Alice, Darling’de başlık karakteri ortaya çıktığında, tamamen modern, özgürleşmiş, mutlu bir kadının imajına benziyor. Dışarıdan bakıldığında, Alice (Anna Kendrick) her şeye sahipmiş gibi görünür; kariyer, sevgili arkadaşlar, Toronto’da güzel bir apartman dairesi ve düşünceli bir erkek arkadaş da dahil olmak üzere neredeyse her şeye. Ancak daha yakından bakarsanız gülümsemesinin etrafındaki çatlakları görebilirsiniz. Ne kadar uzun süre bakılırsa, çatlaklar o kadar çok ve derin görünür, bu da Alice’in dünyaya sunduğu bozulmamış görüntüyü endişe verici, tehlikeli bir şekilde kırılgan hale getirir.
Ben bir Kendrick tamamlayıcısı değilim ama onları görmekten her zaman mutluyum. Hoş, cana yakın ama bir o kadar da mesafeli bir varlık, tanıdığınız veya tanımak isteyeceğiniz birine benzeyen oyunculardan biri. O, doğal çekiciliği olan iyi bir aktris ve çekiciliğinin bir parçası da, tanınabilir şekilde gerçek görünen karakterleri canlandırmasında çok başarılı olması. Kendrick bir arkadaşa benziyor, liseye beraber gittiğin birine benziyor, ama heteroseksüel biri olduğu için kafayı bulmamış olabilirsin – yani, onun aynı zamanda çok gergin görünebileceğini görmezden gelirsen, aşırı gergin biri gibi. ihtiyaçlar performatif olarak normal biri gibi bir arada tutmak.
Kendrick’in sevimli kişiliğinin altında daha fazlasının olduğu duygusu hem karakteri hem de bu film için işe yarıyor; Alice’in duygusal olarak istismarcı sevgilisinden ve sakatlayıcı korkularından kurtulma mücadelesini anlatan bir kurtuluş hikayesi. Alice’in hayatındaki her şey gibi, erkek arkadaşı Simon (Charlie Carrick) da dışarıdan iyi görünüyor. Yaklaşan galeri sergisinden endişe duyan başarılı bir sanatçıdır. Tavrı -Alice’in üzerine dikilip bakması, kaşlarını çatması, sesine sinen küçümseme, ona yağdırdığı hakaretler- onu çok çirkin yapsa da o da yakışıklı. Ve yine de onu seviyor.
Alice iki çocukluk arkadaşı, Sophie (gerekli ve güçlü bir Wunmi Mosaku) ve Tess (eğlenceli bir şekilde çivili bir Kaniehtiio kornası) ile bir yolculuğa çıktığında hikaye hız kazanıyor. Birlikte, Sophie’nin ailesinin deniz kenarında bir evi olduğu kırlara doğru yola çıkarlar. Plan, Tess’in doğum gününü kutlamak ve takılmaktır ve yolculuk, Alice’e hem uyku hem de uyanık saatlerini izleyen Simon’dan uzaklaşmak için bir bahane verir. Yine de çoğunlukla, filmin şaşırtıcı olmayan işine inmesine izin veriyor: sıcak bakışlar ve hoş anılar, içki ve huzursuzluk iğneleri, bazı düellolar ve bir hesaplaşma.
Alanna Francis tarafından yazılan ve Mary Nighy, Alice tarafından yönetilen Darling, klasik gaslighting filmlerini anımsatan keskin, ilgi çekici bir önermeye sahip. Alice’in berbat ilişkisi ve Simon hakkındaki gerçeği kabul edememesi gerilimi körükler ve ciddi bir şeyin tehlikede olduğu hissine kapılmanıza neden olur: başından beri onun tarafında endişeleniyorsunuz. Ancak hikaye karaya taşındığında, bir kadın arkadaşlık hikayesine dönüştüğü için kapanıyor ve film duraksıyor. Bir sorun, karakterlerin bir bütün olarak ikna edici olmaması ve oyuncu kadrosunun en iyi çabalarına rağmen, etkileşimleri, işler ters gittiğinde bile uzun süreli samimiyetle gelen akışı asla bulamıyor. Bu kadınlar birlikte anlam ifade etmiyor.
Daha büyük sorun, burada – hem hikaye açısından hem de film yapımı açısından – filmin 90 dakikasını bile sürdürmeye yetecek kadar olmaması. Sophie ve Tess, yüzeysel sahneleme ve kamera çalışmasının ortasında birbirine şaşkın bakışlar atarken, Alice geri çekilir ve kendisi de dahil olmak üzere saldırır.Kısa bir süre için, muhtemelen bir uyarı görevi görmesi amaçlanan karanlık bir alt olay olan, kayıp bir yerel kadını aramaya çekilir. masal, ancak çoğunlukla dolgu görevi görür. Yapımcılar ayrıca Simon’ın Alice’i azarladığı, onun duygusal istismarını şüphe götürmez hale getirdiği, ancak onu odak noktasına getirmek için çok az şey yaptığı birçok geri dönüş içeriyor. Kendrick uygun bir şekilde mutsuz görünüyor ve onun karakterine sempati duysanız da çoğu zaman bu aktrisin daha iyi bir filmde olmasını diliyorsunuz.
