“O zaman görüşürüz oğlum.”
Mubi'de yayınla.
Wang Xiaoshuai'nin bu büyüleyici dramasının açılış sahneleri şifreli bir yapbozun parçaları gibi görünüyor ve düşündürücü bir şekilde gözden uzak kalan bir bütünü akla getiriyor. Bir çift erkek çocuk göl kenarında oynuyor, uzakta bir ölüm görülüyor ve yıllar sonra başka bir yerde yaslı bir çift, dik başlı oğullarını büyütmek için çabalıyor. Yavaş yavaş, bu parçalar Çin'de 1980'lerde fabrikada çalışırken bir araya gelen ve daha sonra ülkenin tek çocuk politikası da dahil olmak üzere bir dizi kayıpla parçalanan iki çift hakkında onlarca yıllık bir destana dönüşüyor.
Doğrusal olmayan dikişiyle film sabır gerektirir ve bol bol ödüllendirilir. Performans, sinematografi ve dikkatle oluşturulmuş politik bağlamın kesin kesişiminde yaratılan her sahne duyguyla titriyor. Bir sahnede, merkezdeki çift Liyun (Yong Mei) ve Yaojun (Wang Jingchun), şirket çapında bir toplantıda işten çıkarma haberleri alır. İşçi kalabalığı öfkeyle patlarken, kamera Liyun'un tek bir gözyaşıyla ıslanmış yüzüne odaklanıyor: tarihi bir trajedinin tuvaline kazınmış kişisel bir trajedi. İkisi daha birçok kriz yaşayacak, ancak bunları kronolojik olarak sunmayarak, film çok fazla zarafet ve dayanıklılığa izin veriyor ve hayatı bir döngü olarak değil, anların bir koleksiyonu olarak yakalıyor – bazen iyi, bazen kötü, her zaman geçici.
“Antigone”
Tubi'de yayınla.
Yönetmen Sophie Deraspe'nin bu Fransız-Kanada gerilim filminde, bir Yunan trajedisi, adaletsizliğe karşı öfkenin ateşli bir hikayesi olarak yeniden tasavvur ediliyor. Filmin karakterlerinin isimleri ilk bakışta yersiz gibi görünse de, filmin baş kahramanı Cezayir göçmeni ve Montreal'de lise öğrencisi olan Antigone (Nahéma Ricci) ve kardeşleri Polynice, Étéocle ve Ismène'dir. hayatlar hızla netleşir. Antigone henüz üç yaşındayken anne ve babasını kaybettiğinde büyükanneleriyle birlikte Quebec'e geldiler. İki kardeş artık kendilerini yetersiz evlerinden geçindiriyorlar – hem adil bir şekilde hem de çetelerin dahil olduğu yasadışı yollardan.
Étéocle, küstah bir polis vahşeti sonucu öldürüldüğünde ve Polynice hapse gönderildiğinde, Antigone, kendi hayatını tehlikeye atacak cüretkar bir planla kardeşini kurtarma görevini üstlenir. Yunan kadın kahramanın fedakarlığına yönelik bu modern yorum, bir dizi çağdaş dalgalanma yaratıyor; Antigone'nin devlete karşı mücadelesinde sosyal medya önemli bir araç haline geliyor. Ricci'nin sürükleyici performansıyla desteklenen “Antigone”, göçmenlerin haklarından mahrum bırakılmasının, gençlik öfkesinin ve ailevi görevlerin hem ebedi hem de çarpıcı derecede çağdaş bir portresi.
'Üçümüz'
Netflix'te yayınlayın.
Hindistan'ın batı kıyısı boyunca, ağaçlar ve antik kalelerle bezeli, benzersiz bir dil ve mutfağa sahip, Konkan adında rüzgarlı bir arazi uzanıyor. Film yapımcısı Avinash Arun, 2014 yılında hassas bir reşit olma hikayesi olan Killa'yı, bölgenin sakin temposunun ve doğal güzelliğinin genç kahramanın yeni keşfedilen kederi için ideal bir ortam sağladığı Konkan'ın meditasyon dolu kalbinde çekti. Yeni uzun metrajlı filmi Üçümüz'de Arun, karakterinin iç mücadelelerini anlatmak için bölgeye geri dönüyor – ancak bu sefer ölümle yüzleşen orta yaşlı bir çifte odaklanıyor.
