8. Sonic Youth: “Tunik (Karen İçin Şarkı)”
Gordon'un 1990'da Karen Carpenter'a yaptığı destansı övgü, Sonic Youth'un diskografisindeki veya hatta tüm pop müzikteki hiçbir şeye benzemiyor. Cızırtılı bir gitar tonuyla, Carpenter'ın anoreksiyayla olan nihai ölümcül mücadelesini sohbetvari ve neredeyse çocuksu bir dille anlatıyor, çoğu zaman konuşulamaz olarak görülen kadınsı bir acı türüne empatik bir ses veriyor ve bir soft rock efsanesini onurlandırıyor, hepsi bir arada tavizsiz bir punk. şarkı.
9. Özgür Kedi Yavrusu: “Hasat Kaşığı”
1990'ların başında Gordon ve gürültü rock grubu Pussy Galore'un gitaristi arkadaşı Julia Cafritz, Free Kitten adında bir yan proje oluşturdu; Boredoms'tan Yoshimi P-We ve Pavement'tan Mark Ibold sonunda kadroyu tamamladı. Profilim için Hanna ile konuştuğumda, Gordon'un yeni solo albümünü Free Kitten'ın 1995'teki ilk albümüyle – “şimdiye kadar yaptığı en sevdiğim projelerden biri” – Sonic Youth'un Neil Young'ın bir arena turnesindeki açılış deneyimine küstahça bir tepkiyle karşılaştırdı. Hanna hayranlıkla “Her şarkı 'Bunu söyleyemezsin!' gibiydi” dedi. “Ve şöyle dedi: 'Ah, ama o bunu yaptı ve bunu gerçekten tartışamayacağınız bir şekilde yaptı.'”
10. Kim Gordon: “Ben bir erkeğim”
Sorunlu bir endüstriyel tempoya sahip olan Gordon, The Collective'in bu ikinci single'ında çağdaş erkekliği hicvediyor; bana söylediğine göre bu single, kısmen “erkeklerin artık kadınları koruyup kurtarmadığı ve cehenneme gitmediği” fikrinden ilham almış. .” Gün batımı falan, yani bir nevi kaybolmuşlar.” Bu adamlardan birinin karakterini temsil ediyor ve bu fikre alaycı bir mizahla yaklaşıyor: “Ya büyük kamyonları seviyorsam? Baş döndürücü!”
11. Sonic Gençlik: “Yayılma”
Sonic Youth'un 1988 tarihli çığır açan albümü Daydream Nation'ın uzun, sürükleyici üçüncü parçası, Gordon'un en iyi ve en karizmatik vokal performanslarından biridir ve aynı zamanda onun en canlı ve şiirsel sözlerinden bazılarını içerir. “Girl in a Band”de bu sözleri yazarken belirttiği gibi: “Güney Kaliforniya'da bir genç olmanın, Los Angeles'ın sessiz, sonsuz yayılması karşısında felç olmanın ve sokakta yapayalnız hissetmenin nasıl bir his olduğunu düşündüm. .” Kaldırım o kadar sade ve çirkindi ki neredeyse midem bulanıyordu, montaj hattında güneş ve güzel hava o kadar değişmemişti ki tüm vücudum gergindi.” Kulağa yeterince basit geliyor mu?