Hafta sonu açılışından önce “Barbie” için incelemeler yayınlandığında, kritik bir çatlak ortaya çıktı.
Bazıları, Lady Bird ve Little Women’ın beğenilen yönetmeni Greta Gerwig’in, 11,5 inçlik Mattel fenomenine daha yıkıcı bir yaklaşımla beklentileri karşıladığını düşündü. Gerwig’in ortağı Noah Baumbach ile işbirliği yaptığı senaryosunun, Barbie markasının yıllar boyunca aldığı eleştirileri – kadın bedenlerinin gerçekçi olmayan tasvirleri ve sadece birkaç yıl öncesine kadar markasında çeşitlilik olmaması dahil – ele almayı başardığını hissettiler. koleksiyon – Barbie evreninin sevimli tuhaflığından ödünç alan bir komedi sunarken. Diğerleri, yönetmenin kurumsal sponsorlarını kınadığında ve tüketicilik ve kadın güzellik standartlarına yönelik eleştirileri yüzeyde tuttuğunda yeterince ileri gitmediğini hissetti.
Ancak eleştirmenler, hem özenle hazırlanmış oyuncak bebek dünyasının hem de Ken rolünde Ryan Gosling’in kuru komedisinin dışında göz açıcı bir yolculuğa çıkan sözde basmakalıp Barbie rolündeki Margot Robbie’nin şaşırtıcı duygusal derinliğini kutlayarak filmin yıldızlarını övme konusunda daha hemfikirdi. , ataerkilliğin keşfinden memnun olan.
Bazı önemli noktalar için okumaya devam edin.
“Barbie” muhtemelen 21. yüzyılın en yıkıcı gişe rekorları kıran filmidir. [Rolling Stone]
David Fear, filmin Mattel için iki saatlik bir reklam yapmaktan fazlasını yaptığını yazıyor ve filmin “21. yüzyılın şimdiye kadarki en yıkıcı gişe rekorları kıran filmi” olabileceğini ima ediyor.
“Bu, hem serbest oyun ruhu hem de gerçek dünyanın tamamen eğlenceden ve oyundan ibaret olmadığı hissinden süzülen bir kendini gerçekleştirme destanı – sürekli ‘Bir Bebek Evi’ bölgesine sapan bir oyuncak bebek hikayesi.” Korku yazar. “Bu, hayallerindeki eve sahip olmak ve aynı zamanda onu yerle bir etmek isteyen bir film.”
Barbie’ye bir eğri için not vermemeliyiz. [Vulture]
Filmin toplumsal cinsiyet politikasına yaklaşımına yönelik en eleştirel eleştirilerden birinde Alison Willmore şöyle yazıyor: “Bu, şirketleşmiş feminizme bir azarlama değil, daha çok bir güncelleme.” kabarık.”
“Bugünlerde bir film tutkunu olmak için, franchise’ların ve film evrenlerinin yanı sıra eski IP’lerin yeniden yapımları ve diğer uyarlamalarının sanatçıları yiyip bitiren kara delikler haline geldiğini anlamalısınız, bu yüzden çaresizce nadir görülenlerle ortaya çıkmalarını ummalısınız. öyle olsa bile yakın çevrelerden geliyor ve yine de tek bir kişi tarafından yapılmış gibi hissettiriyor” diye yazıyor. “‘Barbie’ kesinlikle öyleydi. Ancak doğası gereği tehlikeye atılmış bir projeye yıkıcı fikirler enjekte etmeye çalışmanın sorunu, bir şeyden paçayı sıyırmak yerine, bir markanın kendini satması için yeni bir yol yaratmanızdır.”
Greta Gerwig’in bile bu marka malzemesine katabileceği boyutların sınırları vardır. [Haberler]
Times’ın kıdemli film eleştirmeni Manohla Dargis, Gerwig’i bir yönetmen olarak övüyor ve “yönetmenlik konusundaki hakimiyeti o kadar akıcı ki, bir film yapımcısı olarak doğmuş gibi görünüyor”, ancak filmin “dikenli çelişkilerden ve …” Oyuncak bebeğe yönelik eleştirilerden büyük ölçüde kaçınıldı.”