Mumbai'de yaşayan ve çalışan Shailaja (Shefali Shah), demans hastası olduğunu öğrendiğinde, çocukluğunun gelişim yıllarını geçirdiği Konkan köyünü yeniden ziyaret etmek istediğine karar verir. Kocası Dipankar (Swanand Kirkire) eğlenerek ama destekleyici bir şekilde onlara katılıyor. Orada, palmiye ağaçlarının uzun gölgesinde Shailaja, içinde derin bir şeyi çözüyor gibi görünen çocukluk arkadaşı Pradeep (Jaideep Ahlawat) ile yeniden bağlantı kurar.
“Üçümüz”ün gücü, bazı şeyleri isimlendirmek veya onları ayrıntılı olarak anlatmak konusundaki isteksizliğinde yatıyor. Bunun yerine film, üç harika başrol oyuncusunun güzel manzarada hareket etmesini, jestlerinin özlem, üzüntü ve neşe dramalarını canlandırmasını ve hayatın temel gerçeklerini çağrıştırmasını izliyor.
“Yeşil Parfüm”
Mubi'de yayınla.
Fransız komedileri, yönetmen Nicolas Pariser'in, sahnede cinayetle suçlanan bir tiyatro oyuncusunun, dırdırcı annesinden kaçan bir karikatüristin ve çok sayıda uluslararası suçlu ve dedektifin yer aldığı bu şakasından daha aptal ve daha eğlenceli olamaz. birbirleriyle iç içedir. Vincent Lacoste, istemeden bu coşkun faaliyetlere dahil olan zavallı heteroseksüel adam Martin'i canlandırıyor. Comédie-Française'de bir aktör olarak, bir meslektaşının heyecan verici bir monolog sırasında düşüp ölmesiyle başlangıç bloklarında yer alır. Kurbandan gelen bir veda fısıltısı, hedefi Marin'in sırtına yükler ve Marin hem polislerden hem de katillerden kaçarak Avrupa çapında bir yolculuğa çıkar. Bu sırada karikatürist Claire (Sandrine Kiberlain) görünürde hiçbir neden olmaksızın onu takip eder. ailesiyle akşam yemeğinden kaçmak için. Pek bir şey yapmıyorsun algıbaşlı başına, ama konu tam olarak bununla ilgili: “Yeşil Parfüm” karmaşık polisiye gerilim filmlerinin motiflerini ele alıyor ve bunları alaycı bir ironiyle yeniden yorumluyor.
“Norma”
Netflix'te yayınlayın.
Santiago Giralt imzalı bu Arjantin komedisinde, altmışlı yaşlarındaki zengin bir kadın olan Norma'nın (Mercedes Morán) hayatı paramparça olmaya başlar. Bir gün eve geldiğinde hizmetçisinin daha iyi bir iş bulduğunu ve onu terk ettiğini öğrenir. Norma, günlük rutinlerin ve rahatlıkların onu tatminsizliğine nasıl körüklediğini fark ederken, bu karmaşık iplik yavaş yavaş hayatının tüm dokusunu çözer. Evliliği çıkmaza girmiş, annesi ve kız kardeşiyle ilişkileri bozulmuş ve panik atakları zayıflıyor.
Senaryoyu Giralt'la birlikte yazan Morán, Norma'nın yeni keşfettiği ot alışkanlığı ya da yeni bir komşuyla, Norma'nın tanıdığı kızıl saçlı bir terapistle filizlenen, kardeşçe dostluğu gibi filmin daha bayat ve sevimli kısımlarına bile nazik, zahmetsiz bir özgünlük katıyor. rahatlamaya yardımcı olur. Yaşlılığı tanıdık gelebilir ama Norma beyazperdede yaşlı kadınlarda nadiren gördüğümüz bir zenginliği temsil ediyor; şımarık, savunmasız, dürtüsel ve son derece empatik. Bu, bir yetişkinliğe geçiş filminin enerjisi ve iyimserliğiyle dolup taşan bir orta yaş krizi filmi.
