemek için bir giriş noktasına ihtiyaç duyan izleyiciyi yabancılaştırır” dedi. Karakterlerin farklı geçmişleri ve gerekçeleri, özlü geri dönüşlerden oluşan bir yapı aracılığıyla ifade edilir.
Örneğin, Michael (Forrest Goodluck), Kuzey Dakota’da şiddetli sondajların vurduğu bir bölgede büyüdü ve sonunda Xochitl (Barer) ile birlikte gruba liderlik etti. Dwayne (Jake Weary), yüksek profilli bir alan ele geçirme olayında arazisini kaybeden muhafazakar genç bir kocadır. Alisha (Jayme Lawson), derin şüpheciliğine rağmen arkadaşı Theo’yu (Sasha Lane) desteklemek için katılır.
Sjol, “Böyle bir eylemde bulunmanız gerektiğine ikna olmanın nasıl bir his olduğunu deneyimlemenizi istedik,” dedi.
döküm montajı
Sıkıştırılmış yapım zaman diliminde, daha senaryo bitmeden cast toplantıları yapıldı. Aktörler, karakterlerin motivasyonlarına çekildi.
Lawson, Alisha’nın fedakarlıklarının karmaşıklığının ilgisini çektiğini söyledi, özellikle “sevdiklerimiz için ahlakımıza veya ideolojimize aykırı olsalar bile gideceğimiz mücadeleler.” Marcus Scribner, sonunda Xochitl ile sabotaj yapmayı düşünen bir belgesel kadrosu üyesi olan Shawn’ı oynamak için atladı.
Scribner bir e-postada “Biraz asi ve heyecan verici hissettirdi, bu da beni harekete geçirdi çünkü genellikle güvenli oynuyorum” dedi.
Barer, Xochitl’in motivasyonunu, bir zamanlar inandığı yapı ve kurumlara karşı kendi hayal kırıklığı duygularına dayandırdı.
“Bir noktada, bu şeylerin sadece bana ihanet etmediğini, beni desteklemek için asla var olmadıklarını ve topluluğumu veya beni asla desteklemeyeceklerini fark ettim” dedi. Planlamamış olmasına rağmen, Xochitl rolünü kendisi üstlendi.
Fark etmek
Çekimler, Kasım 2021’den başlayarak 22 gün boyunca, özellikle New Mexico’da gerçekleşti ve bir anahtar sekans, Goodluck’ın ailesinin ikamet ettiği bölgede Kuzey Dakota’da çekildi.
Aynı zamanda yönetici yapımcı olan Sjol, “Çölde sadece bizdik ve etrafta hiç yetişkin yokmuş gibi hissettim ve bunu bir şekilde yapmamız gerekiyordu” dedi. “Bölüm başkanlarımızdan hiçbirinin 35 yaşın üzerinde olduğunu düşünmüyorum.”
Sıcak hava koşulları sertti, cep telefonu alımı çok azdı veya hiç yoktu. Üretim gizli tutuldu ve Anodyne kod adı “Vahşi Batı” altında yürütüldü.
Goldhaber ve görüntü yönetmeni Tehillah De Castro, geniş dış mekan sahnelerini gün ışığında dijitalden daha iyi yakaladığını düşündükleri 16 mm’de çekim yaptı. Dinamik kamera çalışması, sabit kamera çekimleri veya ince perspektif ayarlamaları kullanılarak hikayenin devam etmesini sağladı.
De Castro, “Bu, izleyiciyi her karakterin duygusal bakış açısıyla meşgul etmelidir” dedi.
Ekip, bomba yapım sahneleri için bir “bomba delisinin” uzmanlığından yararlandı: terörle mücadelede çalışan bir hükümet müteahhidi. Sjol, süreci “milimetresine kadar” tasvir etmeyi amaçladıklarını söyledi, ancak film, bir plastik patlayıcının kurumasını izlemeyi içeren uzun bir adımı atlıyor. (“Pek dramatik değil,” dedi Sjol.)
Ekranda bir boru hattının patlıyor olması spoiler değil ama yapımcıların görsel bir efekt yaratmak yerine aslında bir yapıyı havaya uçurmaları sürpriz olabilir. Endüstriyel karton ve ahşaptan 150 fitlik bir model yapıldı.
Goldhaber, “Filmlerdeki patlamaların çoğu gerçekten patlayıcıdır ve bizim istediğimiz bu değildi” dedi. “Sadece gerçekçiliğe eğilmek istedik.”
Bu sırada oyuncular, karakterlerinin karşı karşıya olduğu sorunları düşündüler.
Scribner bir e-postada “Doğru şeyi yapmanın ne kadar zor olduğundan ve gelecekle ilgili ezici korku duygusundan bahsettik” diye yazdı. “Biliyorsun, her zamanki gibi.”