Dargis şöyle yazıyor: “Gerwig, kahramanımızla arkadaş olmadan hemen önce genç bir kızın Barbie’yi tüketiciliği teşvik etmekle suçlaması gibi birkaç kritik referans atarken, bunlar yetişkin izleyiciye her şeyden çok göz kırpmak gibi geliyor,” diyor Dargis.
Bir oyuncak bebeğin hayatı, Greta Gerwig ve Margot Robbie tarafından zengin ve beklenmedik bir şekilde anlatılıyor. [The Chicago Tribune]
Michael Phillips, “Aksesuarları ayrı satılan bir oyuncak bebeğe dayanan 145 milyon dolarlık herhangi bir stüdyo filminin şüphesiz bazı sınırlamaları vardır” diye yazıyor. “Yine de bu aslında kendiliğinden ve eğlenceli hissettiriyor.” Filme 4 üzerinden 3,5 puan vererek Mattel’in “çok daha güvenli yapabileceğini” ve “‘Barbie’deki en büyük kahkahaların çoğunun pahasına olduğunu’ iddia ediyor. Mattel’e git.
Ryan Gosling, yırtık pırtık oyuncak bebek komedisinde plastik hayranı [The Guardian]
Peter Bradshaw, Gosling’in Barbie’yi “sıkıcı çizgi roman slaydına” indirgeyerek gösteriyi çaldığını hisseden eleştirmenler arasındaydı. Filmin kendini algılaması söz konusu olduğunda daha alaycı eleştirmenler kampına aitti ve filmi “eğlenceli ve sevimli, ancak vuran yumuşak bir öze sahip: hala ortalıkta olan bir oyuncak için hafif ironik, ciddi nostalji” olarak nitelendirdi.
Greta Gerwig’in komik feminist rüya evine hoş geldiniz [Entertainment Weekly]
Filmi “yanak dolu tek satırlıklarla dolu” olarak tanımlayan Devan Coggan, Gosling’in övgüsünü kabul ediyor, ancak Robbie’nin “gerçek yıldız olarak kaldığını” savunuyor.
“Fiziksel olarak, sarışın Avustralyalı aktris zaten bir Mattel kutusundan çıkmış gibi görünüyor (filmin belirli bir şakada ele aldığı bir şey), ancak etkileyici bir şekilde dönüştürücü bir performans sergiliyor” diye yazıyor, “onu… Kollarını ve derzler çok hareketlidir.” Aslında plastikten yapılmıştır. Robbie, Babylon ve Birds of Prey de dahil olmak üzere önceki filmlere manik bir fiziksellik getirdi, ancak şimdi fiziksel komediden sonuna kadar keyif alıyor.”
Greta Gerwig’in plastik dünyası harika [Collider]
Ross Bonaime, “Barbie” nin “bir oyuncak reklamından biraz daha fazlası” olabileceğini, bunun yerine “kadın olmanın zorluklarına, genel olarak hayatın korkunç doğasına, şunu anlamaya varoluşçu bir bakış” haline geldiğini yazıyor. mükemmel olmak” saçma ama aynı zamanda Barbie’nin insanlar için ifade ettiği her şeyi – hem iyi hem de kötü – kapsıyor.
Bonaime, Gerwig’in kamera arkasındaki çalışmasını “canlı ve cesur” olarak nitelendirdi ve ayrıca Lizzo, Billie Eilish, Nicki Minaj ve Ice Spice’ın şarkılarının yer aldığı pop yıldızlarıyla dolu film müziğinin anlatı çalışmasına da övgüde bulundu.
Margot Robbie Kuklacı [Los Angeles Times]
Justin Chang, filmi “kavramsal olarak eğlenceli, modaya uygun olarak göz kamaştırıcı bir çizgi roman fantezisi” olarak tanımlıyor ve “Barbie”nin hem Barbie’den nefret edenler hem de Barbie severler için aynı şeyi yapmayı başardığına dikkat çekiyor.
“Gerwig, ‘Barbie’yi aptallık ve sofistike bir sakız emülsiyonu, kendi markasını hem destekleyen hem de yapısını bozan bir imaj olarak tasarladı” diye yazıyor. “Bu sadece sonu gelmeyen ‘Barbie: iyi mi kötü mü?’ anlamına gelmiyor. yenilemek. Çekişme. O olacak yürürlüğe girdi Bu tartışma, iki hızlı tempolu, hızlı tempolu çoklu görev saatinin daha iyi bir kısmı için her iki pozisyonu da şiddetle savunmak için.
