Bir film materyali, Mekas'ın 1954'te kardeşi Adolfas ile başladığı ve bir matbaadan çıktığı film kültür dergisinden masrafları gösteriyor. Mekas'ın bazı segmentleri, çok az bilinen filmleri dağıtmak için 1961'de ortaklaşa yaptığı film yapımcılarının kooperatifinde aktivite vızıltısını gösteriyor. Mekas aynı zamanda Village Voice'ın ilk tam zamanlı film eleştirmeni idi ve antoloji filmmarchive ve “Ağaçların Silahları” gibi film yönetmeni, iki New York çiftinin hayatı ve “Litvanya'ya bir gezinin anıları” gibi bir özellik.
Doksanların başlarında bir günlük segmenti, Meka'nın Brooklyn'e taşınmadan önce onlarca yıl yaşadığı Manhattan Loft'taki bir akşam yemeği partisinde Allen Ginsberg'i gösteriyor. Ginsberg kendini tuttuğunda bir masaya ritmik olarak dokunur: “Gökyüzünde yalnızım / kaybedecek hiçbir şey olmadığı / güneşin sonsuz / bu yüzden maviler var.”
Başka bir segmentte Mekas, Andy Warhol'un geri çekilme doğasını maskelemek için bir kamera kullandığını teorize ediyor. “Utangaç bir kişi yüzde 100 birleştiremiyor,” diyor Mekas, kendi lensine bakıyor ve bir kameranın “zinciri etraflarındaki insanlara taktığını” ekliyor.
Davison, Mekas'ın kamerayla konuştuğu ve New York'tan geçtiğinde film materyali kaydettiği günlük segmentlerinin arşivinin en açıklayıcı kısımları arasında olduğunu söyledi çünkü “çok açık ve savunmasızdı”.
“Neredeyse kimse onu tanımıyormuş gibi ve kamera onu tanımıyor” dedi.
Bir açıklık anında Mekas hatırlıyor O ve kardeşinin ABD'ye geldiklerinde “medeniyetle ilgili şüphelerle dolu” olduklarını. “Seni sevdik, dünya, ama bizi kötü şeyler yaptın” diyor. Filmin başka yerlerinde, Amerika'da yalnız hissetmediği ilk kez konuşuyor. Litvanya ile ilgili olarak şöyle ekliyor: “Evimi unuttuğum bir an vardı.”
1990 segmentinde Mekas, Manhattan'ın alt doğu tarafından geçtiğinde ve New York'a geldikten sonra Williamsburg'daki doğu nehri hakkında yaşadığını bulduğunda “yerinden edilmiş bir kişi” olarak günlerini anlatıyor.
“Artık evinizin gerçekte nerede olduğunu bilmediğiniz bir yer var,” diyor Mekas ve kamerayı nehre doğru çeviriyor. “Bence gerçek evim sinema.”
Doksanların başlarında bir günlük segmenti, Meka'nın Brooklyn'e taşınmadan önce onlarca yıl yaşadığı Manhattan Loft'taki bir akşam yemeği partisinde Allen Ginsberg'i gösteriyor. Ginsberg kendini tuttuğunda bir masaya ritmik olarak dokunur: “Gökyüzünde yalnızım / kaybedecek hiçbir şey olmadığı / güneşin sonsuz / bu yüzden maviler var.”
Başka bir segmentte Mekas, Andy Warhol'un geri çekilme doğasını maskelemek için bir kamera kullandığını teorize ediyor. “Utangaç bir kişi yüzde 100 birleştiremiyor,” diyor Mekas, kendi lensine bakıyor ve bir kameranın “zinciri etraflarındaki insanlara taktığını” ekliyor.
Davison, Mekas'ın kamerayla konuştuğu ve New York'tan geçtiğinde film materyali kaydettiği günlük segmentlerinin arşivinin en açıklayıcı kısımları arasında olduğunu söyledi çünkü “çok açık ve savunmasızdı”.
“Neredeyse kimse onu tanımıyormuş gibi ve kamera onu tanımıyor” dedi.
Bir açıklık anında Mekas hatırlıyor O ve kardeşinin ABD'ye geldiklerinde “medeniyetle ilgili şüphelerle dolu” olduklarını. “Seni sevdik, dünya, ama bizi kötü şeyler yaptın” diyor. Filmin başka yerlerinde, Amerika'da yalnız hissetmediği ilk kez konuşuyor. Litvanya ile ilgili olarak şöyle ekliyor: “Evimi unuttuğum bir an vardı.”
1990 segmentinde Mekas, Manhattan'ın alt doğu tarafından geçtiğinde ve New York'a geldikten sonra Williamsburg'daki doğu nehri hakkında yaşadığını bulduğunda “yerinden edilmiş bir kişi” olarak günlerini anlatıyor.
“Artık evinizin gerçekte nerede olduğunu bilmediğiniz bir yer var,” diyor Mekas ve kamerayı nehre doğru çeviriyor. “Bence gerçek evim sinema.”