Sugaros göreve çok fazla hayal gücü getiriyor ve filmin cesurca cesurluğu, gadget'ların duygusal eğitimi bazen tekrar tekrar hissediyor olsa bile, görülmeye değer. İnsanların hayatının belgeleri yoluyla video ve resimlerden geçen internet, bu akıllı teknolojilere yalnız ve programlamalarında olmayan bir şekilde bağlantı kurmaya çalışan çok fazla yiyecek sunuyor. Bu durumda, çocuk ölümü kendisini “ben” ve uydu “iam” olarak bulur-Deja adlı uzun zamandır yetişen bir etkileyicinin (Stewart tarafından da), dejas instagram belgesi ile takıntılı bir Onun arkadaşı Liam (ayrıca Yeun'dan).
Şimdi, “Sev beni” nin nereye gideceğini asla bildikleri açık olmalıdır, bu da cazibesinin büyük bir kısmı. Aynı zamanda biraz sorun: film bisikletlerini bir süre ortada çeviriyor, çünkü kısmen bir şamandıranın ve bir uydunun duygusal manzarasını geliştirmek zor ve bu da romantizme seyirci için daha fazla görev verecek. Ayrıca, bu noktada animasyonlu, avatar benzeri formlarda etkileşime giren karakterlerin o kadar ilginç olmadığı anlamına gelir. Filmin en eğlenceli olanı, doğal olarak tüm film olamayan onun dünya görüşü.
Ancak çoğu bilim kurgu-bükülmüş romantizm kakma gibi, harika yeni Broadway oyunu “belki Happy Ending”, bulunabilecek iki terk edilmiş robot, bu gerçekten aşkla ilgili bir film değil. İnsan olmanın, sevmenin, incinmenin, endişelenmenin ve büyümenin ne anlama geldiğiyle ilgilidir.
Ayrıca, robotlar ve yapay zeka hakkında filmler tarafından giderek daha fazla sorulan çağdaş bir soruyu etkiliyor. Varlıklar mı – şu anda aşk yaratmak için yarattığımız varlıklar? Geçmişte, Steven Spielberg'in “AI Yapay Zeka” ve Spike Jonzes “Sie” gibi filmler, insanları insan sevgisinin doğasını araştırmak için bir vekil olarak sevmeyi öğrenen AI hakkında hikayeler anlattı. Ama şimdi günlük hayatımıza katılan AI güdümlü oyuncaklar, yardımcılar ve yoldaşlarla hayal etmek çok daha az kurgusal geliyor.
Birbirinizi sevmeyi ve birbirinizi gerçekten sevmeyi öğrenebilirseniz, bu bir dizi soruyu gündeme getirir: Size hangi sorumluluk borçluyuz? Ya sizi güncellemeye ve değiştirmeye karar verirsek? O zaman diğer endişeler ortaya çıkıyor: Eğer aşkı simüle ederseniz, kim fayda sağlayacak? Eğer umursamıyorsan, bizi yok etmenizi engellemelisin?
Şimdi, “Sev beni” nin nereye gideceğini asla bildikleri açık olmalıdır, bu da cazibesinin büyük bir kısmı. Aynı zamanda biraz sorun: film bisikletlerini bir süre ortada çeviriyor, çünkü kısmen bir şamandıranın ve bir uydunun duygusal manzarasını geliştirmek zor ve bu da romantizme seyirci için daha fazla görev verecek. Ayrıca, bu noktada animasyonlu, avatar benzeri formlarda etkileşime giren karakterlerin o kadar ilginç olmadığı anlamına gelir. Filmin en eğlenceli olanı, doğal olarak tüm film olamayan onun dünya görüşü.
Ancak çoğu bilim kurgu-bükülmüş romantizm kakma gibi, harika yeni Broadway oyunu “belki Happy Ending”, bulunabilecek iki terk edilmiş robot, bu gerçekten aşkla ilgili bir film değil. İnsan olmanın, sevmenin, incinmenin, endişelenmenin ve büyümenin ne anlama geldiğiyle ilgilidir.
Ayrıca, robotlar ve yapay zeka hakkında filmler tarafından giderek daha fazla sorulan çağdaş bir soruyu etkiliyor. Varlıklar mı – şu anda aşk yaratmak için yarattığımız varlıklar? Geçmişte, Steven Spielberg'in “AI Yapay Zeka” ve Spike Jonzes “Sie” gibi filmler, insanları insan sevgisinin doğasını araştırmak için bir vekil olarak sevmeyi öğrenen AI hakkında hikayeler anlattı. Ama şimdi günlük hayatımıza katılan AI güdümlü oyuncaklar, yardımcılar ve yoldaşlarla hayal etmek çok daha az kurgusal geliyor.
Birbirinizi sevmeyi ve birbirinizi gerçekten sevmeyi öğrenebilirseniz, bu bir dizi soruyu gündeme getirir: Size hangi sorumluluk borçluyuz? Ya sizi güncellemeye ve değiştirmeye karar verirsek? O zaman diğer endişeler ortaya çıkıyor: Eğer aşkı simüle ederseniz, kim fayda sağlayacak? Eğer umursamıyorsan, bizi yok etmenizi engellemelisin?