Bipolar Hayat Derneği ve Bipolar Bozukluklar Derneği, 30 Mart Dünya Bipolar Günü kapsamında ‘Anlat ki bilinsin… Anlat ki umut olsun’ sloganıyla düzenlenen özel programda, bipolar bozukluğu yaşayanlar ve uzmanlarla canlı yayında bir ortaya geldi.
Bu yıl 8’incisi düzenlenen forumda hastalar, kendi öykülerinden yola çıkarak tecrübelerini paylaştı. Akabinde uzmanlar hastalığa ve tedavisine yönelik bilgi verdi. Bipolar Ömür Derneği İdare Şurası Lideri Hasret Sarı, şu açıklamalarda bulundu:
“Artık bu programımız klasik hale geldi ve 8’incisini yapıyoruz. 36 yıldır bipolar bozukluk hastasıyım, hastalığı hayli düzgün biliyorum o niçinle iştirakçilere bilhassa teşekkür ediyorum. Bipolar, sıkıntı inişleri, yükselişleri olan sıklıkla toplum tarafınca damgalanan, anlaşılmakta kuvvetlik çekilen bir hastalık. Lakin hastalığın en âlâ tarafı ilaçla denetim altına alınabiliyor.
“UZUN SOLUKLU VE KRONİK BİR HASTALIK”
Ben bu hastalığı maraton koşusuna benzetiyorum uzun soluklu ve kronik bir hastalık. Nizamlı ilaç tedavisi doktor takibi aile ve etraf takviyesiyle uzun soluklu stabil ömürler sürebiliyoruz. Hayat bir sahne hepimiz muhakkak roller biçilerek aslına bakarsan sahneye atılmış durumdayız. O yüzden rolümüzü en güzel biçimde oynamak zorundayız. ‘Bipolar bozukluk hastasıysam en güzeli olacağım’ dedim. En güzeli olma yolunda gidiyorum. hiç birimizin birbirimizden farkı yok. Yaşama sevincimizi kaybetmeyelim her vakit yaşamak ismine bir şeyler bulalım. Her düşüşün bir kalkışı olduğunu unutmayalım. Umudumuz yaşasın, yaşasın bahar.”
“YAŞAM UZUNLUĞU DEVAM EDEN SIKINTI BİR HASTALIK”
Bipolar Bozukluklar Derneği Lideri Prof. Dr. Sibel Çakır ise el ele olma vurgusu yaparak şu kelamları kaydetti:
“Doğru teşhis ve tedaviyi alan yanlış inanışları yıkarak tedaviye erişmeyi artırmayı her iki derneğin birlikte çalışmasına ve toplumsal farkındalığa katkıda bulunan, el veren bütün destekçilerimize teşekkür ediyorum. Bu hastalık hayat uzunluğu devam eden sıkıntı bir hastalık kimi vakit de hastalığın şanslı taraflarına yüklenerek zorlukları bir ortada aşmamız mümkün.
“BU HASTALIK İYİLEŞEBİLİR”
Damgalama bipolar bozukluğu yaşayanların ve ailelerinin en değerli sorunu. Bizim de en epeyce vurguladığımız bu hastalık güzelleşebilir, tedavide vakit zaman zorlanılsa bile umudu yitirmemek gerekir. Yalnızca düzgünleşme vaktine kadar geçen müddette biraz sabırlı olmak ve toplumsal kazanımları sağlamak, fonksiyonel olma, hayatın ortasında olmak gerekiyor. Bu da alışılmış toplumun damgalayıcı davranışlarını aşmak ve bundan korkmamayı gerektiriyor. Bunu yapabilen kişi sayısı gitgide artıyor. Burada doğal her insanın bir ortada olması kıymetli bir nokta. Bipolar bozukluğu olduğunu söyleyenlerin, hastalığından çekinmeyenlerin sayısı da giderek artıyor. birlikte çalışarak o daha düzgün günlere geleceğimizi ve damgalamayı daima birlikte aşacağımıza inanıyorum.
