Ah, doğru, Arthur da geri döndü. Onu son gördüğümüzden bu yana biraz sıkıcı hale geldi; kuşkusuz, küçük çocukları olan pek çok bitkin ebeveynin başına gelen bir kader bu. O ve Mera (Amber Heard), zamanlarını yönettikleri Atlantis ile hayat dolu küçük oğulları Arthur Jr.’ın büyükbabasıyla (Temuera Morrison) birlikte kaldığı ve bezini değiştirirken Arthur’un gözüne işediği deniz feneri arasında geçirirler. Arthur işteyken, büyük bir üzüntüyle, “Hamilton”da en iyi özetlenen dersi öğrendi: Kazanmak kolaydı ama yönetmek daha zordu. Yüzeyde bu kadar çok zaman geçirmesine kızan Konsey ile mücadele etmeli ve halkını yurtiçi ve yurtdışındaki düşmanlardan korumalıdır. Buna ek olarak, denizin altında o kadar şiddetli bir veba kol geziyor ki, Arthur’un akıl hocası Vulko’nun hayatına mal oldu. (Muhtemelen Willem Dafoe “Zavallı Şeyler” gibi başka şeylerle meşguldü.)
2023’te bir vebadan bahsedilmesi, 2018’e göre daha içten, viral bir etkiyi beraberinde getiriyor ve dünyamız gibi bu kriz de kirli su ve artan sıcaklıklarla daha da kötüleşiyor. İnsan yapımı iklim değişikliğinin kargaşayı tetiklediği fikri ilk Aquaman’de zaten mevcuttu; aksi nasıl olabilirdi? – ama bu devam filminde ön planda ve merkezde ve açıkça düşmanla bağlantılı: Arthur’a babasını öldürdüğü için hala aşırı derecede kızgın olan David Kane namı diğer Black Manta (her zaman büyük Yahya Abdul-Mateen II). Dr. ile görüştü. İlk filmdeki Atlantis takıntılı bilim adamı Stephen Shin’in (Randall Park) avını bulup yok etmesi gerekiyor.
Aquaman ve Kayıp Krallık’ta bir dizi alt olay örgüsü vardır; bunların arasında gerçek Kayıp Krallık en az ilgi çekici olanıdır. Her şey, gerçek hayatta altına benzerliği nedeniyle kadim insanlar arasında popüler olan bir alaşım olan orichalcum ile yakından ilgilidir. Aquaman’in dünyasında bu, eskilerin elektrik üretmek için kullandığı ve neredeyse dünyayı yok eden bir maddedir çünkü Atlanna’nın (Nicole Kidman) oğullarına açıkladığı gibi, çok fazla sera gazı yayar. (Filmdeki insanlar Orichalcum hakkında o kadar ciddi ve sürekli konuşuyorlar ki, onu gördüğümde insanlar kıkırdamaya başladı.) Görünüşe göre, Black Manta gibi kötü adamlar bu maddeyi istiyor ve onu elde etmek için gezegeni yok etmek de dahil hiçbir şeyden vazgeçmeyecekler. beraberinde getirdiği güç.
Bu bir metafor ve aynı zamanda basit bir metafor; canlandırıcı çünkü süper kahraman filmlerindeki güç (ve faşizm ve otoriterlik) hakkındaki metaforlar çoğu zaman kafa karıştırıcı ve anlamsız. Açgözlülük, güç, ölüm ve yıkımı hızla ısınan bir gezegene bağlamak bu bağlamda anlatı açısından anlamlıdır. (Her ne kadar bu nokta, sera gazı emisyonlarını öfkeyle suçlayan ancak mutlu bir şekilde et burgerlerini yiyen karakterler tarafından bir şekilde zayıflatılmış olsa da – ama bu aynı zamanda deniz atına binen bir ahtapot hakkında bir film, bu yüzden muhtemelen bunun üzerinde çok fazla durmamak akıllıca olacaktır. detaylar.)
2023’te bir vebadan bahsedilmesi, 2018’e göre daha içten, viral bir etkiyi beraberinde getiriyor ve dünyamız gibi bu kriz de kirli su ve artan sıcaklıklarla daha da kötüleşiyor. İnsan yapımı iklim değişikliğinin kargaşayı tetiklediği fikri ilk Aquaman’de zaten mevcuttu; aksi nasıl olabilirdi? – ama bu devam filminde ön planda ve merkezde ve açıkça düşmanla bağlantılı: Arthur’a babasını öldürdüğü için hala aşırı derecede kızgın olan David Kane namı diğer Black Manta (her zaman büyük Yahya Abdul-Mateen II). Dr. ile görüştü. İlk filmdeki Atlantis takıntılı bilim adamı Stephen Shin’in (Randall Park) avını bulup yok etmesi gerekiyor.
Aquaman ve Kayıp Krallık’ta bir dizi alt olay örgüsü vardır; bunların arasında gerçek Kayıp Krallık en az ilgi çekici olanıdır. Her şey, gerçek hayatta altına benzerliği nedeniyle kadim insanlar arasında popüler olan bir alaşım olan orichalcum ile yakından ilgilidir. Aquaman’in dünyasında bu, eskilerin elektrik üretmek için kullandığı ve neredeyse dünyayı yok eden bir maddedir çünkü Atlanna’nın (Nicole Kidman) oğullarına açıkladığı gibi, çok fazla sera gazı yayar. (Filmdeki insanlar Orichalcum hakkında o kadar ciddi ve sürekli konuşuyorlar ki, onu gördüğümde insanlar kıkırdamaya başladı.) Görünüşe göre, Black Manta gibi kötü adamlar bu maddeyi istiyor ve onu elde etmek için gezegeni yok etmek de dahil hiçbir şeyden vazgeçmeyecekler. beraberinde getirdiği güç.
Bu bir metafor ve aynı zamanda basit bir metafor; canlandırıcı çünkü süper kahraman filmlerindeki güç (ve faşizm ve otoriterlik) hakkındaki metaforlar çoğu zaman kafa karıştırıcı ve anlamsız. Açgözlülük, güç, ölüm ve yıkımı hızla ısınan bir gezegene bağlamak bu bağlamda anlatı açısından anlamlıdır. (Her ne kadar bu nokta, sera gazı emisyonlarını öfkeyle suçlayan ancak mutlu bir şekilde et burgerlerini yiyen karakterler tarafından bir şekilde zayıflatılmış olsa da – ama bu aynı zamanda deniz atına binen bir ahtapot hakkında bir film, bu yüzden muhtemelen bunun üzerinde çok fazla durmamak akıllıca olacaktır. detaylar.)