10. Astrud Gilberto: “Berimbau”
5 Haziran’da hayatını kaybeden 83 yaşındaki Brezilyalı bossa nova şarkıcısı Astrud Gilberto, Stan Getz’in “The Girl From Ipanema” şarkısını söyleyen, bestekar ve stil sahibi bir şarkıcı olarak biliniyordu. Ancak diskografisi, Gil Evans tarafından düzenlenen ve adını tek telli bir Brezilya enstrümanından alan bu zarif, atmosferik parçanın yer aldığı, 1966 tarihli güzel albümü Look to the Rainbow gibi başka hazinelerle de dolu. (YouTube’da dinleyin)
11. Grup: “İhtiyar Dixie’yi Sürdükleri Gece”
Robbie Robertson’ın müziği, geçmişi ve bugünü bir araya getirme konusunda neredeyse esrarengiz bir yönteme sahipti; aynı anda hem kök salmış hem de doğrusal zamandan kopmuş gibi görünen kompozisyonlar yaratıyordu. Kanadalı bir müzisyenin, o zamanlar grup arkadaşı olan Arkansas yerlisi Levon Helm’in de yardımıyla İç Savaş dönemi Amerika’sına dair anılarından oluşan bu şarkı, piyasaya sürülmesinden 50 yıl sonra yeni tartışmalara yol açmaya devam eden belirsiz bir belgedir. Ama hepsinden önemlisi bu, 9 Ağustos’ta 80 yaşında ölen Robertson’un kaypak şarkı yazma gücünün bir kanıtı. (YouTube’da dinleyin)
12. Jane Birkin: “Jane B.”
İkonik Jane Birkin – belki de Fransa dışında doğmuş en özlü Fransız kişi – imrenilen bir Hermès çantasının adaşı olmaktan çok daha fazlasıydı. Bir müzisyen olarak bile, eski kocası Serge Gainsbourg ile çapkın bir komplocudan daha fazlasıydı; 1980’deki dağılmalarından sonra da devam eden uzun bir solo kariyer kurdu. Chopin’den ilham alan bu orkestral balad, grubun en büyük işbirliklerinden biri olan 1969 tarihli Jane Birkin/Serge Gainsbourg albümlerinden geliyor, ancak burada 16 Temmuz’da 76 yaşında ölen Birkin başrolde. (YouTube’da dinleyin)
13. Tony Bennett: “(Kalbimi San Francisco’da bıraktım)”
Tony Bennett baştan sona bir New York’luydu ama bu klasiğin üç dakikası boyunca onun bir Frisco çocuğu olduğuna yemin edebilirdiniz. 21 Temmuz’da 96 yaşında hayatını kaybeden Bennett, en çok bilinen standardı haline gelen şarkıda hem sesinin kristal saflığını hem de büyük akciğer gücünü sergiledi. (YouTube’da dinleyin)
14. Sinead O’Connor: “Mopedli Siyah Çocuklar”
26 Temmuz’da müzik, en büyük ve en uzlaşmaz kahinlerinden birini kaybetti. Sinead O’Connor’ın delici sesi, ahlaki cesareti ve tutkulu şefkati, ikinci albümü I Do Not Want What I Haven’t Got’un bu akustik baladında ön planda yer alıyor; bu parça, o zamanlar olduğu kadar bugün de son derece güncel. 1990’da yazdı. (YouTube’da dinleyin)
15. Rodriguez: “Ruhunu Çarmıha Ger”
Halk şarkıcısı Sixto Rodriguez’in hayatının son on yılı, bir zamanlar bilinmeyen müziğini tamamen yeni bir izleyici kitlesine tanıtan 2012 Oscar ödüllü “Searching for Sugar Man” belgeseli sayesinde uzun ve hak edilmiş bir zaferdi. Bu şarkıyı piyasaya sürülmesinden 42 yıl sonra “The Late Show With David Letterman”daki performansı hala aklımdan çıkmıyor. (YouTube’da dinleyin)