“DAMGALAMA DAVRANIŞLARINDAN UZAK DURALIM”
Müdafaa tedavisi dediğimiz yeni atakların gelişmesini önlemek için ilaçlar kıymetli. Doğal bunların en tesirli olanı bireye en az yan tesir yapanını bulmamız gerekiyor. Günümüzde artık seçeneklerimiz epey fazla olduğu için birçok vakit ilacın yan tesirlerini ortadan kaldırmak, vakit ortasında yan tesirleri olmayan ilaçlar devam etmek mümkün. His durum dengeleyici yapan ilaçlar bağımlılık yapan ilaçlar değil. Bipolar bozukluk güç bir hastalık üzere görünse de tedavisi var. Toplumsal olarak damgalama davranışlarından uzak duralım.”
“BİPOLAR BOZUKLUK HASTASIYIM DİYE İLAN ETMEMİZE GEREK YOK”
Prof. Dr. Timuçin Oral da şu sözleri kullandı:
“Bipolar bozukluk 15-25 yaş içinde başlıyor. Lakin alışılmış daha geç olduğu da oluyor. Daha geç olduğunda güzel tetkik edilmesi gerekiyor. Teşhis kesinlikle mani atağıyla temalıyor. Zira kişi ve doktor yalnızca depresyon yaşanırken bunun yenidenlayan bir depresyon ya da bir defa geçilecek bir depresyon olduğunu bilmiyor. Dolasıyla kimi vakit birkaç depresyon kimi vakit epey uzun süren ne olduğunu bilemediği devrin daha sonrasında yaşanan bir şey kimi vakit de ömür olayı ortaya giriyor. Sonuçta depresyonu takip eden mani periyodu hastalığın teşhisinin konulmasını sağlıyor. kimi vakit teşhis 1 yılda ya da 5 yılda netleşebiliyor. Bipolar bozukluk hastasıyım diye ilan etmemize gerek yok lakin öte yandan bilinmesinde bir sakınca olan bir şey değil zira bir rahatsızlık, ayıp değil. İnsan migren olduğu için utanır mı? Ne kadar epey saklanıyorsa ki bu damgalama yüzünden oluyor bunu biliyoruz. Bundan korkmadığımızda üstesinden geleceğiz.”
“İŞ, OKUL ÜZERE BİRÇOK ŞEYİ YARIM BIRAKIYORDUM”
Bir lisan okulunda çalışan 25 yaşındaki Beğenilen Topal, hastalığı hakkında şu ayrıntıları verdi:
“Hastalığım 17 yaşımda ağır bir depresyon atağıyla başladı. 18 yaşıma geldiğimde birinci bipolar tarifi aldım. 8-9 kere hastaneye yatışlarım oldu. Birinci başlarda okuduğum kitaplardan kitapları yazan muharrirlerin hayatlarından hastalığa dahil oldum daha sonrasında daha ayrıntılı araştırınca net bir biçimde öğrendim. Birinci başlarda alkol ve ilaç istikrarını kurmakta zorlandım. Artık aldığım alkol oranını azalttım, ilaçların kendi başına tedavim için tesirli olduğunu kâfi ve faydalı olduğunu önceliğimin ilaçlarımın olması gerektiğinin bilincindeyim. Hastane yatışları da beni zorladı, hala zorlanıyorum. İş, okul üzere biroldukca şeyi yarım bırakıyordum. Devamlılığım yoktu şu anda çalıştığım yerde 7’nci ayım çok hoş bir biçimde çalışmaya devam ediyorum.
“ATAKLAR SONSUZA KADAR SÜRMÜYOR”
Sevdiğimiz şeyi bulunca ya da bizi motive edecek insanları etrafımızda gördükçe bunlar da aşılabiliyor. Çok sıkıştığımda kitap ve ağaçlara koşuyorum. Uzun yürüyüşler hayli yeterli geliyor. ‘Ataklar sonsuza kadar sürmüyor, sonunda daha olağan bir hale kavuşacaksın’ fikri beni fazlaca motive ediyor.
