“Beyaz Civcivler”de kimlik değişikliği de benzer şekilde işliyor, tek farkı cinsiyet değişimi. Kevin ve Marcus, Brittany ve Tiffany olduklarında onlara beyaz kadınlığın ayrıcalıkları verilir. Hamptons'ta geçen erken bir sahnede, bir kapıcı odayı rezerve etmek için kredi kartına ihtiyaç duyuyor. Kendi banka kartlarına sahip olmaları gereken Kevin ve Marcus, otelin giriş yapmalarına izin vermemesi halinde “kaltak deliliği” yaşamakla tehdit ediyorlar. Öfke nöbetinin ardından odalarına geçmelerine izin veriliyor.
Ayrıca perdeyi kaldırıyorlar ve siyah insanlar olmadığında beyaz insanların nasıl davrandığını gösteriyorlar: Örneğin, araba radyosunda rapçi 50 Cent'in bir şarkısı çaldığında, Kevin ve Marcus beyazların altında ırkçı bir hakaret söylediğinde üç beyaz kadın dehşete düşüyor. makyaj Metni kullanın. “Ve? Orada kimse yok,” diyor Kevin. İzin verildiğinde tüm beyaz kadınlar hakareti özgürce haykırıyor. Film akademisyeni Beretta E. Smith-Shomade, “Bazı Beyaz Civcivlerle Renkli Yaşamda Hayatta Kalmak” adlı makalesinde, filmin hikayesini tasarlayan Wayans kardeşlere muhbir unvanını veriyor. Beyaz alanlara sızması, beyazlığın görünmez işleyişine bir bakış sunuyor. “White Chicks”te diğer beyaz gözlemcilerin Kevin ve Marcus'a alaycı bir şekilde “Wilt Chamberlain kardeşler” dediğini duyuyoruz. Beyaz bir kadının yüksek sesle birisinin “Martha Stewart mı meteliksiz mi yoksa MC Hammer mı meteliksiz” olduğunu düşündüğünü duyuyoruz.
Ancak Wayans'ların muhbirlik rollerinde Spencer rolündeki Crews onların en güçlü silahıdır. Prototip olarak, ırk ayrımcılığıyla ilgili anlatılarda beyazlar aldatılırken, siyahlar aldatmanın arkasını hemen görüyor. Bu nedenle ajanların parlak protezlerinin aşırı yapaylığı bir hata değil, bir özelliktir. Beyazların bu korkunç tiyatro oyunlarına kanması beklenebilir ama bu Spencer'ın aradaki farkı bilmediğini gösteriyor. Marcus'u beyaz tavşanı olarak adlandırdığı Tiffany olarak tamamen taklit ediyor, çünkü o onun ideal kadınıdır: Beyaz teni vardır, ancak break dansı, daha kıvrımlı poposu ve inatçı tavrı ona siyah nitelikleri kazandırır.
Crews'un inanılmaz şakacı fiziksel komedi ve görsel şaka karışımıyla ifade ettiği Spencer'ın kendi güvensizlikleri, siyah erkeklik ve ırk hakkındaki stereotiplerin yıkılmasında katalizör haline geliyor. Sonunda siyahi bir adamın peşine düşer ve erkekliğin ve beyazlığın ne olduğuna dair kendi varsayımlarını yerle bir eder. Beyaz kadınlığı o kadar çok arzuluyor ki, uygunluğunu kanıtlamak için “A Thousand Miles”ı ezberliyor Spencer, aynı zamanda ırkın medya temsilleri aracılığıyla beyaz olmayan insanların beyazlığı arzulamaya nasıl programlandığını da yansıtıyor.
Ayrıca perdeyi kaldırıyorlar ve siyah insanlar olmadığında beyaz insanların nasıl davrandığını gösteriyorlar: Örneğin, araba radyosunda rapçi 50 Cent'in bir şarkısı çaldığında, Kevin ve Marcus beyazların altında ırkçı bir hakaret söylediğinde üç beyaz kadın dehşete düşüyor. makyaj Metni kullanın. “Ve? Orada kimse yok,” diyor Kevin. İzin verildiğinde tüm beyaz kadınlar hakareti özgürce haykırıyor. Film akademisyeni Beretta E. Smith-Shomade, “Bazı Beyaz Civcivlerle Renkli Yaşamda Hayatta Kalmak” adlı makalesinde, filmin hikayesini tasarlayan Wayans kardeşlere muhbir unvanını veriyor. Beyaz alanlara sızması, beyazlığın görünmez işleyişine bir bakış sunuyor. “White Chicks”te diğer beyaz gözlemcilerin Kevin ve Marcus'a alaycı bir şekilde “Wilt Chamberlain kardeşler” dediğini duyuyoruz. Beyaz bir kadının yüksek sesle birisinin “Martha Stewart mı meteliksiz mi yoksa MC Hammer mı meteliksiz” olduğunu düşündüğünü duyuyoruz.
Ancak Wayans'ların muhbirlik rollerinde Spencer rolündeki Crews onların en güçlü silahıdır. Prototip olarak, ırk ayrımcılığıyla ilgili anlatılarda beyazlar aldatılırken, siyahlar aldatmanın arkasını hemen görüyor. Bu nedenle ajanların parlak protezlerinin aşırı yapaylığı bir hata değil, bir özelliktir. Beyazların bu korkunç tiyatro oyunlarına kanması beklenebilir ama bu Spencer'ın aradaki farkı bilmediğini gösteriyor. Marcus'u beyaz tavşanı olarak adlandırdığı Tiffany olarak tamamen taklit ediyor, çünkü o onun ideal kadınıdır: Beyaz teni vardır, ancak break dansı, daha kıvrımlı poposu ve inatçı tavrı ona siyah nitelikleri kazandırır.
Crews'un inanılmaz şakacı fiziksel komedi ve görsel şaka karışımıyla ifade ettiği Spencer'ın kendi güvensizlikleri, siyah erkeklik ve ırk hakkındaki stereotiplerin yıkılmasında katalizör haline geliyor. Sonunda siyahi bir adamın peşine düşer ve erkekliğin ve beyazlığın ne olduğuna dair kendi varsayımlarını yerle bir eder. Beyaz kadınlığı o kadar çok arzuluyor ki, uygunluğunu kanıtlamak için “A Thousand Miles”ı ezberliyor Spencer, aynı zamanda ırkın medya temsilleri aracılığıyla beyaz olmayan insanların beyazlığı arzulamaya nasıl programlandığını da yansıtıyor.