Son sadece başlangıç
Filmin işlenmesi, Barer’in “Kutu” lakaplı sıkışık bir süitte işlenmesi altı ay sürdü. Büyük bir endişe, filmin sonu ve diğer anlar hakkında ne kadar açıklama yapılacağıydı. Test gösterimleri, belirli bomba yapım sahnelerinin rasyonelleştirilmesini ve Malm’ın fikirleri hakkındaki tartışmaları etkiledi.
Filmin editörü Daniel Garber filmin sonu hakkında “Daha fazla kelime sonunda daha az güçlü hissettirdi” dedi.
Bu sonuç, ancak filmin prömiyerinin büyük beğeni topladığı 2022 Toronto Uluslararası Film Festivali’nde kabul edilmesinin ardından sona erdi. Bunu günler sonra Neon ile bir dağıtım anlaşması izledi. The Times için yaptığı incelemede Ben Kenigsberg, filmin “ana akımda çok ender hale gelen bir gerilim ve verimliliğe sahip olduğunu” yazdı.
Film şu anda sinemalarda ama oyuncular ve ekip, filmin neyi değiştirebileceği konusunda gerçekçi. Yine de aktivistlerden birini canlandıran Kristine Froseth’e göre “hepimizin umutlu kalmaya çalışması önemli.” Sonra duraksadı. “Çünkü pes ettiğimizde, temelde ölümü çok pasif bir şekilde kabul ediyoruz.”
Son derece odaklanmış karakterleri gibi, film yapımcıları da bir yıldan kısa bir sürede tasarımdan prodüksiyona geçtiler. Yönetmen Daniel Goldhaber liderliğindeki ekip, karakterlerin inancına ve teknik özgünlüğüne büyük önem verdi.
İşte filmi yaratma yolculuğuna bir bakış.
planı kuluçkaya yatırmak
Andreas Malm’ın harekete geçirici mesaj “Bir Boru Hattı Nasıl Havaya Uçurulur” adlı broşürü Ocak 2021’de yayınlandı. Goldhaber bunu yaratıcı ve politik bir acizlikle okudu ve ilham aldı. O ve Jordan Sjol, başka bir proje başarısız olduktan sonra senaryoyu birlikte yazmak için aktris Ariela Barer ile birlikte çalıştı.
Goldhaber, “Film ilk kez bilinçli yetişkin hayatımın çoğunda hissettiğim bazı şeyleri insanların duyabileceğini düşündüğüm bir formatta ifade edebildiğimi hissettirdi” dedi. İklim bilimi içinde büyümüştü – her iki ebeveyn de sahada çalışıyordu – ve bir iklim belgeseli üzerinde çalışmıştı.
Ancak potansiyel destekçileri onunla görüşmezdi. Böylece o ve Barer, Cannes Film Festivali’ne giden yolu buldular ve partilere koştular. Goldhaber’in daha önce temas halinde olduğu önemli bir finansör buldular.
Geriye sadece küçük bir adım kalmıştı.
Barer gülerek, “Son bir senaryomuz olmadığını fark ettik, bu yüzden eve uçup hemen bitirmemiz gerekti,” dedi.
Hikayeyi noktaya getirin
Film, kitabın iklim tehdidinin o kadar acil olduğu ve sabotajın güçlü enerji çıkarlarının eylemlerine karşı meşru bir meşru müdafaa biçimi olduğu şeklindeki argümanını ele alıyor. Film yapımcıları, doğrudan eyleme dahil olan insanlarla kapsamlı bir şekilde konuştu. Ama agitprop üretmekten kaçınmak istediler.
Barer, “Bir parça propaganda yapmak, böyle bir filmi izlemek için bir giriş noktasına ihtiyaç duyan izleyiciyi yabancılaştırır” dedi. Karakterlerin farklı geçmişleri ve gerekçeleri, özlü geri dönüşlerden oluşan bir yapı aracılığıyla ifade edilir.
Örneğin, Michael (Forrest Goodluck), Kuzey Dakota’da şiddetli sondajların vurduğu bir bölgede büyüdü ve sonunda Xochitl (Barer) ile birlikte gruba liderlik etti. Dwayne (Jake Weary), yüksek profilli bir alan ele geçirme olayında arazisini kaybeden muhafazakar genç bir kocadır. Alisha (Jayme Lawson), derin şüpheciliğine rağmen arkadaşı Theo’yu (Sasha Lane) desteklemek için katılır.
Sjol, “Böyle bir eylemde bulunmanız gerektiğine ikna olmanın nasıl bir his olduğunu deneyimlemenizi istedik,” dedi.
döküm montajı
Sıkıştırılmış yapım zaman diliminde, daha senaryo bitmeden cast toplantıları yapıldı. Aktörler, karakterlerin motivasyonlarına çekildi.