“KABULLENMENİN ÇOK KIYMETLİ OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM”
“İNANMAKTA ZORLANDIM”
Boğaziçi Üniversitesi Batı Lisanları ve Edebiyatı Kısmı mezunu 27 yaşındaki Asya Alpay, bir halkla bağlar şirketinde kıdemli proje koordinatörü olarak çalıştığını belirterek, “Boğaziçi Üniversitesi’nde psikoloji dersler alırken bize bipolar bozukluk diye bir hastalıktan bahsedildi. Fakat o kadar uç olarak anlatıldı ki hiç bir vakit bende olabileceğini düşünmedim. bir daha eğitimim devam ederken anksiyete bozukluğu teşhisi aldım ondan sonrasında depresyon teşhisi aldım. Mani atağı geçirmemle de bipolar bozukluk teşhisi kondu. Birinci başlarda bipolar bozukluk teşhisine inanmakta zorlandım.
“HAYATIN İÇİNDE OLABİLEN BİR HASTALIK”
Hatta şimdiki hekimime birinci gittiğimde sahiden o denli mi diye teyit etmiştim. Ancak aslında bize anlatılan kadar uç bir hastalık değil. hayatın ortasında olabilen bir hastalık. Şu anda atak geçirme ortalarım açıldı. Yanlışsız tedaviye başlayınca her şey de yoluna girmeye başladı. Hastalığı daha yeterli yönettiğimi düşünüyorum.” sözlerini kullandı.
“HER DEPRESYON BİR FORMDA BİTİYOR”
Alpay, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Her depresyonumda kendimi kıymetsiz, fonksiyonsuz ve yalnız hissediyorum. Bana bu hisler hayli ağır geliyor. Ne kadar bir şeyleri başarmış olursam olayım epey başarısız bir insanmışım üzere hissediyorum. Birinci başlarda daha da zorlanıyordum bu hissin içine sıkışıp kalıyordum, çıkış yolu bakılırsamiyordum. Lakin hekimimin söylemiş olduği ‘her depresyon bir biçimde bitiyor’ kelamı değerli zira sahiden bitiyor. Bu hislerin temeli yok, bu süreçte kendime bunu hatırlatabilmeyi öğrendim. Bu hisleri hissettiğim anda hekimimle irtibata geçiyorum. Müzik dinliyorum, müzik söylüyorum, fotoğraf yapıyorum bana fazlaca düzgün geliyor.
“KİŞİNİN KENDİNE, HEKİMİNE AİLELERİN DE ŞAHSA İTİMADI ÇOK ÖNEMLİ”
Yalnız değilsiniz, umut kesinlikle var bunu bilmek lazım. Ben hastalıkla ne kadar kuvvetli bir insan olduğumu ve ne kadar güçsüz bir insan olabileceğimi öğrendim. Zira tekraren düştüm ve tekraren kalktım tekrar düştüm, tekrar kalktım bu türlü devam etti. Eminim ki bipolar bozukluğum olmasaydı çabalamayı, ayağa kalkmayı öğrenmeseydim biroldukca şeyde erken sendeleyip vazgeçecektim. Artık başaracağıma inanıyorum önümde hiç bir mahzurun durmayacağına inanıyorum. Kişinin kendine, hekimine ailelerin de bireye inancı epeyce değerli.”