Mubi'de yayınla.
Wang Xiaoshuai'nin bu büyüleyici dramasının açılış sahneleri şifreli bir yapbozun parçaları gibi görünüyor ve düşündürücü bir şekilde gözden uzak kalan bir bütünü akla getiriyor. Bir çift erkek çocuk göl kenarında oynuyor, uzakta bir ölüm görülüyor ve yıllar sonra başka bir yerde yaslı bir çift, dik başlı oğullarını büyütmek için çabalıyor. Yavaş yavaş, bu parçalar Çin'de 1980'lerde fabrikada çalışırken bir araya gelen ve daha sonra ülkenin tek çocuk politikası da dahil olmak üzere bir dizi kayıpla parçalanan iki çift hakkında onlarca yıllık bir destana dönüşüyor.
Doğrusal olmayan dikişiyle film sabır gerektirir ve bol bol ödüllendirilir. Performans, sinematografi ve dikkatle oluşturulmuş politik bağlamın kesin kesişiminde yaratılan her sahne duyguyla titriyor. Bir sahnede, merkezdeki çift Liyun (Yong Mei) ve Yaojun (Wang Jingchun), şirket çapında bir toplantıda işten çıkarma haberleri alır. İşçi kalabalığı öfkeyle patlarken, kamera Liyun'un tek bir gözyaşıyla ıslanmış yüzüne odaklanıyor: tarihi bir trajedinin tuvaline kazınmış kişisel bir trajedi. İkisi daha birçok kriz yaşayacak, ancak bunları kronolojik olarak sunmayarak, film çok fazla zarafet ve dayanıklılığa izin veriyor ve hayatı bir döngü olarak değil, anların bir koleksiyonu olarak yakalıyor – bazen iyi, bazen kötü, her zaman geçici.
“Antigone”
Tubi'de yayınla.
Yönetmen Sophie Deraspe'nin bu Fransız-Kanada gerilim filminde, bir Yunan trajedisi, adaletsizliğe karşı öfkenin ateşli bir hikayesi olarak yeniden tasavvur ediliyor. Filmin karakterlerinin isimleri ilk bakışta yersiz gibi görünse de, filmin baş kahramanı Cezayir göçmeni ve Montreal'de lise öğrencisi olan Antigone (Nahéma Ricci) ve kardeşleri Polynice, Étéocle ve Ismène'dir. hayatlar hızla netleşir. Antigone henüz üç yaşındayken anne ve babasını kaybettiğinde büyükanneleriyle birlikte Quebec'e geldiler. İki kardeş artık kendilerini yetersiz evlerinden geçindiriyorlar – hem adil bir şekilde hem de çetelerin dahil olduğu yasadışı yollardan.
Étéocle, küstah bir polis vahşeti sonucu öldürüldüğünde ve Polynice hapse gönderildiğinde, Antigone, kendi hayatını tehlikeye atacak cüretkar bir planla kardeşini kurtarma görevini üstlenir. Yunan kadın kahramanın fedakarlığına yönelik bu modern yorum, bir dizi çağdaş dalgalanma yaratıyor; Antigone'nin devlete karşı mücadelesinde sosyal medya önemli bir araç haline geliyor. Ricci'nin sürükleyici performansıyla desteklenen “Antigone”, göçmenlerin haklarından mahrum bırakılmasının, gençlik öfkesinin ve ailevi görevlerin hem ebedi hem de çarpıcı derecede çağdaş bir portresi.
'Üçümüz'
Netflix'te yayınlayın.
Hindistan'ın batı kıyısı boyunca, ağaçlar ve antik kalelerle bezeli, benzersiz bir dil ve mutfağa sahip, Konkan adında rüzgarlı bir arazi uzanıyor. Film yapımcısı Avinash Arun, 2014 yılında hassas bir reşit olma hikayesi olan Killa'yı, bölgenin sakin temposunun ve doğal güzelliğinin genç kahramanın yeni keşfedilen kederi için ideal bir ortam sağladığı Konkan'ın meditasyon dolu kalbinde çekti. Yeni uzun metrajlı filmi Üçümüz'de Arun, karakterinin iç mücadelelerini anlatmak için bölgeye geri dönüyor – ancak bu sefer ölümle yüzleşen orta yaşlı bir çifte odaklanıyor.