Alice, sevgilim
Partner duygusal istismarı, kendine zarar verme ve şiddet için R olarak derecelendirildi. Süre: 1 saat 30 dakika. Tiyatrolarda.
Ben bir Kendrick tamamlayıcısı değilim ama onları görmekten her zaman mutluyum. Hoş, cana yakın ama bir o kadar da mesafeli bir varlık, tanıdığınız veya tanımak isteyeceğiniz birine benzeyen oyunculardan biri. O, doğal çekiciliği olan iyi bir aktris ve çekiciliğinin bir parçası da, tanınabilir şekilde gerçek görünen karakterleri canlandırmasında çok başarılı olması. Kendrick bir arkadaşa benziyor, liseye beraber gittiğin birine benziyor, ama heteroseksüel biri olduğu için kafayı bulmamış olabilirsin – yani, onun aynı zamanda çok gergin görünebileceğini görmezden gelirsen, aşırı gergin biri gibi. ihtiyaçlar performatif olarak normal biri gibi bir arada tutmak.
Kendrick’in sevimli kişiliğinin altında daha fazlasının olduğu duygusu hem karakteri hem de bu film için işe yarıyor; Alice’in duygusal olarak istismarcı sevgilisinden ve sakatlayıcı korkularından kurtulma mücadelesini anlatan bir kurtuluş hikayesi. Alice’in hayatındaki her şey gibi, erkek arkadaşı Simon (Charlie Carrick) da dışarıdan iyi görünüyor. Yaklaşan galeri sergisinden endişe duyan başarılı bir sanatçıdır. Tavrı -Alice’in üzerine dikilip bakması, kaşlarını çatması, sesine sinen küçümseme, ona yağdırdığı hakaretler- onu çok çirkin yapsa da o da yakışıklı. Ve yine de onu seviyor.
Alice iki çocukluk arkadaşı, Sophie (gerekli ve güçlü bir Wunmi Mosaku) ve Tess (eğlenceli bir şekilde çivili bir Kaniehtiio kornası) ile bir yolculuğa çıktığında hikaye hız kazanıyor. Birlikte, Sophie’nin ailesinin deniz kenarında bir evi olduğu kırlara doğru yola çıkarlar. Plan, Tess’in doğum gününü kutlamak ve takılmaktır ve yolculuk, Alice’e hem uyku hem de uyanık saatlerini izleyen Simon’dan uzaklaşmak için bir bahane verir. Yine de çoğunlukla, filmin şaşırtıcı olmayan işine inmesine izin veriyor: sıcak bakışlar ve hoş anılar, içki ve huzursuzluk iğneleri, bazı düellolar ve bir hesaplaşma.
Alanna Francis tarafından yazılan ve Mary Nighy, Alice tarafından yönetilen Darling, klasik gaslighting filmlerini anımsatan keskin, ilgi çekici bir önermeye sahip. Alice’in berbat ilişkisi ve Simon hakkındaki gerçeği kabul edememesi gerilimi körükler ve ciddi bir şeyin tehlikede olduğu hissine kapılmanıza neden olur: başından beri onun tarafında endişeleniyorsunuz. Ancak hikaye karaya taşındığında, bir kadın arkadaşlık hikayesine dönüştüğü için kapanıyor ve film duraksıyor. Bir sorun, karakterlerin bir bütün olarak ikna edici olmaması ve oyuncu kadrosunun en iyi çabalarına rağmen, etkileşimleri, işler ters gittiğinde bile uzun süreli samimiyetle gelen akışı asla bulamıyor. Bu kadınlar birlikte anlam ifade etmiyor.
Daha büyük sorun, burada – hem hikaye açısından hem de film yapımı açısından – filmin 90 dakikasını bile sürdürmeye yetecek kadar olmaması. Sophie ve Tess, yüzeysel sahneleme ve kamera çalışmasının ortasında birbirine şaşkın bakışlar atarken, Alice geri çekilir ve kendisi de dahil olmak üzere saldırır.Kısa bir süre için, muhtemelen bir uyarı görevi görmesi amaçlanan karanlık bir alt olay olan, kayıp bir yerel kadını aramaya çekilir. masal, ancak çoğunlukla dolgu görevi görür. Yapımcılar ayrıca Simon’ın Alice’i azarladığı, onun duygusal istismarını şüphe götürmez hale getirdiği, ancak onu odak noktasına getirmek için çok az şey yaptığı birçok geri dönüş içeriyor. Kendrick uygun bir şekilde mutsuz görünüyor ve onun karakterine sempati duysanız da çoğu zaman bu aktrisin daha iyi bir filmde olmasını diliyorsunuz.
Alice, sevgilim
Partner duygusal istismarı, kendine zarar verme ve şiddet için R olarak derecelendirildi. Süre: 1 saat 30 dakika. Tiyatrolarda.