“3 YIL BOYUNCA ODAMDA DURDUM, HİÇ ÇALIŞAMADIM, HİÇBİR ŞEY ÜRETEMEDİM”
Reklam ajanslarında 10 yıl kadar metin müellifliği ile kreatif yöneticilik yapan ve şu anda fotoğrafçılıkla uğraşan 35 yaşındaki Cihan Demirel de “Hastalıkla ait Aralık 2017 yılında bir soygunla başladı. Bunun daha sonrasında ağır bir depresyona girdim. Zira pahalı eşyaların yanında tüm çalışmalarımı içeren bir hard disk çalınmıştı. Benim için gerçek bir travmaydı ve intihar eğilimliydim. Mart 2019 yılında ortadan 2 yıl geçip şimdiki hekimimle tanıştıktan daha sonra bipolar tanısı aldım. Yaklaşık 3 yıl süren depresif bozukluk yaşadım. 2021 yılında bundan ayıldım, 3 yıl boyunca odamda durdum, hiç çalışamadım, hiç bir şey üretemedim. Çok zorlayıcıydı fakat bunun ortasında bir ışık gördüm ve en büyük tutkum olan fotoğrafa tutundum. Dışarı çıkamıyordum 3 yılımı meskende geçirdim. Lakin bir gün 1 saat dışarı çıktım, ondan sonrasında 2,3 saat diye bu mühlet uzadı. Bir hafta çıkamadım daha sonra tekrar denedim. Külliyen fotoğraf çekmek için dışarı çıktım ve bu biçimde bu biçimde tam bir günü dışarıda geçirecek hale geldim.” diye konuştu.
“1 AY BOYUNCA ODAMDA YÜZLERCE FAREYLE YAŞADIĞIMI ZANNETTİM”
Ailenin takviyesinin kıymetini vurgulayan Demirel, “Bipoları güzel tanımak önemli, hakkında her şeyi okuyup, öğreniyorum. Bu da bana eşsiz bir güç veriyor. Bir mani atağım yüzünden meskenimi sattım, 1 ay boyunca odamda yüzlerce fareyle yaşadığımı zannettim. Yani bu hastalığın kitabında yazan ne var ise neredeyse başıma geldi.
“HASTALIK BENİ DAHA BİLGE BİRİ YAPTI”
Fakat bu hastalık beni daha bilge biri yaptı. Hastalık yardımıyla kız arkadaşımla tanıştım. O da bipolar birbirimize göz kulak oluyoruz, ilaçlarımızı takip ediyoruz. Yalnız değilsiniz, ailem 1 yıl boyunca ilaçlarımı tek tek içirdi, takip ettiler ve büyük bir fark yarattı. Zira depresyondayken ilaç içmek üzere kolay bir şey bile epey güç geliyor. Hepsi geçiyor, ümitsizliğe kapılmasınlar.” tabirlerini kullandı.
Bu yıl 8’incisi düzenlenen forumda hastalar, kendi öykülerinden yola çıkarak tecrübelerini paylaştı. Akabinde uzmanlar hastalığa ve tedavisine yönelik bilgi verdi. Bipolar Ömür Derneği İdare Şurası Lideri Hasret Sarı, şu açıklamalarda bulundu:
“Artık bu programımız klasik hale geldi ve 8’incisini yapıyoruz. 36 yıldır bipolar bozukluk hastasıyım, hastalığı hayli düzgün biliyorum o niçinle iştirakçilere bilhassa teşekkür ediyorum. Bipolar, sıkıntı inişleri, yükselişleri olan sıklıkla toplum tarafınca damgalanan, anlaşılmakta kuvvetlik çekilen bir hastalık. Lakin hastalığın en âlâ tarafı ilaçla denetim altına alınabiliyor.
“UZUN SOLUKLU VE KRONİK BİR HASTALIK”
Ben bu hastalığı maraton koşusuna benzetiyorum uzun soluklu ve kronik bir hastalık. Nizamlı ilaç tedavisi doktor takibi aile ve etraf takviyesiyle uzun soluklu stabil ömürler sürebiliyoruz. Hayat bir sahne hepimiz muhakkak roller biçilerek aslına bakarsan sahneye atılmış durumdayız. O yüzden rolümüzü en güzel biçimde oynamak zorundayız. ‘Bipolar bozukluk hastasıysam en güzeli olacağım’ dedim. En güzeli olma yolunda gidiyorum. hiç birimizin birbirimizden farkı yok. Yaşama sevincimizi kaybetmeyelim her vakit yaşamak ismine bir şeyler bulalım. Her düşüşün bir kalkışı olduğunu unutmayalım. Umudumuz yaşasın, yaşasın bahar.”