Bazıları, Lady Bird ve Little Women’ın beğenilen yönetmeni Greta Gerwig’in, 11,5 inçlik Mattel fenomenine daha yıkıcı bir yaklaşımla beklentileri karşıladığını düşündü. Gerwig’in ortağı Noah Baumbach ile işbirliği yaptığı senaryosunun, Barbie markasının yıllar boyunca aldığı eleştirileri – kadın bedenlerinin gerçekçi olmayan tasvirleri ve sadece birkaç yıl öncesine kadar markasında çeşitlilik olmaması dahil – ele almayı başardığını hissettiler. koleksiyon – Barbie evreninin sevimli tuhaflığından ödünç alan bir komedi sunarken. Diğerleri, yönetmenin kurumsal sponsorlarını kınadığında ve tüketicilik ve kadın güzellik standartlarına yönelik eleştirileri yüzeyde tuttuğunda yeterince ileri gitmediğini hissetti.
Ancak eleştirmenler, hem özenle hazırlanmış oyuncak bebek dünyasının hem de Ken rolünde Ryan Gosling’in kuru komedisinin dışında göz açıcı bir yolculuğa çıkan sözde basmakalıp Barbie rolündeki Margot Robbie’nin şaşırtıcı duygusal derinliğini kutlayarak filmin yıldızlarını övme konusunda daha hemfikirdi. , ataerkilliğin keşfinden memnun olan.
Bazı önemli noktalar için okumaya devam edin.
“Barbie” muhtemelen 21. yüzyılın en yıkıcı gişe rekorları kıran filmidir. [Rolling Stone]
David Fear, filmin Mattel için iki saatlik bir reklam yapmaktan fazlasını yaptığını yazıyor ve filmin “21. yüzyılın şimdiye kadarki en yıkıcı gişe rekorları kıran filmi” olabileceğini ima ediyor.
“Bu, hem serbest oyun ruhu hem de gerçek dünyanın tamamen eğlenceden ve oyundan ibaret olmadığı hissinden süzülen bir kendini gerçekleştirme destanı – sürekli ‘Bir Bebek Evi’ bölgesine sapan bir oyuncak bebek hikayesi.” Korku yazar. “Bu, hayallerindeki eve sahip olmak ve aynı zamanda onu yerle bir etmek isteyen bir film.”
Barbie’ye bir eğri için not vermemeliyiz. [Vulture]
Filmin toplumsal cinsiyet politikasına yaklaşımına yönelik en eleştirel eleştirilerden birinde Alison Willmore şöyle yazıyor: “Bu, şirketleşmiş feminizme bir azarlama değil, daha çok bir güncelleme.” kabarık.”
“Bugünlerde bir film tutkunu olmak için, franchise’ların ve film evrenlerinin yanı sıra eski IP’lerin yeniden yapımları ve diğer uyarlamalarının sanatçıları yiyip bitiren kara delikler haline geldiğini anlamalısınız, bu yüzden çaresizce nadir görülenlerle ortaya çıkmalarını ummalısınız. öyle olsa bile yakın çevrelerden geliyor ve yine de tek bir kişi tarafından yapılmış gibi hissettiriyor” diye yazıyor. “‘Barbie’ kesinlikle öyleydi. Ancak doğası gereği tehlikeye atılmış bir projeye yıkıcı fikirler enjekte etmeye çalışmanın sorunu, bir şeyden paçayı sıyırmak yerine, bir markanın kendini satması için yeni bir yol yaratmanızdır.”
Greta Gerwig’in bile bu marka malzemesine katabileceği boyutların sınırları vardır. [Haberler]
Times’ın kıdemli film eleştirmeni Manohla Dargis, Gerwig’i bir yönetmen olarak övüyor ve “yönetmenlik konusundaki hakimiyeti o kadar akıcı ki, bir film yapımcısı olarak doğmuş gibi görünüyor”, ancak filmin “dikenli çelişkilerden ve …” Oyuncak bebeğe yönelik eleştirilerden büyük ölçüde kaçınıldı.”
Dargis şöyle yazıyor: “Gerwig, kahramanımızla arkadaş olmadan hemen önce genç bir kızın Barbie’yi tüketiciliği teşvik etmekle suçlaması gibi birkaç kritik referans atarken, bunlar yetişkin izleyiciye her şeyden çok göz kırpmak gibi geliyor,” diyor Dargis.