Lawson, Alisha’nın fedakarlıklarının karmaşıklığının ilgisini çektiğini söyledi, özellikle “sevdiklerimiz için ahlakımıza veya ideolojimize aykırı olsalar bile gideceğimiz mücadeleler.” Marcus Scribner, sonunda Xochitl ile sabotaj yapmayı düşünen bir belgesel kadrosu üyesi olan Shawn’ı oynamak için atladı.
Scribner bir e-postada “Biraz asi ve heyecan verici hissettirdi, bu da beni harekete geçirdi çünkü genellikle güvenli oynuyorum” dedi.
Barer, Xochitl’in motivasyonunu, bir zamanlar inandığı yapı ve kurumlara karşı kendi hayal kırıklığı duygularına dayandırdı.
“Bir noktada, bu şeylerin sadece bana ihanet etmediğini, beni desteklemek için asla var olmadıklarını ve topluluğumu veya beni asla desteklemeyeceklerini fark ettim” dedi. Planlamamış olmasına rağmen, Xochitl rolünü kendisi üstlendi.
Fark etmek
Çekimler, Kasım 2021’den başlayarak 22 gün boyunca, özellikle New Mexico’da gerçekleşti ve bir anahtar sekans, Goodluck’ın ailesinin ikamet ettiği bölgede Kuzey Dakota’da çekildi.
Aynı zamanda yönetici yapımcı olan Sjol, “Çölde sadece bizdik ve etrafta hiç yetişkin yokmuş gibi hissettim ve bunu bir şekilde yapmamız gerekiyordu” dedi. “Bölüm başkanlarımızdan hiçbirinin 35 yaşın üzerinde olduğunu düşünmüyorum.”
Sıcak hava koşulları sertti, cep telefonu alımı çok azdı veya hiç yoktu. Üretim gizli tutuldu ve Anodyne kod adı “Vahşi Batı” altında yürütüldü.
Goldhaber ve görüntü yönetmeni Tehillah De Castro, geniş dış mekan sahnelerini gün ışığında dijitalden daha iyi yakaladığını düşündükleri 16 mm’de çekim yaptı. Dinamik kamera çalışması, sabit kamera çekimleri veya ince perspektif ayarlamaları kullanılarak hikayenin devam etmesini sağladı.
De Castro, “Bu, izleyiciyi her karakterin duygusal bakış açısıyla meşgul etmelidir” dedi.
Ekip, bomba yapım sahneleri için bir “bomba delisinin” uzmanlığından yararlandı: terörle mücadelede çalışan bir hükümet müteahhidi. Sjol, süreci “milimetresine kadar” tasvir etmeyi amaçladıklarını söyledi, ancak film, bir plastik patlayıcının kurumasını izlemeyi içeren uzun bir adımı atlıyor. (“Pek dramatik değil,” dedi Sjol.)
Ekranda bir boru hattının patlıyor olması spoiler değil ama yapımcıların görsel bir efekt yaratmak yerine aslında bir yapıyı havaya uçurmaları sürpriz olabilir. Endüstriyel karton ve ahşaptan 150 fitlik bir model yapıldı.
Goldhaber, “Filmlerdeki patlamaların çoğu gerçekten patlayıcıdır ve bizim istediğimiz bu değildi” dedi. “Sadece gerçekçiliğe eğilmek istedik.”
Bu sırada oyuncular, karakterlerinin karşı karşıya olduğu sorunları düşündüler.
Scribner bir e-postada “Doğru şeyi yapmanın ne kadar zor olduğundan ve gelecekle ilgili ezici korku duygusundan bahsettik” diye yazdı. “Biliyorsun, her zamanki gibi.”
Son sadece başlangıç
Filmin işlenmesi, Barer’in “Kutu” lakaplı sıkışık bir süitte işlenmesi altı ay sürdü. Büyük bir endişe, filmin sonu ve diğer anlar hakkında ne kadar açıklama yapılacağıydı. Test gösterimleri, belirli bomba yapım sahnelerinin rasyonelleştirilmesini ve Malm’ın fikirleri hakkındaki tartışmaları etkiledi.
Filmin editörü Daniel Garber filmin sonu hakkında “Daha fazla kelime sonunda daha az güçlü hissettirdi” dedi.
Bu sonuç, ancak filmin prömiyerinin büyük beğeni topladığı 2022 Toronto Uluslararası Film Festivali’nde kabul edilmesinin ardından sona erdi. Bunu günler sonra Neon ile bir dağıtım anlaşması izledi. The Times için yaptığı incelemede Ben Kenigsberg, filmin “ana akımda çok ender hale gelen bir gerilim ve verimliliğe sahip olduğunu” yazdı.
Film şu anda sinemalarda ama oyuncular ve ekip, filmin neyi değiştirebileceği konusunda gerçekçi. Yine de aktivistlerden birini canlandıran Kristine Froseth’e göre “hepimizin umutlu kalmaya çalışması önemli.” Sonra duraksadı. “Çünkü pes ettiğimizde, temelde ölümü çok pasif bir şekilde kabul ediyoruz.”