“YAŞAM UZUNLUĞU DEVAM EDEN SIKINTI BİR HASTALIK”
Bipolar Bozukluklar Derneği Lideri Prof. Dr. Sibel Çakır ise el ele olma vurgusu yaparak şu kelamları kaydetti:
“Doğru teşhis ve tedaviyi alan yanlış inanışları yıkarak tedaviye erişmeyi artırmayı her iki derneğin birlikte çalışmasına ve toplumsal farkındalığa katkıda bulunan, el veren bütün destekçilerimize teşekkür ediyorum. Bu hastalık hayat uzunluğu devam eden sıkıntı bir hastalık kimi vakit de hastalığın şanslı taraflarına yüklenerek zorlukları bir ortada aşmamız mümkün.
“BU HASTALIK İYİLEŞEBİLİR”
Damgalama bipolar bozukluğu yaşayanların ve ailelerinin en değerli sorunu. Bizim de en epeyce vurguladığımız bu hastalık güzelleşebilir, tedavide vakit zaman zorlanılsa bile umudu yitirmemek gerekir. Yalnızca düzgünleşme vaktine kadar geçen müddette biraz sabırlı olmak ve toplumsal kazanımları sağlamak, fonksiyonel olma, hayatın ortasında olmak gerekiyor. Bu da alışılmış toplumun damgalayıcı davranışlarını aşmak ve bundan korkmamayı gerektiriyor. Bunu yapabilen kişi sayısı gitgide artıyor. Burada doğal her insanın bir ortada olması kıymetli bir nokta. Bipolar bozukluğu olduğunu söyleyenlerin, hastalığından çekinmeyenlerin sayısı da giderek artıyor. birlikte çalışarak o daha düzgün günlere geleceğimizi ve damgalamayı daima birlikte aşacağımıza inanıyorum.
“DAMGALAMA DAVRANIŞLARINDAN UZAK DURALIM”
Müdafaa tedavisi dediğimiz yeni atakların gelişmesini önlemek için ilaçlar kıymetli. Doğal bunların en tesirli olanı bireye en az yan tesir yapanını bulmamız gerekiyor. Günümüzde artık seçeneklerimiz epey fazla olduğu için birçok vakit ilacın yan tesirlerini ortadan kaldırmak, vakit ortasında yan tesirleri olmayan ilaçlar devam etmek mümkün. His durum dengeleyici yapan ilaçlar bağımlılık yapan ilaçlar değil. Bipolar bozukluk güç bir hastalık üzere görünse de tedavisi var. Toplumsal olarak damgalama davranışlarından uzak duralım.”
“BİPOLAR BOZUKLUK HASTASIYIM DİYE İLAN ETMEMİZE GEREK YOK”
Prof. Dr. Timuçin Oral da şu sözleri kullandı:
“Bipolar bozukluk 15-25 yaş içinde başlıyor. Lakin alışılmış daha geç olduğu da oluyor. Daha geç olduğunda güzel tetkik edilmesi gerekiyor. Teşhis kesinlikle mani atağıyla temalıyor. Zira kişi ve doktor yalnızca depresyon yaşanırken bunun yenidenlayan bir depresyon ya da bir defa geçilecek bir depresyon olduğunu bilmiyor. Dolasıyla kimi vakit birkaç depresyon kimi vakit epey uzun süren ne olduğunu bilemediği devrin daha sonrasında yaşanan bir şey kimi vakit de ömür olayı ortaya giriyor. Sonuçta depresyonu takip eden mani periyodu hastalığın teşhisinin konulmasını sağlıyor. kimi vakit teşhis 1 yılda ya da 5 yılda netleşebiliyor. Bipolar bozukluk hastasıyım diye ilan etmemize gerek yok lakin öte yandan bilinmesinde bir sakınca olan bir şey değil zira bir rahatsızlık, ayıp değil. İnsan migren olduğu için utanır mı? Ne kadar epey saklanıyorsa ki bu damgalama yüzünden oluyor bunu biliyoruz. Bundan korkmadığımızda üstesinden geleceğiz.”