5 Haziran’da hayatını kaybeden 83 yaşındaki Brezilyalı bossa nova şarkıcısı Astrud Gilberto, Stan Getz’in “The Girl From Ipanema” şarkısını söyleyen, bestekar ve stil sahibi bir şarkıcı olarak biliniyordu. Ancak diskografisi, Gil Evans tarafından düzenlenen ve adını tek telli bir Brezilya enstrümanından alan bu zarif, atmosferik parçanın yer aldığı, 1966 tarihli güzel albümü Look to the Rainbow gibi başka hazinelerle de dolu. (YouTube’da dinleyin)
11. Grup: “İhtiyar Dixie’yi Sürdükleri Gece”
Robbie Robertson’ın müziği, geçmişi ve bugünü bir araya getirme konusunda neredeyse esrarengiz bir yönteme sahipti; aynı anda hem kök salmış hem de doğrusal zamandan kopmuş gibi görünen kompozisyonlar yaratıyordu. Kanadalı bir müzisyenin, o zamanlar grup arkadaşı olan Arkansas yerlisi Levon Helm’in de yardımıyla İç Savaş dönemi Amerika’sına dair anılarından oluşan bu şarkı, piyasaya sürülmesinden 50 yıl sonra yeni tartışmalara yol açmaya devam eden belirsiz bir belgedir. Ama hepsinden önemlisi bu, 9 Ağustos’ta 80 yaşında ölen Robertson’un kaypak şarkı yazma gücünün bir kanıtı. (YouTube’da dinleyin)
12. Jane Birkin: “Jane B.”
İkonik Jane Birkin – belki de Fransa dışında doğmuş en özlü Fransız kişi – imrenilen bir Hermès çantasının adaşı olmaktan çok daha fazlasıydı. Bir müzisyen olarak bile, eski kocası Serge Gainsbourg ile çapkın bir komplocudan daha fazlasıydı; 1980’deki dağılmalarından sonra da devam eden uzun bir solo kariyer kurdu. Chopin’den ilham alan bu orkestral balad, grubun en büyük işbirliklerinden biri olan 1969 tarihli Jane Birkin/Serge Gainsbourg albümlerinden geliyor, ancak burada 16 Temmuz’da 76 yaşında ölen Birkin başrolde. (YouTube’da dinleyin)
13. Tony Bennett: “(Kalbimi San Francisco’da bıraktım)”
Tony Bennett baştan sona bir New York’luydu ama bu klasiğin üç dakikası boyunca onun bir Frisco çocuğu olduğuna yemin edebilirdiniz. 21 Temmuz’da 96 yaşında hayatını kaybeden Bennett, en çok bilinen standardı haline gelen şarkıda hem sesinin kristal saflığını hem de büyük akciğer gücünü sergiledi. (YouTube’da dinleyin)
14. Sinead O’Connor: “Mopedli Siyah Çocuklar”
26 Temmuz’da müzik, en büyük ve en uzlaşmaz kahinlerinden birini kaybetti. Sinead O’Connor’ın delici sesi, ahlaki cesareti ve tutkulu şefkati, ikinci albümü I Do Not Want What I Haven’t Got’un bu akustik baladında ön planda yer alıyor; bu parça, o zamanlar olduğu kadar bugün de son derece güncel. 1990’da yazdı. (YouTube’da dinleyin)
15. Rodriguez: “Ruhunu Çarmıha Ger”
Halk şarkıcısı Sixto Rodriguez’in hayatının son on yılı, bir zamanlar bilinmeyen müziğini tamamen yeni bir izleyici kitlesine tanıtan 2012 Oscar ödüllü “Searching for Sugar Man” belgeseli sayesinde uzun ve hak edilmiş bir zaferdi. Bu şarkıyı piyasaya sürülmesinden 42 yıl sonra “The Late Show With David Letterman”daki performansı hala aklımdan çıkmıyor. (YouTube’da dinleyin)