Mumbai'de yaşayan ve çalışan Shailaja (Shefali Shah), demans hastası olduğunu öğrendiğinde, çocukluğunun gelişim yıllarını geçirdiği Konkan köyünü yeniden ziyaret etmek istediğine karar verir. Kocası Dipankar (Swanand Kirkire) eğlenerek ama destekleyici bir şekilde onlara katılıyor. Orada, palmiye ağaçlarının uzun gölgesinde Shailaja, içinde derin bir şeyi çözüyor gibi görünen çocukluk arkadaşı Pradeep (Jaideep Ahlawat) ile yeniden bağlantı kurar.
“Üçümüz”ün gücü, bazı şeyleri isimlendirmek veya onları ayrıntılı olarak anlatmak konusundaki isteksizliğinde yatıyor. Bunun yerine film, üç harika başrol oyuncusunun güzel manzarada hareket etmesini, jestlerinin özlem, üzüntü ve neşe dramalarını canlandırmasını ve hayatın temel gerçeklerini çağrıştırmasını izliyor.
“Yeşil Parfüm”
Mubi'de yayınla.
Fransız komedileri, yönetmen Nicolas Pariser'in, sahnede cinayetle suçlanan bir tiyatro oyuncusunun, dırdırcı annesinden kaçan bir karikatüristin ve çok sayıda uluslararası suçlu ve dedektifin yer aldığı bu şakasından daha aptal ve daha eğlenceli olamaz. birbirleriyle iç içedir. Vincent Lacoste, istemeden bu coşkun faaliyetlere dahil olan zavallı heteroseksüel adam Martin'i canlandırıyor. Comédie-Française'de bir aktör olarak, bir meslektaşının heyecan verici bir monolog sırasında düşüp ölmesiyle başlangıç bloklarında yer alır. Kurbandan gelen bir veda fısıltısı, hedefi Marin'in sırtına yükler ve Marin hem polislerden hem de katillerden kaçarak Avrupa çapında bir yolculuğa çıkar. Bu sırada karikatürist Claire (Sandrine Kiberlain) görünürde hiçbir neden olmaksızın onu takip eder. ailesiyle akşam yemeğinden kaçmak için. Pek bir şey yapmıyorsun algıbaşlı başına, ama konu tam olarak bununla ilgili: “Yeşil Parfüm” karmaşık polisiye gerilim filmlerinin motiflerini ele alıyor ve bunları alaycı bir ironiyle yeniden yorumluyor.
“Norma”
Netflix'te yayınlayın.
Santiago Giralt imzalı bu Arjantin komedisinde, altmışlı yaşlarındaki zengin bir kadın olan Norma'nın (Mercedes Morán) hayatı paramparça olmaya başlar. Bir gün eve geldiğinde hizmetçisinin daha iyi bir iş bulduğunu ve onu terk ettiğini öğrenir. Norma, günlük rutinlerin ve rahatlıkların onu tatminsizliğine nasıl körüklediğini fark ederken, bu karmaşık iplik yavaş yavaş hayatının tüm dokusunu çözer. Evliliği çıkmaza girmiş, annesi ve kız kardeşiyle ilişkileri bozulmuş ve panik atakları zayıflıyor.
Senaryoyu Giralt'la birlikte yazan Morán, Norma'nın yeni keşfettiği ot alışkanlığı ya da yeni bir komşuyla, Norma'nın tanıdığı kızıl saçlı bir terapistle filizlenen, kardeşçe dostluğu gibi filmin daha bayat ve sevimli kısımlarına bile nazik, zahmetsiz bir özgünlük katıyor. rahatlamaya yardımcı olur. Yaşlılığı tanıdık gelebilir ama Norma beyazperdede yaşlı kadınlarda nadiren gördüğümüz bir zenginliği temsil ediyor; şımarık, savunmasız, dürtüsel ve son derece empatik. Bu, bir yetişkinliğe geçiş filminin enerjisi ve iyimserliğiyle dolup taşan bir orta yaş krizi filmi.