“İŞ, OKUL ÜZERE BİRÇOK ŞEYİ YARIM BIRAKIYORDUM”
Bir lisan okulunda çalışan 25 yaşındaki Beğenilen Topal, hastalığı hakkında şu ayrıntıları verdi:
“Hastalığım 17 yaşımda ağır bir depresyon atağıyla başladı. 18 yaşıma geldiğimde birinci bipolar tarifi aldım. 8-9 kere hastaneye yatışlarım oldu. Birinci başlarda okuduğum kitaplardan kitapları yazan muharrirlerin hayatlarından hastalığa dahil oldum daha sonrasında daha ayrıntılı araştırınca net bir biçimde öğrendim. Birinci başlarda alkol ve ilaç istikrarını kurmakta zorlandım. Artık aldığım alkol oranını azalttım, ilaçların kendi başına tedavim için tesirli olduğunu kâfi ve faydalı olduğunu önceliğimin ilaçlarımın olması gerektiğinin bilincindeyim. Hastane yatışları da beni zorladı, hala zorlanıyorum. İş, okul üzere biroldukca şeyi yarım bırakıyordum. Devamlılığım yoktu şu anda çalıştığım yerde 7’nci ayım çok hoş bir biçimde çalışmaya devam ediyorum.
“ATAKLAR SONSUZA KADAR SÜRMÜYOR”
Sevdiğimiz şeyi bulunca ya da bizi motive edecek insanları etrafımızda gördükçe bunlar da aşılabiliyor. Çok sıkıştığımda kitap ve ağaçlara koşuyorum. Uzun yürüyüşler hayli yeterli geliyor. ‘Ataklar sonsuza kadar sürmüyor, sonunda daha olağan bir hale kavuşacaksın’ fikri beni fazlaca motive ediyor.
“KABULLENMENİN ÇOK KIYMETLİ OLDUĞUNU DÜŞÜNÜYORUM”
“İNANMAKTA ZORLANDIM”
Boğaziçi Üniversitesi Batı Lisanları ve Edebiyatı Kısmı mezunu 27 yaşındaki Asya Alpay, bir halkla bağlar şirketinde kıdemli proje koordinatörü olarak çalıştığını belirterek, “Boğaziçi Üniversitesi’nde psikoloji dersler alırken bize bipolar bozukluk diye bir hastalıktan bahsedildi. Fakat o kadar uç olarak anlatıldı ki hiç bir vakit bende olabileceğini düşünmedim. bir daha eğitimim devam ederken anksiyete bozukluğu teşhisi aldım ondan sonrasında depresyon teşhisi aldım. Mani atağı geçirmemle de bipolar bozukluk teşhisi kondu. Birinci başlarda bipolar bozukluk teşhisine inanmakta zorlandım.
“HAYATIN İÇİNDE OLABİLEN BİR HASTALIK”
Hatta şimdiki hekimime birinci gittiğimde sahiden o denli mi diye teyit etmiştim. Ancak aslında bize anlatılan kadar uç bir hastalık değil. hayatın ortasında olabilen bir hastalık. Şu anda atak geçirme ortalarım açıldı. Yanlışsız tedaviye başlayınca her şey de yoluna girmeye başladı. Hastalığı daha yeterli yönettiğimi düşünüyorum.” sözlerini kullandı.
“HER DEPRESYON BİR FORMDA BİTİYOR”
Alpay, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Her depresyonumda kendimi kıymetsiz, fonksiyonsuz ve yalnız hissediyorum. Bana bu hisler hayli ağır geliyor. Ne kadar bir şeyleri başarmış olursam olayım epey başarısız bir insanmışım üzere hissediyorum. Birinci başlarda daha da zorlanıyordum bu hissin içine sıkışıp kalıyordum, çıkış yolu bakılırsamiyordum. Lakin hekimimin söylemiş olduği ‘her depresyon bir biçimde bitiyor’ kelamı değerli zira sahiden bitiyor. Bu hislerin temeli yok, bu süreçte kendime bunu hatırlatabilmeyi öğrendim. Bu hisleri hissettiğim anda hekimimle irtibata geçiyorum. Müzik dinliyorum, müzik söylüyorum, fotoğraf yapıyorum bana fazlaca düzgün geliyor.