Bir oyuncak bebeğin hayatı, Greta Gerwig ve Margot Robbie tarafından zengin ve beklenmedik bir şekilde anlatılıyor. [The Chicago Tribune]
Michael Phillips, “Aksesuarları ayrı satılan bir oyuncak bebeğe dayanan 145 milyon dolarlık herhangi bir stüdyo filminin şüphesiz bazı sınırlamaları vardır” diye yazıyor. “Yine de bu aslında kendiliğinden ve eğlenceli hissettiriyor.” Filme 4 üzerinden 3,5 puan vererek Mattel’in “çok daha güvenli yapabileceğini” ve “‘Barbie’deki en büyük kahkahaların çoğunun pahasına olduğunu’ iddia ediyor. Mattel’e git.
Ryan Gosling, yırtık pırtık oyuncak bebek komedisinde plastik hayranı [The Guardian]
Peter Bradshaw, Gosling’in Barbie’yi “sıkıcı çizgi roman slaydına” indirgeyerek gösteriyi çaldığını hisseden eleştirmenler arasındaydı. Filmin kendini algılaması söz konusu olduğunda daha alaycı eleştirmenler kampına aitti ve filmi “eğlenceli ve sevimli, ancak vuran yumuşak bir öze sahip: hala ortalıkta olan bir oyuncak için hafif ironik, ciddi nostalji” olarak nitelendirdi.
Greta Gerwig’in komik feminist rüya evine hoş geldiniz [Entertainment Weekly]
Filmi “yanak dolu tek satırlıklarla dolu” olarak tanımlayan Devan Coggan, Gosling’in övgüsünü kabul ediyor, ancak Robbie’nin “gerçek yıldız olarak kaldığını” savunuyor.
“Fiziksel olarak, sarışın Avustralyalı aktris zaten bir Mattel kutusundan çıkmış gibi görünüyor (filmin belirli bir şakada ele aldığı bir şey), ancak etkileyici bir şekilde dönüştürücü bir performans sergiliyor” diye yazıyor, “onu… Kollarını ve derzler çok hareketlidir.” Aslında plastikten yapılmıştır. Robbie, Babylon ve Birds of Prey de dahil olmak üzere önceki filmlere manik bir fiziksellik getirdi, ancak şimdi fiziksel komediden sonuna kadar keyif alıyor.”
Greta Gerwig’in plastik dünyası harika [Collider]
Ross Bonaime, “Barbie” nin “bir oyuncak reklamından biraz daha fazlası” olabileceğini, bunun yerine “kadın olmanın zorluklarına, genel olarak hayatın korkunç doğasına, şunu anlamaya varoluşçu bir bakış” haline geldiğini yazıyor. mükemmel olmak” saçma ama aynı zamanda Barbie’nin insanlar için ifade ettiği her şeyi – hem iyi hem de kötü – kapsıyor.
Bonaime, Gerwig’in kamera arkasındaki çalışmasını “canlı ve cesur” olarak nitelendirdi ve ayrıca Lizzo, Billie Eilish, Nicki Minaj ve Ice Spice’ın şarkılarının yer aldığı pop yıldızlarıyla dolu film müziğinin anlatı çalışmasına da övgüde bulundu.
Margot Robbie Kuklacı [Los Angeles Times]
Justin Chang, filmi “kavramsal olarak eğlenceli, modaya uygun olarak göz kamaştırıcı bir çizgi roman fantezisi” olarak tanımlıyor ve “Barbie”nin hem Barbie’den nefret edenler hem de Barbie severler için aynı şeyi yapmayı başardığına dikkat çekiyor.
“Gerwig, ‘Barbie’yi aptallık ve sofistike bir sakız emülsiyonu, kendi markasını hem destekleyen hem de yapısını bozan bir imaj olarak tasarladı” diye yazıyor. “Bu sadece sonu gelmeyen ‘Barbie: iyi mi kötü mü?’ anlamına gelmiyor. yenilemek. Çekişme. O olacak yürürlüğe girdi Bu tartışma, iki hızlı tempolu, hızlı tempolu çoklu görev saatinin daha iyi bir kısmı için her iki pozisyonu da şiddetle savunmak için.