“KİŞİNİN KENDİNE, HEKİMİNE AİLELERİN DE ŞAHSA İTİMADI ÇOK ÖNEMLİ”
Yalnız değilsiniz, umut kesinlikle var bunu bilmek lazım. Ben hastalıkla ne kadar kuvvetli bir insan olduğumu ve ne kadar güçsüz bir insan olabileceğimi öğrendim. Zira tekraren düştüm ve tekraren kalktım tekrar düştüm, tekrar kalktım bu türlü devam etti. Eminim ki bipolar bozukluğum olmasaydı çabalamayı, ayağa kalkmayı öğrenmeseydim biroldukca şeyde erken sendeleyip vazgeçecektim. Artık başaracağıma inanıyorum önümde hiç bir mahzurun durmayacağına inanıyorum. Kişinin kendine, hekimine ailelerin de bireye inancı epeyce değerli.”
“3 YIL BOYUNCA ODAMDA DURDUM, HİÇ ÇALIŞAMADIM, HİÇBİR ŞEY ÜRETEMEDİM”
Reklam ajanslarında 10 yıl kadar metin müellifliği ile kreatif yöneticilik yapan ve şu anda fotoğrafçılıkla uğraşan 35 yaşındaki Cihan Demirel de “Hastalıkla ait Aralık 2017 yılında bir soygunla başladı. Bunun daha sonrasında ağır bir depresyona girdim. Zira pahalı eşyaların yanında tüm çalışmalarımı içeren bir hard disk çalınmıştı. Benim için gerçek bir travmaydı ve intihar eğilimliydim. Mart 2019 yılında ortadan 2 yıl geçip şimdiki hekimimle tanıştıktan daha sonra bipolar tanısı aldım. Yaklaşık 3 yıl süren depresif bozukluk yaşadım. 2021 yılında bundan ayıldım, 3 yıl boyunca odamda durdum, hiç çalışamadım, hiç bir şey üretemedim. Çok zorlayıcıydı fakat bunun ortasında bir ışık gördüm ve en büyük tutkum olan fotoğrafa tutundum. Dışarı çıkamıyordum 3 yılımı meskende geçirdim. Lakin bir gün 1 saat dışarı çıktım, ondan sonrasında 2,3 saat diye bu mühlet uzadı. Bir hafta çıkamadım daha sonra tekrar denedim. Külliyen fotoğraf çekmek için dışarı çıktım ve bu biçimde bu biçimde tam bir günü dışarıda geçirecek hale geldim.” diye konuştu.
“1 AY BOYUNCA ODAMDA YÜZLERCE FAREYLE YAŞADIĞIMI ZANNETTİM”
Ailenin takviyesinin kıymetini vurgulayan Demirel, “Bipoları güzel tanımak önemli, hakkında her şeyi okuyup, öğreniyorum. Bu da bana eşsiz bir güç veriyor. Bir mani atağım yüzünden meskenimi sattım, 1 ay boyunca odamda yüzlerce fareyle yaşadığımı zannettim. Yani bu hastalığın kitabında yazan ne var ise neredeyse başıma geldi.
“HASTALIK BENİ DAHA BİLGE BİRİ YAPTI”
Fakat bu hastalık beni daha bilge biri yaptı. Hastalık yardımıyla kız arkadaşımla tanıştım. O da bipolar birbirimize göz kulak oluyoruz, ilaçlarımızı takip ediyoruz. Yalnız değilsiniz, ailem 1 yıl boyunca ilaçlarımı tek tek içirdi, takip ettiler ve büyük bir fark yarattı. Zira depresyondayken ilaç içmek üzere kolay bir şey bile epey güç geliyor. Hepsi geçiyor, ümitsizliğe kapılmasınlar.” tabirlerini kullandı.